analiza mes wpływu struktury geometrycznej powierzchni na stan
Transkrypt
analiza mes wpływu struktury geometrycznej powierzchni na stan
TECHNOLOGIA I AUTOMATYZACJA MONTAŻU 4/2010 ANALIZA MES WPŁYWU STRUKTURY GEOMETRYCZNEJ POWIERZCHNI NA STAN NAPRĘŻEŃ W SPOINIE KLEJOWEJ Władysław ZIELECKI, Krzysztof ZIELECKI Proces technologiczny klejenia rozpoczyna ciąg operacji, których celem jest właściwe przygotowanie powierzchni łączonych elementów. Przygotowanie powierzchni do klejenia powinno zapewnić zadziałanie wszystkich mechanizmów wiążących (natury fizycznej, chemicznej i mechanicznej). Uzyskanie mocnych wiązań adhezyjnych w połączeniu klejowym jest możliwe wówczas, gdy proces przygotowania powierzchni spowoduje: • usunięcie z łączonych elementów wszystkich zanieczyszczeń powierzchniowych, • uzyskanie największego rozwinięcia powierzchni, • uzyskanie dobrego uaktywnienia powierzchni. W warunkach produkcyjnych uzyskanie wymienionych efektów realizowane jest różnymi metodami obróbki chemicznej lub mechanicznej. Obróbka mechaniczna umożliwia ukonstytuowanie struktury geometrycznej powierzchni zapewniającej maksymalne jej rozwinięcie, lecz nie gwarantuje ona dobrego uaktywnienia powierzchni. Realizowana jest różnymi metodami obróbki mechanicznej (piaskowanie, obróbka strumieniowo-ścierna, śrutowanie, kulkowanie, szlifowanie, szczotkowanie, skrobanie), których opis, warunki realizacji oraz wpływ na wytrzymałość połączeń klejowych przedstawiono w licznych pracach [1, 2, 3, 4]. Zawierają one najczęściej analizę wpływu parametrów technologicznych (np. wielkości ziaren elektrokorundu stosowanego do obróbki strumieniowo-ściernej, ziarnistości papieru ściernego) na wytrzymałość połączeń klejowych, rzadziej natomiast właściwości wytrzymałościowe wiązano z parametrami chropowatości powierzchni. W nielicznych pracach [5, 6, 7] podjęto próbę powiązania wytrzymałości połączeń klejowych z parametrami wysokościowymi chropowatości powierzchni. Stwierdzono w nich, że najlepsze właściwości wytrzymałościowe uzyskują złącza, w których powierzchnia łączonych elementów posiada chropowatość Rm = 7 ÷ 25 μm. W pracach [8, 9] przeprowadzono analizę korelacyjną pomiędzy parametrami wysokościowymi, wzdłużnymi profilu powierzchni a wytrzymałością na ścinanie zakładkowych połączeń klejowych, która wykazała najsilniejsze więzi między wytrzymałością na ścinanie a współczynnikiem długości profilu chropowatości Rlr, średnim arytmetycznym pochyleniem profilu chropowatości Rda i średnim kwadratowym pochyleniem profilu Rdz. Вартанов М.В., Щербаков В.И., Зинина И.Н. w pracy [10] przeprowadzili analityczną analizę wpływu wysokości wzniesień profilu chropowatości i odstępu chropowatości na stan naprężeń w spoinie klejowej. Rozwój metod numerycznych opartych na metodzie elementów skończonych MES pozwolił wykorzystać je do analizy stanu naprężeń w spoinach złączy klejowych. Nie napotkano jednak publikacji dotyczących wykorzystania metody MES do analizy wpływu struktury geometrycznej powierzchni na stan naprężeń w spoinie klejowej. BADANIA WŁASNE Celem podjętych badań było sprawdzenie możliwości wykorzystania metody elementów skończonych do wyznaczania stanu naprężeń w spoinie klejowej utworzonej pomiędzy powierzchniami różniącymi się strukturą geometryczną. Do modelowania wytypowano powierzchnie o zarysie trójkątnym konstytuowane w procesie frezowania (warianty FR1 – wysokość profilu chropowatości wg 10 punktów Rz = 16 μm, średni odstęp chropowatości RSm = 140 μm i FR2 – Rz = 25 μm, RSm = 240 μm) oraz o zarysie sferycznym formowane w procesie kulowania (wariant KULOWANA – Rz = 40 μm, RSm = 350 μm). Jako wariant odniesienia przyjęto powierzchnię idealnie gładką (wariant GŁADKA). Stan naprężeń w spoinie klejowej obliczono, stosując pakiet MES Abacus (wersja 6.7-1). Złącze klejowe zamodelowano, wykorzystując elementy CPS8R. Rysunki siatek elementów skończonych modelowanych połączeń klejowych przedstawiono na rys. 1. a) b) c) d) Rys. 1. Modele siatek elementów skończonych połączeń klejowych o powierzchniach: a) – gładka (wariant GŁADKA), b) – frezowana (wariant FR1), c) – frezowana (wariant FR2), d) – kulowana (wariant KULOWANA) 49 4/2010 Zagadnienie rozpatrywano jako przypadek płaskiego stanu odkształceń i ograniczono go jedynie do zakresu liniowego. Do obliczeń przyjęto połączenia klejowe (rys. 2) wykonane z pasów blachy o szerokości 25 mm i grubości 2 mm ze stali S235JR posiadającej następujące własności mechaniczne: E = 2,1∗105 MPa, ν = 0,3. Połączono je klejem o następujących własnościach mechanicznych: G = 1000 MPa, ν = 0,35. Stal, jak i klej, traktowano jako materiały izotropowe. Analiza obejmowała wyznaczenie: − naprężeń tnących (styczne) w płaszczyźnie xy globalnego układu współrzędnych – S12, − naprężeń normalnych w kierunku osi y – naprężenie oddzierające – S22, − naprężeń normalnych w kierunku osi x – naprężenie rozciągające – S11, − zredukowanych naprężeń Hubera, von Misesa (von Mises stress) - Mises, − maksymalnych, głównych naprężeń normalnych (Maximal. Principal stress) – Smax. Wyniki analizy stanu naprężeń w spoinie klejowej utworzonej pomiędzy powierzchniami różniącymi się strukturą geometryczną (rys. 3 i 4), wykonane metodą elementów skończonych, wskazują, że struktura geometryczna wpływa w istotny sposób na stan naprężeń w spoinie klejowej. Wgłębienia nierówności powierzchni stają się koncentratorami naprężeń, a stopień koncentracji zwiększa się ze wzrostem wysokości profilu chropowatości i średniego odstępu chropowatości. Największy wpływ chropowatość powierzchni wywiera na naprężenia normalne w kierunku osi y S22 (naprężenia oddzierające) oraz naprężenia normalne w kierunku osi x S11 (naprężenia rozciągające). Na wykresach rozkładu tych naprężeń (rys. 4b i 4c) wyraźnie widoczne są ich oscylacje, a ich amplituda i częstotliwość uzależnione są od wysokości profilu chropowatości i średniego odstępu chropowatości. Wartości naprężeń zredukowanych praktycznie nie zależą od sposobu obróbki powierzchni – rys. 5. Rys. 2. Kształt i wymiary zakładkowych połączeń stosowanych w obliczeniach MES 50 TECHNOLOGIA I AUTOMATYZACJA MONTAŻU a) b) c) d) Rys. 3. Rozkład naprężeń zredukowanych w próbkach o powierzchniach: a) − gładka (wariant GŁADKA), b) – frezowana (wariant FR1, zarys trójkątny Rz = 16 μm, RSm = 140 μm), c) – frezowana (wariant FR2, zarys trójkątny, Rz = 25 μm, RSm = 240 μm), d) – kulowana (waa) c) b) d) riant KULOWANA, zarys sferyczny Rz = 40 μm, RSm = 350 μm) Rys. 4. Rozkład naprężeń w warstwie środkowej spoiny klejowej: a) − stycznych (S12), b) − normalnych (S22), c) − normalnych (S11), d) − głównych (Smax) Uzyskane wyniki analizy MES porównano z wynikami badań wytrzymałości na ścinanie próbki ze stali S235JR. Próbki połączono kompozycją klejową Epidian 5 z utwardzaczem PAC (w proporcji 80 części wagowych utwardzacza PAC na 10 części wagowych żywicy epoksydowej). Proces sieciowania przebiegał w temperaturze otoczenia (293 ± 3 K) w ciągu 48 godzin, z zachowaniem przez cały okres utwardzania nacisku 0,05 MPa (w przyrządzie mechanicznym). TECHNOLOGIA I AUTOMATYZACJA MONTAŻU 4/2010 cydujący wpływ na koncentrację naprężeń wywierają dwa parametry: wysokość chropowatości Rz oraz średni odstęp chropowatości RSm. Badania realizowane w ramach Projektu „Nowoczesne technologie materiałowe stosowane w przemyśle lotniczym", Nr POIG.01.01.02-00-015/08-00 w Programie Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka (PO IG). Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Rys. 5. Rozkład naprężeń zredukowanych (Mises) w warstwie środkowej spoiny klejowej Powierzchnie klejonych próbek poddano wstępnej obróbce mechanicznej następującymi metodami: • frezowanie: głębokość frezowania g = 0,4 mm i prędkość obrotowa głowicy jednonożowej n = 140 obr/min, zmieniając posuw: − wariant FR1 posuw na ząb pz = 0,25 mm/obr, − wariant FR2 posuw na ząb pz = 0,25 mm/obr, • kulowanie strumieniowe mechaniczne odśrodkowe kulkami stalowymi realizowane z następującymi parametrami: średnica kulek dk = 0,71 mm, prędkość v = 78 m/s – wariant KULOWANA. Wyniki badań wytrzymałości na ścinanie Rt przedstawiono na rys. 6. Wskazują one, że zmiany stanu naprężeń w spoinie klejowej, wywołane przez strukturę geometryczną, wpływają na wytrzymałość na ścinanie Rt. KULOWANA FR2 FR1 0 5 10 15 20 25 Wytrzymałość na ścinanie Rt [MPa] Rys. 6. Wyniki badań wytrzymałości na ścinanie Rt PODSUMOWANIE Wykonana metodą elementów skończonych MES analiza wpływu struktury geometrycznej powierzchni na stan naprężeń w spoinie klejowej wykazała, że nierówności powierzchni są mikrokoncentratorami naprężeń wpływającymi na stan naprężeń w spoinie klejowej. De- LITERATURA 1. Cagle Ch. V.: Handbook of Adhesive Bonding. McGraw-Hill, New York 1973. 2. Petrie E. M.: Handbook of Adhesives and Sealants. McGraw-Hill Professional, New York 2006. 3. Habenicht G.: Kleben. Grundlagen, Technologien, Anwendungen. Springer, Berlin – Heidelberg 2006. 4. Żenkiewicz M.: Adhezja i modyfikowanie warstwy wierzchniej tworzyw wielkocząsteczkowych. WNT, Warszawa 2000. 5. Dutkiewicz E. T.: Fizykochemia powierzchni. WNT, Warszawa 1998. 6. Вакула В. Л., Притикин Л. М.: Физическая химия адгезии полимеров. Издателство „Химия”, Москва 1984. 7. Pizzi A., Mittal K. L.: Handbook of Adhesive Technology. Marcel Dekker Inc. 2003. 8. Zielecki W.: Determinanty rujce pevnostné vlastnosti lepených spojov. Vedecké Spisy Strojníckej Fakulty, Zväzok 02, Edíca: Habilitačné a inauguračné spisy. Košice 2009, s. 73. 9. Zielecki W., Perłowski R., Pawlus P.: The analysis of the effect of surface topography on strength of lap glued joints. Proceedings of The 12th International Conference on Metrology and Properties of Engineering Surfaces, Rzeszów 08-10 July 2009, s. 243-248. 10. Вартанов М.В., Щербаков В.И., Зинина И.Н.: Расчет внутренних напряжений в клеевом шве. Сборка в машиностроении, приборостроени, 2004, Nr 7, c. 15 – 19. ___________________________ Dr hab. inż. Władysław Zielecki, prof. PRz, jest pracownikiem Katedry Technologii Maszyn i Organizacji Produkcji Politechniki Rzeszowskiej. Mgr inż. Krzysztof Zielecki jest absolwentem Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej. ciąg dalszy ze str. 48 VII Międzynarodowa Konferencja „Technika i Technologia Montażu Maszyn” Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej wspólnie z Instytutem Mechanizacji Bu- downictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie informują o rozpoczęciu prac przygotowawczych do VII Międzynarodowej Konferencji „Technika i Technologia Montażu Maszyn”, która odbędzie się 24 – 27.05.2011 r. w Cisnej w Bieszczadach. 51