Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest

ROZWAŻANIE ADWENTOWE O UCZCIWOŚCI
DRUHA NACZELNIKA HARCERZY ZHR HM. SEBASTIANA GROCHALI
I uczciwość...
Kochać, być wiernym i uczciwym – to bardzo trudne zadania. Czasem,
obserwując otaczający świat mogłoby się wydawać, że wręcz niemożliwe. A jednak!
Może miałaś, może miałeś kiedyś taką sytuację, w której coś nie dawało Ci
spokoju. Borykałaś się z jakimś wypowiedzianym kłamstwem. Może nie dotrzymałeś
danego słowa i kogoś tym zawiodłeś? Miałaś tego nie powiedzieć – przecież Cię
prosiła… Mówiłeś, że na Twoim słowie można polegać jak na Zawiszy!
Udało Ci się odważyć i przyznać, że kłamałaś? Byłeś na tyle dzielny, że stając
oko w oko przeprosiłeś, że zawiodłeś?
Pamiętasz to uczucie, kiedy wychodząc z konfesjonału czujesz lekkość?
Czujesz, że jesteś czysty. Że naprawiłaś wyrządzone zło. Że teraz będziesz już
innym człowiekiem? A co, gdyby można było czuć się tak każdego dnia?
Być uczciwym to wywiązywać się właściwie z wszelkich obowiązków,
stając się przez to osobą godną zaufania.
Uczciwość, to lojalność – względem małżonka, drugiego człowieka, samego siebie
– a poprzez to, również wobec Boga. On wszystko wie. Zna nas lepiej, niż my sami.
Uczciwość, to szczerość – zarówno w znaczeniu mówienia prawdy jak i otwartego
nazywania dobra i zła. Nie zamazywaniem ich, szukaniem różnych ścieżek
pozwalających nazwać, określić rzeczywistość nieco inaczej. To gotowość
do otwartego mówienia o problemach, o tym, co łatwe i trudne. O tym, co cieszy
i co smuci. Bez niepotrzebnych niedomówień, przemilczeń, przeinaczeń.
Uczciwość, to ukazywanie prawdziwego „ja”. Przy znajomych, rodzinie,
współmałżonce. Pozwolenie innym poznawania siebie. To gotowość rozmowy
z drugą osobą bez obawy i stałej kontroli tego, co chcielibyśmy, a co powinniśmy
powiedzieć.
Uczciwość, to nie wykorzystywanie wiedzy o słabych stronach współmałżonka,
szczególnie w sytuacjach kryzysowych, konfliktowych. Wina w takich sytuacjach
zazwyczaj jest obustronna. Uczciwość zaprasza przyjaciół, znajomych, małżonków –
do dialogu. Do poszukiwania rozwiązania na drodze przebaczenia, szacunku
i miłości.
Uczciwość to szczere mówienie o swoich potrzebach, pragnieniach, marzeniach.
O tym, czego oczekujemy od innych, od samych siebie.
Uczciwość, to wartość naszych słów. Dotrzymywanie umów, obietnic, budowanie
zaufania. To postawa szacunku wobec prawdy.
Uczciwość, to dzielność. To odwaga.
Kto zatem, jak nie my ma przywracać blask i troszczyć się o wartość uczciwej
postawy? Już za 8 dni Boże Narodzenie. Kolejne w naszym życiu. Czy w naszym
sercu panuje ład? Czy nowonarodzony Chrystus, który zagości pośród nas zazna
z naszej strony uczciwości w słowie i czynie? Czy w naszych relacjach z najbliższymi
– rodziną, przyjaciółmi – jesteśmy uczciwi? Czy w całym naszym życiu dajemy
świadectwo Prawdzie? Czy naszą postawą przyczyniamy się do budowy
wzajemnego zaufania, a w jego konsekwencji troszczymy się o pokój dookoła nas?
Czy dzięki uczciwemu, dojrzałemu podejściu do naszego otoczenia i nas samych
umożliwiamy i nam, i wszystkiemu dookoła rozwój i wzrost?
Zadanie:
Zajrzyj w głąb swojego serca i postaraj się w ciągu najbliższych dni wyprostować
kilka wykrzywionych brakiem uczciwości, prawdy czy odwagi ścieżek swojego życia.
Bądź dzielna! Bądź odważny!