białko całkowite - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j

Transkrypt

białko całkowite - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j
BIAŁKO CAŁKOWITE
ODCZYNNIKI
BIOLABO
Metoda biuretowa
Odczynnik gotowy do użycia
PRODUCENT:
BIOLABO SA,
02160, Maizy, France
WYŁĄCZNY DYSTRYBUTOR :
Odczynnik do oznaczania białka całkowitego
w ludzkiej surowicy i osoczu
NR KAT. LP87016
R1 1 x 200 mL
R2 1 x 5 mL
“AQUA-MED” ZPAM – KOLASA sp. j.
Tel : 0-42 636 38 02, 636 37 51
IVD DO DIAGNOSTYKI IN VITRO
Fax : 0-42 637 02 96
ZNACZENIE KLINICZNE (1)
PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW
Badanie ogólnego składu białek osoczowych czy surowiczych pacjenta
powinno być zapoczątkowane przez oznaczenie stężenia białka
całkowitego, a następnie przez elektroforezę.
Efektem zmniejszenia się objętości wody osoczowej (zagęszczenia
krwi) obserwowanej w odwodnieniu (silne wymioty, biegunka, choroba
Addisona lub cukrzycowa kwasica) jest względna hyperproteinemia. Z
kolei rozcieńczenie krwi (wzrost objętości wody osoczowej), pojawiające
się w zatruciu wodnym lub zespołach zatrzymania soli, podczas
masywnych dożylnych przetoczeń, jest przyczyną względnej
hipoproteinemii. Hipoproteinemia spowodowana niskim poziomem
albumin w osoczu jest również częsta i ma wiele przyczyn. Łagodna
hipoproteinemia może być spowodowana zwiększonym stężeniem
swoistych białek (zakażenie). Wyraźna hiperproteinemia może być
spowodowana
wysokim
poziomem
białek
monoklonalnych
produkowanych w szpiczaku mnogim
i innych złośliwych
paraproteinemiach.
Odczynniki są gotowe do użycia.
ZASADA(4) (5)
Kolorymetryczna metoda opisana przez Gornalla i in. Wiązania
2+
peptydowe reagują z Cu w środowisku alkalicznym z utworzeniem
barwnego kompleksu, którego absorbancja, proporcjonalna do stężenia
białka całkowitego w próbce, jest mierzona w 550 nm. Odczynnik
biuretowy zawiera winian sodowo-potasowy kompleksujący jony miedzi i
utrzymujący ich rozpuszczalność w alkalicznym środowisku.
ODCZYNNIKI
Vial R1
Po otrzymaniu, przechowywać wzorzec (R2) w 2-8°C.
• Nie otwarty i przechowywany w 18-25°C, odczynnik R1 jest trwały do
daty ważności na etykiecie.
• Po otwarciu, odczynnik R1 przechowywany w 18-25°C i chroniony
przed dostępem światła jest trwały minimum 6 miesięcy.
Trwałość wzorca (R2) : Kilka tygodni po otwarciu (przenieść potrzebną
ilość, zamknąć ponownie i przechowywać w 2-8°C).
Wyrzucić odczynnik (R1), jeśli zmętniał lub jeśli jego absorbancja jest >
0.050 w 550 nm.
Zestaw może być transportowany minimum 1 tydzień w temperaturze
pokojowej.
POBIERANIE I PRZYGOTOWANIE PRÓBKI (2)
Surowica lub osocze. Badać świeże lub przechowywać w 2-8°C nie
dłużej niż 72 h.
Białko w surowicy jest trwałe przez :
9 6 miesięcy w –20°C
9 nieskończenie długo w –70°C.
INTERFERENCJE (3)
ODCZYNNIK BIURETOWY
C: żrący, R34 : powoduje oparzenia
Wodorotlenek sodowy
Winian Na-K
Jodek potasowy
Siarczan miedzi II
Vial R2
TRWAŁOŚĆ I PRZECHOWYWANIE
370
10
3
3
mmol/L
mmo/L
mmol/L
mmol/L
WZORZEC
Albumina wołowa 6 g/dL
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Odczynniki BIOLABO są przeznaczone do profesjonalnego użytku in
vitro.
• Używać odpowiedniej ochrony (fartuch, rękawiczki, okulary).
• Nie pipetować ustami.
• Zanieczyszczoną skórę czy zanieczyszczone oczy przemyć starannie
dużą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza.
• Odczynniki zawierają azydek sodowy (stężenie < 0.1%), który może
reagować z miedzią i ołowiem kanalizacji. Wylewając spłukać dużą
ilością wody.
• Pozostałe informacje są zawarte w Karcie Charakterystyki Substancji
Niebezpiecznej.
• Odpady : Przestrzegać przepisów obowiązujących w danym kraju.
Wszystkie próbki powinny być traktowane jako potencjalnie zakaźne –
zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej stosować odpowiednie środki
ostrożności. Przestrzegać przepisów obowiązujących w kraju.
Lipemia lub hemoliza może powodować fałszywie podwyższone wyniki.
Dla uniknięcia tych interferencji zaleca się wykonywanie próby ślepej
surowicy (patrz § PROCEDURA MANUALNA : Procedura n°2).
Obszerniejszy przegląd czynników mających wpływ na to oznaczenie znajduje się w
publikacji Young D. S.
NIEZBĘDNE NIE DOSTARCZONE MATERIAŁY
1. Podstawowe wyposażenie medycznego laboratorium.
2. Roztwór soli fizjologicznej do przygotowania próby ślepej surowicy.
3. Normalne i patologiczne surowice kontrolne.
KALIBRACJA
• Wzorzec (R2) wchodzący w skład zestawu lub BIOLABOMultikalibrator NR KAT. R95015.
• lub jakikolwiek kalibrator spójny pomiarowo z metodą referencyjną czy
materiałem referencyjnym.
Zaleca się kalibrację w następujących przypadkach :
1. Przy zmianie serii odczynnika.
2. Po serwisowaniu aparatu.
3. Jeśli uzyskane wyniki kontroli są poza zakresem, nawet po użyciu
nowej butelki świeżej surowicy.
Wersja : AT LP87016 09 12 2005
KONTROLA JAKOŚCI
PROCEDURA MANUALNA
•
BIOLABO EXATROL-N (wartości prawidłowe) NR KAT. R95010.
•
BIOLABO EXATROL-P (wartości patologiczne) NR KAT. R95011.
•
Surowice kontrolne odwołujące się do tej samej metody.
•
Zewnętrzny program kontroli jakości.
Zaleca się kontrolowanie w następujących przypadkach :
•
Minimum raz na serię.
•
Minimum raz w ciągu 24 godzin.
•
Przy zmianie butelki odczynnika.
•
Po serwisowaniu aparatu.
Jeśli kontrola jest poza zakresem, podjąć następujące działania :
1. Powtórzyć test z tą samą kontrolą.
2. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, przygotować świeżą
surowicę kontrolną i powtórzyć test.
3. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, użyć nową butelkę
kalibratora
i powtórzyć test.
4. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, przeprowadzić kalibrację z
nową butelką odczynnika.
5. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, skontaktować się z działem
technicznym BIOLABO lub lokalnym dystrybutorem.
Procedura n°1 (bez ślepej surowicy)
Pozwolić aby odczynniki i próbki osiągnęły temperaturę pokojową.
Odpipetować do prawidłowo
oznakowanych probówek
W surowicy lub osoczu
Białko całkowite
(g/dL)
Krew pępowinowa
4.8-8.0
Wcześniaki
3.6-6.0
Noworodki
4.6-7.0
1 tydzień
4.4-7.6
7 dni -1 roku
5.1-7.3
1 rok -2 lat
5.6-7.5
> 3 lata
6.0-8.0
Dorośli, ambulatorium
6.4-8.3
Dorośli, szpital
Badana
1 mL
1 mL
1 mL
20 µL
Wzorzec
20 µL
Próbkę
20 µL
Wodę demineralizowaną
Dobrze wymieszać. Pozostawić na 10 minut w temperaturze pokojowej.
Odczytać absorbancje w 550 nm (530-570) wobec wody ślepej odczynnikowej.
Procedura n°2 (ze ślepą surowicy)
Ślepa
odczynnikowa
Ślepa
surowicy
Wzorzec
Badana
1 mL
1 mL
1 mL
Roztwór soli
1 mL
Odczynnik R1
20 µL
Wzorzec
20 µL
Próbka
20 µL
20 µL
Woda
demineralizowan
a
6.0-7.8
> 60 lat
Wzorzec
Odczynnik R1
Odpipetować do
prawidłowo
oznakowanych
probówek
WARTOŚCI OCZEKIWANE (2)
Ślepa
odczynnikowa
Dobrze wymieszać. Pozostawić na 10 minut w temperaturze pokojowej.
Odczytać absorbancje w 550 nm (530-570) wobec wody ślepej odczynnikowej.
Odczytać ślepą próbki wobec roztworu soli.
niższe stężenia o 0.2
Każde laboratorium powinno wyznaczyć swoje własne zakresy wartości
prawidłowych dla populacji, dla której świadczy usługi laboratoryjne.
CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA
W serii
n = 20
Poziom
niski
Poziom
prawidłowy
Międzyseriami
n = 20
Poziom
niski
Poziom
prawidłowy
Średnia g/dL
4.88
5.45
Średnia g/dL
6.92
7.45
SD g/dL
0.06
0.06
SD g/dL
0.11
0.13
CV %
1.2
1.2
CV %
1.6
1.7
Granica wykrywalności : ok. 0.21 g/dL
Czułość dla 1 g/dL : ok. 0.056 Abs. w 550 nm.
Badanie porównawcze z komercyjnie dostępnym odczynnikiem :
y = 0.9758 x + 0.14819
r = 0.9945
Uwagi :
9 Procedury na automatyczne analizatory są dostępne na życzenie.
Skontaktować się z działem technicznym BIOLABO.
9 Ślepa próbki jest zalecana dla mętnych, lipemicznych lub
zhemolizowanych surowic.
9 Uwaga : Wartości metrykalne surowic kontrolnych lub multikalibratora
mogą być uzyskane z próbą ślepą lub bez próby ślepej .
9 Analizatory dwuwiązkowe : Druga długość fali to 600 lub 700 nm.
OBLICZENIA
Obliczyć wynik następująco :
Bez próby ślepej próbki:
Wynik =
Abs (pr. badana)
x Stężenie wzorca
Abs (wzorzec)
LINIOWOŚĆ
To oznaczenie jest liniowe do 10 g/dL. Jeśli powyżej, rozcieńczyć próbkę
roztworem soli i powtórzyć oznaczenie biorąc pod uwagę współczynnik
rozcieńczenia. Liniowość zależy od stosunku próbka/odczynnik.
Ze ślepą próbki:
Wynik =
Abs (pr. badana) - Abs (śl. próbki)
x Stężenie wzorca
Abs (wzorzec)
PIŚMIENNICTWO
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
TIETZ N.W. Text book of clinical chemistry, 3rd Ed. C.A. Burtis, E.R.
Ashwood, W.B. Saunders (1999) p. 477-530.
Clinical Guide to Laboratory Test, 3rd Ed., N.W. TIETZ (1995) p. 518-522.
YOUNG D.S., Effect of Drugs on Clinical laboratory Tests, 4th Ed. (1995) p.
3-498 à 3-511
GORNALL A. C., BARDAWILL C. J., DAVID M. M., J. Biol. Chem. 1949,
177, 751
TIETZ N.W. Text book of clinical chemistry, 3d Ed. C.A. Curtis, E.R.
Silverman L . M., Christensen R. H. (1995) p. 523-524.
Wyprodukowano we Francji
Wersja AT LP87016 09 12 2005
Producent
Data ważności
IVD
Diagnostyka in vitro
Zakres temperatury
REF
Nr katalogowy
Patrz instrukcja
LOT
Nr serii

Podobne dokumenty