D - Sąd Okręgowy w Warszawie

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 24 listopada 2015 r.
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska
Protokolant Izabela Katryńska
po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 r. w Warszawie
przy udziale Prokuratury Rejonowej W. O.
na rozprawie
sprawy z powództwa G. B.
przeciwko M. B.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej
1. z dniem 20 maja 2015 roku ustanawia rozdzielność majątkową małżonków G. B.i M. B.z domu R., którzy zawarli
związek małżeński (...)roku w P.zarejestrowany w Urzędzie Stanu Cywilnego w P.pod numerem (...),
2. umarza postępowanie w pozostałym zakresie wobec wycofania powództwa,
3. pozostawia powoda przy poniesionych kosztach postępowania.
UZASADNIENIE
G. B. wniósł w dniu 25 maja 2015 roku o ustanowienie rozdzielności majątkowej, a jego żoną M. B. z dniem 12.10.2014
roku, kiedy to przestali solidarnie spłacać kredyt.
Powód w uzasadnieniu powództwa podał, iż w dniu 14.08.2014 roku zerwał z żoną więź gospodarczą i nie potrafi z
nią żyć. Od 12.09.2014 roku toczy się sprawa o rozwód, wyrok w tej sprawie z 20.05.2015 roku nie jest prawomocny,
ponieważ pozwana wniosła sprawę do apelacji. W dniu 03.09.2014 roku był ostatni przelew od pozwanej na rachunek
powoda tytułem pokrycia kosztów wspólnego utrzymania, od tego dnia strony pozostają w separacji faktycznej, a
koszty utrzymania wspólnego mieszkania ponosi jedynie powód. Nie ma współdziałania stron w zarządzie majątkiem
wspólnym.
M. B. wnosiła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenia od powoda na rzecz pozwanej kosztów
postępowania.
W trakcie rozprawy strony wyraziły zgodę na datę ustanowienia rozdzielności majątkowej - 20.05.2015 roku jako
datę wydania w pierwszej instancji wyroku w sprawie o rozwód orzekającego rozwód stron przez Sąd Okręgowy w
Warszawie w sprawie syg. akt VII 992 /14, które to orzeczenie jest jeszcze nieprawomocne.
Powód wobec tego wycofał pozew za okres wcześniejszy, zaś pozwana uznała powództwo.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
G. B.i M. B.zawarli związek małżeński w dniu (...)roku w P.zarejestrowany w Urzędzie Stanu Cywilnego w P.pod
numerem (...)(odpis skrócony aktu małżeńskiego k. 3). Strony nie mają dzieci i nie zawierały umowy majątkowej
małżeńskiej. Wspólnym majątkiem stron jest mieszkanie przy ul. (...)w W., który było nabyte wspólnie po ślubie
w 2012 roku z wykorzystaniem kredytu od banku (...)w 2012 roku. Poza mieszkaniem strony nie mają innych
nieruchomości ani lokat. W Urzędzie Skarbowym strony rozliczały się osobno.
G. B. ma 37 lat, wykształcenie wyższe – zarządzanie, ekonomia. Powód twierdzi, że pracuje jako informatyk zarabiając
9700 zł netto na umowę o dzieło. Wspólny kredyt wysokości 342. 800 zł był zaciągnięty na zakup wspólnego
mieszkania w wysokości 320 tys. zł. Od 03.09.2014 roku koszty mieszkania pokrywa powód (elektroniczne zestawienia
k. 5-13). Powód mieszka w tym mieszkaniu i zajmuje się jego bieżącym utrzymaniem. Powód twierdzi że żona
z zanikającą częstotliwością przebywała w ich wspólnym mieszkaniu, a ostatecznie wyprowadziła się w okolicach
kwietnia 2015 roku. Powód próbował porozumieć się z pozwaną w sprawie mieszkania proponując jej kwotę nie niższą
niż 20 tys. złotych tytułem spłaty, ale strony nie doszły do porozumienia w tej kwestii.
M. B. ma 32 lat, wykształcenie wyższe – zarządzanie zasobami ludzkimi. Pozwana twierdzi, że pracuje jako pracownik
administracyjny w służbie zdrowia i zarabia około 2600 zł miesięcznie. Pozwana nie ma zadłużenia ani w ZUS-ie ani w
Urzędzie Skarbowym. Pozwana twierdzi, że kwota którą powód zaproponował w rozmiarze 15 tyś. zł za zrzeczenie się
praw na mieszkanie, nie jest adekwatna do jej 6-letniego wkładu we wspólny majątek. Ostatni przelew na utrzymania
mieszkania pozwana zrobiła we wrześniu 2014 roku. Pozwana twierdzi, że mieszka w wynajętym mieszkaniu i nie była
wstanie dokładać się do spłaty raty kredytowej. Pozwana nie widzi możliwości powrotu do męża.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o materiał dowodowy zebrany w aktach oraz dowód z przesłuchania
stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania stron.
Sąd Rejonowy zważył co następuje:
Powództwo należało uwzględnić w zakresie w jakim zostało ono ograniczone przez powoda, to jest od daty
20.05.2015r. , zaś w pozostałym zakresie umorzyć postępowanie wobec wycofania powództwa po uzgodnieniu przez
strony daty, z którą zgadzają się na ustanowienie rozdzielności to jest 20.05. 2015r.
Pozwana M. B. na rozprawie 24.11. 2015r. uznała powództwo o ustanowienie rozdzielności z datą wydania w pierwszej
instancji - 20.05.2015 roku - wyroku w sprawie o rozwód stron przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie syg. akt
VII 992 /14, które to orzeczenie jest jeszcze nieprawomocne.
Zgodnie z art. 213 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie
jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.
Artykuł 52 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż ważnych powodów każdy z małżonków może żądać
ustanowienia przez Sąd rozdzielności majątkowej. W wyjątkowych wypadkach Sąd może ustanowić rozdzielność
majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w
rozłączeniu (art. 52 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ).
W niniejszej sprawie strony żyją w rozłączeniu i do małżeństwa powrócić nie chcą, w toku jest sprawa o rozwód
prowadzona przez Sąd Okręgowy w Warszawie syg. akt VII 992 /14. Strony nie zarządzają wspólnie majątkiem,
zachodzą wiec ważne powody z art. 52 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do ustanowienia rozdzielności majątkowej.
Uznanie powództwa w tej sytuacji przez stronę pozwaną jest zgodne z prawem i zasadami współżycia społecznego i
nie zmierza do obejścia prawa.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.