Gwara poznańska znowu żywa

Transkrypt

Gwara poznańska znowu żywa
Gwara poznańska jest poznańską odmianą języka polskiego. "Po poznańsku" mówi się nie
tylko w samym Poznaniu, ale i w okolicach, a odmiany gwary spotkać można w całej
Wielkopolsce. Gwara poznańska powstała z wymieszania języka ogólnopolskiego, dialektu
wielkopolskiego z elementami słownictwa niemieckiego. Nie bez znaczenia był tu fakt
bliskości granicy Niemiec, czy od XVIII wieku pruski zabór. Jak mówią
poznańczanie? Przybysze twierdzą, że zaciągamy w charakterystyczny sposób: ale pierdoły
godojom tej, niee?
A oto najsłynniejsza bodaj poznańska rymowanka. Prawda, że nie trudno ją zrozumieć?
po poznańsku:
po polsku:
W antrejce na ryczce
W przedpokoju na stołku
Stały pyry w tytce
Stały ziemniaki w papierowej
Przyszła niuda, spucła
torebce
pyry
Przyszła świnia, zjadła ziemniaki
A w wymborku myła giry
A w wiadrze myła nogi
Chcemy by w ramach projektu edukacyjnego "Poznań - serce Pyrlandii" wychowanki poznały
wiele charakterystycznych dla Poznania określeń wychodzących poza znane „tej”, „wiara”
czy „pyry”.
W tym celu zorganizowałyśmy zajęcia praktyczne, podczas których wychowanki opracowały
użytkowy słowniczek gwary poznańskiej. W pierwszym etapie zajęć wychowanki
wyselekcjonowały najpopularniejsze zwroty i nazwy pochodzące z gwary poznańskiej (np.
antrejka - przedpokój, korytarz, bimba – tramwaj, bejmy – pieniądze, biglować – prasować).
Następnie, dziewczęta wykonały ręcznie laminowane tabliczki z nazwami gwarowymi, które
zostały umieszczone w różnych miejscach placówki.