Kierunek i poziom studiów

Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 1
Kierunek i poziom studiów: SZTUKA PISANIA, poziom 1
Sylabus modułu: PRZEDMIOT DO WYBORU
1. Informacje ogólne
koordynator modułu
rok akademicki
semestr
forma studiów
sposób ustalania oceny końcowej modułu
dr Grzegorz Olszański
2014/2015
II
studia stacjonarne
końcowa ocena z kursu jest równoważna ocenie końcowej
modułu
warianty modułu w semestrze letnim roku akad. 2014/2015
(do wyboru):
1/ dr Jacek Kwosek: Alchemicy, spirytualiści i inni odszczepieńcy. Wątki heterodoksyjne w literaturze – poniedziałki, 13.15–
14.45, s. 115;
2/ dr hab. Grażyna Maroszczuk: Wywiad rzeka — poetyka i
pragmatyka – piątki, 9.45–11.15, s. 502;
3/ dr Marek Piętka: Polskie kabarety literackie w latach 1960–
1980 – poniedziałki, 15.00–16.30, s. 115.
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 2
Nazwa wariantu modułu:
ALCHEMICY, SPIRYTUALIŚCI I INNI ODSZCZEPIEŃCY.
WĄTKI HETERODOKSYJNE W LITERATURZE
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
Kod
ALCHEMICY, SPIRYTUALIŚCI I INNI ODSZCZEPIEŃCY.
WĄTKI HETERODOKSYJNE W LITERATURZE
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
Metody prowadzenia zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
liczba godzin
pracy własnej
studenta
opis pracy własnej studenta
organizacja zajęć
literatura obowiązkowa
dr Jacek Kwosek
Logowanie w systemie USOS (limit 17 osób)
Kurs odsłania przed studentami szereg zjawisk związanych z wpływami alchemii, tradycji hermetycznej i szeroko pojętej gnozy na kulturę i literaturę zachodnią – włącznie z kulturą i literaturą polską.
Zajęcia koncentrować się będą na następujących zagadnieniach:
− akademickie perspektywy badania alchemii, tradycji hermetycznej i gnozy,
− wpływ tradycji hermetycznej i alchemii na rozwój nauk przyrodniczych,
− obecność wspomnianych wyżej nurtów myślowych we współczesnej kulturze
(psychologii, filozofii, polityce),
− ich wpływ na literaturę,
− ich konkretne realizacje w literaturze polskiej i światowej.
ćwiczenia – analiza porównawcza tekstów teoretycznych, omówienie problematyki i kompozycji wybranych utworów.
30
60
przygotowanie do zajęć: lektura tekstów teoretycznych i literackich. Praca pisemna: analiza
motywów ezoterycznych w wybranym tekście literackim.
poniedziałek 13.15.-14.45 s. 115
Literatura teoretyczna:
1. Umberto Eco, Dwa modele interpretacji, w: tegoż, Czytanie świata, przeł. M. Woźniak, Kraków 1999.
2. Paolo Lombardi, Filozof i czarownica. Rozum i świat magiczny, przeł. A. Dudzińska-Facca,
Warszawa 2004
3. Charles Webster, Od Paracelsusa do Newtona. Magia i powstanie nowożytnej nauki, przeł.
K. Kopcińska i A. Zapałowski, Warszawa 1992
4. Krzysztof Lipiński, Bóg, szatan, człowiek. O „Fauście” Goethego. Próba interptetacji, Rzeszów
1993
5. Theodor Adorno, Tezy przeciw okultyzmowi, w: tegoż, Minima moralia, Kraków 1999.
6. hasło ‘Powieść okultystyczna’, w: Słownik rodzajów i gatunków literackich, red. G. Gazda, S.
Tyneka-Makowska, Kraków 2006.
7. Bartłomiej Dobroczyński, New Age, Kraków 1997
Literatura piękna: (wydania dowolne)
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
Literatura uzupełniająca
str. 3
1. Johann Wolfgang Goethe, Faust (fragmenty)
2. Stefan Themerson, Generał Piesc
3. Stanisław Lem, Dzienniki gwiazdowe
4. Umberto Eco, Wahadło Foucaulta
5. Umberto Eco, Imię róży
6. Joanne K. Rowling, Harry Potter i Kamień Filozoficzny
7. Krystian Gałuszka, Księga Raziela
1. hasła ‘Occult/Occultism’, ‘Magic’ (I-V), ‘Esotericism’ w Dictionary of Gnosis & Western Esotericism, red. Wouter J. Hanegraaff, Leiden-Boston 2006.
2. hasło Ezoteryzm. W: Powszechna Encyklopedia Filozofii, zespół red. A. Maryniarczyk [i in.]. T.
3, Lublin 2002
3. Antoine Faivre, Questions of Terminology proper to the Study of Esoteric Currents in Modern
and Contemporary Europe, w: Western Esotericism and the Science of Religion, red. A. Faivre,
W. Hanegraaff, Peeters Publishers 1998.
4. Hans Jonas: Religia gnozy, przeł. A. Klimowicz. Kraków 1994
5. Alexandre Koyre, Mistycy, spirytualiści, alchemicy niemieccy XVI wieku. K. Schwenckfeld, S.
Frank, Paracelsus, W. Weigel, oprac. i posł. L. Brogowski, Gdańsk 1995.
6. Eric Voegelin, Nowa nauka polityki, przeł. P. Śpiewak, Warszawa 1992
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
Nazwa
Kod
ALCHEMICY, SPIRYTUALIŚCI I INNI ODSZCZEPIEŃCY.
WĄTKI HETERODOKSYJNE W LITERATURZE
kod(-y) zajęć
osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację
grupa(-y)
Wymagania merytoryczne
dr Jacek Kwosek
Studenci zapisani na zajęcia
1. Przygotowanie lekturowe i merytoryczne, aktywność w czasie zajęć.
2. Analiza i interpretacja wybranego dzieła literackiego pod kątem występujących w nim
wątków alchemicznych, hermetycznych i gnostyckich (w formie pracy pisemnej).
3. Wiedza o relacjach między alchemią, hermetyzmem i gnostycyzmem a literaturą w zakresie wyznaczonym w trakcie zajęć.
Nazwa wariantu modułu:
WYWIAD RZEKA — POETYKA I PRAGMATYKA
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
Kod
WYWIAD RZEKA — POETYKA I PRAGMATYKA
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
dr hab. Grażyna Maroszczuk
Logowanie w systemie USOS (limit 17 osób)
Kurs przybliża zagadnienia poetyki i pragmatyki tekstów „paraliterackich”. Omawia „wywiady
z …”, „rozmowy z..” „wywiady delty”, „dyskusje dyscyplinowane”, „pamiętniki mówione”,
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 4
„sylwy mówione”, „dwuautorskie formy zautobiografizowanej publicystyki”. Dotyczy zagadnień poetyki (analizy budowy i struktury wypowiedzenia) i pragmatycznych sposobów funkcjonowania tych tekstów w perspektywie komunikacyjnej (kreowanie wizerunku, propagowanie określonych postaw, prezentacji poglądów). Omawia konwencje tych wypowiedzi traktowanych jako źródło autobiograficznego, metaliterackiego i informacyjnego komentarza nie
wykluczającego kontekstów głębszych, egzystencjalnych.
Metody prowadzenia zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
liczba godzin
pracy własnej
studenta
opis pracy własnej studenta
literatura obowiązkowa
Literatura uzupełniająca
Ćwiczenia, analiza porównawcza tekstów interlokucyjnych, korekta prac studenta.
30
60
Przygotowanie do zajęć, lektura tekstów teoretycznych i literackich, prace pisemne : wprawki
literackie, wywiad, „rozmowa z…”, „wywiad delta”. Redagowanie wypowiedzi pisemnych i
kształcenie krytycznego słuchania ( fragmenty taśm z nagraniami książkowych rozmów z pisarzami).
Literatura teoretyczna: (obowiązuje znajomość wybranych fragmentów)
1. A. Główczewski: Wstęp. W: Tenże: Poetyka i pragmatyka „rozmów z…”. Toruń 2005,
Fragmenty wskazane przez prowadzącego: (s. 20-55, s. 175-222)
2. Jacek Dąbała: O twórczym pisaniu. „Teksty Drugie”2000 nr 1-2, s. 209-217.
3. A. Łebkowska: Rozmowa z pisarzem – analiza gatunku. W: Kryzys czy przełom. Studia
z teorii i historii literatury. Red M. Lubelska i A. Łebkowska. Kraków 1994, s. 175-187.
4. D. Szajnert: Osoba w pratekstach. W: Osoba w literaturze i komunikacji literackiej.
Red. E. Balcerzan i W. Bolecki. Warszawa 2000, s. 60-64.
Literatura piękna:
1. A. Wat: Mój wiek. Pamiętnik mówiony. T. 1 i 2. Oprac. R. Habielski. Kraków 2011.
(fragmenty do wyboru).
2. J. Rolicki, E. Gierek: Przerwana dekada. Warszawa 1990.
3. T. Konwicki, P. Kaniecki: W pośpiechu. Wołowiec 2011. (fragmenty do wyboru)
4. P. Marecki, P. Kletowski: Żuławski. Przewodnik Krytyki Politycznej. Warszawa 2008.
(fragmenty do wyboru).
Teksty wybrane z listy przedstawionej przez prowadzącego.
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
Nazwa
Kod
WYWIAD RZEKA — POETYKA I PRAGMATYKA
kod(-y) zajęć
osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację
grupa(-y)
Wymagania merytoryczne
kryteria oceny
dr hab. Grażyna Maroszczuk
Studenci zapisani na zajęcia
1. Przygotowanie lekturowe i merytoryczne, aktywność w czasie zajęć
2. Stylistyczna i kompozycyjna poprawność samodzielnej próby literackiej
3. Wiedza o tekstach interlokucyjnych w zakresie wyznaczonym w trakcie zajęć.
Końcowa ocena kursu jest wypadkową oceny za aktywny udział w ćwiczenia (40 % oce-
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 5
ny końcowej), pracy pisemnej (60% oceny końcowej).
Praca pisemna (samodzielne próby literackie ). Dla uzyskania pozytywnej oceny końcowej
wymaga się wszystkich pozytywnych ocen składowych.
Najciekawsze prace pisemne (samodzielne próby literackie), wybrane wspólnie przez
prowadzącego i studentów, mogą zostać ogłoszone na portalu internetowym us.edu.pl.
przebieg procesu
weryfikacji
Informacje dodatkowe
Nazwa wariantu modułu:
POLSKIE KABARETY LITERACKIE W LATACH 1960–1980
nazwa
Kod
Polskie kabarety literackie w latach 1960–1980
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
Metody prowadzenia zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
liczba godzin
pracy własnej
studenta
opis pracy własnej studenta
literatura obowiązkowa
Literatura uzu-
dr Marek Piętka
Logowanie w systemie USOS (limit 17 osób)
Celem zajęć jest przedstawienie różnorodnej twórczości satyrycznej kabaretów literackich lat
1960–1980 ubiegłego wieku z wyróżnieniem charakterystycznych cech każdego nich. Dotyczy
to:
1. Kabaretu Starszych Panów i Kabaretu (Jeszcze) Starszych Panów jako kabaretu postaci.
2. Innej scenicznej i telewizyjnej twórczość Jeremiego Przybory – Divertimenta i Teatru Niedużego – jako przykładu lirycznej formy satyry, wykorzystującej bogactwo środków poetyckich.
3. Kabaretu Dudek – parodii stereotypu w postaci subtelnej kpiny z otaczającej rzeczywistości,
osiąganej dzięki wieloznaczności tekstu („sens między wierszami”).
4. Kabaretu Elita i kabaretu Tey - satyry (w granicach obowiązującej cenzury) punktującej absurdy rzeczywistości PRL.
5. Kabaretu Piwnicy Pod Baranami - balansowanie na granicy spuścizny neoromantycznej i
teatru absurdu.
6. Kabaretów telewizyjnych: Spotkanie z balladą, Galux Show i Własnie leci kabarecik Olgi
Lipińskiej – łączących elementy rewiowe z teatrem absurdu oraz reminiscencjami kabaretu
lirycznego (m. In. Kabaretu Zielona Gęś K. I. Gałczyńskiego).
7. Kabaretu radiowego 60 minut na godzinę i jego różnych kontynuacji jako połączenia teatru
absurdu z zakamuflowaną satyrą polityczną.
Podczas zajęć wykorzystane zostaną prezentacje i materiały filmowymi. Analiza przedstawionych tekstów. Aktywizacja studentów do tworzenia tekstów satyrycznych z wykorzystaniem
przedstawionych technik uzyskiwania efektów komicznych.
30
60
Zaznajomienie się z pełnymi wersjami programów kabaretowych zawartych w materiałach dla
studentów. Tworzenie własnych tekstów satyrycznych w formie scenek kabaretowych, pastiszu, parodii lub kabaretowej twórczości lirycznej na podstawie udostępnionych materiałów.
Materiały dla studentów przygotowane w formie elektronicznej przez prowadzącego zajęcia.
Dziewoński R., Dziewoński P., Dożylnie o Dudku Edwardzie Dziewońskim, Warszawa 2007.
Dziewoński R., Sęk z Dudkiem, Warszawa 1999.
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
pełniająca
str. 6
Dziewoński R., Wasowska M., Wasowski G., Ostatni Naiwni. Leksykon Kabaretu Starszych
Panów, Warszawa 2008.
Lipińska O., Co by tu jeszcze …, Warszawa 2009.
Olczak-Ronikier J., Piwnica pod Baranami. Warszawa 1997.
Przybora J., Przymknięte oko opaczności. Memuarów część I. „Warszawa 1998.
Przybora J., Przymknięte oko opaczności. Memuarów część II. Warszawa 1998.
Przybora J., Zdążyć z happy endem. Memuarów część III. Warszawa 1998.
Skoczyłaś J., Kabaret ELITA i Studio 202, Wrocław 2008.
Wasowska M. Wasowski G. Starsi Panowie Dwaj Kompendium niewiedzy, Kraków 2014.
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
Nazwa
Kod
Polskie kabarety literackie w latach 1960–1980
kod(-y) zajęć
osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację
grupa(-y)
Wymagania merytoryczne
kryteria oceny
przebieg procesu
weryfikacji
dr Marek Piętka
Studenci zapisani na zajęcia
1. Przygotowanie lekturowe i merytoryczne, aktywność w czasie zajęć.
2. Tworzenie własnych tekstów satyrycznych w formie scenek kabaretowych, pastiszu,
parodii lub kabaretowej twórczości lirycznej na podstawie udostępnionych materiałów.
Aktywność na zajęciach (40%). Jakość przygotowanej pracy pisemnej na wybrany temat
spośród proponowanych w materiałach dla studentów (60%).
Prezentacja przygotowanej pracy pisemnej.