Sprawozdanie z konferencji The Art of Good Sleep
Transkrypt
Sprawozdanie z konferencji The Art of Good Sleep
SPRAWOZDANIE Sprawozdanie z konferencji The Art of Good Sleep — Sleep Disorders Forum Cannes, 24–25 września 2009 roku Report from The Art of Good Sleep — Sleep Disorders Forum Cannes, 24th–25th September 2009 We wrześniu odbyła się we francuskim Cannes siódma konferencja The Art of Good Sleep — Sleep Disorders Forum. Głównym tematem tegorocznego zjazdu były mechanizmy homeostatyczne snu i ich znaczenie w zaburzeniach snu. Spotkanie jest organizowane przez firmę Sanofi-Aventis i gromadzi wielu czołowych naukowców i klinicystów z całego świata. Kameralny charakter sprawia, że znacznie łatwiej jest dyskutować i nawiązać nowe lub odświeżyć nieco starsze znajomości. Program naukowy zjazdu był jak zwykle bardzo bogaty i obejmował zarówno sesje plenarne, jak i panele dyskusyjne. Pierwszy dzień rozpoczął się od wykładu poświęconego honorowemu prezydentowi zjazdu, Michelowi Jouvetowi, wybitnemu francuskiemu neurofizjologowi, którego prace doprowadziły do odkrycia snu paradoksalnego. W trakcie wykładów plenarnych można było usłyszeć o roli adenozyny w mechanizmach homeostatycznych oraz o związkach czynników genetycznych z podatnością na utratę snu i mechanizmami homeostatycznymi. Na szczególną uwagę zasłużył wykład prof. Naresha Punjabiego dotyczący epidemiologii zaburzeń snu w USA. Podczas wykładu zaprezentowano wstępne wyniki najnowszego badania epidemiologicznego oceniające rozpowszechnienie zaburzeń snu w USA. Wykład ten był częścią panelu „Hot Data”, w którym prezentowane są najnowsze, nieopublikowane jeszcze badania. Pierwszego dnia zjazdu odbyła się również debata — stały element każdego Sleep Disorders Forum. Tym razem zespoły dyskusyjne, w których skład wchodzili prof. Andrew Krystal i prof. Derk-Jan Dijk oraz prof. Jerry Siegel i prof. Thomas Roth, próbowały przekonać pozostałych uczestników spotkania do swojego punktu widzenia odnośnie pytania, czy sen wolnofalowy jest markerem homeostazy. Członkowie każdego z zespołów mieli za zadanie w krótkich wystąpieniach uzasadnić, dlaczego zgadzają się lub są przeciwni temu, że sen wolnofalowy jest markerem homeostazy. Po wystąpieniu członków każdego z zespo- łów pozostali uczestnicy spotkania głosowali, zgadzając się lub też nie z postawioną tezą. Ostatecznie po dość burzliwej dyskusji przyjęto, że sen wolnofalowy jest bardzo istotnie związany z procesem homeostatycznym i jest jednym (ale nie jedynym) z jego markerów. W pozostałych wykładach plenarnych pierwszego dnia zjazdu omawiano zaburzenia wzbudzenia podczas snu wolnofalowego oraz aktywność mózgu podczas tej fazy snu uwidocznioną za pomocą technik neuroobrazowych. Drugi dzień zjazdu rozpoczął się od wykładu na temat okołodobowej regulacji procesów homeostatycznych, po którym była okazja posłuchać wystąpienia o zaburzeniach snu związanych z astmą i alergicznym nieżytem nosa. W sesji „Hot Data” największe zainteresowanie wzbudził niewątpliwie wykład Gary’ego Richardsona, który prezentował wstępne wyniki swojego badania dotyczącego polimorfizmu genu dla receptora CRH oraz jego związku z fenotypem bezsenności. Po sesji wykładów nastąpił punkt kulminacyjny zjazdu, czyli warsztaty. Warto zaznaczyć, że każdy uczestnik zjazdu wiedział wcześniej, w jakim warsztacie weźmie udział, i otrzymał materiały umożliwiające przygotowanie się do niego. Uczestników podzielono na 8 grup warsztatowych, z których każda pracowała nad innym tematem. Celem pracy było znalezienie odpowiedzi na przygotowane wcześniej pytania związane z tematem warsztatu oraz prezentacja wniosków z dyskusji warsztatowej na forum zjazdu. Osoba prezentująca wnioski z warsztatu musiała obronić je w dyskusji z pozostałymi uczestnikami zjazdu. Poza niewątpliwymi walorami merytorycznymi sesji warsztatowej jej niezwykłą zaletą była możliwość zasiadania przy wspólnym stole dyskusyjnym i pracy z takimi sławami jak Christian Guilleminault czy Patrick Levy. Podczas sesji warsztatowej zaprezentowano również Primary Care Initiative — inicjatywę mającą na celu wprowadzenie elementów medycyny snu do praktyki lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Ten temat 51 SEN 2009, Tom 9, Nr 1–2 wzbudził najbardziej burzliwą dyskusję dotyczącą zakresu i formy, w jakich medycyna snu powinna być obecna zarówno w praktyce, jak i w systemie nauczania medycyny rodzinnej. Sesja warsztatowa zamknęła część naukową zjazdu, ale wywołana przez nią dyskusja przeniosła się w kuluary. The Art of Good Sleep to zjazd bardzo kameralny, oparty na nieustannej, swobodnej wymianie poglądów jego uczestników. Sala obrad pomimo pięknej słonecznej pogody i kuszących plaż na wszystkich sesjach była pełna. Po każdym z wykładów odbywała się dyskusja, a poziom zadawanych podczas niej pytań mógłby zaskoczyć nie- 52 jednego doświadczonego naukowca. Nie mniej gorące dyskusje odbywały się w kuluarach, gdzie można było porozmawiać z największymi sławami medycyny snu na znacznie swobodniejszej, przyjacielskiej stopie. Wszystko to stwarzało niepowtarzalną atmosferę, którą trudno uzyskać na dużych, międzynarodowych konferencjach naukowych. Autorzy dziękują firmie Sanofi-Aventis za umożliwienie uczestnictwa w The Art of Good Sleep — Sleep Disorders Forum. www.sen.viamedica.pl Karol Grabowski, Michał Skalski