Dziecko a rozwód rodziców.

Transkrypt

Dziecko a rozwód rodziców.
Dziecko a rozwód rodziców.
Rozwód stanowi traumatyczne doświadczenie dla niedojrzałej psychiki dziecka ,
burząc na pewien czas jego poczucie bezpieczeństwa i przewidywalność zdarzeń. Dla
większości dzieci wieść o rozwodzie rodziców jest szokiem ponieważ rodzice przeważnie
ukrywają przed dziećmi kłótnie i spory. Wydaje im się żyją w kochającej się „normalnej”
rodzinie. W skutek takich doświadczeń większość dzieci z rodzin po rozwodzie boi się być „
zbyt szczęśliwymi”. Jeśli wszystko układa się od dłuższego czasu dobrze, to
najprawdopodobniej wkrótce zdarzy się niespodziewanie cos co położy kres dobrej passie.
Ten lęk spowodowany jest zaskoczeniem jakim był dla nich rozwód rodziców. W wyniku
tego wyznają swoisty fatalizm dotyczący kruchości związków międzyludzkich. Dlatego
ważne jest aby zminimalizować ryzyko doznania szoku, jeżeli rodzice będą otwarci, postawia
sprawę uczciwie, ukażą własny smutek, a nawet łzy to pomogą w ten sposób pociechom.
Skrywanie tych uczuć emocjonalnie zablokuje dzieci. Tragiczne w skutkach jest
manipulowanie dzieckiem i wpływanie na wizerunek odchodzącego rodzica, namawianie do
fałszywych zeznań. niedopuszczalne jest także obciążanie dziecka decyzja z kim chce być i
stawianie go w sytuacji konfliktu lojalności.
Rozwodząc się, przeżywacie smutek, gniew, żal, poczucie winy, poczucie krzywdy,
może pragnienie zemsty... Ciepłe uczucia gdzieś się zagubiły. Ale nawet jeśli myślisz o
byłym mężu jak najgorzej, miej w pamięci to, że z dziećmi rozwodu się nie bierze. I ty, i mąż
do końca życia będziecie rodzicami (a kiedyś być może - babcią i dziadkiem). Dlatego już
teraz ustalcie, jak się będziecie dzielić opieką nad dziećmi. Czy będą mieszkać z tatą, czy z
mamą? Jeśli z mamą, to gdzie będą widywać tatę? Kto je będzie odbierał z przedszkola? Kto
się nimi zajmie w chorobie? Czy to możliwe, żeby tata nocował u was w domu, gdy ty np.
wyjedziesz w delegację? Spróbujcie wyobrazić sobie, jak będzie wyglądało wasze życie po
rozwodzie. Jeśli zbyt trudno wam rozmawiać, poszukajcie pomocy mediatora (w Polskim
Centrum Mediacji -free.ngo.pl/pcm, w Komitecie Praw Dziecka - www.kopd.pl) albo
terapeuty (lista licencjonowanych terapeutów - www.ptp.psychologia.pl).
Dominika Cyunczyk