DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014 Uzasadnienie

Transkrypt

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014 Uzasadnienie
Łódzki Wojewódzki Inspektor
Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi
ul. Gdańska 38, 90 – 730 Łódź
Łódź, dnia 16.10.2014 r.
.....................................................
(oznaczenie organu Inspekcji Handlowej)
Nr akt: DSk.8361.121.2014
DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014
Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r.
o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 669) oraz art. 104
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013,
poz. 267 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi
wymierza
przedsiębiorcy Alinie Siejkowskiej
wykonującej działalność gospodarczą pod nazwą „Piekarnia Maków Siejkowska Alina”
w Makowie przy ul. Brzosty 3
karę pieniężną w kwocie 677,00 zł (słownie: sześćset siedemdziesiąt siedem złotych) z tytułu
wprowadzenia do obrotu handlowego 17 partii pieczywa bez opakowań jednostkowych
wartości łącznej 184,10 zł nieodpowiadającego jakości handlowej z uwagi na niepodanie
w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób
w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom:
nazwy środka spożywczego wbrew postanowieniom zawartym w § 17 ust. 1
rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie
znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774);
wykazu składników wbrew postanowieniom zawartym w § 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków
spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774);
masy jednostkowej wbrew postanowieniom zawartym w § 17 ust. 1 pkt 5 lit. a
rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie
znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774);
Uzasadnienie
W dniach od 06 do 12 czerwca 2014 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego
Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer DSk.8361.121.2014 z dnia 06 czerwca
2014r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, Delegatury
1
w Skierniewicach przeprowadzili kontrolę w sklepie firmowym zlokalizowanym w Makowie
przy ul. Brzosty 3, należącym do przedsiębiorcy Aliny Siejkowskiej wykonującej działalność
gospodarczą pod nazwą „Piekarnia Maków Siejkowska Alina”. Kontrolę przeprowadzono
na podstawie przepisów art. 3 ust. 1 - 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych
w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi
zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy
z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r.
nr 187, poz. 1577, ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia
15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 148) w obecności
pełnomocnika przedsiębiorcy (…).
W toku kontroli stwierdzono, że w sprzedaży znajdowało się 17 partii pieczywa bez
opakowań jednostkowych, dla którego w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego
środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom,
kontrolowany przedsiębiorca nie podał nazwy środka spożywczego wbrew postanowieniom
zawartym w § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r.
w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774), zwanego dalej
„rozporządzeniem w sprawie znakowania środków spożywczych”, wykazu składników wbrew
postanowieniom zawartym w § 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie znakowania środków
spożywczych oraz masy jednostkowej wbrew postanowieniom zawartym w § 17 ust. 1 pkt 5
lit. a rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych.
Zakwestionowane pieczywo (zgodnie z ustną deklaracją pełnomocnika przedsiębiorcy
Stanisława Siejkowskiego) to:
rogal z kruszonką o masie 90g w cenie 1,10 zł (13 sztuk);
bułka maślana o masie 90g w cenie 1,10 zł (9 sztuk),
bułka zapiekankowa o masie 140g w cenie 0,90 zł (7 sztuk),
paluch serowy o masie 70g w cenie 0,75 zł (6 sztuk),
bułka grahamka o masie 90 g w cenie 0,60 zł (14 sztuk),
bułka wieloziarnista o masie 90g w cenie 0,75 zł (34 sztuki),
bułka sycylijska o masie 80g w cenie 0,75 zł (12 sztuk) ,
bułka hamburgerowa z sezamem o masie 100g w cenie 0,60 zł (5 sztuk),
bułka kajzerka o masie 50g w cenie 0,40 zł (21 sztuk),
bułka kanapkowa o masie 60 g w cenie 0,40 zł (35 sztuk),
bułka poznańska o masie 100g w cenie 0,60 zł (32 sztuki),
bułka śniadaniowa o masie 70g w cenie 0,40 zł (15 sztuk) ,
chleb wileński o masie 400g w cenie 2,40 zł (3 sztuki),
chleb wiejski o masie 600g w cenie 3,00 zł (3 sztuki),
chleb wieloziarnisty o masie 300g w cenie 2,00 zł (5 sztuk) ,
chleb owsiany z chudym serem o masie 300g w cenie 2,80 zł (3 sztuki)
chleb mieszany o masie 500 g w cenie 2,10 zł (10 sztuk)
2
Producentem zakwestionowanego pieczywa łącznej wartości 184,10 zł była
„Piekarnia Maków” zlokalizowana w Makowie przy ul. Brzosty 3, należąca do kontrolowanego
przedsiębiorcy Aliny Siejkowskiej.
Powyższe nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli (numer
akt DSk.8361.121.2014), zestawieniu pieczywa bez opakowań skontrolowanego pod względem
oznakowania - załącznik nr 3 do protokołu kontroli oraz na zdjęciach zrobionych w trakcie
kontroli.
W związku z wprowadzeniem do obrotu środków spożywczych nieodpowiadających
jakości handlowej w dniu 18 sierpnia 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie
administracyjne w sprawie wymierzenia kontrolowanemu przedsiębiorcy kary pieniężnej
wynikającej z art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej
artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014, poz. 669), zwanej dalej „ustawą o jakości”. Strona
została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do
zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów,
lecz z tego prawa nie skorzystała. Jednocześnie poproszono stronę o przesłanie informacji na
temat wielkości obrotu za rok 2013. Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu
21 sierpnia 2014 r.
Ponieważ strona nie przesłała informacji na temat wielkości obrotu w dniu
17 września 2014 r. pismem numer DSk.8361.121.2014 poinformowano stronę o przedłużeniu
terminu zakończenia toczącego się postępowania administracyjnego i ponownie poproszono
o przesłanie informacji na temat wielkości obrotu za rok 2013. Przedmiotowe pismo zostało
odebrane w dniu 19 września 2014 r. Jednocześnie Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji
Handlowej wystąpił z wnioskiem do Urzędu Skarbowego w Skierniewicach o przesłanie
wielkości obrotu przedsiębiorcy Aliny Siejkowskiej wykonującej działalność pod nazwą
„Piekarnia Maków Siejkowska Alina” za rok 2013.
Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi mając
na uwadze powyższe ustalił i stwierdził.
Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania
prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności
i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze
zm.) podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach
produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą,
zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności
i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów.
Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolnospożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli
w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania oraz dodatkowe
wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez
producenta.
3
Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości przez jakość handlową należy
rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych,
fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy
oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania,
nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.
Wymagania w zakresie oznakowania środków spożywczych bez opakowań (w tym
pieczywa) zostały określone w § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków
spożywczych. Przepis ten stanowi, że w przypadku środków spożywczych bez opakowań oprócz
nazwy środka spożywczego podaje się:
1) nazwę albo imię i nazwisko producenta;
2) wykaz składników;
3) klasę jakości albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli zostały one ustalone
w przepisach szczególnych wymagań w zakresie jakości handlowej poszczególnych
artykułów rolno – spożywczych lub ich grup albo jeżeli obowiązek podawania klasy
jakości handlowej albo wyróżnika wynika z odrębnych przepisów;
4) w przypadku produktów rybołówstwa (….);
5) w przypadku pieczywa – dodatkowo:
a) masę jednostkową,
b) informację „pieczywo produkowane z ciasta mrożonego” albo „pieczywo
produkowane z ciasta głęboko mrożonego” w przypadku zastosowania takich
procesów technologicznych.
Informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na
wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym
bezpośrednio konsumentom (§ 17 ust 2 rozporządzenia w sprawie znakowania środków
spożywczych).
Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu
(w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) produktów nieodpowiadających jakości handlowej
i na skutek przeprowadzonego postępowania wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy
kary pieniężnej. Ustalając wysokość kary Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
wziął pod uwagę:
1.
wysoki stopień szkodliwości czynu polegającego na nieuwidocznieniu w miejscu
sprzedaży informacji dotyczących wykazu składników, masy jednostkowej, nazwy,
ponieważ brak tych informacji w istotny sposób narusza interesy konsumentów.
Konsumenci mają prawo do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie, by podjąć właściwą
decyzję podczas dokonywania zakupu, a brak podstawowych informacji o środku
spożywczym może uniemożliwić im dokonanie właściwego, zgodnego z ich oczekiwaniami
wyboru. Dodatkowo należy tu podkreślić, iż przy produktach bez opakowań konsument
tylko w miejscu sprzedaży ma możliwość zapoznania się z ich właściwościami, a w tym
przypadku takiej możliwości był pozbawiony, przez co mógł być wprowadzony w błąd co
do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu;
4
2.
wysoki stopień zawinienia, gdyż wina za niedopełnienie obowiązku wynikającego
z przepisów prawa żywnościowego leżała wyłącznie po stronie kontrolowanego
przedsiębiorcy. Rozporządzenie w sprawie znakowania środków spożywczych nakłada na
przedsiębiorców obowiązek uwidaczniania dla konsumentów informacji dotyczących
nazwy, wykazu składników i masy jednostkowej pieczywa. Literalne brzmienie przepisu
§ 17 ust. 1 nie pozostawia wątpliwości co do istnienia obowiązku w powyższym zakresie.
To strona winna pełne informacje o produktach przekazać do placówek i zobowiązać
pracowników do ich umieszczenia w miejscu sprzedaży przed wprowadzeniem środków
spożywczych do obrotu, a tego nie uczyniła co skutkowało wprowadzeniem do obrotu
pieczywa bez wymaganych oznaczeń. Strona, jako podmiot działający na rynku
spożywczym od wielu lat (ustalono na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji
i Informacji o Działalności Gospodarczej), będąca producentem pieczywa winna znać
przepisy związane z wykonywaną działalnością i dołożyć wszelkich starań, aby oferowane
do sprzedaży środki spożywcze spełniały wszelkie wymagania w zakresie jakości
handlowej;
3.
wysoki zakres naruszenia, bowiem zostały naruszone przepisy § 17 ust. 1 pkt 2 i pkt 5 lit. a
rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych mające na celu ochronę
konsumentów. Przepisy te zostały ustanowione w celu zapewnienia konsumentom
podstawowych informacji o nabywanych środkach spożywczych bez konieczności
podejmowania dodatkowych działań zmierzających do ich uzyskania
4.
dotychczasową działalność przedsiębiorcy – z dokumentacji zgromadzonej przez
Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany
przedsiębiorca po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości;
5.
niską wielkość obrotów podaną przez urząd skarbowy.
W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania,
a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5
ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości,
stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno spożywcze nieodpowiadające jakości
handlowej podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej
uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu
(w tym przypadku … zł), lecz nie mniejszej niż 500,00 zł a także z treści art. 17 ust. 2
rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r.
ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski
Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa
żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie
w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne
i odstraszające, Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji
i wymierzył karę w wysokości 677,00 zł.
Pouczenie:
1.
Zgodnie z art. 127 § 1 i 2 kpa, art. 129 § 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od
niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie
(00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem
5
Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 – 730 Łódź, ul. Gdańska 38)
w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
2.
Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność
pieniężną w wysokości 677,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji
Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP
O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania
w godz. 730 – 930 i 1330 – 1430 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz. 800 – 1000
i 1400 – 1500 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. „Ordynacja podatkowa” (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).
Łódzki Wojewódzki Inspektor
Inspekcji Handlowej
Marek Jacek Michalak
......................................................................
(imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis)
Otrzymują:
1) Alina Siejkowska
(…)
2) a/a
6