ŚWIĘTYCH FABIANA - PAPIEŻA I SEBASTIANA

20 stycznia 2017 r.
ŚWIĘTYCH FABIANA - PAPIEŻA I SEBASTIANA
(Męczenników)
Ss. Fabiani et Sebastiani Martyrum - III classis
Tempora: Feria VI infra Hebdomadam II post Epiphaniam
20 stycznia 2017r. – kolor szat czerwony - Piątek – Świętych Fabiana, Papieża, i Sebastiana, Męczenników. Msza
wł., Gloria, bez Credo, prefacja zwykła.
Fabian wstąpił na tron papieski po św. Anterosie. Wiąże się z tym wyborem, opowieść, bowiem kiedy nie wiedziano
kogo wybrać, Duch Święty w postaci gołębicy miał spocząć nad głową św. Fabiana. Jego pontyfikat trwał 14 lat - do roku
250. Za Jego czasów podzielono Rzym na siedem kościelnych okręgów (diakonii), na czele każdego z nich przewodniczył
diakon, którego w pracy wspierał subdiakon i sześciu pomocników. Wyznaczono także 7 subdiakonów, aby prowadzili akta
męczenników; zarządzono, aby stary olej był palony, a nowy co roku poświęcany w Wielki Czwartek. Papież Fabian dbał o
karność kościelną. Usunął m.in. biskupa Prywata z Lambesi (Afryka Północna), oskarżonego o herezję i gorszące życie.
Zwołał do Rzymu synod, na którym uchwalono niezbędne dekrety. Miał wprowadzić stopnie święceń niższych, kleryckich.
Podjął na szeroką skalę prace budowlane na rzymskich cmentarzach, m.in. zakończył budowę krypty biskupiej w katakumbach Kaliksta.
Nakazał sprowadzić z Sardynii ciała zmarłych - papieża Poncjana i antypapieża Hipolita i pochował je ze czcią w
Rzymie. Sprowadzenie ciał osób skazanych na śmierć mogło być dokonane tylko za zgodą cesarza. Świadczyło to o wpływach, jakie miał papież Fabian na dworze cesarskim.Niestety z chwilą objęcia rządów przez Decjusza Fabian stał się ofiarą prześladowań. Poniósł śmierć męczeńską na arenie 20 stycznia 250 roku. Pochowano go w katakumbach św. Kaliksta.
Św. Cyprian w liście do kleru rzymskiego wspomina o męczeńskiej śmierci Fabiana i oddaje mu należną pochwałę. Pisze
też o kulcie, jakim cieszył się papież wśród wiernych po swojej męczeńskiej śmierci.
W 1854 roku odnaleziono płytę nagrobną z imieniem św. Fabiana wypisanym po grecku, a w 1915 roku w bazylice
św. Sebastiana znaleziono sarkofag Męczennika z napisem pochodzącym z wieku X. Święty Fabian jest przedstawiany w
papieskim stroju pontyfikalnym lub w kapie i tiarze. Czasami z gołębiem na głowie. Jego atrybutami są: anioł z narzędziami męki, krucyfiks, miecz, palma męczeńska.
Ojciec Sebastiana miał pochodzić ze znakomitej rodziny urzędniczej w Narbonne (Galia), matka zaś miała pochodzić z Mediolanu. Staranne wychowanie i stanowisko ojca miało synowi utorować drogę na dwór cesarski. Miał być przywódcą gwardii cesarza Marka Aurelego Probusa (276-282). Według św. Ambrożego Sebastian miał być dowódcą przybocznej straży samego Dioklecjana. Za to, że mu wypomniał okrucieństwo wobec niewinnych chrześcijan, miał być przeszyty
strzałami. Dioklecjan kazał żołnierzom przywiązać go na środku pola i zabić strzałami z łuków. Tyle strzał tedy utkwiło w
nim, że podobny był do jeża, a żołnierze przypuszczając, że już nie żyje, odeszli - zapisał Jakub de Voraigne OP. Na pół
umarłego odnalazła go pewna niewiasta, Irena, i swoją opieką nad nim przywróciła mu zdrowie. Sebastian, gdy tylko powrócił do sił, miał ponownie udać się do cesarza i zwrócić mu uwagę na krzywdę, jaką wyrządzał niewinnym wyznawcom
Chrystusa. Wtedy Dioklecjan kazał go zatłuc pałkami, a jego ciało wrzucić do Cloaca Maxima. Wydobyła je stamtąd i pochowała ze czcią w rzymskich katakumbach niewiasta Lucyna. Był to prawdopodobnie rok 288. Św. Sebastian cieszył się
tak wielką czcią w całym Kościele, że należał do najbardziej znanych świętych. Rzym uczynił go jednym ze swoich głównych patronów.
Papież Eugeniusz II (824-827) podarował znaczną część relikwii św. Sebastiana św. Medardowi do Soissons. Relikwię głowy Świętego papież Leon IV (+ 855) podarował dla bazyliki w Rzymie pod wezwaniem "Czterech Żołnierzy Koronowanych", która znajduje się w pobliżu Koloseum. Św. Sebastiana zaliczano do 14 Orędowników. Sebastian jest patronem
Niemiec, inwalidów wojennych, kamieniarzy, łuczników, myśliwych, ogrodników, rusznikarzy, strażników, strzelców, rannych i żołnierzy. Poświęcono mu liczne i wspaniale dzieła. Jego męczeństwo natchnęło wielu artystów - malarzy, rzeźbiarzy, pisarzy i muzyków tej miary, co Messina, Rubens, Veronese, Ribera, Guido Reni, Giorgetti. W ikonografii przedstawiany jest w białej tunice lub jako piękny obnażony młodzieniec, przywiązany do słupa albo drzewa, przeszyty strzałami. Czasami u jego nóg leży zbroja. Na starochrześcijańskiej mozaice w kościele św. Piotra w Okowach w Rzymie ukazany jest
jako człowiek stary z białą brodą, w uroczystym dworskim stroju. Atrybuty Świętego: krucyfiks, palma męczeństwa, włócznia, miecz, tarcza, dwie strzały w dłoniach, przybity wyrok śmierci nad głową.
3 klasy
Szaty czerwony
INTROITUS:
Ps 78,11-12.10
Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie, Panie: naszym Intret in conspéctu tuo, Dómine, gémitus comsąsiadom odpłać siedemkroć w ich zanadrze, pomścij peditórum: redde vicínis nostris séptuplum in
krew Twoich Świętych, którą wylano.
sinu eórum: víndica sánguinem Sanctórum
tuórum, qui effúsus est.
Ps 78,1
Ps. Boże, poganie przyszli do Twego dziedzictwa, zbez- Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam:
cześcili Twój święty przybytek, Jeruzalem obrócili polluérunt templum sanctum tuum: posuérunt
w ruiny. V. Chwała Ojcu.
Ierúsalem in pomórum custódiam. V. Glória
Patri.
ORATIO:
Wszechmogący Boże, wejrzyj na naszą słabość, a skoro Infirmitátem nostram réspice, omnípotens Denas obciąża brzemię własnej działalności, niech nas us: et, quia pondus própriæ actiónis gravat,
osłania dostojne wstawiennictwo świętych Twoich Mę- beatórum Mártyrum tuórum Fabiáni et Sebasczenników Fabiana i Sebastiana. Przez Pana.
tiáni intercéssio gloriósa nos prótegat. Per Dominum.
LECTIO:
Hbr 11,33-39
Bracia: Święci którzy przez wiarę pokonali królestwa, Fratres: Sancti per fidem vicérunt regna,
dokonali czynów sprawiedliwych, otrzymali obietnicę, operáti sunt iustítiam, adépti sunt repromissiózamknęli paszcze lwom, przygasili żar ognia, uniknęli nes, obturavérunt ora leónum, exstinxérunt ímostrza miecza i wyleczyli się z niemocy, stali się boha- petum ignis, effugérunt áciem gládii, conval-
terami w wojnie i do ucieczki zmusili nieprzyjacielskie
szyki. Dzięki dokonanym przez nich wskrzeszeniom
niewiasty otrzymały swoich zmarłych. Jedni ponieśli
katusze, nie przyjąwszy uwolnienia, aby otrzymać
lepsze zmartwychwstanie. Inni zaś doznali zelżywości
i biczowania, a nadto kajdan i więzienia. Kamienowano ich, przerzynano piłą, , przebijano mieczem; tułali
się w skórach owczych, kozich, w nędzy, w utrapieniu,
w ucisku - świat nie był ich wart - i błąkali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi.
A ci wszyscy, choć ze względu na swą wiarę stali się
godni pochwały, nie otrzymali przyrzeczonej obietnicy.
GRADUALE:
Chwalebny jest Bóg w swoich Świętych; przedziwny
w majestacie, dokonuje cudów.
V. Prawica Twoja, Panie, wsławiła się mocą; prawica
Twoja zgniotła wrogów.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Niech Cię błogosławią Święci
Twoi, Panie, niech głoszą chwałę Twojego królestwa.
Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Gdy Jezus zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego
uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby
Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób.
Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich. A On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
«Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was
należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz
głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą
was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę
wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym
dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.
OFFERTORIUM:
Sprawiedliwi, cieszcie się i weselcie w Panu, wszyscy
prawego serca, głośno się radujcie.
SECRETA:
Panie, przyjmij łaskawie przez zasługi świętych Męczenników Twoich Fabiana i Sebastiana ofiarę, którą
Ci składamy, i spraw, aby się stała dla nas nieustanną
pomocą. Przez Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Prawdziwie godnie jest to i sprawiedliwie, słusznie
i zbawiennie, byśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie
czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty
Boże. Przez Chrystusa Pana naszego. Przez Niego
Majestat twój wychwalają Aniołowie, wielbią Panowania, ze drżeniem czczą Mocarstwa.
A wspólnie z nimi w radosnym uniesieniu sławią Niebiosa, Moce niebieskie, i błogosławione Serafiny. Dozwól, błagamy, aby i nasze głosy przyłączyły się do
nich i ze czcią uniżoną wymawiały:
uérunt de infirmitáte, fortes facti sunt in bello,
castra
vertérunt
exterórum:
accepérunt
mulíeres de resurrectióne mórtuos suos: álii
autem disténti sunt, non suscipiéntes redemptiónem, ut meliórem invenírent resurrectiónem:
alii vero ludíbria et vérbera expérti, ínsuper et
víncula et cárceres: lapidáti sunt, secti sunt,
tentáti sunt, in occisióne gládii mórtui sunt: circuiérunt in melótis, in péllibus caprínis, egéntes, angustiáti, afflicti: quibus dignus non erat
mundus: in solitudínibus errantes, in móntibus
et spelúncis et in cavérnis terræ. Et hi omnes
testimónio fídei probáti, invénti sunt in Christo
Iesu, Dómino nostro.
Wj 15,11.6
Gloriósus Deus in Sanctis suis: mirábilis in maiestáte, fáciens prodígia.
V. Déxtera tua, Dómine, glorificáta est in
virtúte: déxtera manus tua confrégit inimícos.
Ps 144,10-11
Allelúia, allelúia. V. Sancti tui, Dómine, benedícent te: glóriam regni tui dicent. Allelúia.
Łk 6,17-23
In illo témpore: descéndens Iesus de monte, stetit in loco campéstri, et turba discipulórum eius,
et multitúdo copiósa plebis ab omni Iudaea, et
Ierúsalem, et marítima, et Tyri, et Sidónis, qui
vénerant, ut audírent eum, et sanaréntur a languóribus suis. Et, qui vexabántur a spirítibus
immúndis, curabántur. Et omnis turba quærébat eum tángere: quia virtus de illo exíbat,
et sanábat omnes. Et ipse, elevátis óculis in discípulos suos, dicebat: Beáti, páuperes: quia
vestrum est regnum Dei. Beáti, qui nunc
esurítis: quia saturabímini. Beáti, qui nunc fletis: quia ridébitis. Beáti éritis, cum vos óderint
hómines, et cum separáverint vos et exprobráverint, et eiécerint nomen vestrum tamquam
malum, propter Fílium hóminis. Gaudéte in illa
die et exsultáte: ecce enim, merces vestra multa
est in coelo.
Ps 31,11
Lætámini in Dómino et exsultáte, iusti: et gloriámini, omnes recti corde.
Hóstias tibi, Dómine, beatórum Mártyrum tuórum Fabiáni et Sebastiáni dicátas méritis,
benígnus assúme: et ad perpétuum nobis tríbue
proveníre subsídium. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
admitti iu-beas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
COMMUNIO:
Mnóstwo chorych i dręczonych przez duchy nieczyste
przychodziło do Niego, albowiem wychodziła zeń moc
i uzdrawiała wszystkich.
POSTCOMMUNIO:
Pokrzepieni uczestnictwem w świętej uczcie prosimy
Cię, Panie Boże nasz, abyśmy za przyczyną św. Fabiana Papieża i Sebastiana – Męczenników Twoich,
doznali skutków tajemnicy, którą ze czcią sprawujemy. Przez Pana.
Łk 6,18-19
Multitúdo languéntium, et qui vexabántur a
spirítibus immúndis, veniébant ad eum: quia
virtus de illo exíbat, et sanábat omnes.
Refécti participatióne múneris sacri, quaesumus, Dómine, Deus noster: ut, cuius exséquimur
cultum, intercedéntibus sanctis Martýribus tuis
Fabiáno et Sebastiáno, sentiámus efféctum. Per
Dominum.