Strona 2

HODOWLA
kojcu i oddzielone od cieląt starszych, co pozwala zapo−
biegać rozprzestrzenianiu się chorób.
wek wpływa również niekorzystnie na ich płodność,
może być także powodem komplikacji przy porodzie.
3. Pojenie siarą
8. Pierwsza inseminacja
przy ciężarze ciała około 370 kg
Bardzo ważne jest, aby pół godziny po urodzeniu cielę
otrzymało około 1,5 litra siary, pochodzącej najlepiej
od jego własnej matki. Noworodek jest bardzo wrażli−
wy, gdyż nie posiada przeciwciał chroniących go przed
chorobami – są one zawarte w siarze. Dlatego musi
być ona podawana 3−4 razy dziennie co najmniej przez
pierwsze 3 dni życia cielęcia.
4. Wprowadzanie preparatu
mlekozastępczego
Od czwartego dnia po urodzeniu zamiast siarą moż−
na poić cielę dwa razy dziennie preparatem mlekoza−
stępczym. Należy go podawać w temperaturze ciała,
w ilości 5−6 litrów dziennie. W tym okresie stale do−
stępne powinny być czysta woda, bardzo dobrej jako−
ści siano i pasza treściwa. Odstawić mleko najlepiej w
wieku 2−2,5 miesiąca, gdy cielę waży około 80 kilo−
gramów i dziennie zjada przynajmniej 1 kg paszy tre−
ściwej o wysokiej zawartości łatwostrawnego białka.
Pierwsza inseminacja jałówki może zostać wykonana
już po przekroczeniu przez nią ciężaru ciała 370 kg –
odpowiada to obwodowi klatki piersiowej 168−170 cm.
Pożądana wysokość w krzyżu to około 133 cm, wiek
najlepiej 15−16 miesięcy. Należy użyć nasienia buhaja
sprawdzonego pod kątem odpowiedniej dla jałówek
łatwości wycieleń.
9. Karta pomiarowa
– kontrola prawidłowego
odchowu jałówek
Na sąsiedniej stronie zamieszczono specjalną kartę
pomiarową, służącą do sprawdzania prawidłowości
wzrostu i rozwoju jałówek. Ta karta przy pomocy wy−
5. Świeże powietrze
Po odstawieniu mleka nie należy zmieniać sposobu
utrzymania cieląt. Miejsce dla cieląt powinno być do−
brze wentylowane, z dużą ilością świeżego powietrza,
ale jednocześnie chroniące przed przeciągami. Nie po−
winny one przebywać na podłogach rusztowych lub wy−
łącznie na betonie. Aby zapobiegać przenoszeniu się
chorób płuc wskazane jest utrzymywanie cieląt i star−
szych zwierząt w oddzielnych pomieszczeniach.
6. Żywienie pomiędzy 3
a 10 miesiącem życia kluczem
do sukcesu!
Jest to okres decydujący o prawidłowym wzroście i
rozwoju zwierzęcia. Średni przyrost dzienny powinien
wynosić około 900 g. Podstawą żywienia powinna być
bardzo dobra pasza objętościowa (np. siano, zielonka
lub sianokiszonka z lucerny). Cielę powinno zjadać nie
mniej niż 2 kg paszy treściwej dziennie.
7. Nie przekarmiać
po 10 miesiącu życia!
Jeśli dysponujemy dobrymi jakościowo paszami ob−
jętościowymi nie ma potrzeby podawania pasz treści−
wych po ukończeniu przez jałówki wieku 10 miesięcy.
Jednak przy słabych paszach objętościowych pasza tre−
ściwa może być potrzebna dla pokrycia potrzeb byto−
wych i wzrostu zwierzęcia. Po dziesiątym miesiącu
życia najlepiej wyeliminować z dawki kiszonkę z ku−
kurydzy, ponieważ żywione nią jałówki mogą uzy−
skiwać zbyt dobrą kondycję – może to mieć negatyw−
ny wpływ na rozwój wymienia, a w konsekwencji na
przyszłą wydajność krowy. Zbyt dobra kondycja jałó−
kresów pokazuje pożądane wartości masy ciała oraz
wysokości w krzyżu w zależności od wieku podczas
pierwszych 24 miesięcy życia jałówki holsztyńsko−fry−
zyjskiej. Z lewej strony karty pomiarowej podano ob−
wód klatki piersiowej, którego pomiar umożliwia uzy−
skanie informacji o masie ciała zwierzęcia bez potrze−
by jego ważenia.
10. Prawidłowo rozwinięta jałówka
to przyszła wysokowydajna krowa
Dobrze odchowana i wartościowa genetycznie jałów−
ka daje zwykle dużo mleka jako krowa. Przy wyciele−
niu jałówka holsztyńsko−fryzyjska powinna ważyć nie
mniej niż 560 kg. Pozwala to jej na osiągnięcie masy
ciała około 675 kg, gdy będzie już dorosłą, wydajną
krową. Dobry odchów jałówek jest warunkiem sukce−
sów w hodowli i produkcji mleka. „
Aleksander Osten−Sacken
W opracowaniu wykorzystano kartę pomiarową jałówek
i zalecenia, przygotowane przez p. Fokko H. Tolsmę,
doradcę w organizacji Veepro Holland, Holandia.
Maj 2005
Rolnik_5_2005.p65
ROLNIK DZIERŻAWCA
79
2005-05-05, 11:07
79