c - Strona 1
Transkrypt
c - Strona 1
WŁASNOŚCI FUNKCJI KWADRATOWEJ - zakres podstawowy GRUPA A Uwaga! Rozwiązania zapisujemy na osobnej, estetycznej i podpisanej kartce formatu A5. W zadaniach zamkniętych wybraną literę przekreślamy X a błędne oznaczenie otaczamy okręgiem X . 1. (1p) Na rysunku obok przedstawiony jest wykres funkcji o wzorze: = A. –2 = − C. + 2 + 1 = B. –1 = − D. <0i Uzasadnienie: Z wykresu odczytujemy: + 2 − 2 − 1 –1 = 2, −1 i dopasowujemy wzór. 2. (1p) Parabola, która jest wykresem funkcji = 2 ma wierzchołek o współrzędnych: A. 1, −4 B. −1,4 C. 4, −1 = −1 i Uzasadnienie: Z postaci kanonicznej = = C. = + − − − B. = D. = Uzasadnienie: Ponieważ współczynnik = Np. + − = − + przy = −1,4 . + − to: − + jest równy +2∙ ∙ ∙ + 4, D. −4,1 = 4 zatem 3. (1p) Wzór w postaci kanonicznej funkcji A. + 1 + ∙ − to rozwijamy tylko funkcje z punktów A i B i porównujemy. = + − . 4. (1p) Funkcja kwadratowa, której wykres przechodzi przez punkty 0, −2 , 1, −5 , −2, −14 , ma wzór: A. = −4 −2 = − B. − 2 − 2 C. = 3 −2 D. = −3 −2 Uzasadnienie: Wykresy wszystkich funkcji przechodzą przez punkt 0, −2 bo ! = −2 . Sprawdźmy punkt −2, −14 . Do wzorów określających funkcje wstawiamy w miejsce pierwszą współrzędną punktu i obliczamy wartość . A. = 10, B. = −2, C. = 10, D. = −14. Wygląda, że to funkcja z punktu D, ale sprawdźmy czy jej wykres przechodzi przez punkt 1, −5 . Postępujemy analogicznie i otrzymujemy D. = −5. To potwierdza nasze przypuszczenie. 5. (1p) Funkcja określona wzorem A. " = 0 B. " = − = − − C. " = + " ma jedno miejsce zerowe dla: D. " = −1 Uzasadnienie: Funkcja kwadratowa ma jedno miejsce zerowe gdy ∆= 0. Zatem 1 + 4" = 0 . Otrzymujemy " = − . 6. (1p) Funkcja kwadratowa o miejscach zerowych −2 i 5, której wykres przechodzi przez punkt 1,24 , ma wzór: A. = − 2 + 5 B. = 24 − 2 + 5 C. = −2 + 2 − 5 D. = 2 − 2 + 5 Uzasadnienie: Z podanych wzorów widać, że tylko funkcja z punktu C. ma miejsca zerowe −2 i 5. Sprawdźmy czy jej wykres przechodzi przez punkt 1,24 : = −2 1 + 2 1 − 5 = −2 ∙ 3 ∙ −4 = 24. 7. (2p) Oblicz współrzędne punktów przecięcia wykresów funkcji = −4 −3 i = − + 1. Rozwiązanie: Punkt wspólny wykresów funkcji to punkt , , którego współrzędne spełniają układ równań: = − 4 − 3+ * , a jego rozwiązaniem są dwie pary liczb: −,, - i ., −/ , są to zarazem szukane punkty. = − + 1 Odpowiedź: Punktami przecięcia wykresów danych funkcji są: −,, - i ., −/ . 8. (4p) Dana jest funkcja kwadratowa = − − . a) Oblicz współrzędne wierzchołka paraboli, która jest wykresem tej funkcji. b) Oblicz miejsca zerowe tej funkcji. c) Narysuj wykres tej funkcji. d) Zbadaj monotoniczność tej funkcji. Rozwiązanie: a) Ze wzorów na =− ∆= 1 + 3 = 4, 4 0 1 i = , =− ∆ 1 obliczamy współrzędne wierzchołka: = −1 zatem 2 = 6 , - , −, , b) √∆= 2, = =− ∨ = = , c) d) Znamy współrzędne wierzchołka paraboli oraz współczynnik a możemy określić monotoniczność funkcji. Funkcja jest malejąca dla ∈ −∞, + 9 oraz funkcja jest rosnąca dla ∈ : + , +−∞ . Odpowiedź: a) Wierzchołkiem jest punkt 2 = , , , −, , / b) Pierwiastkami równania są ; = − ∨ ; = c) Wykres obok d) Funkcja jest malejąca dla ∈ −∞, + 9 oraz funkcja jest rosnąca dla ∈ : + , +−∞ . 9. (3p) Rozwiąż nierówności: a) −2 > 32 b) − = + = ≤0 c) −2 + 10 − 8 > 0 Rozwiązanie: a) −2 > 32 lewa strona nierówności jest niedodatnia a prawa ujemna, zatem ; ∈ ∅, b) − = + = ≤ 0, przekształcamy − = odczytujemy Odpowiedź: a) ; ∈ ∅, − 3 ≤ 0 i z wykresu ∈ −∞,+ +09 ∪ :3+, ++∞ c) −2 + 10 − 8 > 0 znajdujemy miejsca zerowe i z wykresu odczytujemy ∈ 1+, +4 b) ; ∈ −∞+, +B9 ∪ :/+, ++∞ = 1∨ =4 c) ; ∈ ,+, +. 10. (5p) Drut o długości 100 !C chcemy wygiąć w prostokątną ramkę. Oblicz, jakie wymiary powinna mieć ta ramka, aby prostokąt, który ogranicza, miał największe pole. Rozwiązanie: a) 2 + 2 = 100 oraz D = ∙ . Wyznaczamy y i wstawiamy do wzoru funkcji na pole: D dla = = ∙ 50 − czyli D = − + 50 . Funkcja ta przyjmuje wartość największą =E gdzie = − = 25 i wtedy = 25 F = 25. ∙ 4 Odpowiedź: Prostokąt ten jest kwadratem o boku ; = -G HI.