ANKIETA Platformy Monitorowania Strategii „Europa 2020”

ANKIETA Platformy Monitorowania Strategii „Europa 2020”
w sprawie nowych wspólnych ram strategicznych na lata 2014–2020
1.
Wprowadzenie
W dniu 14 marca 2012 r. Komisja Europejska opublikowała elementy wspólnych ram strategicznych
na lata 2014–2020, dotyczące przyszłego wykorzystania funduszy EFRR, EFS, EFRROW i EFMR.
Dokument roboczy służb Komisji został opracowany w celu określenia najważniejszych elementów
1
wspólnych ram strategicznych .
Marek Woźniak, sprawozdawca opinii KR-u w sprawie nowych wspólnych ram strategicznych na lata
2014–2020, zwrócił się do Platformy Monitorowania Strategii „Europa 2020” z prośbą
o przeprowadzenie konsultacji w tej sprawie, które trwały do 15 czerwca 2012 r. W konsultacjach
wzięli udział przedstawiciele 33 samorządów lokalnych i regionalnych, którzy przesłali swoje
odpowiedzi.
Przed złożeniem sprawozdania końcowego sprawozdawca otrzymał jego projekt w dniu 30 maja.
Sprawozdanie końcowe zostało przedstawione na posiedzeniu Komisji COTER PE w dniu 2 lipca.
2.
Główne wnioski z konsultacji
Na podstawie analizy wszystkich uzyskanych odpowiedzi można sformułować następujące wnioski:
Główne cele i zadania
•
1
Gdy chodzi o znaczenie funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi we wspieraniu
strategii „Europa 2020”, w większości odpowiedzi podkreślono kluczową rolę tych funduszy
w realizacji celów strategii „Europa 2020” w terenie. Jednocześnie respondenci podkreślili, iż
ważne jest, aby nie tracić z oczu zawartego w traktacie lizbońskim celu polityki spójności
polegającego na zmniejszaniu dysproporcji regionalnych.
Więcej informacji na stronie http://ec.europa.eu/regional_policy/what/future/index_en.cfm.
.../...
PL
-2Rada Kornwalii w Wielkiej Brytanii podkreśliła znaczenie faktu, że jej głos został wysłuchany
w okresie planowania, gdyż jej zdaniem jakiekolwiek odejście od programu zarządzanego na
szczeblu lokalnym na rzecz modelu, w którym bardziej centralne miejsce zajmowałyby miasta
i który koncentrowałby się na infrastrukturze ważnej dla szczebla krajowego, nie sprawdziłoby
się w Kornwalii ani na Wyspach Scilly.
Włoski region Umbria prowadził badanie, które służyło ocenie stopnia realizacji krajowych celów
strategii „Europa 2020” przez ten region oraz określeniu roli, jaką w realizacji tych celów może
odegrać polityka spójności. Projekt ten mógł przyczynić się do uzyskania realistycznej oceny roli
funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi w realizacji celów strategii „Europa 2020”
w terenie.
Obraz był mniej wyraźny, gdy chodzi o związek z zaleceniami dla poszczególnych krajów.
Podczas gdy niektóre komentarze wyraźnie podkreślały związek między wspólnymi ramami
strategicznymi a zaleceniami dla poszczególnych krajów, większość respondentów, zwłaszcza na
szczeblu lokalnym, nie dostrzegała tego związku. Zdaniem niektórych respondentów fundusze
objęte wspólnymi ramami strategicznymi ukierunkowane są na szczebel krajowy, zaś szczebel
regionalny stara się dodać do ich wykorzystania wymiar terytorialny.
Niektórzy respondenci stwierdzili, że planowane włączenie zaleceń dla poszczególnych krajów,
krajowego programu reform i zaleceń Rady w oparciu o pakt stabilności i wzrostu stwarza
konflikt między podejściem wieloletnim polityki spójności a europejskim semestrem na rzecz
koordynacji polityki gospodarczej, który odbywa się co roku.
Podkreślono ponadto, że finansowanie z funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi nie
powinno podlegać ścisłym „makroekonomicznym przepisom warunkującym” związanym
z celami konsolidacji fiskalnej.
•
Gdy chodzi o potrzeby inwestycyjne władz lokalnych i regionalnych w związku z 11 celami
tematycznymi określonymi w rozporządzeniu ustanawiającym wspólne przepisy, respondenci
w dużej mierze zgodzili się, że proponowane cele i główne działania są zgodne z potrzebami
lokalnymi i regionalnymi. Jednak kilku respondentów stwierdziło, że koncentracja tematyczna nie
powinna być nadmiernie rygorystyczna. Argumentowali oni, że potrzebna jest elastyczność
w celu dostosowania wspólnych ram strategicznych do różnych potrzeb regionalnych oraz aby
w razie potrzeby można było na bieżąco dokonywać zmian ukierunkowania.
W rzeczywistości, ponieważ cele same w sobie mają bardzo szeroki charakter, dla szczebla
lokalnego duże znaczenie ma możliwość samodzielnego interpretowania i ustalania własnych,
lokalnych priorytetów w ramach wybranych celów. Droga do realizacji wielu celów znacznie
różni się w poszczególnych regionach.
.../...
-3Niemniej niektórzy uczestnicy konsultacji stwierdzili, że brakuje związku między projektami
w ramach transeuropejskiej sieci transportowej a lokalną infrastrukturą transportową oraz że
wsparciu dla kultury (jako środka wzmacniania kapitału społecznego) oraz dla dziedzictwa
kulturowego, zwłaszcza dla promocji turystyki, nie nadano rangi, na jaką zasługuje. Stwierdzono
także, że nadmierna koncentracja na realizacji celów związanych z klimatem byłaby niepożądana.
Z drugiej zaś strony należałoby poświęcić więcej uwagi wyludnianiu się niektórych regionów.
Zwrócono ponadto uwagę na fakt, że odrębne przepisy w znacznym stopniu pokrywają się,
a jednocześnie występują wątpliwości co do prawnie wiążącego charakteru głównych działań,
gdy chodzi o ujęte w aktach prawnych priorytety dotyczące inwestycji.
Umowy partnerskie
•
Gdy chodzi o oczekiwania władz lokalnych i regionalnych co do udziału w opracowywaniu
umów partnerskich i porozumienia w tej sprawie, większość przedstawicieli szczebla
regionalnego uczestniczących w konsultacjach wyraziła optymizm, że szczebel krajowy
zaangażuje ich aktywnie w przygotowanie takich porozumień. Niektórzy z nich już zostali
zaangażowani w te działania (jak to miało miejsce w przypadku Rady Kornwalii, która już
współpracowała z rządem Wielkiej Brytanii przy opracowywaniu projektu umowy partnerskiej
tego kraju).
Powszechnie podkreślano, że tylko pełne włączenie podmiotów lokalnych i regionalnych
w terenie może zagwarantować, że poglądy regionów zostaną uwzględnione przed
przygotowaniem projektu umowy partnerskiej i podczas negocjacji. Jest to również ważne dla
zapewnienia właściwego uwzględnienia zasady pomocniczości przy podejmowaniu decyzji,
w jaki sposób programy regionalne mają być realizowane przez władze regionalne podczas
kolejnego siedmioletniego okresu finansowania.
Niektórzy respondenci postrzegali proces tworzenia krajowych programów reform jako straconą
okazję, ponieważ zainteresowane podmioty szczebla lokalnego i regionalnego nie były
wystarczająco angażowane na ówczesnym etapie.
Przedstawiciele szczebla lokalnego, w odróżnieniu od przedstawicieli szczebla regionalnego, byli
bardziej sceptyczni co do udziału w negocjacjach w sprawie umów partnerskich, zwłaszcza
w tych przypadkach, w których negocjacje w sprawie porozumienia odbywają się między
szczeblem krajowym a regionalnym.
W tym kontekście niektórzy respondenci podkreślali, że współpraca między różnymi poziomami
władz w zakresie projektowania i realizacji umów partnerskich powinna być obowiązkowa.
Niektórzy respondenci poparli także pogląd, że realizacja umowy partnerskiej powinna opierać
się na narzędziach wielopoziomowego sprawowania rządów oraz że należy zapewnić
wystarczająco dużo czasu na jej opracowanie.
.../...
-4Podkreślono także, iż umowy partnerskie muszą zapewnić ściślejszą koordynację wykorzystania
funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi na szczeblu regionalnym oraz krajowym.
Przygotowywane obecnie polskie umowy terytorialne zapewnią, że w umowie partnerskiej (która
zostanie zawarta na późniejszym etapie między Komisją Europejską a polskim rządem) zostanie
odpowiednio uwzględniona specyfika regionów, ich zobowiązania i potrzeby.
Austria przedłoży wymagane dokumenty strategiczne w uzgodnionym terminie, w ramach
odpowiednio zorganizowanego procesu partnerskiego (STRAT.AT 2020).
Inteligentny wzrost
•
Gdy chodzi o większą interakcję pomiędzy programem „Horyzont 2020” a funduszami
objętymi wspólnymi ramami strategicznymi, większość respondentów stwierdziła, że
wspomniane fundusze powinny służyć opracowywaniu strategii inteligentnej specjalizacji na
szczeblu regionalnym, aby wzmocnić interakcję między podmiotami w dziedzinie badań
i innowacji a przedsiębiorstwami w terenie. Strategie te mogą także odegrać kluczową rolę
w zapewnieniu większego udziału w programie „Horyzont 2020”.
Z jednej strony często podkreślano potrzebę większej interakcji między obydwoma programami,
z drugiej zaś pojawiły się rozbieżności co do kwestii, na których program „Horyzont 2020”
powinien się w przyszłości skoncentrować. Przedstawiciele bardziej rozwiniętych regionów
podkreślali, że zasada doskonałości powinna pozostać jedynym kryterium przyznawania środków
w ramach programu „Horyzont 2020”, natomiast przedstawiciele mniej rozwiniętych regionów
proponowali, aby uwzględnić także potrzeby regionalne.
Zaproponowano także ściślejsze połączenie regionów o konkretnej specjalizacji tematycznej
z odpowiednimi elementami programu „Horyzont 2020”. Skrytykowano także fakt, iż dokumenty
robocze dotyczące wspólnych ram strategicznych zawierają zbyt mało informacji na temat
praktycznych możliwości poprawy koordynacji między programem „Horyzont 2020”
a funduszami objętymi wspólnymi ramami strategicznymi.
Jeden z respondentów uznał, że proponowana koordynacja między funduszami objętymi
wspólnymi ramami strategicznymi a innymi programami zarządzanymi centralnie przez Komisję
Europejską jest zbędna, gdy chodzi o opracowywanie i wdrażanie programów, i stwierdził, że
należy w tym celu ograniczyć przepisy zawarte w załączniku I.
Wskazano również, że z uwagi na fakt, iż program „Horyzont 2020” nie przyczynia się do
tworzenia zdolności administracyjnych i nie uwzględnia szczegółowej geograficznej alokacji
środków, konieczne wydają się wcześniejsze działania na rzecz tworzenia zdolności
administracyjnych podmiotów regionalnych w odniesieniu do udziału w programie „Horyzont
2020”.
.../...
-5Miasto Wiedeń zasugerowało, że koordynację można osiągnąć za pośrednictwem krajowego
programu reform. Przykładowo, strategia Wiednia na rzecz badań, technologii i innowacji
(strategia FTI) została włączona do austriackiego krajowego programu reform, co pozwoliło
powiązać ją ze wspólnymi ramami strategicznymi i z programem „Horyzont 2020”.
•
Gdy chodzi o rolę funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi w poprawie dostępu
do technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz ich zastosowania i jakość
w kontekście realizacji celów strategii „Europa 2020”, z konsultacji jasno wynika, że
występowały znaczne różnice pod względem stopnia dostępności i roli sektora prywatnego
w realizacji tych celów.
Duże miasta nie odczuwały potrzeby inwestycji publicznych na dużą skalę w tej dziedzinie
i wolałyby raczej swobodniejszą konkurencję, natomiast regiony wiejskie, a zwłaszcza mniej
rozwinięte, stały w obliczu trudnych wyzwań. Wspólne ramy strategiczne postrzegano jako
okazję, by można było sprostać wyzwaniom w zakresie dostępu do technologii informacyjnych
i komunikacyjnych oraz ich wykorzystywania.
Inwestycje publiczne i prywatne muszą być odpowiednio zarządzane i kojarzone ze sobą, aby
przedsiębiorstwa mogły wykorzystać dostępne możliwości, zaś sektor publiczny mógł wspierać
wzrost, wiedzę badawczo-rozwojową oraz partnerstwa.
Niektóre regiony traktowały inwestycje w infrastrukturę IT jako główną cześć swojej własnej
strategii na rzecz inteligentnej specjalizacji. Podkreślono także, że nie wystarczy wspierać
infrastrukturę, lecz należy ponadto rozwijać nowe usługi IT i ulepszać podstawy umiejętności
w tej dziedzinie. Zwiększając dostępność, wykorzystanie i jakość technologii ICT, można
wpływać na realizację większości celów strategii „Europa 2020” w sferze społeczeństwa
informacyjnego, oświaty, badań, życia społecznego i zatrudnienia.
•
Gdy chodzi o pytanie o przyszłą rolę Small Business Act i o to, czy odejście od
przekazywania dotacji na rzecz nowych instrumentów finansowych wystarczająco
zaspokajają potrzeby rozwojowe MŚP w regionach, odpowiedzi były zróżnicowane. Wielu
respondentów poparło stworzenie odpowiedniego otoczenia prawnego i biznesowego dla
wykorzystania nowych instrumentów finansowych ułatwiających MŚP dostęp do finansowania,
natomiast zastąpienie dotacji kredytami dla MŚP nie spotkało się ze znaczącym poparciem,
zwłaszcza w mniej rozwiniętych regionach. W szczególności część respondentów podkreśliła rolę
dotacji na rozpoczęcie działalności oraz ograniczone zdolności rozwojowe MŚP z powodu braku
dostępnych środków na inwestycje.
Jednocześnie z konsultacji jasno wynikało, że w obecnej sytuacji ograniczeń budżetowych niskiej
stopy wzrostu gospodarczego wiele regionów nie będzie miało innego wyboru poza
opracowywaniem nowych instrumentów finansowych ze względu na brak zasobów własnych.
.../...
-6Podkreślono jednak także, iż zmiana warunków prawnych prowadzenia działalności gospodarczej
i usunięcie obciążeń administracyjnych mogą być skutecznym instrumentem wspierania MŚP na
szczeblu lokalnym i regionalnym.
Zrównoważony wzrost
•
Gdy chodzi o przejście na gospodarkę niskoemisyjną, w odpowiedziach powszechnie zwracano
uwagę na kluczową rolę funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi w rozwijaniu
produkcji energii ze źródeł odnawialnych i bioenergii. Działania zaproponowane we wspólnych
ramach strategicznych w większości odzwierciedlały potrzeby regionów.
Zaproponowano jednak, aby do działań priorytetowych dodać szczególną fazę przygotowywania
projektów, np. wykonywanie odwiertów, nabywanie gruntów, nabywanie nieruchomości
i rozstrzyganie na drodze prawnej oraz szkolenie. Stwierdzono także, iż niezbędne są większe
inwestycje w infrastrukturę elektroenergetyczną, gdyż w przeciwnym razie energii elektrycznej
wytwarzanej ze źródeł odnawialnych nie można wprowadzić do sieci.
Ponadto jeden z respondentów zauważył, że zaproponowane środki nie obejmują wszystkich
sektorów zaangażowanych w realizację celu „wspieranie przestawienia się na gospodarkę
niskoemisyjną we wszystkich sektorach”. Nie wspomniano np. o środkach na rzecz efektywności
energetycznej lub wykorzystaniu energii ze źródeł odnawialnych w turystyce lub transporcie.
Z tego względu wykaz środków proponowanych we wspólnych ramach strategicznych należy
uznać za orientacyjny.
•
Gdy chodzi o kluczowe działania zaproponowane we wspólnych ramach strategicznych, które
będą stanowić najlepsze narzędzia służące ochronie środowiska, dostosowaniu do zmiany
klimatu i wspieraniu efektywności wykorzystania zasobów, stwierdzono, że środki te powinny
obejmować takie działania, jak ochrona przeciwpowodziowa, zaopatrzenie w wodę, gospodarka
odpadami, zapewnienie najlepszych dostępnych technik (BAT) w sektorze wytwórczym,
rozwiązywanie problemów ochrony środowiska, jak np. problem składowisk odpadów, ochrona
gruntów rolnych, przemysłowe wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych, produkcja
i dystrybucja energii ze źródeł odnawialnych, efektywność energetyczna budynków publicznych
oraz ochrona różnorodności biologicznej. Nie można także zapominać o roli przemysłu
w realizacji celu w zakresie efektywności energetycznej.
Należy zapewnić elastyczność we wdrażaniu tych działań, aby można było na bieżąco oceniać
i zmieniać przyjęte instrumenty polityki.
•
Gdy chodzi o rolę funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi we wspieraniu
polityki zrównoważonego transportu, w trakcie konsultacji stało się oczywiste, jak ważne dla
rozwoju lokalnego i regionalnego są powiązania między transeuropejskimi sieciami
transportowymi. Jedynie w przypadku bezpośredniego związku można zapewnić postęp
gospodarczy oraz ograniczyć emisję CO2.
.../...
-7Wskazano, że cele zrównoważonej polityki transportowej powinny być obecne we wszystkich
priorytetach wspólnych ram strategicznych, a nie tylko pośród ściśle związanych z tą kwestią.
Przedstawiciele szczebla lokalnego podkreślali także kluczową rolę funduszy objętych wspólnymi
ramami strategicznymi w polityce zrównoważonego transportu miejskiego. Rozporządzenie
w sprawie EFRR zostało poddane krytyce, ponieważ nie przewiduje ono inwestycji
w infrastrukturę transportową w bardziej rozwiniętych regionach, w tym także wspierania ruchu
rowerowego.
Wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu
•
Gdy chodzi o rolę funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi w kontekście szans
zatrudnienia osób poszukujących pracy, przekwalifikowania pracowników i mobilności siły
roboczej, respondenci zaproponowali następujące działania: poprawę warunków działalności
gospodarczej (zmniejszenie obciążeń administracyjnych, stworzenie systemu „inteligencji
strategicznej”, szkolenia, przejrzystość i egzekwowanie prawa, infrastruktura transportowa)
ograniczenie obciążeń finansowych MŚP, propagowanie samozatrudnienia oraz zintegrowany
rozwój miejski.
Należy powiązać finansowanie ukierunkowane na szkolenie z tworzeniem miejsc pracy
i skuteczniejszym pośrednictwem pracy, np. poprzez ściślejszą współpracę zaangażowanych
instytucji. Celem funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi ma być zwiększenie
wskaźnika zatrudnienia młodych kobiet, osób starszych i grup znajdujących się w niekorzystnej
sytuacji.
Region Murcja w Hiszpanii opowiedział się za przyjęciem zintegrowanego podejścia, łączącego
środki z funduszy EFS, EFRR, które byłyby uzupełnione dotacjami (na tworzenie miejsc pracy
i inwestycje) w przypadku przedsiębiorstw rozpoczynających działalność w dziedzinie
najnowocześniejszych technologii (w celu rozwoju B+R+I w dziedzinie ICT), mających duże
możliwości zapewnienia zatrudnienia i wytworzenia wartości dodanej.
Zasadnicze działania w tej dziedzinie mają uwzględniać potrzeby rozwoju regionalnego i nie
powinno się ich wykorzystywać do ograniczania kompetencji władz regionalnych.
Wyrażono ponadto ubolewanie z powodu faktu, że stosowany obecnie zestaw wskaźników w tej
dziedzinie nie obejmuje rozwoju umiejętności i kompetencji pracowników w danym regionie.
•
Gdy chodzi o politykę aktywnego włączenia społecznego i działania na rzecz ograniczania
ubóstwa, respondenci stwierdzili, że działania w zakresie aktywnego włączenia społecznego
powinno się propagować poprzez dostęp do oświaty, uczenia się przez całe życie, ochrony
zdrowia i do nabywania umiejętności, zwłaszcza w przechodzeniu ze szkoły do pracy, a także
poprzez wspieranie tworzenia miejsc pracy dla grup o niskich kwalifikacjach oraz tworzenie
przejściowego rynku pracy. Stwierdzono także, iż działania na rzecz szans na (ponowne)
zatrudnienie osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym powinno się połączyć
.../...
-8z programami propagującymi integrację w społeczeństwie imigrantów i innych grup znajdujących
się w niekorzystnej sytuacji. Jednocześnie niezbędne będzie utrzymanie odpowiedniego poziomu
usług społecznych w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb obywateli zagrożonych
ubóstwem. Powodzenie tego przedsięwzięcia zależy od pełnego zaangażowania podmiotów
szczebla lokalnego w opracowywanie i realizację działań, gdyż to one znają prawdziwe potrzeby
i mogą zapewnić całościowe podejście do zwalczania ubóstwa poprzez zaangażowanie
wszystkich zainteresowanych podmiotów (rodziny, instytucje oświatowe, organizacje
pozarządowe itd.). W tym kontekście wspólne ramy strategiczne powinny także obejmować
mieszkalnictwo socjalne i powszechny dostęp do usług świadczonych w interesie ogólnym.
Europejska współpraca terytorialna mogłaby odegrać istotną rolę w wymianie najlepszych
wzorców, a rozwój polityki spójności niewątpliwie wnosi europejską wartość dodaną. Chociaż
zwalczanie ubóstwa miałoby być głównie zadaniem Europejskiego Funduszu Społecznego,
powinno ono być także priorytetem w przypadku innych funduszy. Wskazano ponadto, że
zwłaszcza działania promujące zatrudnienie opłacają się nawet w czasach kryzysu gospodarczego
i przyczynią się wydatnie do realizacji celów strategii „Europa 2020”.
Potencjał instytucjonalny i zarządzanie programami
•
Gdy chodzi o środki wzmocnienia potencjału instytucjonalnego, odpowiedzi respondentów
były zróżnicowane. Z jednej strony wiele regionów postrzegało ten aspekt jako kluczowy element
poprawy funkcjonowania funduszy, z drugiej zaś – podkreślano potrzebę wzmocnienia
instytucjonalnej roli władz lokalnych i regionalnych w realizacji programów operacyjnych.
Z uwagi na fakt, że wymogi w zakresie zarządzania przyszłymi funduszami mają jeszcze bardziej
wzrosnąć, należy także zwiększyć skuteczność służb publicznych po to, aby uniknąć nakładania
dodatkowych obciążeń administracyjnych na obywateli. Powodzenie tej polityki zależy
w znacznym stopniu od zdolności podmiotów lokalnych i regionalnych. Zasadniczym celem
programów operacyjnych ma być zatem zaspokajanie potrzeb lokalnych i regionalnych. Mają się
one także przyczyniać do odnowienia dialogu demokratycznego między obywatelami a władzami
publicznymi.
Niektórzy z respondentów skorzystali z możliwości zgłoszenia dalszych propozycji
wykorzystania funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi, np. zezwolenie na
zarządzanie programami na poziomie NUTS III oraz większa elastyczność w kwestii koncentracji
funduszy. Wyrażono także zaniepokojenie faktem, iż wywieranie stałej presji na wydatki
publiczne odbije się na skali przyszłych projektów, tj. faworyzowane będą większe projekty.
Jeden z respondentów zauważył, że wspólne ramy strategiczne powinny w sposób bardziej
zdecydowany skłaniać państwa członkowskie do zaakceptowania zasady „lokalizmu” i wyrażenia
zgody, aby regiony same ponosiły odpowiedzialność za swoje programy oraz sprawowały lokalną
kontrolę nad negocjacjami i decyzjami w sprawie projektów, zachowały elastyczność w zakresie
stóp interwencji oraz decydowały o zatwierdzaniu, strategiach, priorytetach i kryteriach wyboru.
.../...
-9Należy ograniczyć biurokrację, opracowując jednolitą procedurę składania i zatwierdzania
wniosków w sprawie projektów finansowanych z wielu funduszy, w tym jednolite procedury
monitorowania i dochodzenia roszczeń w przypadku projektów finansowanych z różnych
funduszy.
Należy uwzględnić ułatwienia „w terenie”, znajdujące się w gestii zainteresowanych podmiotów,
i postrzegać je nie jako koszty zarządzania, lecz jako część ogólnych inwestycji funduszu
i wynikających z nich korzyści. Koordynowanie funduszy i administrowanie nimi na szczeblu
lokalnym ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia skuteczności, efektywności, ograniczenia
obciążeń administracyjnych i poprawy rozwoju projektów na szczeblu lokalnym oraz dla
rozbudowy potencjału na przyszłość.
Do opracowania bardziej zrównoważonego modelu finansowania, który przyczyniałby się do
zapewnienia wzrostu w długim okresie i optymalnego wykorzystania dostępnych środków,
niezbędne jest szersze wykorzystanie funduszy obrotowych. Istotne jest, by wszelkie mechanizmy
finansowania o charakterze obrotowym były dostosowane do uwarunkowań lokalnych, ponieważ
systemy finansowania infrastruktury miejskiej nie nadają się do zastosowania w warunkach
całkowicie odmiennej gospodarki wiejskiej.
Stwierdzono ponadto, że załącznik 1 do wspólnych ram strategicznych zawiera jedynie częściową
prezentację kluczowych działań w dziedzinie priorytetów tematycznych, w związku z czym
zaproponowano, aby wspólne ramy strategiczne przyjęły formę zaleceń dotyczących kluczowych
działań w dziedzinie priorytetów tematycznych.
*
*
*
.../...
- 10 ZAŁĄCZNIK I
Wykaz respondentów
Nr
1
2
3
4
5
Kraj
SK
DE
DE
ES
DE
6
ES
7
8
SI
ES
9
DE
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
ES
PL
IT
IT
AT
FR
PL
PL
DE
HU
DK
UK
SK
AT
ES
PL
FR
UK
28
PL
29
30
31
32
33
ES
FR
PL
FR
DK
2
2
Organizacja
Autonomiczny region Koszyce
Land Baden-Württemberg
Stadt Achim
Regionalny rząd Aragonii
Monachium
Generalitat de Catalunya / Gobierno de la Generalitat
de Cataluña
Trnavský samosprávny kraj
Gobierno Vasco, País Vasco
Miasto Frankfurt nad Odrą (Centrum współpracy FrankfurtSłubice)
ASAMBLEA DE EXTREMADURA
Województwo Łódzkie
Regione Umbria
Regione Autonoma Friuli Venezia Giulia
Amt der Kärntner Landesregierung
Pactes Locaux / P’ACTES
Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego
Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego
Thueringer Ministerium fuer Wirtschaft
Fejér Megyei Önkormányzat
Region Dania Południowa
Scotland Europa
Prešovský samosprávny kraj
Stadt Wien
Generalitat valenciana
Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego
La Communauté urbaine de Bordeaux
Rada Kornwalii
Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego
w Warszawie
Comunidad Autónoma de la Región de Murcia
Conseil Régional Nord Pas de Calais
Urząd Marszałkowski w Łodzi
Communauté urbaine de Dunkirk / Dunkerque
Samorząd lokalny Dania
_____________
Członek „Europa 2020”
Tak
Nie
Nie
Nie
Tak
Tak
Tak
Nie
Nie
Nie
Nie
Tak
Nie
Nie
Nie
Nie
Tak
Nie
Nie
Nie
Tak
Nie
Tak
Tak
Nie
Tak
Nie
Tak
Tak
Nie
Tak
Nie
Wszystkie odpowiedzi i ich tłumaczenia na język angielski znaleźć można na stronie internetowej Platformy Monitorowania
Strategii „Europa 2020”:
http://portal.cor.europa.eu/europe2020/news/Pages/InvitationtotakepartinthesurveyonthenewCommonStrategicFramework2014to
2020.aspx.