„Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj…” Chleb od

„Chlebanaszegopowszedniegodajnamdzisiaj…”
Chlebodnajdawniejszychczasówjestpodstawowympożywieniemczłowieka.Ludziewypiekali
pieczywojuż12tys.lattemu.Byłytoplackizciastazgrubejśrutyzpokruszonegoziarna.Naszchleb
wyglądaismakujezapewnezupełnieinaczej.Oniezbędnościchlebawnaszymcodziennymżyciu
przypominanamtakżewezwaniewnaszejcodziennejmodlitwie„Ojczenasz”.
Wymawiającsłowaprośbyochlebpowszedniprosimyochlebpotrzebnynamwtymbieżącymdniu,
zgodniezesłowamiJezusa:„Nietroszczciesięwięczbytnioojutro,bojutrzejszydzieńsamosiebie
troszczyćsiębędzie.Dosyćmadzieńswojejbiedy.”(Mt6,34).Namszukającymzabezpieczenia
swojejprzyszłościsłowatemogąwydawaćsięnaiwne,wzywającenasdolekkomyślności,alechodzi
wnichprzedewszystkimozaufanieBogu.KatechizmKościołaKatolickiegowtymwzględzie
przywołujesłowaprzypisywaneśw.IgnacemuLoyoli:„Módlciesiętak,jakbywszystkozależałood
Boga,apracujcietak,jakbywszystkozależałoodwas”.Powykonaniunaszejpracyotrzymamyjako
darpożywienieodnaszegoOjca;jestrzecządobrąprosićGoonie,składającMujednocześnie
dziękczynienie.(por.KKK2834).
BógprowadzącIzraelaprzezpustynię,powyjściuzEgiptu,karmiłswójnaródmanną.Dawałim
jednakzawszetego„chlebaznieba”tyle,abystarczyłonajedendzień,tylkoprzedszabatemdawał
więcej,abystarczyłorównieżnadzieńświąteczny(zob.Wj16,14–26).
Wpierwszejkolejności,prosząconaszchlebpowszedni,prosimyopokarmpotrzebnynamwnaszej
ziemskiejegzystencji.„OczywszystkichoczekująCiebie,Tyzaśdajeszimpokarmwewłaściwym
czasie.Tyotwieraszswąrękęiwszystko,cożyje,nasycaszdowoli.”(Ps145,15-16).
Jezusrozumiałludzkąpotrzebęzaspakajaniagłodu.Dwukrotniedokonałcudurozmnożeniachleba,
abynakarmićrzeszeludzisłuchającychJegonauki(zob.Mt14,13–21;Mt15,32–32;Mk6,34–44;
Mk8,1–9).
Proszącsamiopotrzebnycodziennypokarmniemożemyzapominaćotych,którymgobrakuje.
Dlategoteżnaszamodlitwajestrównieżdlanaswezwaniemdoprawdziwejodpowiedzialności
wobecbraciisióstr,zarównowpostawieosobistejjakiwpoczuciusolidarnościzrodzinąludzką(por.
KKK2831)
Dalej,możemywsłowie„chleb”widziećtowszystkocozabezpieczanaszfizycznybyt,zaspakaja
materialnepotrzeby.Niejestdlategoteżgrzechemmodlićsięopotrzebnerzeczymaterialne.Ważne
tylkobyśmyniestracilizoczuwłaściwejhierarchiiwartościwnaszychmodlitwachpamiętająco
słowachJezusa:„StarajciesięnaprzódokrólestwoBożeioJegosprawiedliwość,atowszystko
będziewamdodane.”(Mt6,33).
Jednakszukającgłębszegoznaczenianaszejprośby„chlebanaszegopowszedniegodajnamdzisiaj”
przychodząnamyślrównieżsłowaJezusa:„Niesamymchlebemżyjeczłowiek,leczkażdymsłowem,
którepochodzizustBoga.”(Pwt8,3;Mt4,4).
JezusChrystusjestwcielonymSłowemBożym,jestJegosłowemwypowiedzianymdonas,wkońcu
jestSłowem,którestałosięciałem:„ASłowostałosięciałemizamieszkałowśródnas.”(J1,14).
Modlącsięonaszchlebpowszedniprosimyteżo„pokarm”dlanaszejduszy.Pokarm,którypozwala
namrozwijaćsięiwzrastaćduchowoprzezzjednoczeniesięzTym,któryzstąpiłznieba,aw
konsekwencjipozwolinamosiągnąćżyciewieczne.PokarmemtymjestEucharystia–prawdziweciało
Chrystusa.„OdpowiedziałimJezus:"Jamjestchlebżycia.KtodoMnieprzychodzi,niebędzie
łaknął;aktoweMniewierzy,nigdypragnąćniebędzie.”(J6,35).„Jamjestchlebżycia.Ojcowie
wasijedlimannęnapustyniipomarli.Tojestchleb,któryzniebazstępuje:ktogospożywa,nie
umrze.”(J6,48–50).
„ChlebemżyciajestChrystus.NiejestOnchlebemwszystkich,ale„naszym”chlebem.Itakjak
mówimy:„naszOjcze”,ponieważjestOnOjcemdlatych,którzyGoznająiwNiegowierzą,podobnie
prosimyo„naszchleb”,ponieważChrystusjestchlebemdlatych,którzydotykająJegociała.My,
którzyżyjemywChrystusie,przyjmująccodziennieJegoEucharystięjakopokarmzbawienia,prosimy
ostałeotrzymywanietegochleba,abyśmyzpowodujakiegościężkiegoprzewinienianiezostali
pozbawieniprawadoKomunii,atracącją,niezostalioddzieleniodciałaChrystusa.Onsamnaucza
mówiąc:„Jajestemchlebemżywym,któryzstąpiłznieba.Jeśliktospożywatenchleb,będzieżył
nawieki.Chlebem,któryJadam,jestmojeciałozażycieświata"(J6,51).”(św.Cyprian)