D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy

Sygn. akt V RC 317/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 4 listopada 2014 r.
Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w W. V Wydział Rodzinny i Nieletnich
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Magdalena Władzińska
Protokolant: Paweł Wrzesień
po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. w Warszawie
sprawy z powództwa D. M. (1)
przeciwko I. M.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej
I. ustanawia z dniem 27 marca 2014r. rozdzielność majątkową między D. M. (1) a I. M. wynikającą z zawartego w
dniu 28 kwietnia 1994r. przez strony związku małżeńskiego w Urzędzie Stanu Cywilnego W. P. za numerem aktu
VII-381/94;
II. zasądza od I. M. na rzecz D. M. (1) kwotę 560 (pięćset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w
tym kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt V RC 317/14
UZASADNIENIE
W dniu 27 marca 2014 roku (data stempla pocztowego) D. M. (1) złożył
w tut. Sądzie pozew o ustanowienie rozdzielności majątkowej między powodem, a I. M., z dniem 5 lutego 2014 r.
(pozew k.2-7).
Pismem z dnia 29 maja 2014 roku Prokurator Prokuratury Rejonowej W. P. zgłosił swój udział w postępowaniu (pismo
k.50).
Na terminie rozprawy w dniu 4 września 2014 roku powód poparł powództwo,
zaś pozwana wniosła o oddalenie powództwa (protokół k.68-69).
W dniu 22 października 2014 roku pozwana I. M. złożyła swoje stanowisko w sprawie, w którym wniosła o oddalenie
powództwa (k.76).
Na terminie rozprawy w dniu 4 listopada 2014 roku Prokurator uznał powództwo
od dnia wniesienia pozwu (protokół k.89-91).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powód D. M. (1) i pozwana I. M. zawarli związek małżeński przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w W. w dniu
28 kwietnia 1994 roku, za nr aktu VII-381/94 (dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa k.8).
W Sądzie Okręgowym Warszawa - Praga w Warszawie toczy się postępowanie rozwodowe pod sygn. akt I C 1373/12.
Ze związku małżeńskiego strony mają dwoje dzieci: pełnoletniego A. M. oraz D. M. (2). Syn stron zamieszkuje z
powodem, zaś córka
z pozwaną. W sierpniu 2014 roku zabezpieczono alimenty od pozwanego na rzecz córki
w kwocie po 3.300 zł miesięcznie (dowód: zeznania D. M. (1) k.89-90, zeznania I. M. k.90-91).
Do majątku wspólnego stron należą dwa mieszkania: przy Al. (...) i przy ul. (...) w W. (dowód: wydruk z ksiąg
wieczystych k.11-23).
D. M. (1) i I. M. są wspólnie zobowiązani do spłaty kredytu zaciągniętego w dniu 23 lipca 2010 roku na kwotę
630.000 zł, zabezpieczonego poprzez hipotekę kaucyjną na mieszkaniach stanowiących współwłasność stron. Kredyt
jest spłacany regularnie, nie ma żadnych zaległości w spłacie zadłużenia (dowód: umowa kredytu k.25-30, aneks do
umowy.32-38, pismo k.39-40, zeznania D. M. (1) k.89-90).
Strony od dnia 5 lutego 2014 roku nie zamieszkują wspólnie. Wówczas pozwana wraz z córką wyprowadziła się z
mieszkania dotychczas zajmowanego wspólnie z rodziną. D. M. (1) i I. M. nie konsultują ze sobą spraw finansowym,
kontaktują się raz dwa miesiące w sprawach dotyczących córki. Strony prowadzą oddzielne gospodarstwa domowe.
Po wyprowadzce żony, powód pożyczył od swojego ojca kwotę ok. 7-8 tysięcy złotych, celem uregulowania innych
zobowiązań, m.in. rat kredytu. W 2013 roku strony oddzielnie rozliczyły się z Urzędem Skarbowym, powód przekazał
żonie ok. 30 % kwoty, którą otrzymał tytułem nadpłaty (dowód: zeznania świadka A. M. k.59-60, zeznania D. M. (1)
k.89-90, zeznania I. M. k.90-91).
Powód D. M. (1) zamieszkuje wspólnie z synem w mieszkaniu stanowiącym współwłasność stron. Samodzielnie
reguluje raty kredytu oraz opłaty związane
z eksploatacją obu mieszkań, w tym opłat za kawalerkę, która nie jest użytkowana przez żadne z małżonków (dowód:
zeznania D. M. (1) k.89-90, zeznania I. M. k.90-91).
Pozwana I. M. wspólnie z córką D. zamieszkuje w wynajętym mieszkaniu, za co ponosi opłatę 1450 zł miesięcznie.
Wskazała, że nie zgodziła się
na propozycję męża odnośnie zamieszkania w kawalerce stanowiącej ich współwłasność
ze względu na odległość lokalu od szkoły, do której uczęszcza córka i niedogodnym dojazdem. Po wyprowadzce ponosi
koszty utrzymania siebie i córki, w razie trudności finansowych uzyskiwała pomoc od rodziny i przyjaciół, lecz nie
zaciągała żadnych kredytów ani pożyczek (dowód: zeznania I. M. k.90-91)
Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów w postaci dokumentów, dołączonych do akt niniejszego
postępowania oraz na podstawie zeznań stron: D. M. (1) i I. M. oraz świadka A. M..
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 27 marca 2014 roku.
W myśl przepisu art. 52 § 1 i § 2 k.r.o. z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez
sąd rozdzielności majątkowej, przy czym rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją
ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień
wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.
W wyroku z dnia 14 stycznia 2005 r. Sąd Najwyższy wskazał, iż przesłanką zastosowania art. 52 § 1 k.r.o. może
być trwałe zerwanie wszelkich stosunków majątkowych oraz brak możliwości podejmowania wspólnych decyzji
gospodarczych, będące konsekwencją uprzedniego ustania więzi rodzinnoprawnych między małżonkami i co za tym
idzie powstania trwałego stanu separacji faktycznej (III CK 112/04).
Ocena wystąpienia przesłanek określonych w art. 52 § 1 k.r. i o. wymaga poczynienia ustaleń co najmniej w odniesieniu
do: wielkości majątku wspólnego, istnienia zadłużenia, jego rozmiarów i okoliczności powstania, wielkości majątku
odrębnego małżonka-dłużnika
i sposobu wykonywania przezeń zobowiązania, a także kwestii dotyczących utrzymania
i wychowania małoletnich dzieci stron (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 17 grudnia
1999 r., III CKN 506/98).
Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, pomiędzy powodem D. M. (1), a pozwaną I. M. istnieje
separacja faktyczna, która ma charakter trwały, o czym świadczy m.in. prowadzone postępowanie o rozwód. Sąd uznał
zatem, że istnieją „ważne powody”, dla których należy ustanowić rozdzielność majątkową między stronami.
Strony w żaden sposób nie współdziałają w zarządzie majątkiem wspólnym,
co skutkuje uszczerbkiem w ich majątku w ten sposób, że nie podejmują wspólnie działań zmierzających do
zagospodarowania kawalerki, która stanowi ich współwłasność. Konsekwencją tego jest obowiązek ponoszenia przez
powoda opłat eksploatacyjnych za ww. lokal, podczas gdy pozwana ponosi wydatki związane z wynajęciem mieszkania
dla siebie
i córki.
W ocenie Sądu nie zachodzą jednak wyjątkowe przesłanki do ustanowienia rozdzielności majątkowej między stronami
z datą wcześniejszą niż data wniesienia powództwa. Wprawdzie strony już przed wniesieniem powództwa żyły w
rozłączeniu, jednak żadna ze stron nie zaciągała zobowiązań, których spłata obciążałaby drugiego współmałżonka.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 52 § 1 i § 2 k.r.o., Sąd orzekł jak
w sentencji.
Na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. oraz § 7 ust. 1 pkt 9 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002
roku w sprawie opłat za czynności adwokackie
oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.