Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa 2/2014 Glosy

Transkrypt

Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa 2/2014 Glosy
Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa 2/2014
Glosy
PRAWO I POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE
1. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2009 r., I OSK 366/09
Dr Marek Chrabkowski, adiunkt Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu im. E. Kwiatkowskiego w Gdyni
Dziedziczenie przez małżonka jako przyczyna utraty uprawnień przez policjanta
Streszczenie
Dziedziczenie jako zagadnienie wchodzące w zakres prawa cywilnego może oddziaływać na stosunki
administracyjnoprawne. Nabycie udziału w spadku jest okolicznością relewantną dla bytu prawa policjanta do
równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. W glosowanym wyroku Naczelny Sąd
Administracyjny uznał, że ten sam skutek wywołuje nabycie udziału w spadku przez małżonka policjanta. Glosa
ma charakter negujący to stanowisko i zawiera argumenty poddające w wątpliwość tezę, że prawa do tego
świadczenia pieniężnego nie posiadają policjanci, których małżonkowie odziedziczyli udział w lokalu
mieszkalnym wchodzącym w skład masy spadkowej.
2. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r., VII SA/Wa 1998/12
Dr Bartosz Majchrzak, adiunkt Uniwersytety Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Kontrola instancyjna postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego
Streszczenie
W niniejszej glosie autor zmierza do wykazania niesłuszności tezy, że typowym przykładem zastosowania
rozstrzygnięcia kasacyjnego określonego w art. 138 § 2 K.p.a. jest sytuacja, w której organ rozpatrujący
zażalenie na postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania administracyjnego w określonej sprawie uzna,
iż nie istnieją przeszkody do jego przeprowadzenia i merytorycznego załatwienia wniosku strony. Wydanie tego
rodzaju orzeczenia kasacyjnego w powyższym przypadku oznacza naruszenie zasady dwuinstancyjności
postępowania administracyjnego. Polega to na uchybieniu regułom merytorycznego orzeczenia organu drugiej
instancji oraz związania tego organu podmiotowo-przedmiotowymi granicami wyznaczonymi zaskarżonym
rozstrzygnięciem.
PRAWO CYWILNE, PRAWO HANDLOWE POSTĘPOWANIE CYWILNE
3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2013 r., I CSK 379/12
Dr Aleksandra Sikorska-Lewandowska, radca prawny, Toruń
Legitymacja procesowa wspólnoty mieszkaniowej
Streszczenie
W głosowanym wyroku Sąd Najwyższy opowiedział się za brakiem legitymacji czynnej wspólnoty
mieszkaniowej do występowania z roszczeniami właścicieli lokali związanymi wyłącznie z lokalem
stanowiącym przedmiot ich własności, nawet na podstawie cesji. Wątpliwości budzi przyjęte w orzeczeniu
ograniczenie co do możliwości występowania wspólnoty na podstawie cesji udzielonych przez właścicieli lokali,
a także ograniczenie zakresu zdolności prawnej wspólnoty oraz niejednoznaczność pojęcia nieruchomości
wspólnej.
4. Wyrok SA w Gdańsku z dnia 18 października 2012r., V ACa 728/12
Filip Czuchwicki, asystent Uniwersytetu Gdańskiego
Czy przedsiębiorca zawsze jest profesjonalistą?
Streszczenie
W glosowanym orzeczeniu Sąd Apelacyjny w Gdańsku dokonał rozróżnienia podmiotów reprezentujących
mocodawcę na etapie postępowania przedsądowego na pełnomocników będących przedsiębiorcami oraz
profesjonalnych pełnomocników tj. tych, którzy w związku z wykonywanym zawodem podlegają szczególnym
regulacjom opisanym w przepisach prawa (np. adwokat czy radca prawny) uznając, iż podniesienie zarzutu
przedawnienia może być traktowane jako nadużycie prawa podmiotowego nawet jeżeli strona powodowa na
etapie postępowania przedsądowego była reprezentowana przez pełnomocnika – przedsiębiorcę (profesjonalistę
w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej aczkolwiek nie posiadającego statusu tzw.
profesjonalnego pełnomocnika). Taki podział może skutkować odmienną sytuacją procesową mocodawców na
skutek błędów pełnomocnika popełnionych na etapie przedsądowym.
PRAWO I POSTĘPOWANIE KARNE
5. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2013 r., I KZP 18/12
Ewelina Kusowska, doktorantka Uniwersytetu Gdańskiego
dr hab. Hanna Paluszkiewicz, profesor Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu
O stosowaniu przepisów Kodeksu postępowania karnego w postępowaniu sądowym wszczętym na skutek
wniesienia odwołania od orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego biegłych rewidentów.
Streszczenie
Glosowane orzeczenie stanowi rozstrzygnięcie wątpliwości powstałej na tle wyboru i stosowania właściwej
procedury, którą należy stosować w toku postępowania sądowego wszczętego na skutek odwołania wniesionego
od orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego dla biegłych rewidentów. Autorzy zgadzają się ze
stanowiskiem Sądu Najwyższego, zgodnie z którym w omawianej kategorii spraw winny być stosowane
przepisy ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, jednocześnie podkreślając wagę
rozstrzyganego zagadnienia w kontekście szeroko pojmowanej problematyki postępowań dyscyplinarnych i
niekorzystnej oceny obecnego stanu prawnego odnoszącego się do zagadnień prawa dyscyplinarnego.
6. Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Wojskowa z dnia 12 lutego 2012 roku, WK 3/12
Maciej Siewert, doktorant Uniwersytetu Gdańskiego
Sposób wypełnienia znamion przestępstwa „samowolnego oddalenia” określonych w art. 338 § 1-3
kodeksu karnego przez żołnierzy służby zawodowej w polskim prawie karnym
Streszczenie
The comment from lack of approval applies to the judgment of the Supreme Court - Military Chamber of 12
February 2012 on the WK 3/12. In the judgment in the case on the basis of Article 338 (1-3) of the Act of 6 June
1997, the Criminal Code (Journal of Laws of 2 August 1997, with amendments). The court presented the
interpretation according to which he explained the method of calculating the time in which a soldier unlawfully
residing outside its military unit. In addition, the court found that the complaint is brought unfounded and
dismissed it in its entirety.
7. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 17 grudnia 2013 roku, II AKa 207/13
Dominik Zając, doktorant Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Naruszenie reguł postępowania z dobrem prawnym jako kryterium określenia stopnia przekroczenia
granic obrony koniecznej
Streszczenie
Glosowanym wyrokiem Sąd Apelacyjny w Łodzi określił przesłanki, decydujące o złagodzeniu kary bądź
odstąpieniu od jej wymierzenia w przypadku, gdy sprawca działał w warunkach przekroczenia obrony
koniecznej, w uzasadnieniu wskazując na: 1. skutek zaistniały w wyniku działania sprawcy oraz 2. stopień
przekroczenia granic obrony koniecznej. Wydaje się, że pierwsze ze wskazanych w judykacie kryteriów nie
zasługuje na aprobatę. Prawo karne stanowi bowiem wyraz instytucjonalnego potępienia metody działania
sprawcy, nie zaś samych jego konsekwencji. O wymiarze kary winien decydować raczej rodzaj naruszonych
reguł ostrożności, niźli zaistniała zmiana w obiektywnej rzeczywistości.
PRAWO PRACY
8. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 września 2013 r., II PK 4/13
Dr Piotr Prusinowski, adiunkt Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
Pracodawca jako strona przed sądem pracy
Streszczenie
W glosowanym orzeczeniu Autor skupia się na analizie problematyki reprezentowania pracodawcy w
postępowaniu sądowym z zakresu prawa pracy. Analiza prawa procesowego prowadzi do wniosku, że wtórne
zmiany podmiotowe są domeną stron. Działając nawet w trybie art. 477 zdanie pierwsze k.p.c. sąd pracy nie
może wbrew woli pracownika doprowadzić do zmiany układu podmiotowego procesu. Dodatkowo wypada
zaznaczyć, że ze względu na kategoryczną treść przepisu art. 391 § 1 k.p.c. sąd drugiej instancji nie może z
urzędu dokonać wezwania w trybie art. 194 § 1 i § 3 k.p.c.. Dla glosowanej sprawy rozważania te mają
znaczenie.
PRAWO EUROPEJSKIE
9. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-378/10 VALE
Építési kft
Dr Arkadiusz Wowerka, LL.M., adiunkt Uniwersytetu Gdańskiego
Przekształcenia w międzynarodowym prawie spółek. Wskazanie statutu przekształceniowego – teoria
zjednoczenia (kumulacji) statutów personalnych spółek uczestniczących w przekształceniach
transgranicznych
Streszczenie
Glosowane orzeczenie jest kolejnym judykatem Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczącym transgranicznej
mobilności spółek pochodzących z państw członkowskich UE na jednolitym rynku w świetle unijnej swobody
przedsiębiorczości zagwarantowanej w art. 49 i 54 TFUE. Jednym z aspektów tej mobilności są ponadkrajowe
transformacje spółek. W glosie Autor skupia się na problematyce kolizyjnoprawnej, Zgadza się on z tezą TSUE,
że skoro prawo wtórne Unii nie zawiera szczególnych norm dotyczących transgranicznych przekształceń spółek
(sensu stricto), normy umożliwiające przeprowadzanie tego rodzaju operacji mogą mieć źródło wyłącznie
w prawie krajowym, a konkretnie w prawie państwa członkowskiego pochodzenia, któremu podlega
zamierzająca dokonać przekształcenia spółka, oraz w prawie przyjmującego państwa członkowskiego, któremu
będzie podlegać spółka przekształcona.

Podobne dokumenty