Gwara poznańska znowu żywa
Transkrypt
Gwara poznańska znowu żywa
Gwara poznańska jest poznańską odmianą języka polskiego. "Po poznańsku" mówi się nie tylko w samym Poznaniu, ale i w okolicach, a odmiany gwary spotkać można w całej Wielkopolsce. Gwara poznańska powstała z wymieszania języka ogólnopolskiego, dialektu wielkopolskiego z elementami słownictwa niemieckiego. Nie bez znaczenia był tu fakt bliskości granicy Niemiec, czy od XVIII wieku pruski zabór. Jak mówią poznańczanie? Przybysze twierdzą, że zaciągamy w charakterystyczny sposób: ale pierdoły godojom tej, niee? A oto najsłynniejsza bodaj poznańska rymowanka. Prawda, że nie trudno ją zrozumieć? po poznańsku: po polsku: W antrejce na ryczce W przedpokoju na stołku Stały pyry w tytce Stały ziemniaki w papierowej Przyszła niuda, spucła torebce pyry Przyszła świnia, zjadła ziemniaki A w wymborku myła giry A w wiadrze myła nogi Chcemy by w ramach projektu edukacyjnego "Poznań - serce Pyrlandii" wychowanki poznały wiele charakterystycznych dla Poznania określeń wychodzących poza znane „tej”, „wiara” czy „pyry”. W tym celu zorganizowałyśmy zajęcia praktyczne, podczas których wychowanki opracowały użytkowy słowniczek gwary poznańskiej. W pierwszym etapie zajęć wychowanki wyselekcjonowały najpopularniejsze zwroty i nazwy pochodzące z gwary poznańskiej (np. antrejka - przedpokój, korytarz, bimba – tramwaj, bejmy – pieniądze, biglować – prasować). Następnie, dziewczęta wykonały ręcznie laminowane tabliczki z nazwami gwarowymi, które zostały umieszczone w różnych miejscach placówki.