Wear-pattern analysis in retrieved tibial inserts of mobile

Komplikacje związane z wydłużaniem kości w zakażonym stawie rzekomym
trzonu kości udowe j z ubytkie m kostnym
BADANIE RETROSPEKTYWNE
A. L. L. Blum, J. C. Bongiovanni, S. J. Morgan, M. A. Flierl, F. Baldy dos Reis
From The Federal University, São Paulo, Brazil
J Bone Joint Surg [Br] 2010;92-B:565-70.
Przeprowadziliśmy retrospektywne badanie 50 kolejnych pacjentów (41 mężczyzn, 9
kobiet) z zakażonym stawem rzekomym i ubytkiem kostnym trzonu kości udowej,
którzy byli leczeni metodą radykalnego oczyszczenia powierzchni i wydłużaniem
kości za pomocą dystraktora. Ich średni wiek wynosił 29,9 lat (9 do 58) i byli poddani
wcześniejszym operacjom średnio 3.8 – krotnie (2 do 19), które były przeprowadzone
w ciągu średnio 5,9 lat (2,0 do 19,0). Średni czas trwania wydłużania kości wynosił
24,5 miesięcy (2 do 39).
U wszystkich pacjentów zaobserwowano zakażenie drogą wszczepu stabilizującego.
Po operacji zmniejszył się zakres ruchu w kolanie a średnia utrwalona różnica
długości uda wyniosła 1,9 cm (0 do 8). Jeden pacjent wymagał częściowego usunięcia
stawu w celu leczenia opornej sepsy. 13 pacjentów cierpiało z powodu przewlekłego
bólu. Zrost kości uzyskano u 49 pacjentów w ciągu średnio 20,7 miesięcy (12 do 35)
Chociaż wydłużanie kości za pomocą dystraktora jest metodą używaną powszechnie
do leczenia zakażonych stawów rzekomych z ubytkiem kostnym, jest to związane z
wysokim odsetkiem komplikacji.