L.S. PPP [tryb zgodności] - Programy realizowane w PCE i PPP Wołów

Podstawy organizacji pomocy
psychologiczno-pedagogicznej
w szkołach i placówkach oświatowych
Lech Stempel
Agenda
Specjalne potrzeby edukacyjne.
Uwarunkowania potrzeb rozwojowych i
edukacyjnych uczniów w świetle prawa.
Podstawowe zadania szkoły i placówki.
Współpraca szkoły/placówki z innymi partnerami
na rzecz ucznia o specjalnych potrzebach
edukacyjnych.
Specjalne potrzeby edukacyjne
Specjalne
potrzeby
edukacyjne
dzieci
i
młodzieży wynikają ze zindywidualizowanego
sposobu nabywania wiedzy i umiejętności w
procesie uczenia się, określonego specyfiką ich
funkcjonowania poznawczo-percepcyjnego.
Mary Warnock
Specjalne potrzeby edukacyjne
Odnoszą się do uczniów, którzy nie mogą podołać
powszechnie
obowiązującemu
programowi
edukacyjnemu.
Mają znacznie większe trudności w uczeniu się
niż ich rówieśnicy.
W nauce potrzebują pomocy pedagogicznej w postaci
indywidualnych form i metod pracy oraz
indywidualnego oceniania.
Podstawa prawna
Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 30 kwietnia 2013 r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologicznopedagogicznej w publicznych przedszkolach,
szkołach i placówkach
Kto organizuje pomoc
psychologiczno-pedagogiczną ?
Pomoc psychologiczno – pedagogiczną
organizuje dyrektor przedszkola, szkoły
lub placówki.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana
uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce
polega na: rozpoznawaniu i zaspokajaniu
indywidualnych
potrzeb
rozwojowych
i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu
indywidualnych możliwości psychofizycznych
ucznia , wynikających w szczególności:
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna
Indywidualne możliwości psychofizyczne – wynikające z
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ
NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
ZAGROŻENIE NIEDOSTOSOWANIEM SPOŁECZNYM
SZCZEGÓLNE UZDOLNIENIA
SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W UCZENIU SIĘ
ZABURZENIA KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ
CHOROBY PRZEWLEKŁE
SYTUACJE KRYZYSOWE LUB TRAUMATYCZNE
NIEPOWODZENIA EDUKACYJNE
ZANIEDBANIA ŚRODOWISKOWE
TRUDNOŚCI ADAPTACYJNE
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna
Pomoc
psychologiczno-pedagogiczna
udzielana
w przedszkolu, szkole i placówce rodzicom uczniów
i nauczycielom polega na:
wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu
problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz
rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu
zwiększania efektywności pomocy psychologicznopedagogicznej dla uczniów.
Kto udziela pomocy
psychologiczno-pedagogicznej?
Pomocy psychologiczno – pedagogicznej
udzielają, uczniom nauczyciele, wychowawcy
grup
wychowawczych
oraz specjaliści
wykonujący w przedszkolu, szkole lub placówce
zadania z zakresu pomocy psychologicznopedagogicznej, w szczególności, psycholodzy,
pedagodzy, logopedzi i doradcy zawodowi
(zwani specjalistami).
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna
jest organizowana i udzielana we
współpracy z:
1. rodzicami uczniów;
2. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym
poradniami specjalistycznymi;
3. placówkami doskonalenia nauczycieli;
4. innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;
5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami
działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
Z czyjej inicjatywy organizowana jest
pomoc psychologicznopedagogiczna?
1)
ucznia;
2)
rodziców ucznia;
3)
nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub
specjalisty, prowadzącego zajęcia z uczniem;
4)
poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni
specjalistycznej;
5)
asystenta edukacji romskiej;
6)
pomocy nauczyciela.
7)
pielęgniarki szkolnej
Rodzaje zajęć
1. Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje
się dla uczniów szczególnie uzdolnionych przy
wykorzystaniu aktywnych metod pracy. Liczba
uczestników zajęć wynosi do 8 uczniów.
2. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze
organizuje się dla uczniów mających trudności w
nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań
edukacyjnych wynikających z podstawy
programowej kształcenia ogólnego dla danego
etapu edukacyjnego.
Liczba uczestników zajęć wynosi do 8 uczniów.
Rodzaje zajęć
3. Zajęcia specjalistyczne:
•
zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów
z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub
specyficznymi trudnościami w uczeniu się.
Liczba uczestników zajęć wynosi do 5 uczniów.
•
zajęcia logopedyczne organizuje się dla uczniów z
zaburzeniami mowy, które powodują zaburzenia komunikacji
językowej oraz utrudniają naukę. Liczba uczestników zajęć
wynosi do 4 uczniów.
•
zajęcia socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o charakterze
terapeutycznym organizuje się dla uczniów z dysfunkcjami i
zaburzeniami utrudniającymi funkcjonowanie społeczne.
Liczba uczestników zajęć wynosi do 10 uczniów.
Prowadzenie zajęć
Zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia dydaktycznowyrównawcze oraz zajęcia specjalistyczne prowadzą
nauczyciele i specjaliści posiadający kwalifikacje
odpowiednie dla rodzaju prowadzonych zajęć.
Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia i zajęć
dydaktyczno-wyrównawczych trwa 45 minut, a godzina
zajęć specjalistycznych 60 minut.
W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie
godzin zajęć specjalistycznych w czasie krótszym niż 60
minut, zachowując łączny czas zajęć ustalony dla danego
ucznia.
W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na
potrzeby rozwojowe lub edukacyjne wymaga objęcia
pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel,
wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista
informuje o tym niezwłocznie dyrektora przedszkola,
szkoły lub placówki.
Kto planuje i koordynuje udzielanie
pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy
psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w przedszkolu,
szkole i placówce jest zadaniem zespołu nauczycieli,
wychowawców grup wychowawczych oraz specjalistów,
prowadzących zajęcia z uczniem, tworzących ,,Zespół”.
Kto planuje i koordynuje udzielanie
pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
Dyrektor wyznacza osobę lub osoby
koordynujące pracę Zespołu.
(wychowawca klasy)
Spotkania Zespołu zwołuje, w miarę potrzeb,
osoba koordynująca pracę Zespołu.
Organizacja pracy Zespołu
Kto może brać udział w posiedzeniu Zespołu?
1.
Rodzice ucznia mogą uczestniczyć w pracach Zespołu w części
dotyczącej ich dziecka; o terminie posiedzenia Zespołu i możliwości
uczestnictwa w jego pracach dyrektor zawiadamia rodziców ucznia,
2.
Przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej – na wniosek dyrektora;
3.
Inne osoby, w szczególności lekarze, psycholodzy,
pedagodzy, logopedzi lub inni specjaliści – na wniosek
rodzica ucznia.
Osoby biorące udział w spotkaniu Zespołu obowiązane są
do nieujawniania spraw poruszanych podczas spotkania.
Organizacja pracy Zespołu
Zadania Zespołu
1. Ustalenie zakresu, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno
pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne
oraz indywidualne możliwości psychofizyczne, w tym szczególne uzdolnienia;
2. Określenie zalecanych form, sposobów i okresu
udzielania uczniowi pomocy psychologicznopedagogicznej,
z uwzględnieniem zaleceń zawartych odpowiednio w orzeczeniu lub opinii
oraz indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia
i indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia;
⇒
W przypadku ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego:
zalecane formy, sposoby i okres udzielania uczniowi pomocy psychologicznopedagogicznej stanowią część indywidualnego programu edukacyjno –
terapeutycznego opracowywanego w ramach prac Zespołu;
Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia
Dla kogo zakłada się Kartę Indywidualnych
Potrzeb Ucznia?
Dla ucznia posiadającego:
–
opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym
poradni specjalistycznej,
–
orzeczenie o potrzebie indywidualnego
obowiązkowego rocznego przygotowania
przedszkolnego,
Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia
Dla kogo zakłada się Kartę Indywidualnych
Potrzeb Ucznia?
–
orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
–
dla ucznia, u którego ze względu na potrzeby
rozwojowe lub edukacyjne, nauczyciel,
wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista,
prowadzący zajęcia z uczniem, stwierdził potrzebę
objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia
Dla kogo nie zakłada się Karty Indywidualnych
Potrzeb Ucznia?
Karty nie zakłada się uczniowi posiadającemu:
orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
Plan działań wspierających
Dla kogo Plan działań wspierających (PDW) ?
ucznia lub grupy uczniów o jednorodnym
rozpoznaniu, wobec których, ze względu na potrzeby
rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości
psychofizyczne, określono potrzebę objęcia pomocą
psychologiczno-pedagogiczną;
posiadającego opinię poradni psychologicznopedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;
Plan działań wspierających
zawiera:
1. cele do osiągnięcia w pracy z uczniem w zakresie
pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
2. działania realizowane z uczniem w ramach
poszczególnych zalecanych form i sposobów
udzielenia uczniowi pomocy psychologicznopedagogicznej,
3. metody pracy z uczniem,
Plan działań wspierających
zawiera:
4. działania wspierające wobec rodziców ucznia,
5. zakres współdziałania z poradniami psychologiczno
pedagogicznymi, w tym poradniami
specjalistycznymi, placówkami doskonalenia
nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz
innymi instytucjami
działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
Kartę indywidualnych potrzeb ucznia :
1. Dołącza się do dokumentacji.
2. Po zakończeniu edukacji w danej szkole lub
przejściu do innej, rodzice otrzymują oryginał karty.
Kopia pozostaje w szkole.
3. Za zgodą rodziców, dyrektor przekazuje kopię karty
do szkoły/placówki, do której uczeń został przyjęty.
UCZEŃ
Orzeczenie o potrzebie
kształcenia specjalnego
Inne orzeczenia, opinie
Bez orzeczenia, bez opinii
(wymaga objęcia pomocą pp)
Orzeczenie o potrzebie kształcenia
specjalnego
Uczeń
niepełnosprawny :
niesłyszący (słabo słyszący)
niewidomy (słabo widzący)
z niepełnosprawnością ruchową, w
tym z afazją
z upośledzeniem umysłowym
z autyzmem, w tym z zespołem
Aspergera
z niepełnosprawnościami
sprzężonymi
Uczeń niedostosowany
społecznie
Uczeń zagrożony
niedostosowaniem
społecznym
Inne orzeczenia, opinie
Orzeczenie o potrzebie indywidualnego
przygotowania przedszkolnego
Orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania
dzieci i młodzieży wydane przez publiczną poradnię
psychologiczno – pedagogiczną
Opinia poradni psychologiczno - pedagogicznej
Proponowany model pracy z
uczniem jest trzypoziomowy
Pierwszy poziom - to poziom diagnostyczny,
drugi –to poziom programowy,
trzeci – to poziom praktyczny.
dwie ścieżki:
1. Jeżeli dziecko posiada orzeczenie o potrzebie
kształcenia specjalnego, Zespół przeprowadza
rozpoznanie w formie wielospecjalistycznej oceny
poziomu funkcjonowania.
2. W przypadku posiadania przez dziecko innego
orzeczenia lub opinii Zespół przeprowadza
rozpoznanie indywidualnych potrzeb ucznia.
Porównanie struktur
Plan działań
IPET
1. Cele do osiągnięcia
2. Działania realizowane z
uczniem
3. Metody pracy z uczniem
4. Zakres dostosowania
wymagań
edukacyjnych wynikających
z
programu nauczania
5. Działania wspierające
rodziców
ucznia
6. W zależności od potrzeb
zakres
współdziałania z poradniami
1. Zakres dostosowania wymagań
edukacyjnych wynikających z programu
nauczania
2. Rodzaj i zakres zintegrowanych działań:
rewalidacyjnych,
resocjalizacyjnych lub
socjoterapeutycznych
3. Formy i metody pracy z uczniem
4. Formy, sposoby i okres udzielania
uczniowi pomocy pp
5. Działania wspierające rodziców ucznia
6. Zajęcia rewalidacyjne i resocjalizacyjne
oraz inne odpowiednie dla ucznia
7. Zakres współpracy nauczycieli i
specjalistów z rodzicami
Ścieżka 1
Uczeń z orzeczeniem o potrzebie
kształcenia specjalnego
I. POZIOM DIAGNOSTYCZNY –
ROZPOZNAWANIE POTRZEB UCZNIA
W modelu uwzględnione są dwa typy działań diagnostycznych:
wstępne i monitorujące.
Rozpoznanie wstępne przeprowadzane w przedszkolu, szkole lub
placówce ma na celu zdobycie możliwie kompletnej wiedzy o
możliwościach psychofizycznych i indywidualnych potrzebach
rozwojowych i edukacyjnych ucznia.
Rozpoznanie monitorujące, przeprowadzane po określonym
czasie, ma na celu pozyskanie informacji pozwalających na
dokonanie oceny efektywności
podejmowanych działań. Służy planowaniu dalszego wsparcia.
Wielospecjalistyczna ocena poziomu
funkcjonowania ucznia – dane z zakresu :
Medycznego ( informacja: orzeczenie PPP, epikryzy szpitalne)
Psychologicznego ( informacja: orzeczenie PPP, opinie
psychologa) ocena funkcji poznawczych, ocena procesów
emocjonalnych i aktualnego stanu psychicznego dziecka, ocena
rozwoju społecznego
Pedagogicznego ( informacja: testy umiejętności, obserwacja,
dokumentacja ucznia) czytanie, pisanie, wypowiedzi ustne,
operacje na liczbach.
Społeczno - środowiskowego ( informacja: dokumentacja ucznia,
wywiady środowiskowe, wywiady z rodzicami) samoobsługa,
komunikacja; ocenie podlega zakres posiadanych umiejętności
i kompetencji stopień wykorzystania posiadanych kompetencji
w codziennym życiu.
Sformułowanie IPET
,, Istotą IPET jest łączenie funkcji podstawowych dla szkoły,
tj. nauczania i wychowania (funkcji edukacyjnej) z funkcją
terapeutyczną, która stanowi ważny element interwencyjnego
oddziaływania na odchylenia rozwojowe uczniów z
niepełnosprawnością. Te dwie funkcje nie mogą być realizowane
niezależnie od siebie, a to powoduje konieczność wskazania w
IPET swoistej części wspólnej dla edukacji i terapii”.
B. Marcinkowska, (2010)
II. POZIOM PROGRAMOWY –
PLANOWANIE WSPARCIA
Planując IPET, a w nim wszechstronne wspieranie rozwoju,
Zespół zobowiązany jest uwzględniać zadania wynikające
z podstawy programowej kształcenia ogólnego.
Należy podkreślić, że nie ma obligatoryjnego wzoru IPET.
Zróżnicowanie indywidualnych programów edukacyjnoterapeutycznych podyktowane jest rodzajem niepełnosprawności,
nasileniem niedostosowania społecznego, obowiązującą dla
ucznia podstawą programową i etapem edukacji.
Schemat 3. Elementy IPET i kierunki działań Zespołu
Ścieżka 2
Uczeń z opinią
lub innym orzeczeniem
I. POZIOM DIAGNOSTYCZNY – ROZPOZNAWANIE
POTRZEB UCZNIA
I. POZIOM DIAGNOSTYCZNY –
ROZPOZNAWANIE POTRZEB UCZNIA
,, Diagnosta stara się wykryć, jak warunki uczenia się wpływają
na przebieg i wyniki uczenia się, a jego celem w tym zakresie
jest uświadomienie uczniom i nauczycielom odpowiednich
zależności po to, by skuteczniej szukać drogi do spełniania
wymagań programowych”
B. Niemierko, 2009
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 18 sierpnia 2015 r.
w sprawie zakresu i form prowadzenia w
szkołach
i placówkach systemu oświaty działalności
wychowawczej, edukacyjnej, informacyjnej
i profilaktycznej w celu przeciwdziałania
narkomanii
W prezentacji wykorzystano materiały szkoleniowe
MEN z projektu ,,Podniesienie efektywności kształcenia
uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”
Dziękuję za uwagę !