CZESŁAW MIŁOSZ urodził się 30 czerwca 1911 r

CZESŁAW MIŁOSZ urodził się 30 czerwca 1911 r. w
Szetajniach w rodzinie o pochodzeniu ziemiańskim
sięgającym czasów Wielkiego Księstwa Litewskiego. W
1921 r. wstępuje do Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w
Wilnie, gdzie zdobywa podwaliny ukształtowania
humanistycznego, by następnie ukończyć prawo na
Uniwersytecie Stefana Batorego. Czynnie działa w kołach
młodych lewicujących literatów ( „Żagary”), by w piśmie
akademickim „Alma Mater Vilniensis” zadebiutować w
1930 r. pierwszymi utworami. Tomik ”Poemat o czasie
zastygłym”, wyróżniony nagrodą Związku Zawodowego
Literatów Polskich oraz stypendium Funduszu Kultury Narodowej umożliwiają mu roczny pobyt w
Paryżu. Po powrocie w 1939 r. wydaje następny tomik „Trzy zimy” oraz podejmuje pracę w Polskim
Radiu w Wilnie, a później po pobycie we Włoszech , w Warszawie. Drukuje wiersze w czasopismach
„Kwadryga”, „Pion” i „Atenemu”. Wybuch wojny zmusza go do ewakuacji na wschód kraju, by po
wejściu Armii Czerwonej, przedostać się do Rumunii i okrężną drogą przez Wilno, wrócić do
Warszawy. Podejmuje pracę pracownika technicznego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego, a
na powielaczu pod pseudonimem Jan Syrkuć wydaje tomiki „Wiersze”(1940) , „Swiat. Poema
naiwne” oraz „Głosy biednych ludzi”i tłumaczenie eseju filozoficznego Jacques’a Maritaine
„Drogami klęski” oraz antologię poezji antynazistowskiej „Pieśń odległa”.
Po wojnie zamieszkuje w Krakowie. Publikuje w „Czytelniku” tom wierszy „Ocalenie”, który
zyskuje uznanie środowisk opiniotwórczych, a przekonania społeczne umożliwiają mu karierę
dyplomatyczną . Wyjeżdża jako przedstawiciel konsulatu do Nowego Jorku, potem pracuje w
Waszyngtonie w ambasadzie jako attache kulturalny. Tam powstaje jego „Traktat moralny”
ogłoszony w 1948 r. w „Twórczości”. Przyjazd do kraju w 1949 r. uzmysławia Czesławowi
Miłoszowi prawdziwe oblicze „nowego ładu”, dlatego poprzez początkową pracę w ambasadzie w
Paryżu, decyduje się w 1951 r. na całkowite zerwanie z dotychczasowym życiem i los emigranta.
Niedługo potem w paryskiej „Kulturze” ogłasza swój artykuł „Nie” oraz rozpoczyna pracę nad
„Zniewolonym umysłem”, który w 1953 r. wydaje Instytut Literacki, pisze powieść„Zdobycie władzy”
oraz tom poezji „Światło dzienne”. W Paryżu ukazuje się jeszcze powieść „Dolina Issy”, tom wierszy
„Traktat poetycki” i esej autobiograficzny „Rodzinna Europa” .
W 1960 r. wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych. Otrzymuje posadę wykładowcy na
Uniwersytecie Kalifornijskim na Wydziale Literatur i Języków Słowiańskich. Przez 20 lat będzie
godził stanowisko wykładowcy z twórczością pisarską: „Król Popiel i inne wiersze”, „Gucio
zaczarowany”, „Miasto bez imienia”, „Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada”. W 1974 r. otrzymuje
nagrodę PEN Clubu za tłumaczenie poezji polskiej na język angielski. Później tłumaczy wiele ksiąg
Biblii z języków oryginalnych, począwszy od „Księgi Psalmów” a na „Apokalipsie” kończąc.
Otrzymanie przez poetę Literackiej Nagrody Nobla w 1980 r. stanowi przełom w jego życiu.
Dopiero przyznanie nagrody ogólnoświatowej oraz dokonujące się w Polsce zmiany polityczne,
umożliwiły oficjalny obieg utworów Czesława Miłosza wśród ogółu społeczeństwa. Został wydany
tom jego wybranych wierszy, a twórczość poety towarzyszyła podziemnemu życiu kulturalnemu
okresu stanu wojennego. W 1989 r. przyjeżdża Czesław Miłosz do Polski, ale także odwiedza
rodzinną Litwę, otrzymuje honorowe tytuły uczelni, spotyka się ze środowiskami literackimi. Od 1993
r. zamieszkuje w Krakowie, bierze czynny udział w życiu kulturalnym oraz intensywnie tworzy: w
1998 r. wydaje „Pieska przydrożnego” , w 2000 r. – „To”, 2002 – „Drugą przystań” oraz „Orfeusza i
Eurydykę”. Umiera w Krakowie 14 sierpnia 2004.r. Spoczął w Krakowie w Krypcie Zasłużonych na
Skałce.