Edukacja w Finlandii

Edukacja w Finlandii
Rząd fiński przywiązuje bardzo dużą wagę
do kształcenia społeczeństwa. Na oświatę przeznacza 7% dochodu narodowego. Kształcenie jest
prowadzone zarówno dla dzieci i młodzieży jak i
dla dorosłych. Nauka dzieci i młodzieży jest
całkowicie bezpłatna. Dziecku zapewnia się
podręczniki, pomoce naukowe, wyżywienie, dowóz
do szkoły. Każda placówka edukacyjna posiada
psychologa, pedagoga, nauczycieli od zajęć
wyrównawczych,
lekarza,
pielęgniarkę
i
stomatologa. Jeżeli dziecko potrzebuje innej
specjalistycznej pomocy, to jest mu ona udzielana.
Język fiński jest bardzo trudnym językiem i mało popularnym. Dlatego, aby umożliwić pełną komunikację z całym światem wprowadzono naukę języka angielskiego od klasy
pierwszej. Obecnie około 50 % społeczeństwa
posługuje się tym językiem. Ze względu na bezpieczeństwo szkoły
są zamykane, dzieci
nie wychodzą same
na przerwie na zewnątrz. W klasach
młodszych
dzieci
mogą chodzić w
szkole na boso.
Szkoły są bardzo
czyste. Lekcje prowadzone są metodami wykorzystującymi sprzęt audiowizualny. W każdej klasie znajduje się zestaw,
który to umożliwia. W jego skład wchodzi tablica interaktywna, zestaw komputerowy, rzutnik
multimedialny, kamera, rzutnik pisma.
Uczniowie korzystają również z podręczników, zeszytów i innych pomocy dydaktycznych.
Rok szkolny obejmuje 190 dni, od
połowy sierpnia do początku czerwca. Szkoła
podstawowa trwa 9 lat. W wieku 6 lat dzieci
idą do zerówki. Gdy mają 7 lat idą do
pierwszej klasy. Przez 6 lat lekcje obywają
się z jednym nauczycielem. Ocena ucznia jest
opisowa. W klasach starszych poszczególne
przedmioty realizują różni nauczyciele. Skala
oceniania jest od 4 do 10.
Po dziewiątej klasie można iść na trzy lata do liceum
lub szkoły zawodowej. Szkoły zawodowe przypominają
nasze dawne technika. Placówki te posiadają bardzo dobrą bazę techniczną. Duża
ilość zajęć praktycznych zapewnia doskonałe przygotowanie do pracy zawodowej.
Po
ukończeniu
liceum
uczniowie zdają egzamin maturalny będący jednocześnie egzaminem wstępnym an studia.
Matura składa się z czterech obowiązkowych sprawdzianów: z dwóch języków
ojczystych (fiński i szwedzki), języka obcego i matematyki lub przedmiotów ogólnych
(humanistycznych i przyrodniczych). W ramach egzaminu uczniowie mogą również
przystąpić do nieobowiązkowych sprawdzianów. Egzaminy są organizowane dwa razy w
roku, wiosną i jesienią. Można zdać cały egzamin w jednej sesji lub zdawać go partiami, ale
nie dłużej niż przez trzy kolejne sesje. Egzaminy maturalne oceniane są w skali od 0 do 7,
ale 1 nie występuje. Najlepsza jest 7, a najniższa promująca - 2, ci, co nie zdali - dostają 0.
Prace sprawdzane są dwukrotnie – przez uczącego nauczyciela i komisję zewnętrzną.
W szkołach zawodowych istnieją aż
52 typy kwalifikacji zawodowych obejmujące 116 programów. Przez trzy lata uczeń zdobywa 120 punktów na wybranych przez siebie dowolnych przedmiotach. Umiejętności i
wiedzę uczniów ocenia się po ukończeniu
każdego modułu. Po zaliczeniu wszystkich
przedmiotów wymienionych w indywidualnym planie kształcenia uczniowie otrzymują
świadectwo potwierdzające posiadanie określonych kwalifikacji. Nauka kończy się egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe. Uczniowie mogą również przystępować do egzaminu maturalnego. Po ukończeniu
szkoły można pójść na uniwersytet lub politechnikę
Po obu rodzajach szkół jest możliwość
dalszego kształcenia na uniwersytecie lub na
politechnice. Studia są pięcioletnie. Po trzech
latach studenci otrzymują tytuł licencjatu, a po
kolejnych dwóch magistra. Jeżeli ktoś chce się
kształcić dalej to ma możliwość robienia doktoratu lub studiów podyplomowych. Szkolnictwo
wyższe jest bezpłatne, ale istnieje również niewielka ilość uczelni prywatnych.
Teresa Ryba