białko całkowite - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j
Transkrypt
białko całkowite - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j
BIAŁKO CAŁKOWITE ODCZYNNIKI BIOLABO Metoda biuretowa Odczynnik gotowy do użycia PRODUCENT: BIOLABO SA, 02160, Maizy, France WYŁĄCZNY DYSTRYBUTOR : Odczynnik do oznaczania białka całkowitego w ludzkiej surowicy i osoczu NR KAT. LP87016 R1 1 x 200 mL R2 1 x 5 mL “AQUA-MED” ZPAM – KOLASA sp. j. Tel : 0-42 636 38 02, 636 37 51 IVD DO DIAGNOSTYKI IN VITRO Fax : 0-42 637 02 96 ZNACZENIE KLINICZNE (1) PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW Badanie ogólnego składu białek osoczowych czy surowiczych pacjenta powinno być zapoczątkowane przez oznaczenie stężenia białka całkowitego, a następnie przez elektroforezę. Efektem zmniejszenia się objętości wody osoczowej (zagęszczenia krwi) obserwowanej w odwodnieniu (silne wymioty, biegunka, choroba Addisona lub cukrzycowa kwasica) jest względna hyperproteinemia. Z kolei rozcieńczenie krwi (wzrost objętości wody osoczowej), pojawiające się w zatruciu wodnym lub zespołach zatrzymania soli, podczas masywnych dożylnych przetoczeń, jest przyczyną względnej hipoproteinemii. Hipoproteinemia spowodowana niskim poziomem albumin w osoczu jest również częsta i ma wiele przyczyn. Łagodna hipoproteinemia może być spowodowana zwiększonym stężeniem swoistych białek (zakażenie). Wyraźna hiperproteinemia może być spowodowana wysokim poziomem białek monoklonalnych produkowanych w szpiczaku mnogim i innych złośliwych paraproteinemiach. Odczynniki są gotowe do użycia. ZASADA(4) (5) Kolorymetryczna metoda opisana przez Gornalla i in. Wiązania 2+ peptydowe reagują z Cu w środowisku alkalicznym z utworzeniem barwnego kompleksu, którego absorbancja, proporcjonalna do stężenia białka całkowitego w próbce, jest mierzona w 550 nm. Odczynnik biuretowy zawiera winian sodowo-potasowy kompleksujący jony miedzi i utrzymujący ich rozpuszczalność w alkalicznym środowisku. ODCZYNNIKI Vial R1 Po otrzymaniu, przechowywać wzorzec (R2) w 2-8°C. • Nie otwarty i przechowywany w 18-25°C, odczynnik R1 jest trwały do daty ważności na etykiecie. • Po otwarciu, odczynnik R1 przechowywany w 18-25°C i chroniony przed dostępem światła jest trwały minimum 6 miesięcy. Trwałość wzorca (R2) : Kilka tygodni po otwarciu (przenieść potrzebną ilość, zamknąć ponownie i przechowywać w 2-8°C). Wyrzucić odczynnik (R1), jeśli zmętniał lub jeśli jego absorbancja jest > 0.050 w 550 nm. Zestaw może być transportowany minimum 1 tydzień w temperaturze pokojowej. POBIERANIE I PRZYGOTOWANIE PRÓBKI (2) Surowica lub osocze. Badać świeże lub przechowywać w 2-8°C nie dłużej niż 72 h. Białko w surowicy jest trwałe przez : 9 6 miesięcy w –20°C 9 nieskończenie długo w –70°C. INTERFERENCJE (3) ODCZYNNIK BIURETOWY C: żrący, R34 : powoduje oparzenia Wodorotlenek sodowy Winian Na-K Jodek potasowy Siarczan miedzi II Vial R2 TRWAŁOŚĆ I PRZECHOWYWANIE 370 10 3 3 mmol/L mmo/L mmol/L mmol/L WZORZEC Albumina wołowa 6 g/dL ŚRODKI OSTROŻNOŚCI Odczynniki BIOLABO są przeznaczone do profesjonalnego użytku in vitro. • Używać odpowiedniej ochrony (fartuch, rękawiczki, okulary). • Nie pipetować ustami. • Zanieczyszczoną skórę czy zanieczyszczone oczy przemyć starannie dużą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza. • Odczynniki zawierają azydek sodowy (stężenie < 0.1%), który może reagować z miedzią i ołowiem kanalizacji. Wylewając spłukać dużą ilością wody. • Pozostałe informacje są zawarte w Karcie Charakterystyki Substancji Niebezpiecznej. • Odpady : Przestrzegać przepisów obowiązujących w danym kraju. Wszystkie próbki powinny być traktowane jako potencjalnie zakaźne – zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej stosować odpowiednie środki ostrożności. Przestrzegać przepisów obowiązujących w kraju. Lipemia lub hemoliza może powodować fałszywie podwyższone wyniki. Dla uniknięcia tych interferencji zaleca się wykonywanie próby ślepej surowicy (patrz § PROCEDURA MANUALNA : Procedura n°2). Obszerniejszy przegląd czynników mających wpływ na to oznaczenie znajduje się w publikacji Young D. S. NIEZBĘDNE NIE DOSTARCZONE MATERIAŁY 1. Podstawowe wyposażenie medycznego laboratorium. 2. Roztwór soli fizjologicznej do przygotowania próby ślepej surowicy. 3. Normalne i patologiczne surowice kontrolne. KALIBRACJA • Wzorzec (R2) wchodzący w skład zestawu lub BIOLABOMultikalibrator NR KAT. R95015. • lub jakikolwiek kalibrator spójny pomiarowo z metodą referencyjną czy materiałem referencyjnym. Zaleca się kalibrację w następujących przypadkach : 1. Przy zmianie serii odczynnika. 2. Po serwisowaniu aparatu. 3. Jeśli uzyskane wyniki kontroli są poza zakresem, nawet po użyciu nowej butelki świeżej surowicy. Wersja : AT LP87016 09 12 2005 KONTROLA JAKOŚCI PROCEDURA MANUALNA • BIOLABO EXATROL-N (wartości prawidłowe) NR KAT. R95010. • BIOLABO EXATROL-P (wartości patologiczne) NR KAT. R95011. • Surowice kontrolne odwołujące się do tej samej metody. • Zewnętrzny program kontroli jakości. Zaleca się kontrolowanie w następujących przypadkach : • Minimum raz na serię. • Minimum raz w ciągu 24 godzin. • Przy zmianie butelki odczynnika. • Po serwisowaniu aparatu. Jeśli kontrola jest poza zakresem, podjąć następujące działania : 1. Powtórzyć test z tą samą kontrolą. 2. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, przygotować świeżą surowicę kontrolną i powtórzyć test. 3. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, użyć nową butelkę kalibratora i powtórzyć test. 4. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, przeprowadzić kalibrację z nową butelką odczynnika. 5. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, skontaktować się z działem technicznym BIOLABO lub lokalnym dystrybutorem. Procedura n°1 (bez ślepej surowicy) Pozwolić aby odczynniki i próbki osiągnęły temperaturę pokojową. Odpipetować do prawidłowo oznakowanych probówek W surowicy lub osoczu Białko całkowite (g/dL) Krew pępowinowa 4.8-8.0 Wcześniaki 3.6-6.0 Noworodki 4.6-7.0 1 tydzień 4.4-7.6 7 dni -1 roku 5.1-7.3 1 rok -2 lat 5.6-7.5 > 3 lata 6.0-8.0 Dorośli, ambulatorium 6.4-8.3 Dorośli, szpital Badana 1 mL 1 mL 1 mL 20 µL Wzorzec 20 µL Próbkę 20 µL Wodę demineralizowaną Dobrze wymieszać. Pozostawić na 10 minut w temperaturze pokojowej. Odczytać absorbancje w 550 nm (530-570) wobec wody ślepej odczynnikowej. Procedura n°2 (ze ślepą surowicy) Ślepa odczynnikowa Ślepa surowicy Wzorzec Badana 1 mL 1 mL 1 mL Roztwór soli 1 mL Odczynnik R1 20 µL Wzorzec 20 µL Próbka 20 µL 20 µL Woda demineralizowan a 6.0-7.8 > 60 lat Wzorzec Odczynnik R1 Odpipetować do prawidłowo oznakowanych probówek WARTOŚCI OCZEKIWANE (2) Ślepa odczynnikowa Dobrze wymieszać. Pozostawić na 10 minut w temperaturze pokojowej. Odczytać absorbancje w 550 nm (530-570) wobec wody ślepej odczynnikowej. Odczytać ślepą próbki wobec roztworu soli. niższe stężenia o 0.2 Każde laboratorium powinno wyznaczyć swoje własne zakresy wartości prawidłowych dla populacji, dla której świadczy usługi laboratoryjne. CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA W serii n = 20 Poziom niski Poziom prawidłowy Międzyseriami n = 20 Poziom niski Poziom prawidłowy Średnia g/dL 4.88 5.45 Średnia g/dL 6.92 7.45 SD g/dL 0.06 0.06 SD g/dL 0.11 0.13 CV % 1.2 1.2 CV % 1.6 1.7 Granica wykrywalności : ok. 0.21 g/dL Czułość dla 1 g/dL : ok. 0.056 Abs. w 550 nm. Badanie porównawcze z komercyjnie dostępnym odczynnikiem : y = 0.9758 x + 0.14819 r = 0.9945 Uwagi : 9 Procedury na automatyczne analizatory są dostępne na życzenie. Skontaktować się z działem technicznym BIOLABO. 9 Ślepa próbki jest zalecana dla mętnych, lipemicznych lub zhemolizowanych surowic. 9 Uwaga : Wartości metrykalne surowic kontrolnych lub multikalibratora mogą być uzyskane z próbą ślepą lub bez próby ślepej . 9 Analizatory dwuwiązkowe : Druga długość fali to 600 lub 700 nm. OBLICZENIA Obliczyć wynik następująco : Bez próby ślepej próbki: Wynik = Abs (pr. badana) x Stężenie wzorca Abs (wzorzec) LINIOWOŚĆ To oznaczenie jest liniowe do 10 g/dL. Jeśli powyżej, rozcieńczyć próbkę roztworem soli i powtórzyć oznaczenie biorąc pod uwagę współczynnik rozcieńczenia. Liniowość zależy od stosunku próbka/odczynnik. Ze ślepą próbki: Wynik = Abs (pr. badana) - Abs (śl. próbki) x Stężenie wzorca Abs (wzorzec) PIŚMIENNICTWO (1) (2) (3) (4) (5) TIETZ N.W. Text book of clinical chemistry, 3rd Ed. C.A. Burtis, E.R. Ashwood, W.B. Saunders (1999) p. 477-530. Clinical Guide to Laboratory Test, 3rd Ed., N.W. TIETZ (1995) p. 518-522. YOUNG D.S., Effect of Drugs on Clinical laboratory Tests, 4th Ed. (1995) p. 3-498 à 3-511 GORNALL A. C., BARDAWILL C. J., DAVID M. M., J. Biol. Chem. 1949, 177, 751 TIETZ N.W. Text book of clinical chemistry, 3d Ed. C.A. Curtis, E.R. Silverman L . M., Christensen R. H. (1995) p. 523-524. Wyprodukowano we Francji Wersja AT LP87016 09 12 2005 Producent Data ważności IVD Diagnostyka in vitro Zakres temperatury REF Nr katalogowy Patrz instrukcja LOT Nr serii