Różne typy akredytacji międzynarodowych
Transkrypt
Różne typy akredytacji międzynarodowych
Zapewnienie jakości kształcenia w obszarze sztuki t ki i humanistyki h i t ki Warszawski Dom Technika NOT Grzegorz Kurzyński Rożne typy akredytacji międzynarodowych: charakterystyka, wymagania, rezultaty. W Warszawa, seminarium i i b bolońskie l ń ki 23 23.05.2013 05 2013 Quality Enhancement Committee (Komitet Zapewnienia i Doskonalenia Jakości) działający w ramach Europejskiego Stowarzyszenia Uczelni Muzycznych (Association Européenne des Conservatoires, Académies de Musique et Musikhochschulen – AEC)) Institutional Evaluation Programme – IEP (Program Ewaluacji Instytucji) działający w ramach European University Association (EUA) SKVC Centre for Quality Assessment in Higher Education – Litwa NCPA National Center of Public Accreditation - Rosja AEC Association Européenne p des Conservatoires,, Académies de Musique et Musikhochschulen (AEC), założone w 1953 roku, zrzeszające obecnie 286 i t t ji wyższego instytucji ż szkolnictwa k l i t muzycznego w Europie (w Polsce do AEC należą wszystkie Akademie Muzyczne) Głównym celem AEC jest promocja Muzyczne). europejskiej kooperacji i rozwiązywanie zagadnień związanych ą y z p problematyką y ą europejską p j ą w wyższym y y szkolnictwie muzycznym. AEC tworzyła bądź uczestniczyła w programach Sokrates, ErasmusM d Mundus, EU/USA e Content, EU/USA, C t t Culture C lt 2000 Leonardo. 2000, L d Główną siedzibą AEC był Utrecht w Holandii, a od początku 2013 r. r Bruksela. Bruksela IEP - Institutional Evaluation Programme SKVC – Centre for Quality y Assessment in Higher g Education NCPA – National Centre for Public Accreditation AEC – NCPA QEC Evert Bisschop Boele - Handbook for Internal Quality Assurance ssu ance in Higher ighe Music usic Education ducation (Wewnętrzny (Wewnęt ny system zapewnienia jakości w wyższym szkolnictwie muzycznym) Zapewnienie jakości Organizacja – uczelnia Procesy – uczenie się i nauczanie Produkt Krąg PDCA leży w samym sercu każdego systemu zapewnienia i i jakości j k ś i i jest j t oparty t na czterech t h etapach: • Plan – Zaplanuj, co zamierzasz zrobić; • Do – następnie Zrób to; • Check – p późniejj Sprawdź, p czy y zrobiłeś to, co miałeś zamiar zrobić, i czy przyniosło to dobre rezultaty; y; • Act (Adapt) – zastanów się nad rezultatami sprawdzania i podejmij Działania związane z Dostosowaniem do nowych okoliczności; • a teraz zacznij od nowa Plan – Do – Check – Act (Adapt) : Procedury akredytacyjne R l raportów Rola tó samooceny – ich i h główne cele AEC Głównym celem Głó l procesu samooceny i raportu jest wzmocnienia zdolności instytucji do polepszania (doskonalenia) dostarczanej jakości procesów edukacyjnych i zmian przez auto auto-refleksję refleksję. Jest to kluczowa faza, podczas której uwaga powinna być zwrócona na zmaksymalizowanie udziału całej instytucji w tym procesie. Główne punkty raportu samooceny IEP Co instytucja próbuje zrobić? Jakie są jej normy i wartości, misja i cele? (Plan - zaplanuj) W jaki sposób instytucja próbuje to zrobić? (jaka jest struktura organizacyjna instytucji, tzn. sposoby zarządzania, kluczowe działania instytucji i w jakim stopniu t i są one spójne ój z normamii i wartościami t ś i i charakterystycznymi dla instytucji?) (Do - zrób) W jaki sposób instytucja dowiaduje się się, że podjęte działania są skuteczne? W jakim stopniu instytucja jest świadoma czy jej kluczowe działania i wspomagające te świadoma, działania struktury organizacyjne są spójne z zadaniami instytucji? (Check - sprawdź) Jakie działania instytucja podejmuje w celu usunięcia istniejących zagrożeń i słabych punktów? (Act – działaj) SKVC Raport p samooceny yp powinien demonstrować zdolność instytucji do samoanalizy i krytycznej oceny swej działalności i sposobów jej poprawy. Oświadczenia w raporcie samooceny powinny opierać się na ilościowych i jakościowych danych popartych dowodami i dotyczyć: autonomii i odpowiedzialności kontekstualizacji podejścia holistycznego holist c nego uczestnictwa interesariuszy j d ś i wewnętrznego jedności t i zewnętrznego t zapewniania jakości kontynuowalności Głó Główne cele l akredytacji k d t ji IEP Jakakolwiek forma wewnętrznego i zewnętrznego zapewnienia jakości definiuje trzy kluczowe elementy: • zdefiniowanie de o a e ce celów ó instytucji; s y ucj ; • zmierzenie rezultatów podjętych działań; • ukazanie zależności między celami i rezultatami za pomocą tzw. kręgu PDCA – Plan, Do, Check, Act (Adapt), czyli Zaplanuj, Zrób Sprawdź Zrób, Sprawdź, Działaj (Dostosuj) (Dostosuj). Procedury akredytacyjne EUA - IEP IEP jest skoncentrowany na całości instytucji a nie poszczególnych programach czy jednostkach organizacyjnych Działania ewaluacyjne dotyczą organizacyjnych. przede wszystkim: procesów decyzyjnych i instytucjonalnych struktur oraz efektywności zarządzania strategicznego p procesów wewnętrznego ę g zapewniania p jjakości i stopnia w jakim ich efekty są wykorzystane w procesach decyzyjnych i zarządzaniu strategicznym, jak również w „zapełnieniu dziur” dostrzeżonych za pomocą tych wewnętrznych mechanizmów Zasady y akredytacji y j IEP Obszary i kryteria Zarządzanie i procesy decyzyjne (poziom rektoratu, poziom senatu, poziom wydziału) y ) Nauczanie i uczenie się (poziom I st., II st. studiów doktoranckich,, kadra akademicka)) Badania naukowe Służba społeczeństwu Kultura jakości Internacjonalizacja Cechami wyróżniającymi y ją y IEP są: ą duży nacisk położony na fazę samooceny europejskie i międzynarodowe perspektywy podejście peer-review peer review i pomoc w polepszaniu jakości Zasady y akredytacji y j SKVC Obszary i kryteria Instytucjonalny y j yp przegląd g ą powinien p ocenić działania instytucji zgodnie z następującymi obszarami: zarządzanie strategiczne studia akademickie i life-long learning (uczenie się przez całe życie) badania i/albo działalność artystyczna wpływ na regionalny i narodowy rozwój. Zarządzanie strategiczne Należy zbadać (zanalizować): powiązanie programów z misją instytucji strategiczne dokumenty polityki narodowej dot dot. badań i studiów odniesienie się do wzorców Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (EHEA) i Europejskiego Obszaru Badań (ERA) operatywność komponentów planu strategicznego – (analiza obecnej sytuacji, kierunki strategiczne, cele, zadania, środki i l implementacji, t ji źródła ź ódł fifinansowe i zaplecze, l projektowane j kt efekty) racjonalność i objętość wskaźników ilościowych i jakościowych implementacji planu strategicznego odpowiedniość p procedur p monitorujących ją y implementację p ję planu strategicznego adekwatność informacji przekazanych fundatorom, interesariuszom, społeczności akademickiej i innym odbiorcom Studia akademickie i life-long learning Należy y zbadać ((zanalizować): ) powiązania kwalifikacji uzyskiwanych w danym pprogramie g studiów (w ( tym y joint-programmes) j p g ) i uczeniu typu life-long learning z misją instytucji i strategicznymi dokumentami, dokumentami również z potrzebami narodowej ekonomiki i rozwojem społecznym i kulturalnym różnorodność form life-long learning system t monitorowania it i zatrudnienia t d i i i karier k i absolwentów i ich wpływ na kształt i zawartość programów studiów współpraca p p z akademickimi, społecznymi p y i biznesowymi partnerami instytucji i ich wpływ na lifelong studies, oferowane przez instytucję (w tym rozwój nowych i polepszanie starych programów studiów) Możliwe pytania do postawienia: W jaki sposób zarządza się akademicką jakością? Czy istnieje strategia uczenia się i nauczania? Czy C istnieje system lub regulacje dotyczące rozwoju i doskonalenia kadry akademickiej? ? W jaki sposób podejście ukierunkowane na studenta jest zaznaczone w procesie studiów? W jaki sposób akademia interpretuje pojęcie „internacjonalizacji internacjonalizacji”? ? Jakie są procedury wprowadzania innowacji w programie studiów, kto jest w to zaangażowany? Czy proces ten zachodzi w sposób „top down” czy „bottom up”? Jakie kroki zostały podjęte w relacji do nowego podejścia w tworzeniu programów studiów (e-learning, użycie mediów itp.)? W jaki sposób studenci są informowani o ocenie i ewaluacji wymagań programowych? W jaki sposób Akademia śledzi losy studentów; jakiego systemu używa? Jakie akcje są podejmowane w wypadku niepowodzeń studentów na rynku pracy? Czy Akademia oferuje możliwości kształcenia typu life-long learning? Czy istnieje system dopuszczający do studiów „dojrzałych” studentów bez formalnych k lifik ji ale kwalifikacji l posiadających i d j h wieloletnie i l l t i d doświadczenie ś i d i zawodowe? d ? W jakim stopniu kadra akademicka wykorzystuje badania naukowe? Czy przedmioty dotyczące kształcenie umiejętności biznesowych i przedsiębiorczych, umożliwiające przyszłe zatrudnienie zatrudnienie, są zawarte w programach studiów? W jaki sposób określa się studenckie obciążenia pracą (workload) i sposoby oceniania? Jaki jest wpływ KRK na programy studiów? Charakterystyka zapewnienia jakości w obszarze muzyki 1) Respektować treść i istotę muzyki i ich stosunek t kd do edukacji d k ji i nauczania i na poziomie i i profesjonalnym 2) Respektować R kt ć specyfikę fik edukacji d k ji i nauczania i muzyki na profesjonalnym poziomie 3) Brać pod uwagę naturę, osiągnięcia, aspiracje i struktury indywidualnych instytucji 4) Maksymalizować użycie systemów i metod ewaluacyjnych spójnych z istotą muzyki, muzycznych studiów, działaniem szkół muzycznych i konserwatoriów Zewnętrzne programowe i instytucjonalne przeglądy zapewnienia jakości i akredytacji programów AEC w wyższym szkolnictwie muzycznym powinny rozważyć 7 następujących obszarów: b ó 1. Misja i wizja albo (przy przeglądach programowych) cele p programu g i ich kontekst. 2. Procesy edukacyjne. 3. Kompetencje p j studentów 4. Kadra akademicka. 5. Zaplecze p i źródła finansowania. 6.Organizacja i procesy decyzyjne oraz wewnętrzny system zapewnienia syste ape e a ja jakości. ośc 7. Środowiskowa interakcja. We wszystkich jednak przeglądach AEC dominującą rolę l odgrywają d j wersja j muzyczna Opisów O i ó dublińskich d bliń ki h i Efekty kształcenia AEC. Kryteria ustanowione przez muzyczną wersję Opisów dublińskich demonstrowanie d t i umiejętności, i j t ś i wiedzy i d i orientacji i t ji artystycznej (knowledge and understanding); wykorzystanie umiejętności umiejętności, wiedzy i orientacji artystycznej w różnych kontekstach (applying knowledge and understanding); analizowanie, krytyczna interpretacja i formułowanie oryginalnych opinii i sądów (making judgements); komunikowanie się w różnych kontekstach (communication skills); rozwijanie i poszerzanie swoich umiejętności indywidualnego y g uczenia się ę ((umiejętność ję uczenia się ę– learning skills). Kryteria y ustanowione p przez Efekty y kształcenia AEC Wiedza – teoretyczne efekty kształcenia Znajomość repertuaru i materiału muzycznego Wiedza i zrozumienie kontekstu sztuki muzycznej Wiedza dotycząca improwizacji Wiedza pedagogiczna (jeżeli dotyczy kierunku studiów) Umiejętności – praktyczne efekty kształcenia Umiejętności w zakresie ekspresji artystycznej Umiejętności U i j t ś i w zakresie k i repertuaru t Umiejętności interpretacji Umiejętności U i j ś i pracy w zespole l Umiejętności ćwiczenia i pracy podczas prób Umiejętności czytania nut Umiejętności ję słuchowe,, twórcze i odtwórcze Umiejętności werbalne Umiejętności dotyczące publicznych prezentacji Umiejętności improwizacyjne Umiejętności pedagogiczne (jeżeli dotyczą kierunku studiów) Ogólne efekty kształcenia (Kompetencje społeczne) Niezależność Uwarunkowania psychologiczne p y g Krytycyzm Komunikacja społeczna W latach 2002-2004 AEC, w kooperacji z National Association of Schools of Music w ramach programu EU/USA, zrealizowała projekt zatytułowany Studia muzyczne, mobilność i odpowiedzialność AEC i NASM wspólnie odpowiedzialność. sformułowały oświadczenie dotyczące charakterystyki efektywnego systemu oceniania dla sektora profesjonalnego szkolnictwa muzycznego i charakterystyki jego jakości. AEC stworzyła specyficzne europejskie sektorowe podejście do problematyki zapewnienia jakości i akredytacji, bazując na charakterystyce h kt t i kontekście k t kś i działań d i ł ń wyższego y g szkolnictwa muzycznego. y g Podejście to obecnie koncentruje się na dwóch typach przeglądów: W kontekście nieformalnym: Proces doskonalenia jakości AEC W kontekście formalnym: Bilateralna współpraca z narodowymi agencjami zapewnienia jakości i akredytacji AEC współpracowała z: ACQUIN - Akkreditierungs und Qualitätssicherungs Institut OAQ - Swiss S iss Center of Accreditation and Q Quality alit in Higher Education ARACIS - Romanian Agency for Quality Assurance in Education ZeVa - Zentrale Evaluationsund CQAHE Q - Lithuanian Centre for Q Qualityy Assessment in Education NCPA - Russian Center of Public Accreditation NVAO - Dutch National Accreditation Organisation Główne kryteria programowego i inst t cjonalnego przeglądu instytucjonalnego pr egląd w obszarze muzyki: 1. 2 2. 3. 4. 5. 6. 7 7. 8. 9. 10. 10 11. 12. 13. 14. 15 15. 16. 17. 18. 19. 20. Czy instytucja ma długoterminową wizję strategii? J k jest Jaka j t relacja l j między i d misją i j instytucji i t t ji a jjejj programamii edukacyjnymi? d k j i? Czy program nauczania bazuje na 3-stopniowej strukturze promowanej przez Proces Boloński, a jeśli tak – jakie są relacje pomiędzy poszczególnymi cyklami? Czy programy nauczania biorą pod uwagę Opisy dublińskie i wynikające z nich efekty kształcenia? Czy procesy uczenia się i nauczania bazują na opartym na kompetencjach podejściu promowanym przez Opisy dublińskie w wersji muzycznej? Czy badania odgrywają jakąś rolę w obrębie każdego cyklu kształcenia? Czy instytucja uczestniczy w umowach międzynarodowych dających perspektywy internacjonalizacji? W jakim zakresie programy nauczania i procesy edukacyjne oferują perspektywy międzynarodowe? Jakie są główne metody oceniania i w jaki sposób te metody pomagają procesom uczenia się i nauczania? C absolwenci Czy b l i znajdują jd j pracę w d dzisiejszym i i j wysoce kkompetytywnym t t świecie ś i i muzyki? ki? W jaki sposób absolwenci przyczyniają się do rozwoju życia kulturalnego na poziomie lokalnym, narodowym i międzynarodowym? Czy istnieje polityka i strategia dla stałego profesjonalnego rozwoju kadry akademickiej? Czy skład kadry akademickiej pozwala na elastyczną adaptację do nowych profesjonalnych wymagań i wyzwań? Czy istnieje długoterminowa strategia dotycząca ulepszenia organizacyjnych struktur decyzyjnych? W jakim stopniu istniejący system zapewnienia jakości i systemy wspierające wpływają na stałą poprawę programów nauczania i zaplecza dydaktycznego? W jakim stopniu studenci i absolwenci są zaangażowani w procesy zapewnienia jakości? Czy instytucja jest zaangażowana w publiczna dyskusję dotycząca polityki kulturalnej i muzycznej albo innej związanej z tym problematyki? W jaki sposób instytucja komunikuje się i współdziała z różnymi sektorami zawodu muzycznego w celu uzyskiwania informacji o ich zapotrzebowaniach? Czy istnieje długoterminowa strategia dla poprawy powiązań ze środowiskiem zawodowym? W jaki sposób instytucja uczestniczy w eksploracji nowych możliwości zawodowych dla muzyków? Uwagi zawarte w raportach oceniających AEC dotyczące efektów uczenia się i ich potwierdzania: brak podziału na efekty praktyczne (umiejętności), teoretyczne (oparte na wiedzy) i generyczne (tzw. kompetencje społeczne); społeczne);. znikoma rola efektów generycznych w procesach kształcenia; mała świadomość istnienia takich efektów i ich roli w procesach edukacyjnych p yj y wśród społeczności p akademickiejj (dotyczy zarówno kadry akademickiej, jak i studentów); brak narzędzi kontrolujących powstawanie efektów k t ł kształcenia i i iich h cyklicznego kli monitoringu it i w postaci t i sformalizowanych procedur prowadzących do ich ewaluacji; nikły udział studentów w procesie projektowania efektów kształcenia; mała wiedza studentów o roli, jaką czytelnie sformułowane efekty kształcenia odgrywają w procesach oceny. Uwagi zawarte w raportach oceniających AEC dotyczące wybranych aspektów akredytacji Efekty Ef kt kształcenia k t ł i i proces b boloński: l ń ki b brak k iimplementacji l t ji 2 lub 3-stopniowej struktury studiów, opisów dublińskich, efektów kształcenia. kształcenia Procesy edukacyjne: brak zindywidualizowanego podejścia do procesów kształcenia kształcenia, za mała współpraca między wydziałami, brak ścieżek edukacyjnych umożliwiających przygotowanie do innych typów karier dla muzyków, brak efektów generycznych i ich roli w procesach edukacyjnych; kształcenie jest bardziej ukierunkowane na kadrę akademicka niż na studentów. Długoterminowa g strategia: g p powinna również wyjaśniać, yj , w jaki sposób cele będą realizowane. Badania: p potrzeba zdefiniowania znaczenia badań w relacji do poszczególnych obszarów studiów, roli badań w „kulturze” wydziału. Profile studentów: zbyt wielki nacisk kładzie się na ję , osiągnięcia ąg ę i efekty y końcowe,, dużo mniejj umiejętności, na sposoby „jak do nich dojść” Kadra akademicka: „dziura” pomiędzy ambicjami kadry zarządzając z jednej strony i kadrą akademicką z drugiej. Perspektywy międzynarodowe: brak strategii internacjonalizacji. Wewnętrzny system zarządzania jakością: brak f formalnych l h systemów t ó wewnętrznego t zarządzania d i jakości. Wyposażenie: zasoby biblioteczne są niewystarczające do spełnienia wymagań programów studiów. Procesy decyzyjne i struktury organizacyjne: studenci nie są reprezentowani na wszystkich poziomach struktur organizacyjnych uczelni uczelni. Publiczne interakcje: instytucje są częścią eko-systemu: zamiast współdziałać ze środowiskiem zawodowym, uczelnia i środowisko „nakładają się” na siebie.