Pobierz PDF - Dental and Medical Problems

PRACE ORYGINALNE
Dent. Med. Probl. 2013, 50, 4, 405–411
ISSN 1644-387X
© Copyright by Wroclaw Medical University
and Polish Dental Society
Józef Andrzej Komorski1, A, B, Piotr Cierpikowski2, B–F, Krzysztof Jafra2, B–F,
Marek Łuciuk1, 3, E, Paweł Ostasiewicz4, B
Guz Küttnera (Chronic Sclerosing Sialadenitis)
w materiale Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej
Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
w latach 2009–2011
Küttner’s Tumor (chronic sclerosing sialadenitis) Treated
in Department of Maxillofacial Surgery Wroclaw Medical University
between 2009–2011
Katedra i Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Wrocław, Polska
Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Wrocław, Polska
3
Katedra i Klinika Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Wrocław,
Polska
4
Katedra i Zakład Patomorfologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Wrocław, Polska
1
2
A – koncepcja i projekt badania; B – gromadzenie i/lub zestawianie danych; C – opracowanie statystyczne;
D – interpretacja danych; E – przygotowanie tekstu; F – zebranie piśmiennictwa
Streszczenie
Wprowadzenie. Guz Küttnera, znany również jako przewlekłe twardniejące zapalenie ślinianki podżuchwowej,
jest łagodnym guzem nienowotworowym ślinianek. W 1992 r. został wyodrębniony przez Światową Organizację
Zdrowia (WHO) jako samodzielna jednostka chorobowa. Zazwyczaj guz Küttnera dotyczy ślinianek podżuchwowych i objawia się jako twardy, bezbolesny obrzęk, trudny do odróżnienia od zmian nowotworowych ślinianek.
W obrazie histologicznym choroba charakteryzuje się postępującym okołoprzewodowym włóknieniem połączonym z zanikiem tkanki gruczołowej, naciekiem limfatycznym i zwiększoną ekspresją IgG4.
Cel pracy. Przedstawienie analizy retrospektywnej dokumentacji medycznej pacjentów chorych na przewlekłe,
twardniejące zapalenie ślinianki pod względem obrazu klinicznego oraz diagnostyki różnicowej. Uaktualnianie
wiedzy dotyczącej guza Küttnera jest ważne ze względu na nie w pełni wyjaśnioną etiopatogenezę, trudność w diagnostyce różnicowej oraz brak wyczerpujących pozycji na ten temat w piśmiennictwie krajowym.
Materiał i metody. W badanej grupie znajdowało się 12 pacjentów Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej
Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu leczonych z powodu przewlekłego, twardniejącego zapalenia ślinianek
w latach 2009–2011.
Wyniki. W analizowanym materiale wszystkie przypadki dotyczyły ślinianki podżuchwowej, w tym dwukrotnie
częściej mężczyzn (8 przypadków) niż kobiet (4 przypadki). Badanie objęło osoby w wieku 32–82 lat, z czego
najczęstszą grupą chorych (33,3%) były osoby w wieku 41–50 lat. Guz częściej występował po stronie prawej.
U wszystkich pacjentów stwierdzono podobny obraz kliniczny – jednostronny, w badaniu palpacyjnym wyczuwalny jako twardy, nieprzesuwalny obrzęk ślinianki z niezmienioną skórą na powierzchni. U 58,3% pacjentów
stwierdzono ponadto kamicę ślinianki. Zastosowano różne badania diagnostyczne, w tym także biopsję aspiracyjną cienkoigłową (BAC) w celu wykluczenia złośliwości zmiany. Ostateczne rozpoznanie jednak rozstrzygał
zawsze dopiero wynik badania histopatologicznego. Następnie wszystkie osoby były poddane chirurgicznemu
usunięciu zmienionego zapalnie gruczołu, w żadnym przypadku nie wystąpiły powikłania pooperacyjne.
Wnioski. Guz Küttnera jest wciąż słabo poznaną jednostką chorobową i trudną do rozpoznania na etapie diagnostyki przedoperacyjnej. Biorąc pod uwagę duże prawdopodobieństwo złośliwości w twardych, bezbolesnych zmianach ślinianki podżuchwowej, zaleca się chirurgiczne wycięcie guza i ostateczne potwierdzenie charakteru zmiany
406
J. A. Komorski et al.
w badaniu histopatologicznym. W przypadku ważnych przeciwwskazań do operacji istnieje możliwość obserwacji
narządu z okresową kontrolą za pomocą badania ultrasonograficznego, konieczne jest wtedy wykluczenie procesu
nowotworowego za pomocą biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC) (Dent. Med. Probl. 2013, 50, 4, 405–411).
Słowa kluczowe: guz Küttnera, przewlekłe twardniejące zapalenie ślinianki podżuchwowej, guzy ślinianki podżuchwowej.
Abstract
Background. Küttner’s tumor, known as chronic sclerosing sialadenitis is a benign tumor-like lesion of the salivary
glands. In 1992 it was classified by the World Health Organisation (WHO) classification of tumor-like lesions as
a distinct clinicopathologic entity. Predominantly Küttner’s tumor affects the submandibular gland and usually
presents as a firm and painless swelling, difficult to distinguish from salivary malignant neoplasia. Histologically,
the disease is characterized by progressive periductal sclerosis, acinar atrophy, gland infiltration by lymphocytes
and elevated IgG4 expression.
Objectives. Presenting a retrospective analysis of medical records of patients with chronic sclerosing sialadenitis in
terms of clinical data and differential diagnosis. Updating knowledge about Küttner tumor is important because of
the not fully understood etiology, difficulty in differential diagnosis and the lack of comprehensive position on this
issue in the national literature.
Material and Methods. The study contained 12 patients Department of Maxillofacial Surgery Medical University
in Wrocław treated for chronic sclerosing sialadenitis of the salivary glands between 2009–2011.
Results. All cases of the examined group were related to the submandibular gland, including twice as many men (8
cases) than women (4 cases). The survey contained people aged 32–82 years, of which the most common group of
patients (33.3%) were people of age 41 to 50 year. The tumor was more frequent on the right side. All patients had
similar clinical features – unilateral, palpable hard, non-sliding swelling of the salivary glands with intact skin on
the surface. In addition, 58.3% of patients were diagnosed of sialolithiasis. A variety of diagnostic tests were used,
including fine needle aspiration biopsy (FNAB) in order to exclude malignant change, but the definitive diagnosis
was always confirmed by histopathological examination. All patients had surgical removal of the involved gland,
there were no postoperative complications.
Conclusions. Küttner tumor is still under-reported entity and preoperatively it remains unrecognised by many
surgeons. Given the high rate of malignancy in firm, painless lesions of the submandibular gland, surgical excision
is often advocated and Küttner’s tumor is usually diagnosed by the histopathologist. In case of significant contraindications to surgery, it is possible to observe organ with periodic USG, then it is necessary to exclude the neoplasm
by fine needle aspiration biosy (Dent. Med. Probl. 2013, 50, 4, 405–411).
Key words: Küttner’s tumor, chronic sclerosing sialadenitis, tumors of submandibular gland.
Guz Küttnera (chronic sclerosing sialadenitis),
znany jako przewlekłe, twardniejące zapalenie ślinianki podżuchwowej, to rzadka przyczyna powiększenia gruczołu ślinowego [1]. Po raz pierwszy został opisany w 1896 r. przez H. Küttnera,
niemieckiego lekarza, który przedstawił wiele pacjentów z jednostronnym, twardym powiększeniem ślinianki podżuchwowej z wyczuwalnymi
guzkami. Zmiany te w badaniu histopatologicznym wykazywały cechy przewlekłego, twardniejącego zapalenia [2]. W 1992 r. został zaklasyfikowany przez Światową Organizację Zdrowia jako
odrębna jednostka chorobowa spośród nienowotworowych guzów ślinianek (tab. 1) [3, 4]. Guz
Küttnera, chociaż po raz pierwszy opisany przeszło sto lat temu, jest często mylony przez lekarzy
z powodu podobieństwa do procesu nowotworowego. Niewielka częstość występowania choroby oraz znikoma liczba publikacji na ten temat
w polskim piśmiennictwie przyczynia się ponadto do pominięcia tej choroby w diagnostyce przedoperacyjnej.
W 1977 r. Seiffert [5, 6] podzielił rozwój guza
Küttnera na cztery stadia histopatologiczne:
1) ogniskowe, okołoprzewodowe nacieki limfo­
cytarne i niewielkie poszerzenie średnicy
przewodów;
2) większe okołoprzewodowe nacieki limfocytarne, tworzenie grudek chłonnych, proliferacja
nabłonka przewodów z ogniskową meta­plazją,
gęsta wydzielina wewnątrz przewodów, włóknienie i początek zaniku gronek ślinianki;
Tabela 1. Klasyfikacja WHO guzów nienowotworowych
ślinianek [3, 4]
Table 1. WHO classification of tumor-like lesions [3, 4]
Sialoza (sialadenosis)
Onkocytoza (oncocytosis)
Martwicza sialometaplazja (necrotizing sialometaplasia)
Łagodna zmiana limfoepitelialna (benign lymphoepithelial lesion)
Torbiele gruczołów ślinowych (salivary gland cysts)
Przewlekłe twardniejące zapalenie ślinianki podżuch­
wowej (guz Küttnera) (chronic sclerosing sialadenitis of
the submandibular gland, Küttner tumor)
Przerost torbielowo-limfoidalny u pacjentów chorych
na AIDS (cystic lymphoid hyperplasia in AIDS)
407
Guz Küttnera (chronic sclerosing sialadenitis)
3) nasilony uogólniony naciek limfocytarny, okołoprzewodowe i wewnątrzmiąższowe tworzenie
grudek chłonnych, okołoprzewodowe stwardnienie i hialinizacja, nasilona metaplazja nabłonka przewodów, zanik miąższu ślinianki;
4) zniszczenie architektury zrazikowej gruczołu przez zmiany włókniste powodujące duże
zniszczenia miąższu gruczołu i stwardnienie.
Celem pracy była analiza dokumentacji medycznej pacjentów chorych na przewlekłe twardniejące zapalenie ślinianki leczonych w Klinice
Chirurgii Szczękowo-Twarzowej we Wrocławiu
w latach 2009–2011.
Materiał i metody
W latach 2009–2011 w Klinice Chirurgii
Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego
we Wrocławiu z powodu guza Küttnera hospitalizowano 12 pacjentów (8 mężczyzn oraz 4 kobiety) w wieku 32–82 lat. Średnia wieku chorych wynosiła 53,7 lat. Rozkład wieku chorych zestawiono w tabeli 2. Każdy przypadek był potwierdzony
histo­patologicznie przez pracowników Zakładu Patomorfologii Uniwersytetu Medycznego we
Wrocławiu. Obserwacje pozwoliły na wyciągnięcie wniosków dotyczących obrazu klinicznego,
płci, wieku, umiejscowienia oraz diagnostyki różnicowej. W tabeli 3 przedstawiono najważniejsze
cechy kliniczne przypadków z guzem Küttnera.
Ryc. 1. Przewlekłe włókniejące zapalenie ślinianki
podżuchwowej lewej
Fig. 1. Chronic sclerosing sialadenitis of left submandibular gland
Tabela 2. Wiek pacjentów
Table 2. Patients age
Wiek pacjentów (lata)
Patients age (years)
< 40
Wszystkie zmiany występowały jednostronnie,
skóra nad powierzchnią ślinianek była niezmieniona. Bolesność ślinianki, charakterystyczna dla
wczesnych zmian, występowała jedynie u 1 chorego. U wszystkich pacjentów w badaniu palpacyjnym stwierdzono twardy, nieprzesuwalny obrzęk
gruczołu (ryc. 1). W 7 przypadkach zaobserwowano kamicę ślinianki podżuchwowej. Powiększenie
okolicznych węzłów chłonnych pojawiło się w 3
przypadkach. Okres od wystąpienia pierwszych
objawów powiększenia gruczołu do chwili zgłoszenia się do kliniki wynosił od 1 miesiąca do 15 lat
(średnia 2,25 lat). Choroba pojawiła się tylko u dorosłych, w przeważającej liczbie w wieku 41–50 lat.
Podstawowe badania diagnostyczne, jakie wykorzystano w różnicowaniu charakteru zmiany to:
badanie ultrasonograficzne, tomografia komputerowa oraz w jednym przypadku biopsja aspiracyj-
Liczba przypadków
(Number of cases)
n
%
2
16,7
41–50
4
33,3
51–60
2
16,7
61–70
1
8,3
71–80
1
8,3
> 80
2
16,7
Razem (Total)
12
100
Wyniki
Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że guz Küttnera dwukrotnie częściej występował u mężczyzn (8 przypadków) niż kobiet
(4 przypadki). Wszystkie przypadki dotyczyły ślinianek podżuchwowych, trzykrotnie częściej prawych (9 przypadków) niż lewych (3 przypadki).
Ryc. 2. Guz Küttnera ślinianki podżuchwowej: włóknienie okołoprzewodowe z zanikiem gruczołowej części ślinianki, naciek limfocytarny z tworzeniem grudek
chłonnych. Barwienie H & E, powiększenie 100 ×
Fig. 2. Küttner tumour of submandibular gland:
periductal sclerosis with acinar atrophy, lymphocytic
infiltration with follicles occuring. H & E Stain, magnification 100 ×
408
J. A. Komorski et al.
Tabela 3. Główne cechy kliniczne pacjentów z guzem Küttnera
Table 3. Main clinical data of patients with Küttner tumor
Numer
przypadku
(Number
of case)
Wiek
(Age)/
Płeć
(Gender)
Lokalizacja
(Location)
Rozmiar
zmiany
(Size of
tumour
lesion)
Leczenie
(Treatment)
Limfadenopatie
(Lymphadenopathy)
Okres od pojawienia się
pierwszych objawów do
momentu hospitalizacji
(Time between first data
and hospitalization)
Kamica
ślinianek
(Sialolithiasis)
1
34/M
ślinianka
podżuchwowa
prawa
< 1,0
operacyjne
usunięcie
–
1 miesiąc
+
2
51/M
ślinianka
podżuchwowa
prawa
2,0
operacyjne
usunięcie
+
5 miesięcy
–
3
32/M
ślinianka
podżuchwowa
prawa
4,0
operacyjne
usunięcie
–
7 lat
+
4
71/K
ślinianka
podżuchwowa
lewa
< 1,0
operacyjne
usunięcie
–
5 miesięcy
–
5
62/M
ślinianka
podżuchwowa
lewa
3,4
operacyjne
usunięcie
+
7 miesięcy
–
6
62/K
ślinianka
podżuchwowa
prawa
1,9
biopsja,
a po 2 miesiącach
operacyjne
usunięcie
–
5 miesięcy
–
7
42/M
ślinianka
podżuchwowa
prawa
3,0
operacyjne
usunięcie
–
1,5 roku
+
8
82/K
ślinianka
podżuchwowa
lewa
2,0
operacyjne
usunięcie
+
6 miesięcy
–
9
49/K
ślinianka
podżuchwowa
prawa
6,6
operacyjne
usunięcie
–
15 lat
+
10
46/M
ślinianka
podżuchwowa
prawa
2,5
operacyjne
usunięcie
–
6 miesięcy
+
11
53/M
ślinianka
podżuchwowa
prawa
1,5
operacyjne
usunięcie
–
1 rok
+
12
41/M
ślinianka
podżuchwowa
prawa
< 1,0
operacyjne
usunięcie
–
6 miesięcy
+
na cienkoigłowa. U wszystkich chorych zastosowano leczenie chirurgiczne w znieczuleniu ogólnym
polegające na usunięciu za pomocą cięcia zewnątrzustnego podżuchwowego zmienionej zapalnie
ślinianki. W przebiegu pooperacyjnym u żadnego
z pacjentów nie wystąpiły powikłania. Przewlekłe,
twardniejące zapalenie ślinianki podżuchwowej
było rozpoznawane dopiero na podstawie badania
histopatologicznego usuniętego gruczołu.
W obrazie histologicznym można zaobserwować okołoprzewodowe włóknienie, obfity naciek
limfocytarny z tworzeniem grudek chłonnych oraz
zanik gruczołowej części ślinianki (ryc. 2) [1, 7, 8].
Omówienie
Guz Küttnera jest wciąż słabo poznaną jednostką chorobową i trudną do rozpoznania na
etapie diagnostyki przedoperacyjnej. Do dzisiaj
nie wyjaśniono jego etiologii. Zgodnie z najnowszymi badaniami jako najbardziej prawdopodob-
Guz Küttnera (chronic sclerosing sialadenitis)
ną przyczynę guza Küttnera wskazuje się procesy immunologiczne [7–9]. Kittagawa et al. [10]
wykazali, że patogeneza przewlekłego twardniejącego zapalenia ślinianek jest związana ze zwiększonym stężeniem immunoglobuliny IgG4. Tiemann et al. [5] odkryli natomiast bliski związek
między naciekiem zapalnym limfocytów T a komórkami zrazików oraz przewodów, wraz z częstą obecnością monoklonalnych i oligoklonalnych
subpopulacji limfocytów T cytotoksycznych. Istnieje podejrzenie, że guz może być wynikiem procesu immunologicznego wywołanego przez antygen wewnątrzprzewodowy [5, 6]. Wśród pozostałych przyczyn wymienia się również zaburzenia
wydzielania oraz kamicę ślinianki zaobserwowaną w badaniu u 7 leczonych pacjentów, co pokrywa się z doniesieniami Williamsa et al. [11] oraz
Ochoa et al. [12], którzy podają, że odsetek ten
może wynosić 50–80% chorych. Nie jest w pełni potwierdzone, czy kamica towarzysząca guzowi Küttnera jest jego przyczyną, czy też rezultatem
rozwijającego się zapalenia.
W badanym materiale wszystkie przypadki guza występowały jednostronnie, choć w piśmiennictwie zostały odnotowane również przypadki obustronnego zajęcia ślinianek [7, 10, 13].
Choroba wystąpiła w największej liczbie przypadków w wieku 41–50 lat, co znajduje potwierdzenie w piśmiennictwie [14]. Guz Küttnera był rozpoznawany dwukrotnie częściej u mężczyzn niż
u kobiet, podczas gdy proporcje te według Thompsona et al. [14] wykazują mniejszą przewagę mężczyzn i wynoszą 1,1:1.
Mimo że guz Küttnera jest chorobą ślinianki
podżuchwowej, Williams et al. [11], Blanco et al. [13]
oraz DeVicente et al. [15] opisali przypadki guza
w śliniance przyusznej, a inni autorzy w małych
gruczołach ślinowych jamy ustnej [1, 16].
Pacjenci zgłaszają się z obrzękiem w okolicy
ślinianki podżuchwowej po jednej lub obu stronach. Czasami bywa to związane z wcześniejszym
zakażeniem górnych dróg oddechowych [6]. Początkowo obrzęk może zmniejszać się po jedzeniu,
w miarę rozwoju zapalenia utrzymuje się jednak
ciągłe powiększenie gruczołu [6]. Podczas badania
klinicznego obserwuje się twardy, przesuwający
się guz ślinianki budzący podejrzenie procesu nowotworowego. Możliwe jest powiększenie okolicznych węzłów chłonnych – w analizowanym materiale limfadenopatia pojawiła się w 3 przypadkach.
Dodatkowym objawem zgłaszanym czasami przez
pacjentów w początkowym etapie zapalenia są ponadto dolegliwości bólowe, które w miarę rozwoju guza ustępują.
Na początku zapalenia może wystąpić zaczerwienienie ujścia gruczołu lub śluzoworopna wydzielina wydobywająca się z ujścia [6].
409
Guz Küttnera powinien być różnicowany
z chorobą Mikulicza, sarkoidozą, zespołem Sjögrena, chorobą Kimura, chłoniakiem Hodgkina, pozawęzłowym chłoniakiem strefy brzeżnej systemu
MALT, zapalnym guzem rzekomym oraz nowotworami o małym stopniu złośliwości [8, 9, 14].
Zostały opisane przypadki chłoniaka złośliwego z limfocytów B umiejscowionego w gruczołach ślinowych powstałe w przebiegu guza Küttnera [1, 6, 12].
Metodą z wyboru w przypadku guza Küttnera jest leczenie chirurgiczne polegające na usunięciu zajętej ślinianki. Badanie ultrasonograficzne oraz biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC) ze
względu na trudność w odróżnieniu guza Küttnera od zmiany nowotworowej i bezpieczeństwo dla
pacjenta są często używanymi metodami w pierwotnej diagnostyce oceny charakteru powiększonej ślinianki.
W największych do tej pory badaniach na temat
obrazu ultrasonograficznego guza Küttnera. Ahuja
et al. [17] w większości badanych przypadków zaobserwowali niejednorodną, osłabioną echogeniczność zajętego miąższu z hiperechogenicznymi pasmami zwłóknień przypominającymi marskość
wątroby. Stwierdzono także zwiększony przepływ
miąższowy krwi przez zajęte gruczoły ślinowe bez
przemieszczenia naczyń krwionoś­nych [17, 18].
Kolejnym etapem diagnostyki wykluczającej
proces nowotworowy powinna być biopsja aspiracyjna cienkoigłowa. Obraz biopsji charakteryzuje się: (1) względnie niską komórkowością, prawdopodobnie spowodowaną zwłóknieniem, przez
co trudno jest zaaspirować elementy komórkowe, (2) rozproszonymi strukturami przewodowymi ze znikomą liczbą lub całkowitym brakiem
zrazików, (3) przewodami ściśle otoczonymi kolagenowymi osłonkami lub komórkami limfatycznymi, (4) niewielkimi, wydzielonymi fragmentami włóknistego zrębu oraz (5) umiarkowaną do
licznej obecnością komórek limfatycznych, które nie wykazują wyraźnej atypii [19]. Jeśli w wyniku przeprowadzonej biopsji w aspiracie znajdują się rozproszone przewody otoczone kolagenem,
przeniknięte komórkami limfoidalnymi, choć obraz nie jest całkowicie specyficzny, pacjent może
podlegać obserwacji i uniknąć operacji. W przypadku nietypowego obrazu klinicznego – powiększający się guz ślinianki lub powiększenie okolicznych węzłów chłonnych – jest natomiast konieczna interwencja chirurgiczna w celu wykluczenia
chłoniaka [19]. Opierając się na ostatnich badaniach immunologicznych, w celu różnicowania
guza Küttnera od procesu nowotworowego Kamisawa et al. [9] zaproponowali mierzenie stężenia IgG4. Postępowanie zachowawcze może zostać wprowadzone jedynie, gdy obrzęk gruczołu
410
J. A. Komorski et al.
jest niebolesny, komfort pacjenta jest zadowalający oraz przede wszystkim, gdy istnieją odpowiednie dowody na potwierdzenie niezłośliwości takiej
zmiany (wynik badania ultrasonograficznego oraz
biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej potwierdzające
proces zapalny) [7, 8]. W takich przypadkach pacjenci powinni podlegać okresowej obserwacji za
pomocą badań ultrasonograficznych.
Skuteczna w zmniejszaniu obrzęku ślinianek
okazała się ponadto steroidoterapia. Podawanie
steroidów przeważnie jest jednak zarezerwowane dla pacjentów mających pozaśliniankową postać przewlekłego twardniejącego zapalenia oraz
w przypadku braku zgody chorego na zabieg chirurgiczny lub poważnych przeciwwskazań [1, 7, 8].
Warto pamiętać jednak, że steroidoterapia niesie
ze sobą ryzyko licznych niepożądanych skutków.
Całkowity zanik obrzęku w przypadku leczenia
farmakologicznego zostaje osiągnięty dopiero po
kilku tygodniach [7]. W opinii chirurgów ekstyrpacja śliniaki jest lepszym rozwiązaniem ze względu na minimalne ryzyko powikłań pooperacyjnych oraz szybkie zmniejszenie masy guza.
Reasumując, rokowanie w przypadku rozpoznania guza Küttnera jest dobre. Obraz kliniczny
do złudzenia przypomina nowotwór złośliwy. Diagnostyka przedoperacyjna nie pozwala na całkowite wykluczenie procesu nowotworowego, a ostateczne rozpoznanie ustala się dopiero na podstawie
wyniku badania histopatologicznego preparatu
pooperacyjnego, dlatego leczeniem z wyboru powinno być usunięcie chirurgiczne zmienionej zapalnie ślinianki. Leczenie zachowawcze jest zarezerwowane jedynie dla wybranych przypadków.
Piśmiennictwo
  [1] Markowski J., Gierek T., Witkowska M., Paluch J., Świderek M., Zielińska-Pająk E., Pająk J., Klimczak-Gołąb L., Smółka K.: Küttner’s tumor (chronic sclerosing sialadenitis) – a rare cause of submandibular gland enlargement. Otolaryngol. Pol. 2011, 65, 289–292 [in Polish].
  [2] Küttner H.: Uber entzundiche Tumoren der Submanxillar-speicheldruse. Bruns. Bietr. Kli. Chir. 1896, 15, 815–834.
  [3] Seifert G.: Tumor-like lesions of the salivary glands. The new WHO classification. Path. Res. Pract. 1992, 188,
836–846.
  [4] Seifert G., Sobin L.H.: The World Health Organization’s histological classification of salivary gland tumors. Cancer 1992, 70, 379–385.
  [5] Tiemann M., Teymoortash A., Schrader C.: Chronic sclerosing sialadenitis of the submandibular gland is mainly due to a T lymphocyte immune reaction. Mod. Pathol. 2002, 15, 845–852.
  [6] Osmólski A., Osmólski R., Jakubowski W., Białek E.: Küttner tumour – review of the literature and report of
3 cases. Otolaryngol. Pol. 2004, 58, 1199–1202 [in Polish].
  [7] Chow T.L., Chan T.T., Choi C.Y., Lam S.H.: Küttner’s tumour (chronic sclerosing sialadenitis) of the submandibular gland: a clinical perpective. Hongkong Med. J. 2008, 14, 46–49.
  [8] Kiverniti E., Singh A., Clarke P.: Küttner’s tumour: an usual cause of salivary gland enlargement. Hippokratia
2008, 12, 56–58.
  [9] Kamisawa T., Nakajima H., Egawa N., Funata N., Tsuruta K., Okamoto A.: IgG4-releated sclerosing diseases incorporating sclerosing pancreatitis, cholangitis, sialadenitis and retroperitoneal fibrosis with lymphadenopathy. Pancreatol. 2006, 6, 132–137.
[10] Kittagawa S., Zen Y., Harada K., Sasaki M., Sato Y., Minato H., Watanabe K., Kurumaya H., Katayanagi K., Masuda S., Niwa H., Tsuneyama K., Saito K., Haratake J., Takagawa K., Nakanuma Y.: Abundant IgG4-positive plasma cell information characterize chronic sclerosing sialadenitis (Küttner’s tumor). Am.
J. Surg. Pathol. 2005, 29, 783–791.
[11] Williams H.K., Connor R., Edmondson H.: Chronic sclerosing sialadenitis of the submandibular and parotid
glands: a report of a case an review of the literature. Oral Surg. Oral Med. Oral Pathol. Oral Radiol. Endod. 2000,
89, 720–723.
[12] Ochoa E.R., Harris N.L., Pilch B.Z.: Marginal zone B-cell lymphoma of the ssalivary gland arising in chronic
sclerosing sialadenitis (Küttner tumor). Am. J. Surg. Pathol. 2001, 25, 1546–1550.
[13] Blanco M., Mesko T., Cura M., Cabello-Inchausti B.: Chronic sclerosing sialadenitis (Küttner’s tumor): unusual presentation with bilateral involvement of major and minor salivary glands. Ann. Diagn. Pathol. 2003, 7, 25–30.
[14] Thompson L., Wenig B.: Salivary glands. [In:] Diagnostic pathology: head and neck. Amirsys 2011, 8–10.
[15] Devicente J.C., Lopez-Arranz E., Garcia J., Lopez-Arranz J.S.: Chronic sclerosing sialadenitis of the parotid
gland. Oral Surg. Oral. Med. Pathol. Oral Radiol. Endod. 2003, 96, 77–80.
[16] Beriat G., Akmansu S., Kocaturk S., Ataoglu O.: Chronic sclerosing sialadenitis (Küttner’s tumour) of the parotid gland. Malaysian J. Med. Sci. 2010, 17, 57–61.
[17] Ahuja A.T., Richard P., Wong., King A., Yue H., Ching A.: Küttner tumour (chronic sclerosing sialadenitis) of
the submandibular gland: sonographic appearances. Ultrasound Med. Biol. 2003, 29, 913–919.
[18] Alyas F., Lewis K., Williams M., Moody A.B., Wong K.T., Ahuja A.T., Howlett D.C.: Diseases of the submandibular gland as demonstrated using high resolution ultrasound. Br. J. Radiol. 2005, 78, 362–369.
[19] Cheuk W., Chan J.K.C.: Küttner tumor of the submandibular gland: Fine-needle aspiration cytologic findings of
seven cases. Am. J. Clin. Pathol. 2002, 117, 103–108.
Guz Küttnera (chronic sclerosing sialadenitis)
Adres do korespondencji:
Piotr Cierpikowski
ul. Baczyńskiego 26/8
58-400 Kamienna Góra
e-mail: [email protected]
tel.: +48 663 381 247
Praca wpłynęła do Redakcji: 2013 r.
Po recenzji: 2013 r.
Zaakceptowano do druku: 2013 r.
Received: 2013
Revised: 2013
Accepted: 2013
411