Pracownia - kostium i rekwizyt sceniczny 2015 st. stacjonarne

SYLABUS
Nazwa przedmiotu:
Pracownia dyplomowa – kostium i rekwizyt sceniczny
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot:
Wyższa Szkoła Artystyczna w Warszawie
Katedra:
Malarstwa
Kierunek:
Malarstwo
Poziom kształcenia:
Studia pierwszego stopnia
Profil kształcenia:
Praktyczny
Liczba punktów ETCS za zaliczenie
przedmiotu:
III semestr – 4 ECTS, IV semestr – 4 ECTS, V semestr – 8 ECTS,
VI semestr – 8 ECTS, VII semestr – 24 ECTS.
Studia
Kierunek studiów
Specjalność
Forma studiów
Malarstwo
Kostium i rekwizyt
sceniczny
stacjonarne
Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł
zawodowy, imię i nazwisko
koordynatora przedmiotu:
prof. Andrzej Maciej Łubowski
Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł
zawodowy, imię i nazwisko
prowadzących przedmiot:
prof. Andrzej Maciej Łubowski, dr hab. Anna Klonowska, mgr Malwina
Wieczorek-Brade
Założenia i cele przedmiotu
Celem zajęć jest praca ze studentami nad projektem artystycznym, który polega na stworzeniu kostiumu na podany
temat oraz rekwizytu scenicznego. Student ma za zadanie przedstawić projekty oraz inspiracje dotyczące tematu, a
potem przejść do realizacji kostiumu i rekwizytu. Bardzo ważna jest tu praca własna studenta w oparciu o konsultacje z
wykładowcą.
Wymagania wstępne
Umiejętność posługiwania się w sprawny sposób wiedzą na temat
kostiumografii i projektowania kostiumów. Znajomość podstawowych
środków do charakteryzacji. Umiejętność czesania. Swoboda i precyzja
wykonania charakteryzacji. Podstawowe umiejętności w konstukcji kostiumu i
tworzeniu rekwizytów.
Zamierzony efekt kształcenia
Cele kształcenia na poziomie
kierunku
Opis efektów kształcenia na
poziomie przedmiotu
K_W03
Rozumie fachową terminologię
dotyczącą kostiumografii i umie się
nią swobodnie posługiwać.
K_W07
Zna i potrafi zaproponować właściwe
metody, techniki i narzędzi, które
mają być użyte do rozwiązania
problemu zawartego w temacie pracy
dyplomowej.
K_W08
Zna i rozumie terminologię i
tematykę dotyczącą kostiumu i
rekwizytu scenicznego i potrafi ją
wykorzystać do dalszego rozwoju
własnej osobowości artystycznej.
K_W16
Rozumie i świadomie wykorzysta
wzajemne zależności zachodzące
pomiędzy
teoretycznymi
i
praktycznymi
aspektami
studiowania,
poznaną
teorię
zastosuje przy szukaniu inspiracji i
przygotowywaniu
projektów,
a
wyćwiczone i sprawdzone techniki
wykorzysta przy jego realizacji.
K_U01
Potrafi
świadomie
stworzyć
zrealizować projekty zawodowe i
artystyczne w zakresie sztuk
pięknych ze szczególnym naciskiem
na
zagadnienia
związane
z
kostiumem
i
rekwizytem
scenicznym.
K_U02
Potrafi kreatywnie wykorzystać
własną wyobraźnię i ekspresję
artystyczną przy realizacji projektów
indywidualnych i zespołowych,
zaczynając od szukania inspiracji,
przygotowania projektu, stworzenia
charakteryzacji i kostiumu postaci w
połączeniu z rekwizytami.
K_U03
Umie zaprezentować w swoim
projekcie artystycznym wzajemne
relacje zachodzące pomiędzy formą
dzieła plastycznego a niesionym
przez nie komunikatem.
2
Weryfikacja efektu kształcenia
stworzenie kostiumu w połączeniu z
elementami scenografii i
rekwizytami.
K_U04
Umie
przewidzieć
efekt
zrealizowanego
projektu
–
stworzonego, kostiumu, rekwizytów
w
kontekście
estetycznym,
kulturowym i społecznym.
K_U09
Potrafi samodzielnie podejmować
decyzje twórcze oraz umie wykonać
zrozumiały
opis
teoretyczny
własnych koncepcji projektowych i
artystycznych.
K_U12
Umie swobodnie (w oparciu o nabytą
wiedzę) zaprojektować koncepcje
plastyczne kostiumów teatralnych,
oraz swobodnie korzystać z różnych
technik warsztatowych w zakresie
współczesnego
makijażu
i
charakteryzacji.
K_U13
Potrafi świadomie wykorzystać
poznane
techniki
malarskie,
rysunkowe,
rzeźbiarskie
i
multimedialne w twórczości własnej,
a także przy współpracy naukowej, w
której naukowcy przy pomocy
typowych dla swoich dyscyplin
podejść starają się doprecyzować
wstępnie sformułowany problem.
K_U14
Potrafi obsługiwać podstawowe
programy edycyjne oraz świadomie
wybierać
formy
i
techniki
obrazowania w zależności od
właściwości i charakterystyki
i
potrzeb realizowanego projektu
twórczego.
K_U18
Umie wykorzystać swoją intuicję i
wyobraźnię
do
konstruowania
projektów o wysokich walorach
artystycznych.
K_U19
Potrafi publicznie zaprezentować
dzieła na obronie pracy dyplomowej.
K_U20
Potrafi świadomie i odpowiedzialnie
wykonać
prezentację
swojego
projektu w formie pokazu, wystawy,
prezentacji multimedialnej lub strony
internetowej
K_U23
świadomego zastosowania form
zachowań związanego z publicznymi
prezentacjami własnych dokonań
twórczych
3
K_K01
Jest zdolny do zorganizowania planu
i warsztatu pracy w ramach realizacji
projektów zespołowych i
interdyscyplinarnych.
K_K03
Jest zdolny do wykorzystania nabytej
wiedzy i umiejętności oraz praktyki
przez całe życie zawodowe.
K_K04
Jest
zdolny
do
efektywnego
wykorzystania wyobraźni, intuicji,
twórczej postawy i samodzielnego
myślenia w celu rozwiązywania
problemów
projektowych
i
twórczych w trakcie realizacji pracy
dyplomowej.
K_K06
Jest zdolny podjęcia studiów
drugiego
stopnia
w
obrębie
specjalizacji na kierunku Malarstwo.
K_K11
Jest zdolny do zaprezentowania
swoich projektów w przystępnej
formie
z
wykorzystaniem
współczesnych
technologii
prezentacyjnych.
Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć i punkty ECTS:
Przedmioty
Liczba godzin dydaktycznych (w tym):
Forma zajęć: (W wykład, Ć - ćwiczenia,
K -konwersatorium)
Razem
K
450
Pracownia dyplomowa –
kostium i rekwizyt
sceniczny
Rok I
W
Ć
Semestr I
ECT
K
S
R
W
Ć
W
K
450
Rok II
Semestr II
ECT
K S
Ć
R
W
Ć
Semestr III
ECT
K
S
90
4
Rok III
Semestr IV
R
Zo
W
Ć
K
90
ECTS
4
R
E
W
Ć
Semestr V
ECT
K
S
9
0
8
R
Z
o
W
Rok IV
Semestr VI
ECT
K
S
Ć
9
0
8
R
E
W
Semestr VII
ECT
K
S
Ć
9
0
24
R
Z
R – rygor (egzamin – E, zaliczenie z oceną –Zo, zaliczenie – Z)
Treści programowe nauczania [ treść zajęć]
Semestr III – VI
Konwersatorium 1 – 14 Spotkanie organizacyjne. Przedstawienie założeń wykonania projektu semestralnego. Podanie
tematu pracy semestralnej, łączącej ze sobą elementy charakteryzacji, stylizacji i perukarstwa ze szczególnym naciskiem
na elementy kostiumu i rekwizytu scenicznego. Otwarcie dyskusji na temat projektu.
Konwersatorium 15 – 29 Przegląd szkiców oraz inspiracji – przedstawienie propozycji przez studenta. Wybór kilku
propozycji do dalszej realizacji w formie projektów.
Konwersatorium 30 – 44 Przegląd projektów wrażeniowych i technicznych, oraz inspiracji do pracy semestralnej.
Zamknięcie etapu projektowego i części opisowej.
4
Konwersatorium 45 – 59. Próby charakteryzacji.
Konwersatorium 60 – 74 Próba generalna całości projektu oraz przegląd pracy teoretycznej.
Konwersatorium 75 – 90 Zaliczenie pracy semestralnej w pracowni dyplomowej zakończonej sesją fotograficzną.
Semestr VII
Konwersatorium Omówienie zasad i sposobu realizacji projektu pracy licencjackiej na podstawie zaaprobowanych w
sem. VI tematów. Indywidualne konsultacje z promotorem pracy dyplomowej polegające na wspólnej dyskusji,
przedstawianie, argumentowanie, proponowanie różnych rozwiązań, opinie, dochodzenie do wspólnych wniosków,
przedstawianie rozwiązań, sugerowanie innych wyborów, akceptacja projektów technicznych, wrażeniowych. Pierwsze
próby techniczne . Wykonanie prób charakteryzacji. Próby całości projektu.
Zagadnienia programowe nauczania:
Narzędzie/ metody dydaktyczne:
Zajęcia mają charakter indywidualnego projektu przeprowadzonego z grupą
studentów. Praca polega na indywidualnych konsultacjach wykładowcy ze
studentami od projektu na podstawie inspiracji do realizacji. Kształcenie
uwzględnia indywidualność każdego ze studentów i jest dostosowane do ich
zróżnicowanych predyspozycji i potrzeb.
Forma i sposób zaliczenia oraz
wymagania egzaminacyjne:
Zaliczenie polega na stworzeniu kostiumu w połączeniu z elementami
scenografii i rekwizytami.
Metody i kryteria oceny:
Zaliczenie opiera się na podsumowaniu wszystkich etapów pracy nad
projektem – zebranych inspiracji, projektów czyli za cały etap
przygotowawczy, a także na stworzeniu kostiumu w oparciu o te projekty.
Dodatkowo w skład oceny wchodzą elementy scenograficzne i rekwizyty.
Wymagania końcowe:
Zaliczone wszystkie etapy pracy nad postacią ze
scenariuszem pracy.
Podsumowanie obecności – dopuszczalne są 2 nieobecności w semestrze.
Całkowity nakład pracy studenta
potrzebny do osiągnięcia założonych
efektów w godzinach oraz punktach
ECTS
Liczba
godzin
(kontakto
we i
samodzie
lna praca
studenta)
Liczba
punkt
ów
ECTS
Łączna
liczba
punktów
ECTS z
wyrównan
iem
450
15,00
15
Samodzielna praca studenta
990
33,00
33
1. Przygotowanie do zaliczeń i egzaminów
300
10,00
10
2. Przygotowanie się do zajęć
600
20,00
20
3. Zapoznanie się ze wskazana literaturą
90
3,00
3
48,00
48
Pracownia dyplomowa – kostium i
rekwizyt sceniczny
Godziny kontaktowe z nauczycielem
akademickim
1
punkt
ECTS
= 25h
1
punkt
ECTS
= 30h
Średnia
arytmetyc
zna 25h30h
1. Uczestnictwo w zajęciach
dydaktycznych
Całkowity nakład pracy studenta
potrzebny do osiągnięcia efektów
kształcenia w godzinach oraz punktach
ECTS
Formy weryfikacji osiągnięcia efektów
kształcenia [elementy składowe oceny w
%]
1440
Zaliczenia w formie ćwiczeń 70%
Frekwencja: 30%
5
57,60
48,00
52,80
Język wykładowy
polski
Literatura
Literatura podstawowa:
Boucher F., Historia mody, 2004.
Gutkowska –Rychlewska M., Historia ubiorów, Wydawnictwo
Ossolińskich 1968.
Turnau I. , European occupational dress from the fourteenth to the
eighteenth century 1944.
Gwóźdź A., Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów, Universitas,
Kraków 2001.
Kluszczyński R, Sztuka interaktywna. Od dzieła – instrumentu do
interaktywnego spektaklu, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne,
Warszawa 2010.
Ogonowska, A. Oblicza nowych mediów, Kraków: Oficyna Wydawnicza
Text, 2011.
Porczak A., Interaktywne Media Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych im.
Jana Matejki w Krakowie, Kraków 2009.
Mączeński F., Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym,
Warszawa 1965.
Różanowski R. (oprac.), Współczesna myśl estetyczna. Wybór tekstów,
Wrocław 1993.
Gombrich E.H., Obraz wizualny, [w:] Symbole i symbolika, oprac. M.
Głowiński, Warszawa 1991, s. 312-338.
Kandyński W., Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy
elementów malarskich, przeł. S. Fijałkowski, Warszawa 1986.
Szolginia W., Architektura i budownictwo, ilustrowana encyklopedia dla
wszystkich, Warszawa 1975
Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, t. 1,
Warszawa 1989, cz. 1: Problemy teoretyczne, s. 8-59.
Z. Strzelecki, Polska plastyka teatralna, t 1-3, Warszawa 1963; Tenże,
Konwencje scenografii od antyku do współczesności, Warszawa 1973.
Polska plastyka teatralna. Ostatnia dekada, pod red. B. Osterloff i A.
Koecher - Hensel, Warszawa 1991.
D. Bablet, Rewolucje sceniczne XX wieku, Warszawa 1980.
Kosiński Artur, Jak się robi film? Cześ̨ ć XI: Scenografowie, „Cinema
Polska” 2000, nr 12, s. 63-67.
Maciejewski Łukasz, Tajemnice filmowej scenografii, „Film” 2010, nr 12, s.
58-61.
Chowaniec Elżbieta, Scenografia jak malowana, „Filmpro” 2010, nr 2, s.
10-12.
Sosnowski Janusz, Scenograf jako współtwórca, „Kino” 1989, nr 05-06, s.
19-27.
6
Topolski Jan, Scenografia filmowa: ukryta, niewidzialna, przezroczysta?,
„Kino” 2011, nr 07/08, s.24-26.
Semil M., Wysińska E., Słownik współczesnego teatru, Twórcy, teatry,
teorie, Warszawa 1996.
The Magic of Theatrical Space, Poland, Quadriennial of Theatre Design and
Architecture, Prague 1995;
Delida Elżbieta [E.D.], Józefa Chaładaj mistrzyni tkactwa, wycinanki i
haftu [w]: Sztuka Ludowa i Folklor Sieradzkiego, [katalog], Sieradz, WDK,
1977.
Stagecraft, The Complete guide To Theatrical Practice, Edit. Trevor R.
Griffiths, Phaidon Press, Oxford 1990.
Encyklopedia Kultury Polskiej XX wieku, Teatr widowisko, Red. M. Fik,
Warszawa 2000.
Didaskalia, Dialog, Teatr (wybrane numery); Format nr 1-4/1994
(numer poświęcony scenografii).
Podpis koordynatora przedmiotu:
Podpis prowadzących przedmiot:
Podpis prorektora do spraw
dydaktycznych:
Oświadczenie i podpis prowadzącego zajęcia
Oświadczam, że treści programowe zawarte w niniejszym sylabusie są rezultatem mojej indywidualnej pracy twórczej
wykonywanej w ramach stosunku pracy/współpracy wynikającej z umowy cywilnoprawnej oraz że osobom trzecim nie
przysługują z tego tytułu autorskie prawa majątkowe.
Dnia:
……………………………………..
…………………………………………..
7