tworzenie w przedszkolu warunków wspierających rozwój dziecka

Małgorzata Pawlik
DORADCA METODYCZNY
PCDZN W PUŁAWACH
TWORZENIE W PRZEDSZKOLU WARUNKÓW WSPIERAJĄCYCH
ROZWÓJ DZIECKA.
Dziecko od początku swego życia jest istotą aktywną. W toku jego rozwoju organizują się
i doskonalą różne formy aktywności. Pedagodzy i specjaliści zajmujący się rozwojem i edukacją
dziecka w wieku przedszkolnym poszukują koncepcji i metod wychowania, które w sposób
optymalny pomogą nauczycielom przygotować dzieci do kolejnych etapów ich życia, próbują
odpowiedzieć na pytania: Jak stymulować rozwój dziecka?
Jak pracować z dzieckiem, jak organizować mu wspierające warunki?
Podjęcie nauki w szkole to początek jednego z najważniejszych etapów w życiu każdego człowieka,
od którego zależą jego sukcesy, lub niepowodzenia, w dorosłym życiu. Przedszkole zaś, obok domu
rodzinnego, pełni istotną rolę na drodze przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole.
Jednym z najważniejszych czynników pozytywnie wpływających na rozwój dziecka jest
atmosfera wychowawcza
oparta na życzliwości i akceptacji dla dziecięcych umiejętności,
możliwości, zainteresowań i potrzeb. Taka atmosfera pozwala na kształtowanie i utrwalanie
w dziecku wysokiej samooceny i wiary w siebie na bazie osiąganych przez dziecko a dostrzeganych
przez nauczyciela, większych lub mniejszych sukcesów, postępów
w umiejętnościach, wiedzy i zachowaniu. Pozwala ona także na różnicowanie wymagań oraz
motywowanie dziecka do działania, co z kolei prowadzi do wykorzystania w procesie kształcenia
potencjalnych możliwości każdego z naszych wychowanków i ich wysokiej aktywności. Kolejnym
elementem
atmosfery
wychowawczej
są
zasady
organizacji
nauczania
i
wychowania
w przedszkolu, oparte na współpracy z rodzicami, ze środowiskiem lokalnym oraz na współpracy
między nauczycielami.
W pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym powinny być stosowane następujące zasady:
•
zasada wspierania rozwoju dziecka,
•
zasada stopniowania trudności,
•
zasada podążania za dzieckiem, za jego potrzebami i zainteresowaniami,
•
zasada inspirowania aktywności dziecka zarówno w kontaktach z rzeczywistością społecznokulturową jak i z przyrodniczą oraz techniczno-materialną,
•
zasada zachęcania dziecka do samodzielności i aktywności w podejmowaniu nowych wyzwań,
•
zasada organizowania współdziałania dziecka z innymi – rówieśnikami i dorosłymi.
Pozytywna
atmosfera
wychowawcza
sprzyja
efektywności
oddziaływań
dydaktyczno-
wychowawczych i osiąganiu perspektywicznych celów.
W przedszkolu naszym cele wychowawcze, opiekuńcze i dydaktyczne uwzględniają potrzeby
środowiska lokalnego, potrzeby wychowanków oraz potrzeby szybko zmieniającej się cywilizacji.
Stawiane są one w formie zoperacjonalizowanej, co umożliwia:
•
nastawienie w pracy pedagogicznej na umiejętności, postawy i wiedzę dziecka,
•
planowanie efektów pracy dydaktyczno-wychowawczej,
•
dostosowanie wymagań do zdolności i możliwości psycho-fizycznych i zainteresowań
dzieci,
•
ewaluację podejmowanych działań.
Nauczyciele przedszkola osiągają zaplanowane cele poprzez tworzenie warunków materialno
– organizacyjnych
i stosowanie w pracy z dzieckiem różnorodnych metod, technik, nowatorskich rozwiązań
programowo-metodycznych.
Współczesny świat wymaga od ludzi operatywności
i działania opartego na umiejętności
zgadywania, przewidywania, podejmowania decyzji, rozwiązywania konfliktów, myślenia
i działania twórczego, aktywności w rozwiązywaniu pojawiających się problemów. Zatem również
współczesna edukacja powinna być nastawiona na kształcenie osób nastawionych twórczo do
rzeczywistości oraz gotowych do odkrywania, przekształcania, doskonalenia siebie i otaczającego
świata, potrafiących samodzielnie myśleć i rozwiązywać problemy na bazie posiadanej wiedzy,
umiejętności, zdolności i doświadczeń.
Umiejętność poszukiwania i wykorzystywania informacji kojarzenia faktów i zjawisk jest jedną
z podstawowych umiejętności niezbędnych przyszłym pokoleniom. Zatem takie kształcenie,
prowadzone już od przedszkola, jest w pełni uzasadnione.