Historia gminy - Gmina Buczek
Transkrypt
Historia gminy - Gmina Buczek
Gmina Buczek - www.buczek.org.pl Historia gminy Autor: redakcja UG Buczek piątek, 25 lipiec 2008 Nazwa Buczek wywodzi się najprawdopodobniej od lasów otaczających wieś od południa i południowego wschodu. Buczek jest miejscowością o metryce wczesnośredniowiecznej. O wcześniejszym, trwałym zasiedleniu tego terenu świadczą m.in. wyniki badań wykopaliskowych prowadzonych w czasie budowy szkoły w latach 1949-1950. Na terenie szkoły w Buczku, w południowej części wsi, odkryto cmentarzysko szkieletowe z XI stulecia. W wyniku prac archeologicznych odkryto tu ułożone rzędami groby mężczyzn (z głowami skierowanymi na wschód) i kobiet (z głowami na zachód). Przy zmarłych odnaleziono m.in. groty włóczni, topór, kabłączki skroniowe, zawieszki, paciorki z bursztynu, szkła, krwawnika i złotej blachy. W pewnej odległości od cmentarzyska odkryto również grób zawierający szkielet kobiety przebity zwęglonym kołkiem (grób tzw. strzygi). Pierwotnie wieś należała do kasztelanii sieradzkiej, a po XIV-wiecznych zmianach administracyjnych pozostała aż do schyłku I Rzeczypospolitej w granicach powiatu szadkowskiego. Najstarsza wiadomość dotycząca wsi pochodzi z 1354 r. - cytuje ją Jan Długosz w "Liber beneficiorum..." (1470 - 80) na podstawie starszych dokumentów. W późnym średniowieczu i początkach XVI w.wieś odnotowana jako Buczek, Buczkowo, Buczkovicze należała do rodu Buczkowskich herbu Bogoria. Żródła pisane wymieniają w 1386. Maczka, w 1394r.-Mateusza i ok. 1520r. Paula Buczkowskich. W XVI wieku Buczek trafił w ręce Gomo(u)lińskich herbu Jelita( z Gomolina pod Piotrkowem). Miejscowość osiąga wtedy wysoki stopień rozwoju i na decyzji króla Zygmunta Starego w 1549 r. otrzymuje prawa miejskie. Księga poborowa z 1563 r. wymienia Buczek novum i rejestruje 3 rzemieślników. W latach 1636-1765 istniała w Buczku szkoła. Ostatnia wiadomość o tym, że Buczek był miastem, pochodzi z 1683 r. W akcie wizytacji dziekańskiej jeszcze w 1759 r. podkreślano „miejski” charakter miejscowości. W XVII stuleciu miejscowość przechodzi na własność rodu Walewskich, herbu Kolumna. W "Historycznych Pamiątkach" Tomasza Święcickiego ród Walewskich zajmuje godne miejsce: "Walewscy herbu Kolumna; nazwisko herbu swego przełożywszy na włoskie, ... są szlachtą polską i nie mają żadnego związku z Włochami. Dawna to rodzina, jeszcze z Koniecpolskiem i Warszyckiem spokrewniona ..." "Laszek Walewski w roku 1382 podpisał konfederację wielkopolską umieszczoną u Januszowskiego". W 1759 r. wymienia się jako właścicieli wsi Krystynę z Rychtowskich Walewską i Feliksa Walewskiego, a do końca XVIII w. dobra należą do ich syna Mateusza. Po Mateuszu Walewskim na podstawie dekretu z dnia 20 kwietnia 1800 r. dobra ziemskie odziedziczyli jego synowie Anastazy i Józef. W tym czasie dobra ziemskie Buczek składały się z „...folwarków Buczek, Lgów, realności Szadek, realności Malenie, Buczek z Koloniji Józefatów oraz lasów przyległych w jurysdykcji Okręgu Szadkowskiego powiecie Łaskim Gubernii Piotrkowskiej położone...” dawniej z dobrami Bachorzyn, Wola Bachurska i Herbertowo. W 1839 r. wieś na licytacji nabyli Karolina (z Mniszewskich) i Aleksander Urbanowscy. Ich syn Leon zbył majętność w 1853 r. na rzecz Wincentego Stefańskiego. W 1827 r. liczył 28 domów i 168 mieszkańców a ok. 1880 r. - 64 domy i 600 mieszkańców. We wsi istniały wówczas: młyn wodny i gorzelnia. Do 1926 r. majątek kilkakrotnie zmieniał właściciela. W tym czasie syn Stanisława Lorenza zwany przez ludzi w Buczku „Młodym” Lorenzem dokonał parcelacji dóbr, a za uzyskaną sumę kupił folwark Szadek, gdzie sam się przeniósł. Krótko przed wojną sprzedał cześć folwarku Szadek, by zasilić fundusze partii faszystowskiej – NSDAP w Niemczech. Ostatnimi właścicielami Buczku byli: córka Lorenza i jej mąż Rutkowski – były administrator majątku. W czasie wojny Lorenz dał się poznać jako zagorzały nazista i wielki wróg Polaków. Po wojnie majątek został upaństwowiony na mocy dekretu o reformie rolnej, a resztówka, w skład której wszedł park, dwór oraz otaczające go sady i ogrody przeszły pod zarząd Państwowych Nieruchomości Ziemskich. Od 1948 r. budynki należą do GS. We dworze utworzono sklep, a sad został wydzierżawiony. Stan taki przetrwał, z małymi zmianami, do czasów obecnych. Obecnie Buczek liczy 980 mieszkańców. Walki o niepodległość, miejsca pamięci. Naszej gminy nie omijały też ważne wydarzenia historyczne. Świadczą o tym znajdujące się na http://buczek.ehost.pl Powered by Joomla! Wygenerowano: 4 March, 2017, 08:49 Gmina Buczek - www.buczek.org.pl miejscowym cmentarzu groby: księdza Stanisława Rutkiewicza, uczestnika Powstania Styczniowego, żołnierzy polskich, niemieckich i austriackich z okresu I wojny światowej oraz grób Tomasza Słomiana. Zołnierza polskiego, który zginał 3 września 1939 r. oraz mogiły kilku polskich żołnierzy z 10 Dywizji Piechoty Armii „Łódź”, poległych również we wrześniu 1939 r. W czasie Powstania Styczniowego w dniu 5 marca 1863 r. pod Brodnią doszło do potyczki pomiędzy oddziałem powstańczym pod dowództwem J. Oxińskiego, a wojskami rosyjskimi dowodzonymi przez majora Pietrowa. W wyniku walk poległo 9 powstańców, a 12 zostało rannych. W lipcu 1863 r. pułkownik Edmund Callier z rodziny polsko-francuskiej, stoczył wraz z oddziałem powstańczym potyczkę pod Buczkiem z oddziałami rosyjskimi. Polegli powstancy wg. ustnych przekazów zostali pochowani w lesie przy szosie prowadzącej do Łasku. Do czasu II wojny na pagórku stał krzyż. W 1991r. w 200-rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja odbyło się poświęcenie nowego krzyża-pomnika. Wielokrotnie odbywały się tu już uroczystości patriotyczne i religijne. http://buczek.ehost.pl Powered by Joomla! Wygenerowano: 4 March, 2017, 08:49