Dzieci ulicy zarys problemu
Transkrypt
Dzieci ulicy zarys problemu
Dzieci ulicy zarys problemu Marcjanna Nóżka Marta Smagacz-Poziemska Instytut Socjologii UJ Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Pojęcie „DZIECI ULICY” Wiedza potoczna Dyskurs naukowy Stygmatyzacja („ulicznicy” „wąchacze kleju” „łachmaniarze” „chuligani”) Próba destygmatyzacji poprzez naukowy opis, wyjaśnienie, kategoryzację Wielość paradygmatów teoretycznych Kontekstualność (warunki społeczne, ekonomiczne, polityczne itd.) Wielość perspektyw (dyscyplin) Dzieci ulicy Wybrane kryteria analizy zjawiska stosowane w badaniach • • • • Materialna sytuacja dzieci i ich rodziny Dysfunkcyjność rodziny Zaburzona relacja „dzieci – dorośli” Funkcja „ulicy” w procesie socjalizacji dziecka (miejsce życia, pracy, wychowania, rozrywki itd.) • Intensywność związku dziecka z „ulicą” • Przyczyny „wchodzenia” dziecka na ulicę Typologia na podstawie badań w Krakowie Ze względu na więź i relacje z rodziną (opiekunem, instytucją) • dzieci pozostające w takiej relacji, tj. „dzieci podłączone” • dzieci niezwiązane z rodziną (oderwane od rodziny/opiekuna/instytucji), tj. „dzieci odłączone”; Ze względu na więź z przestrzenią: • „dzieci translokalne” (niezakorzenione, przemieszczające się) • „dzieci interlokalne” (zakorzenione, osadzone w przestrzeni). Ze względu na styl życia: • „wędrowne ptaki” (tzw. włóczący styl życia), • „dzieci dzielnicy” (tzw. osiadły styl życia, zakorzenienie w przestrzeni, silna tendencja do autogettyzacji) • „flaneurzy-konsumenci” (nieletni spędzający godziny w galeriach handlowych, zachowujący się jak „spacerowicze”). Elementy wspólne wizerunku dzieci ulicy na podstawie badań w Krakowie Dysfunkcje rodziny Pozostawanie poza systemem instytucji społecznych Przebywanie i funkcjonowanie w przestrzeni publicznej i komercyjnej Opis Nienormatywny charakter pojęcia Ocena Wskazanie problemowości zjawiska