TAXUD/A3/017/2011 wersja ostateczna – PL

KOMISJA EUROPEJSKA
Dyrekcja Generalna
PODATKI I UNIA CELNA
Polityka Celna, Prawodawstwo, Taryfa
Prawodawstwo celne
Bruksela, dnia 1 lutego 2012 r.
TAXUD/A3/017/2011 wersja
ostateczna – PL
Ares(2012)190382
Dokument roboczy
GRUPA ROBOCZA WE-EFTA DS. WSPÓLNEJ PROCEDURY TRANZYTOWEJ
KOMITET KODEKSU CELNEGO – SEKCJA DS. TRANZYTU
PODRĘCZNIK W ZAKRESIE PROCEDUR TRANZYTOWYCH
(Część I, Ustęp 4.2.6)
Tranzyt w ramach systemu pocztowego
Niniejszy dokument został zasadniczo zatwierdzony na 147 spotkaniu grupy roboczej WEEFTA ds. wspólnej procedury tranzytowej, które odbyło się 19 stycznia 2012 r.
1.
WSTĘP
Na 147 spotkaniu sekcji ds. statusu celnego i tranzytu, które odbyło się 29 stycznia 2010
r., służby Komisji zaproponowały, aby przed podjęciem dyskusji na szerszym forum,
niewielka grupa dogłębniej przeanalizowała procedurę tranzytu w ramach systemu
pocztowego, gdy towary są wysyłane przez posiadaczy praw wynikających z aktów UPU
lub na ich rzecz (wyznaczony operator zwany dalej „operatorem pocztowym”1), w celu
dalszego opracowania projektu przepisów wykonawczych do zmodernizowanego
kodeksu celnego.
Podgrupa spotkała się w dniach 14 kwietnia 2010 r. i 30 czerwca 2010 r. w celu
wyjaśnienia zakresu przepisów celnych ustanowionych w ramach UPU, ich stosowania
na poziomie krajowym, wypracowania wspólnego stanowiska odnośnie rozumienia
przepisów, które mają być stosowanie na poziomie Wspólnoty oraz w razie potrzeby
wydania zaleceń lub wniosków.
Proponowana zmiana Podręcznika w zakresie procedur tranzytowych zawarta w
niniejszym dokumencie odzwierciedla stanowisko podgrupy w odniesieniu do niektórych
obecnych przepisów i zasad mających zastosowanie do tranzytu w ramach systemu
pocztowego. Zmiana nie jest próbą opracowania lub ukierunkowania projektu przepisów
wykonawczych do zmodernizowanego kodeksu celnego.
2.
PODSTAWOWE ZASADY UPU
UPU tworzy jednolity obszar pocztowy2, w obrębie którego użytkownikom i
konsumentom musi przysługiwać prawo do powszechnej usługi pocztowej.
Krajowe przepisy pocztowe określą zakres usług pocztowych na tym obszarze, wymogi
w zakresie jakości i wymagania cenowe oraz krajowego operatora powszechnej usługi
pocztowej (który być może musiał wziąć udział w procesie selekcji).
Obowiązek świadczenia powszechnej usługi pocztowej dotyczy również operatorów
pocztowych, którzy przekształcili się w spółki handlowe, to znaczy w szczególności
muszą oni zobowiązać się do zapewnienia świadczenia i dostępności usług pocztowych
po przystępnych cenach, również na obszarach, które z handlowego punktu widzenia nie
dają szansy na uzyskanie wystarczającej wartości dodanej.
3.
TRANZYT W UPU
Zasada swobody tranzytu wyrażona jest w art. 1 Konstytucji UPU (1964) i art. 4
Konwencji UPU (2008).
1
„Operator pocztowy” oznacza wyznaczonego operatora z siedzibą w państwie członkowskim i
upoważnionego przez państwo członkowskie do świadczenia międzynarodowych usług objętych
zakresem obecnie obowiązującej Konwencji Światowego Związku Pocztowego.
2
Nie jest to obszar zdefiniowany geograficznie, ale sformułowanie to należy rozumieć jako odnoszące się
do jednolitego traktowania przesyłek pocztowych na terytoriach członków UPU.
Swoboda tranzytu wiąże się z obowiązkiem każdego operatora pocztowego do
kierowania najszybszymi trasami i najbezpieczniejszymi sposobami przesyłek, które
zostały dostarczone mu przez innego operatora pocztowego. Oznacza to zachowanie
krajowych monopoli pocztowych, ale krajowy operator pocztowy musi przekazać
towary, które zostały przekazane mu przez innego operatora pocztowego z kraju
członkowskiego UPU.
UPU rozróżnia pocztowe przesyłki listowe i paczki pocztowe3 oraz pozwala krajom
członkowskim UPU na ograniczenie swobody tranzytu w odniesieniu do paczek
pocztowych. Zgodnie ze wspólnotowym kodeksem celnym tranzyt wspólnotowy drogą
pocztową obejmuje paczki pocztowe (art. 91 i 163 WKC)4.
4.
FORMALNOŚCI CELNE
Artykuł 18 konwencji UPU (2008) przewiduje, że operatorzy pocztowi krajów nadania i
przeznaczenia są upoważnieni do przedstawiania przesyłek do kontroli celnej, zgodnie z
przepisami tych krajów.
Procedura celna tranzytu dla systemu pocztowego ustanowiona została w art. 462a
przepisów wykonawczych do Wspólnotowego Kodeksu Celnego (RWKC). Obejmuje
ona zarówno procedurę wspólnotowego tranzytu zewnętrznego jak i procedurę
wspólnotowego tranzytu wewnętrznego, z tak zwanymi „terytoriami o szczególnym
statusie fiskalnym”5.
RWKC nie wymaga zgłoszenia tranzytowego: procedura nie obejmuje innych
formalności niż wskazanie statusu towarów poprzez umieszenie etykiety na opakowaniu
oraz towarzyszących dokumentach.
5.
ROZWAŻANIA PODGRUPY
W zmodernizowanym kodeksie celnym wyjaśniono, że procedura tranzytu pocztowego
dotyczy towarów przewożonych „drogą pocztową, zgodnie z aktami Światowego
Związku Pocztowego”, w przypadkach, w których towary są przewożone przez lub na
rzecz posiadaczy praw i obowiązków wypływających z tych aktów”6.
Operator świadczący powszechne krajowe usługi pocztowe, jak wyjaśniono w pkt 2, jest
posiadaczem praw i obowiązków w rozumieniu UPU. Definicja ta wyklucza firmy
świadczące usługi kurierskie, który przypominają operatorów pocztowych pod względem
przewożonych towarów i wielkość obrotu, ale które podlegają zwykłym procedurom
3
Dodatkowe informacje znajdują się w przewodniku dotyczącym pocztowych przesyłek listowych i
przewodniku dotyczącym paczek pocztowych.
4
Chociaż odniesienie w zmodernizowanym kodeksie celnym do „towarów” przewożonych w ramach
systemu pocztowego nie jest dalej doprecyzowane, można przyjąć, że potoczne znaczenie słowa
„towary” obejmuje również paczki pocztowe.
5
Są to terytoria będące częścią obszaru celnego Wspólnoty, ale na których nie ma zastosowania
dyrektywa VAT.
6
Artykuły 144 ust. 3 lit. f) i 145 ust. 2 lit. f) zmodernizowanego kodeksu celnego.
celnym. Podmioty handlowe mogą jednak prowadzić swoją działalność w podziale na
usługi kurierskie i krajowe usługi pocztowe (na przykład: TNT i TNT Post w Holandii).
Krajowy operator pocztowy dostarczający pocztę w imieniu innego operatora
pocztowego pozostaje w kontakcie z krajowymi organami celnymi zapewniając swobodę
tranzytu ustanowioną przez UPU oraz kontrolę przesyłek pocztowych.
Jeżeli poczta będąca w tranzycie nie jest przekazywana operatorowi kraju tranzytowego,
ale jest przewożona przez ten kraj przez operatora prywatnego zastosowanie będą miały
zwykłe procedury celne.
Podgrupa uznała, że obszar celny Wspólnoty należy uważać do celów tranzytu
pocztowego za jeden obszar, co oznacza że operator pocztowy jednego państwa
członkowskiego może przewozić towary przez cały obszar celny Wspólnoty korzystając
z procedury tranzytu pocztowego. Operator pocztowy państwa członkowskiego może,
ale nie jest to wymagane, przekazać przesyłkę operatorowi pocztowemu państwa
członkowskiego tranzytu.
Podgrupa uznała ponadto, że operator pocztowy państwa członkowskiego może
zorganizować środki transportu do przewozu towarów przez granice wewnętrzne.
Podwykonawcy powinni móc dalej świadczyć usługi transportowe operatorowi
pocztowemu państwa członkowskiego, pod warunkiem jego odpowiedniej identyfikacji
(którą można zapewnić zmieniając przepisy poprzez wprowadzenie wymogu zgłoszenia
tranzytowego w oparciu o NCTS, w którym określony jest operator pocztowy).
Jeśli chodzi o wymagania dotyczące etykietowania uważa się, że w przypadku gdy w tej
samej przesyłce przewożona jest więcej niż jedna paczka etykietę należy umieścić na
opakowaniu zewnętrznym.
W „Podręczniku w zakresie procedur tranzytowych” wprowadza się następujące zmiany:
Część I/ Ustęp 4.2.6
X
1) zastępuje się tekstem w załączniku:
Załącznik
4. 2.6.
Tranzyt w ramach systemu pocztowego
4.2.6.1 Kontekst i prawodawstwo
odstawą prawną dla tej procedury jest art. 91 ust. 2 WKC i art. 462a
P.Wyk..
asada swobody tranzytu jest zawarta w art. 1 Konstytucji UPU (1964)
i art. 4 Konwencji UPU (2008).
woboda tranzytu pociąga za osobą obowiązek dla każdego operatora
pocztowego
do
przesyłania
najszybszymi
drogami
i
najbezpieczniejszymi środkami towarów, które zostały mu
dostarczone przez innego operatora pocztowego. Oznacza to
zachowanie krajowych monopoli pocztowych, ale krajowy operator
pocztowy musi przekazać towary, które zostały mu dostarczone
przez innego operatora pocztowego kraju członkowskiego UPU.
rocedura tranzytu w ramach systemu pocztowego jest otwarta dla
posiadaczy praw wynikających z aktów UPU (wyznaczony
operator zwany dalej „operatorem pocztowym”7). Krajowe
prawodawstwo pocztowe określa, kto jest operatorem pocztowym.
żeli przesyłka pocztowa będąca w tranzycie nie jest przekazywana
operatorowi kraju tranzytowego, ale jest przewożona przez ten kraj
przez operatora prywatnego zastosowanie będą miały standardowe
procedury celne.
o celów tranzytu pocztowego obszar celny Wspólnoty uważa się za
stanowiący
7
jedno
terytorium.
Operator
pocztowy
państwa
„Operator pocztowy” oznacza wyznaczonego operatora z siedzibą w państwie członkowskim i
upoważnionego przez państwo członkowskie do świadczenia międzynarodowych usług objętych
zakresem obecnie obowiązującej Konwencji Światowego Związku Pocztowego.
członkowskiego może zatem przewozić towary przez cały obszar
celny Wspólnoty korzystając z procedury tranzytu pocztowego.
Oznacza to, że operator pocztowy państwa członkowskiego może,
ale nie jest to wymagane, przekazać przesyłkę operatorowi
pocztowemu tranzytowego państwa członkowskiego.
perator pocztowy państwa członkowskiego może zorganizować
środki transportu do przewozu towarów przez granice wewnętrzne.
Podwykonawcy powinni móc dalej świadczyć usługi transportowe
operatorowi
pocztowemu
państwa
członkowskiego,
pod
warunkiem odpowiedniej identyfikacji operatora pocztowego, na
przykład w dokumencie przewozowym.
4.2.6.2. Opis procedury
W przypadku, gdy towary niewspólnotowe są przewożone pocztą
(łącznie z paczkami) z jednego do drugiego miejsca w ramach
obszaru celnego Wspólnoty, przesyłka i każdy towarzyszący
dokument muszą posiadać żółtą etykietę (załącznik 42 P.Wyk.).
W przypadku, gdy przesyłka, torba pocztowa lub kontener zawiera
wiele pozycji towarowych żółtą etykietę należy umieścić tylko na
opakowaniu zewnętrznym.
W
przypadku
braku
żółtej
etykiety,
bądź
innego
dowodu
potwierdzającego niewspólnotowy status towarów, towary te są
traktowane jako towary wspólnotowe.
żeli przesyłka zawiera zarówno towary wspólnotowe jak i
niewspólnotowe,
wówczas
towarom
wspólnotowym
musi
towarzyszyć dokument potwierdzający ich status (T2L). Dokument
potwierdzający wspólnotowy status towarów może być wysłany
osobno do adresata celem przedstawienia go organom celnym lub
może być załączony do przesyłki. W drugim przypadku, na
opakowaniu przesyłki powinno być wyraźnie zaznaczone, że
dokument potwierdzający status towarów jest załączony do
przesyłki. Dokument T2L może być wystawiony z mocą wsteczną.
rt.
462a ółte etykiety należy umieszczać na zewnątrz opakowania oraz na
przepisów
liście
przewozowym.
Ponadto
dla
przesyłek
pocztowych
wykonawczych
CN22/CN23 żółtą etykietę należy umieścić na zgłoszeniu celnym.
W przypadku, gdy towary wspólnotowe są przewożone pocztą (łącznie
z paczkami) z lub do części obszaru Wspólnoty nieobjętej jej
systemem fiskalnym, przesyłka i każdy towarzyszący dokument
muszą posiadać żółtą etykietę zgodną z wzorem przedstawionym w
załączniku 42b do P.Wyk.
Wyżej opisane zasady dotyczą wyłącznie towarów wysyłanych pocztą
z jednego miejsca na obszarze celny Wspólnoty do drugiego, nie
dotyczą zaś towarów wysyłanych pocztą, których ostatecznym
miejscem przeznaczenia jest kraj EFTA.
owarom wspólnotowym wysyłanym pocztą do tych krajów w celu
dalszego przesłania do Unii Europejskiej, powinien towarzyszyć
dokument potwierdzający ich wspólnotowy status, który jest
przedstawiany
w
państwie
członkowskim
przeznaczenia.
Alternatywnie, aby uniknąć opóźnień przy przekraczaniu granic w
odniesieniu to takich towarów zdecydowanie zaleca się stosowanie
procedury tranzytu wspólnego/wspólnotowego.