(WE) NR 175/2001 z dnia 26 stycznia 2001 r.

03/t. 31
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
215
32001R0175
L 26/24
27.1.2001
DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 175/2001
z dnia 26 stycznia 2001 r.
ustanawiające normę handlową w odniesieniu do orzechów włoskich w łupinach
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia
28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku
owoców i warzyw (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem
(WE) nr 2826/2000 (2), w szczególności jego art. 2 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)
(2)
Orzechy włoskie znajdują się wśród produktów wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE)
nr 2200/96, dla których należy przyjąć normy. W tym
celu, a także do celów zachowania przejrzystości na
rynku światowym, należy uwzględnić normy dla orzechów włoskich zalecane przez Grupę Roboczą ds.
Normalizacji Produktów Łatwo Psujących się i Rozwoju
Jakości Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów
Zjednoczonych (EKG ONZ).
Stosowanie tej normy powinno skutkować usunięciem z
rynku produktów o niezadowalającej jakości, dostosować produkcję do wymagań konsumenta i ułatwić
stosunki handlowe oparte na uczciwej konkurencji, tym
samym przyczyniając się do poprawy rentowność
produkcji. Dlatego też ma ona zastosowanie na wszystkich etapach wprowadzania do obrotu.
(3)
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są
zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Warzyw i
Owoców,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Norma rynkowa w odniesieniu do orzechów włoskich w
łupinach objętych kodem CN 0802 31 00 jest zgodna z normą
zawartą w Załączniku.
Normę tę stosuje się na wszystkich etapach wprowadzania do
obrotu, na warunkach ustanowionych w rozporządzeniu (WE)
nr 2200/96.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po
jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września
2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich
Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 26 stycznia 2001 r.
W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1.
(2) Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2.
216
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
ZAŁĄCZNIK
NORMA W ODNIESIENIU DO ORZECHÓW WŁOSKICH W ŁUPINACH
I.
DEFINICJA PRODUKTU
Niniejsza norma stosuje się do orzechów włoskich w łupinach, bez zewnętrznej łuski, różnych odmian (kultywarów)
wyhodowanych z Juglans regia L., dostarczonych konsumentowi, z wyłączeniem orzechów włoskich przeznaczonych
do celów przetwórstwa przemysłowego.
Wyrazy „orzechy włoskie świeże” lub „orzechy włoskie wczesne” oznaczają orzechy włoskie, które wprowadzono na
rynek wkrótce po ich zebraniu i które nie mogą być przez dłuższy czas przechowywane, z których usunięto łupinę
i których nie poddawano zabiegom mającym zmienić ich naturalną wilgotność.
Wyrazy „orzechy włoskie suche” oznaczają orzechy włoskie, które mogą być przechowywane przez długi czas w
normalnych warunkach składowania (1).
II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI
Celem normy jest określenie wymogów jakościowych dla orzechów włoskich w łupinach, po ich przygotowaniu i
zapakowaniu.
A. Wymagania minimalne (2)
i) We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych dla każdej klasy i dopuszczalnych tolerancji,
orzechy włoskie w łupinach muszą być:
a) Właściwości łupiny:
— nienaruszone; nieznaczne uszkodzenie powierzchni nie jest uważane za wadę; orzechy włoskie częściowo otwarte uważa się za nienaruszone, pod warunkiem że ich jądro jest fizycznie chronione,
— zdrowe; pozbawione wad mogących zaburzyć naturalną zdolność zachowania jakości owocu,
— bez uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,
— czyste; praktycznie pozbawione jakichkolwiek widocznych substancji obcych,
— suche; wolne od nadmiernego zawilgocenia zewnętrznego,
— wolne od resztek łusek.
Łupiny suchych orzechów włoskich nie mogą wykazywać śladów łuszczenia.
b) Właściwości jądra:
— zdrowe; wyklucza się produkty z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jego nieprzydatność do spożycia,
— zwarte,
— czyste; praktycznie pozbawione jakichkolwiek widocznych substancji obcych,
— wolne od owadów lub roztoczy w jakimkolwiek stadium ich rozwoju,
— wolne od ataków szkodników,
— wolne od stęchlizny lub oleistego wyglądu,
— wolne od pleśni,
— wolne od nadmiernego zawilgocenia zewnętrznego,
— wolne od obcego zapachu i/lub smaku,
— normalnie rozwinięte, wyklucza się jądra wyschnięte.
c) Orzechy włoskie w łupinach muszą być zbierane, gdy są w pełni dojrzałe.
Orzechy włoskie nie mogą być puste.
W wypadku „orzechów włoskich świeżych” jądro musi się łatwo obierać ze skórki, a wewnętrzna środkowa
przegroda musi wykazywać oznaki zbrązowienia.
W wypadku „orzechów włoskich suchych” wewnętrzna środkowa przegroda musi być sucha i łamliwa.
(1) W wypadku przewozu w kontenerach szczególną uwagę należy zwracać na obieg powietrza w takich kontenerach oraz na wilgotność
samego produktu.
(2) Definicję wad podano w dodatku II do niniejszego Załącznika.
03/t. 31
03/t. 31
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
217
Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 95/2/WE (1), ostatnio zmienionej dyrektywą 98/72/WE (2), łupiny mogą być myte i bielone, pod warunkiem że zastosowane w tym celu
zabiegi nie wpływają na jakość jąder.
Stan orzechów włoskich w łupinach powinien być taki, aby mogły one:
— wytrzymać normalny transport i przenoszenie, oraz
— dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie.
ii) Z a w a r t o ś ć w i l g o c i
Zawartość wilgoci orzechów włoskich suchych nie jest większa niż 12 % dla całego orzecha i 8 % – dla
jądra (3).
Naturalna wilgotność całych, świeżych orzechów włoskich jest równa lub większa od 20 %.
B. Klasyfikacja
Orzechy włoskie w łupinach klasyfikowane są w trzech klasach zdefiniowanych poniżej.
i) Klasa ekstra
W tej klasie orzechy włoskie w łupinach muszą być najwyższej jakości. Muszą mieć one właściwości
odmiany lub mieszanki określonych odmian urzędowo ustalonych przez kraj produkujący i określonych w
oznakowaniu.
Praktycznie muszą być wolne od wad, z wyjątkiem nieznacznych wad powierzchniowych, pod warunkiem
że nie wpływają one na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wygląd w opakowaniu.
Klasa ta nie może zawierać orzechów włoskich w łupinach, których odmian nie można zagwarantować, oraz
mieszanek z odmian nieokreślonych.
Ponadto do klasy tej włącza się tylko orzechy włoskie pochodzące z ostatniego zbioru.
ii) Klasa I
Orzechy włoskie w łupinach należące do tej klasy muszą być dobrej jakości. Muszą one posiadać cechy
właściwe odmianie lub mieszance określonych odmian oficjalnie ustalonych przez kraj produkujący i określonych w oznakowaniu.
Dopuszczalne są nieznaczne wady, pod warunkiem że nie mają one wpływu na ogólny wygląd produktu,
jego jakość, zachowanie jakości i wygląd w opakowaniu.
Klasa ta nie może zawierać orzechów włoskich w łupinach, których odmian nie można zagwarantować, oraz
mieszanek z odmian nieokreślonych.
iii) Klasa II
Do tej klasy należą orzechy włoskie w łupinach, które nie kwalifikują się do włączenia do wyższych klas,
spełniają jednak minimalne wymagania określone powyżej.
Wady są dopuszczalne, pod warunkiem że orzechy włoskie w łupinach zachowują swoje najważniejsze cechy
charakterystyczne w odniesieniu do jakości, zachowania jakości i wyglądu.
III. PRZEPISY DOTYCZĄCE WIELKOŚCI
Wielkość ustalana jest przedziałem między ustaloną średnicą minimalną i maksymalną (klasyfikacja wg rozmiarów)
albo przez podanie średnicy minimalnej, po których następują wyrazy „i powyżej” lub „i +” (przesiewanie).
Klasa
Klasyfikacja wg rozmiarów (a)
Ekstra, I i II
Przesiewanie (a)
34 mm i powyżej
32–34 mm
32 mm i powyżej
30–32 mm
30 mm i powyżej
28–30 mm
28 mm i powyżej
I i II
26–28 mm
26 mm i powyżej
II
24–26 mm
24 mm i powyżej
(a) W uzupełnieniu tej tabeli klasyfikacji wg rozmiarów i przesiewania można podawać dowolnie wybraną nazwę wielkości, pod
warunkiem że wielkość tę podano także w oznakowaniu.
(1) Dz.U. L 61 z 18.3.1995, str. 1.
(2) Dz.U. L 295 z 4.11.1998, str. 18.
(3) Wilgotność określana jest metodą podaną w dodatku I do niniejszego Załącznika.
218
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
03/t. 31
IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI
W każdym opakowaniu dopuszcza się tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości produktu, który nie spełnia
wymagań określonych dla danej klasy.
A. Tolerancje dotyczące jakości
Przy obliczaniu tolerancji – niezależnie od klasy – dwa w połowie puste lub cztery w jednej czwartej puste
orzechy włoskie liczy się jako jeden pusty orzech włoski.
Tolerancje dopuszczalne
(udział procentowy ilości lub masy owocu wadliwego)
Dopuszczalne wady (a)
Ekstra
Klasa I
Klasa II
a) Łączne tolerancje dla wad łupiny
7
10
15
b) Łączne tolerancje dla wad części
jadalnej (b)
z czego część stęchła, zgniła
lub
uszkodzona
przez
owady (c)
z czego orzechy włoskie spleśniałe
8
10
15
3
6
8
3
4
6
(a) Definicje wad podano w dodatku II do niniejszego Załącznika.
(b) W wypadku świeżych orzechów włoskich tolerancje dla wad jądra przedstawiają się następująco: klasa ekstra: 8 %; klasa I:
12 %; klasa II: 15 %.
(c) W żadnej z klas nie dopuszcza się żywych owadów lub szkodników.
B. Zanieczyszczenia mineralne
Zawartość popiołów nierozpuszczalnych w kwasie nie może przekraczać 1 g/kg.
C. Tolerancje wielkości lub wagi
We wszystkich klasach dopuszcza się, aby maksymalnie 10 % orzechów włoskich w łupinach ilościowo lub
wagowo nie było zgodnych ze wskazaną wielkością, pod warunkiem że:
— orzechy odpowiadają wielkości bezpośrednio mniejszej lub większej, jeśli wielkość określona jest w przedziale ustalonym między średnicą minimalną a maksymalną (klasyfikacja według wielkości),
— orzechy odpowiadają wielkości bezpośrednio mniejszej, jeśli wielkość określona jest przez wskazanie średnicy
minimalnej, po której znajdują się słowa „i ponad” lub „i +” lub „+” (przesiewanie).
V. PRZEPISY DOTYCZĄCE SPOSOBU PREZENTACJI
A. Jednolitość
Zawartość każdego opakowania musi być jednolita i obejmować jedynie orzechy włoskie w łupinach tego
samego pochodzenia, jakości, odmian lub typu handlowego i wielkości (jeżeli klasyfikowane według wielkości).
W jednym opakowaniu z podaną zawartością danej odmiany, określonej mieszanki odmian czy rodzajem handlowym, maksymalnie 10 % ilości lub masy orzechów włoskich w łupinach może należeć do innych gatunków
lub odmian komercyjnych.
Widoczna część zawartości opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.
B. Opakowanie
Orzechy włoskie w łupinach muszą być pakowane w taki sposób, by produkt był odpowiednio chroniony.
Materiały użyte wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, która pozwala na uniknięcie
spowodowania jakiegokolwiek uszkodzenia zewnętrznego lub wewnętrznego produktu. Zezwala się na użycie
materiałów, w szczególności papieru lub pieczątek ze specyfikacją handlową, pod warunkiem że druk lub etykietowanie zostało wykonane z nietoksycznego tuszu lub kleju.
Opakowania nie mogą zawierać żadnych obcych substancji.
03/t. 31
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
C. Wygląd
Waga opakowań stanowiących jedną partię musi być identyczna.
VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA
Każde opakowanie musi mieć zaznaczone następujące dane szczegółowe umieszczone po tej samej stronie, oznakowane w sposób czytelny i trwały oraz widoczny z zewnątrz:
A. Identyfikacja
Pakujący lub wysyłający: nazwa (nazwisko) i adres lub urzędowo nadane lub zatwierdzone oznaczenie kodowe.
Jednakże w przypadku oznaczenia kodowego obok kodu muszą być umieszczone wyrazy „Pakujący lub
wysyłający” (lub równoważny skrót).
B. Charakter produktu
— „Orzechy włoskie świeże” lub „Orzechy włoskie wczesne” (w wypadku świeżych orzechów włoskich);
„Orzechy włoskie” lub „Orzechy włoskie suche” (w wypadku suchych orzechów włoskich).
— Nazwa odmiany lub mieszanki określonej dla klasy ekstra; nazwa odmiany, określonej mieszanki lub rodzaju
handlowego – dla klasy I.
C. Pochodzenie produktu
Kraj pochodzenia i, nieobowiązkowo, region uprawy lub krajowa, regionalna lub lokalna nazwa miejsca.
D. Specyfikacje handlowe
— Klasa
— Wielkość, która może być wyrażona za pomocą:
— średnicy minimalnej i maksymalnej
— albo średnicy minimalnej, po której następują wyrazy „i ponad” lub „i +”.
— Nazwa wielkości (fakultatywnie).
— Rok zbiorów (obowiązkowo dla klasy ekstra i klasy I, fakultatywnie dla klasy II)
— Masa netto
— Data zapakowania – obowiązkowo dla orzechów włoskich świeżych, fakultatywnie dla orzechów włoskich
suchych
— „Najlepiej spożyć przed”, po którym to wyrażeniu następuje data (fakultatywnie); dla orzechów włoskich
świeżych umieszcza się wskazówkę „Do szybkiego spożycia, najlepiej przechowywać w chłodnym miejscu”
albo też „Ograniczony okres przydatności do spożycia, najlepiej przechowywać w chłodnym miejscu”.
E. Oznakowanie kontroli urzędowej (fakultatywnie)
219
220
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
DODATEK I
OKREŚLANIE ZAWARTOŚCI WILGOCI
METODA I LABORATORYJNA METODA REFERENCYJNA
1.
Zasada
Określenie zawartości wilgoci owoców suszonych metodą ubytku masy po sześciogodzinnym suszeniu w temperaturze 103 °C (± 2 °C) w piecu o regulowanej temperaturze i pod ciśnieniem otoczenia.
2.
Aparatura
2.1. Moździerz ceramiczny z odpowiednim tłuczkiem lub tasakiem do żywności.
2.2. Waga analityczna umożliwiająca dokonywanie pomiarów z dokładnością do 1 mg.
2.3. Szklane lub metalowe pojemniki o kształcie cylindrycznym, płaskim denku oraz średnicy 12 cm i głębokości
5 cm, zaopatrzone w ściśle dopasowane pokrywki.
2.4. Piec elektryczny z kontrolowaną temperaturą, z dobrą naturalną wentylacją, ustawiony na utrzymywanie temperatury o wartości 103 °C (± 2 °C).
2.5. Eksykator zawierający skuteczny środek odwadniający (np. chlorek wapnia) i wyposażony w metalową płytę
umożliwiającą szybkie schładzanie pojemników.
3.
Przygotowanie próbki
Jeśli trzeba, próbkę pozbawić łupiny, a jądra rozgnieść w moździerzu lub drobno posiekać, tak by w efekcie
otrzymać fragmenty o średnicy 2–4 mm.
4.
Porcja badawcza i oznaczanie
4.1 Suszyć pojemniki i ich pokrywki w suszarce przez przynajmniej dwie godziny i włożyć do eksykatora. Zostawić
pojemniki i pokrywki, aby ostudziły się do temperatury pokojowej.
4.2. Oznaczanie wilgotności przeprowadzić na czterech porcjach badawczych, każda o masie ok. 50 g.
4.3. Zważyć pusty pojemnik i pokrywkę z dokładnością do najbliższej 0,001 g (M0).
4.4. W pojemniku odważyć ok. 50 g materiału badawczego z dokładnością do najbliższej 0,001 g. Rozprowadzić
materiał na spodzie pojemnika, szybko zamknąć pojemnik pokrywką i zważyć całość (M1). Czynności te należy
wykonywać możliwie jak najszybciej.
4.5. Otwarte pojemniki umieścić w piecu z wieczkami obok nich. Zamknąć piec suszarkę i pozostawić do wysuszenia
na sześć godzin Otworzyć piec i szybko zamknąć pojemniki właściwymi im wieczkami, po czym umieścić je w
eksykatorze aż do ostygnięcia. Po ostygnięciu do temperatury otoczenia zważyć zamknięte naczynie z dokładnością
do najbliższej 0,01 g (M2).
4.6. Zawartość wilgoci w próbce wyrażona jest udziałem procentowym masy wynikającym ze wzoru:
M - M2
Wilgotność ¼ 100 ¼ 1
× 100
M1 - M0
4.7. W sprawozdaniu podać wartość średnią z czterech takich oznaczeń.
METODA II METODA SZYBKA
1.
Zasada
Oznaczanie zawartości wilgoci za pomocą przyrządu pomiarowego opartego na zasadzie przewodności elektrycznej. Przyrząd pomiarowy musi być skalibrowany metodą laboratoryjną.
2.
Aparatura
2.1. Ceramiczny moździerz z odpowiednim tłuczkiem lub tasakiem do żywności.
2.2. Przyrząd pomiarowy oparty na zasadzie przewodności elektrycznej.
3.
Oznaczanie
3.1. Naczynie szklane wypełnić badaną substancją (rozdrobnioną uprzednio w moździerzu) i wzmacniać nacisk aż do
uzyskania stałego ciśnienia.
3.2. Odczytać wartości ze skali.
3.3. Po każdym oznaczeniu naczynie szklane dokładnie oczyścić łopatką, sztywną szczecinową szczoteczką, serwetką
papierową lub sprężonym powietrzem.
03/t. 31
03/t. 31
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
DODATEK II
DEFINICJE WAD ORZECHÓW WŁOSKICH W ŁUPINACH
A. Wady łupiny
Wszelkie wady wpływające ujemnie na wygląd, włączając:
— plamy lub odbarwienia; nienaturalny kolor obejmujący 20 % powierzchni łupiny danego orzecha, w kolorze
brązu, czerwonawego brązu, szarości czy innego koloru o wyraźnym kontraście na tle pozostałego koloru łupiny
lub większości łupin w partii produktu,
— przylegający brud, jeżeli obejmuje ponad 5 % powierzchni łupiny,
— przylegająca łuska, jeśli dotyka ponad 10 % powierzchni łupiny,
— uszkodzenia po łuskaniu; wyraźne znaki na łupinach będące następstwem mechanicznego usuwania łuski.
B. Wady części jadalnej (jądra)
Wszelkie wady wpływające ujemnie na wygląd jądra, ze skazami i miejscami odbarwionymi włącznie; odbarwienie,
które obejmuje ponad jedną czwartą jądra i jest w wyraźnym kontraście z kolorem pozostałej części takiego jądra.
Jądra wyschnięte:
Wady
dojrzewania
świeżych:
jądro w znacznym stopniu skurczone, pomarszczone i twarde.
orzechów
jądro niedostatecznie zwarte, z którego nie można łatwo obrać skórki lub
którego wewnętrzna środkowa przegroda nie wykazuje oznak zbrązowienia.
Stęchlizna:
utlenianie się lipidów lub wolnego kwasu tłuszczowego i związany z tym
nieprzyjemny smak.
Orzechy puste:
stan fizyczny orzecha, w którym nie rozwinęło się jądro.
C. Wady łupiny i jądra
Spleśnienie:
widoczne gołym okiem nitki pleśni.
Gnicie:
znaczny rozkład wskutek działania mikroorganizmów.
Uszkodzenie przez owady:
widoczne uszkodzenie spowodowane przez owady lub inne żywe pasożyty,
czy też obecność martwych owadów lub szczątków owadów.
Ciało obce:
jakiekolwiek ciało lub materiał zazwyczaj niezwiązany z produktem.
Zanieczyszczenia mineralne:
nierozpuszczalny w kwasie popiół.
Obcy zapach lub smak:
jakikolwiek zapach lub smak, który nie jest właściwy dla produktu.
221