Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa 2/2014 Glosy
Transkrypt
Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa 2/2014 Glosy
Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd Orzecznictwa 2/2014 Glosy PRAWO I POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE 1. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2009 r., I OSK 366/09 Dr Marek Chrabkowski, adiunkt Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu im. E. Kwiatkowskiego w Gdyni Dziedziczenie przez małżonka jako przyczyna utraty uprawnień przez policjanta Streszczenie Dziedziczenie jako zagadnienie wchodzące w zakres prawa cywilnego może oddziaływać na stosunki administracyjnoprawne. Nabycie udziału w spadku jest okolicznością relewantną dla bytu prawa policjanta do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. W glosowanym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ten sam skutek wywołuje nabycie udziału w spadku przez małżonka policjanta. Glosa ma charakter negujący to stanowisko i zawiera argumenty poddające w wątpliwość tezę, że prawa do tego świadczenia pieniężnego nie posiadają policjanci, których małżonkowie odziedziczyli udział w lokalu mieszkalnym wchodzącym w skład masy spadkowej. 2. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r., VII SA/Wa 1998/12 Dr Bartosz Majchrzak, adiunkt Uniwersytety Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie Kontrola instancyjna postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego Streszczenie W niniejszej glosie autor zmierza do wykazania niesłuszności tezy, że typowym przykładem zastosowania rozstrzygnięcia kasacyjnego określonego w art. 138 § 2 K.p.a. jest sytuacja, w której organ rozpatrujący zażalenie na postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania administracyjnego w określonej sprawie uzna, iż nie istnieją przeszkody do jego przeprowadzenia i merytorycznego załatwienia wniosku strony. Wydanie tego rodzaju orzeczenia kasacyjnego w powyższym przypadku oznacza naruszenie zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. Polega to na uchybieniu regułom merytorycznego orzeczenia organu drugiej instancji oraz związania tego organu podmiotowo-przedmiotowymi granicami wyznaczonymi zaskarżonym rozstrzygnięciem. PRAWO CYWILNE, PRAWO HANDLOWE POSTĘPOWANIE CYWILNE 3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2013 r., I CSK 379/12 Dr Aleksandra Sikorska-Lewandowska, radca prawny, Toruń Legitymacja procesowa wspólnoty mieszkaniowej Streszczenie W głosowanym wyroku Sąd Najwyższy opowiedział się za brakiem legitymacji czynnej wspólnoty mieszkaniowej do występowania z roszczeniami właścicieli lokali związanymi wyłącznie z lokalem stanowiącym przedmiot ich własności, nawet na podstawie cesji. Wątpliwości budzi przyjęte w orzeczeniu ograniczenie co do możliwości występowania wspólnoty na podstawie cesji udzielonych przez właścicieli lokali, a także ograniczenie zakresu zdolności prawnej wspólnoty oraz niejednoznaczność pojęcia nieruchomości wspólnej. 4. Wyrok SA w Gdańsku z dnia 18 października 2012r., V ACa 728/12 Filip Czuchwicki, asystent Uniwersytetu Gdańskiego Czy przedsiębiorca zawsze jest profesjonalistą? Streszczenie W glosowanym orzeczeniu Sąd Apelacyjny w Gdańsku dokonał rozróżnienia podmiotów reprezentujących mocodawcę na etapie postępowania przedsądowego na pełnomocników będących przedsiębiorcami oraz profesjonalnych pełnomocników tj. tych, którzy w związku z wykonywanym zawodem podlegają szczególnym regulacjom opisanym w przepisach prawa (np. adwokat czy radca prawny) uznając, iż podniesienie zarzutu przedawnienia może być traktowane jako nadużycie prawa podmiotowego nawet jeżeli strona powodowa na etapie postępowania przedsądowego była reprezentowana przez pełnomocnika – przedsiębiorcę (profesjonalistę w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej aczkolwiek nie posiadającego statusu tzw. profesjonalnego pełnomocnika). Taki podział może skutkować odmienną sytuacją procesową mocodawców na skutek błędów pełnomocnika popełnionych na etapie przedsądowym. PRAWO I POSTĘPOWANIE KARNE 5. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2013 r., I KZP 18/12 Ewelina Kusowska, doktorantka Uniwersytetu Gdańskiego dr hab. Hanna Paluszkiewicz, profesor Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu O stosowaniu przepisów Kodeksu postępowania karnego w postępowaniu sądowym wszczętym na skutek wniesienia odwołania od orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego biegłych rewidentów. Streszczenie Glosowane orzeczenie stanowi rozstrzygnięcie wątpliwości powstałej na tle wyboru i stosowania właściwej procedury, którą należy stosować w toku postępowania sądowego wszczętego na skutek odwołania wniesionego od orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego dla biegłych rewidentów. Autorzy zgadzają się ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, zgodnie z którym w omawianej kategorii spraw winny być stosowane przepisy ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, jednocześnie podkreślając wagę rozstrzyganego zagadnienia w kontekście szeroko pojmowanej problematyki postępowań dyscyplinarnych i niekorzystnej oceny obecnego stanu prawnego odnoszącego się do zagadnień prawa dyscyplinarnego. 6. Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Wojskowa z dnia 12 lutego 2012 roku, WK 3/12 Maciej Siewert, doktorant Uniwersytetu Gdańskiego Sposób wypełnienia znamion przestępstwa „samowolnego oddalenia” określonych w art. 338 § 1-3 kodeksu karnego przez żołnierzy służby zawodowej w polskim prawie karnym Streszczenie The comment from lack of approval applies to the judgment of the Supreme Court - Military Chamber of 12 February 2012 on the WK 3/12. In the judgment in the case on the basis of Article 338 (1-3) of the Act of 6 June 1997, the Criminal Code (Journal of Laws of 2 August 1997, with amendments). The court presented the interpretation according to which he explained the method of calculating the time in which a soldier unlawfully residing outside its military unit. In addition, the court found that the complaint is brought unfounded and dismissed it in its entirety. 7. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 17 grudnia 2013 roku, II AKa 207/13 Dominik Zając, doktorant Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie Naruszenie reguł postępowania z dobrem prawnym jako kryterium określenia stopnia przekroczenia granic obrony koniecznej Streszczenie Glosowanym wyrokiem Sąd Apelacyjny w Łodzi określił przesłanki, decydujące o złagodzeniu kary bądź odstąpieniu od jej wymierzenia w przypadku, gdy sprawca działał w warunkach przekroczenia obrony koniecznej, w uzasadnieniu wskazując na: 1. skutek zaistniały w wyniku działania sprawcy oraz 2. stopień przekroczenia granic obrony koniecznej. Wydaje się, że pierwsze ze wskazanych w judykacie kryteriów nie zasługuje na aprobatę. Prawo karne stanowi bowiem wyraz instytucjonalnego potępienia metody działania sprawcy, nie zaś samych jego konsekwencji. O wymiarze kary winien decydować raczej rodzaj naruszonych reguł ostrożności, niźli zaistniała zmiana w obiektywnej rzeczywistości. PRAWO PRACY 8. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 września 2013 r., II PK 4/13 Dr Piotr Prusinowski, adiunkt Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie Pracodawca jako strona przed sądem pracy Streszczenie W glosowanym orzeczeniu Autor skupia się na analizie problematyki reprezentowania pracodawcy w postępowaniu sądowym z zakresu prawa pracy. Analiza prawa procesowego prowadzi do wniosku, że wtórne zmiany podmiotowe są domeną stron. Działając nawet w trybie art. 477 zdanie pierwsze k.p.c. sąd pracy nie może wbrew woli pracownika doprowadzić do zmiany układu podmiotowego procesu. Dodatkowo wypada zaznaczyć, że ze względu na kategoryczną treść przepisu art. 391 § 1 k.p.c. sąd drugiej instancji nie może z urzędu dokonać wezwania w trybie art. 194 § 1 i § 3 k.p.c.. Dla glosowanej sprawy rozważania te mają znaczenie. PRAWO EUROPEJSKIE 9. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-378/10 VALE Építési kft Dr Arkadiusz Wowerka, LL.M., adiunkt Uniwersytetu Gdańskiego Przekształcenia w międzynarodowym prawie spółek. Wskazanie statutu przekształceniowego – teoria zjednoczenia (kumulacji) statutów personalnych spółek uczestniczących w przekształceniach transgranicznych Streszczenie Glosowane orzeczenie jest kolejnym judykatem Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczącym transgranicznej mobilności spółek pochodzących z państw członkowskich UE na jednolitym rynku w świetle unijnej swobody przedsiębiorczości zagwarantowanej w art. 49 i 54 TFUE. Jednym z aspektów tej mobilności są ponadkrajowe transformacje spółek. W glosie Autor skupia się na problematyce kolizyjnoprawnej, Zgadza się on z tezą TSUE, że skoro prawo wtórne Unii nie zawiera szczególnych norm dotyczących transgranicznych przekształceń spółek (sensu stricto), normy umożliwiające przeprowadzanie tego rodzaju operacji mogą mieć źródło wyłącznie w prawie krajowym, a konkretnie w prawie państwa członkowskiego pochodzenia, któremu podlega zamierzająca dokonać przekształcenia spółka, oraz w prawie przyjmującego państwa członkowskiego, któremu będzie podlegać spółka przekształcona.