Część II – Rodziny rozbite.

Transkrypt

Część II – Rodziny rozbite.
Część II – Rodziny rozbite.
Coraz częściej zdarza się, Ŝe powaŜne kryzysy dotykają rodzinę.
Do najpowszechniejszych, ale takŜe najbardziej dezorganizujących Ŝycie rodzinne naleŜy
rozwód. Rozwód często traktowany jako synonim poraŜki, czy złamanie obietnicy, jest
powaŜnym Ŝyciowym kryzysem. Wymaga od człowieka zmiany jego sytuacji osobistej,
zakończenia małŜeńskiej relacji i w większości wypadków zrekonstruowania rodziny.
Przyczyny rozwodu:
1. niedojrzałość psychiczna i społeczna małŜonków, nieuświadomienie sobie podjętych
zobowiązań i brak umiejętności organizowania Ŝycia rodzinnego,
2. niewierność małŜeńska,
3. przemoc fizyczna i psychiczna,
4. nałogi i choroba psychiczna partnera,
5. niezgodność charakterów,
6. róŜnice kulturowe lub w poziomie intelektualnym i wykształcenia,
7. sprzeczne przekazy wyniesione z rodzin generacyjnych.
8. brak odpowiednich warunków mieszkaniowych i nieporozumienia na tle finansowym,
9. nieudane poŜycie małŜeńskie.
Dzieci z rodzin rozbitych wykazują zakłócenia w prawidłowym przystosowaniu
społecznym. Mogą być agresywne, impulsywne, niezrównowaŜone emocjonalnie lub
bojaźliwe i nieśmiałe.
Etapy rozwodu:
1. etap przedrozwodowy:
- rozwód emocjonalny, okres rozwaŜań, narastającej rozpaczy, utrata nadziei,
- kłótnie, rękoczyny, bijatyki, dziecko jest świadkiem lub uczestnikiem,
- huśtawka emocjonalna, pozorne godzenie się rodziców, od nadziei do rozpaczy
2. etap okołorozwodowy:
- wszczęcie kroków prawnych, pozew
- rozwód ekonomiczny, określenie źródeł wsparcia,
- rozwód rodzicielski, pomiędzy rodzicami a dziećmi,
- rozwód społeczny, rozstania ze znajomymi i rodziną,
- spory i walka o dziecko uwikłane w konflikt lojalności
3. etap porozwodowy:
- trzeba odnaleźć się po rozwodzie,
- występuje depresja, poczucie winy, smutek, wrogość, gniew wobec partnera
- zmienia się sytuacja ekonomiczna
- przychodzą nowe obowiązki, konieczna staje się pomoc dzieci wobec rodziców.
WaŜne, by w okresie rozwodowym zapewniać dziecko o swojej miłości do niego,
niezaleŜnie od problemów rodziców, zapewniać i realizować spotkania z dzieckiem
przez rodzica, który wyprowadza się z domu. WaŜne, by powiedzieć dziecku, Ŝe
rozwód nie jest z jego winy. Wszelkie kłótnie rodziców powinny odbywać się bez
obecności dziecka, nie naleŜy wzajemnie podkopywać sobie autorytetu, nie traktować
dziecka jak karty przetargowej w walce rodzicielskiej.