Magiczny Teatralny Automat, czyli zima w środku lata

Magiczny Teatralny Automat, czyli zima w środku lata
„Magiczny Teatralny Automat” to interaktywny spektakl stworzony przez
Ondreja Spišáka, który po raz pierwszy został pokazany podczas zimowych Igrzysk Olimpijskich w Vancouver (2010). Plenerowe, częściowo
improwizowane widowisko, bawi parodiowanymi konkurencjami, zachwyca kostiumami oraz scenografią, a także pozwala widzowi włączyć się
do zabawy razem z aktorami.
Gdy tylko pierwszy ochotnik zakręci kołem fortuny, które pokazuje,
jaką dyscyplinę mają przedstawić aktorzy, zabawa zaczyna się na dobre.
Prowadzący tworzy dźwięk, dopasowując go do danej sytuacji, a pozostali aktorzy w sposób komiczny i lekko przerysowany odgrywają
charakterystyczne sceny danej konkurencji. Zaskakujące jest to, że
nawet jeśli dwa razy pod rząd wypadnie ten sam numer, aktorzy podejmują wyzwanie i pokazują tę samą scenę lekko ją modyfikując, udoskonalając, co bawi nas na nowo.
Cała sztuka opiera się na zimowych dyscyplinach sportowych, tj.: skoki
narciarskie, curling, czy chociażby łyżwiarstwo. Jest ich kilkanaście, a
aktorzy potrafią sparodiować każdą i nawet kilka razy ją zmienić. Dobrym przykładem są skoki narciarskie. Podczas pierwszego skoku obserwujemy niedoświadczonego narciarza, któremu w każdy możliwy sposób
przeszkadzał bocian, i który upadł podczas lądowania. Za drugim razem
widzimy mistrza skoków robiącego sobie selfie z owym bocianem i lądującego - z jego pomocą - w profesjonalny sposób.
Spektakl grany jest w teatralno-cyrkowym wozie zaprojektowanym
przez słowackiego artystę Františka Liptáka. Sceny ukazane na drzwiach
wozu pokazują każdą dyscyplinę w sposób karykaturalny, przerysowany,
wyrazisty. Ciekawa kolorystyka (kontrastujące, głębokie barwy)
przykuwa uwagę widza i nie pozwala długo o sobie zapomnieć. Aktorzy
ubrani są w kombinezony z numerami na plecach, na twarzy mają
narysowane rumieńce, a oczy podmalowane czarną farbą.ggg
Dzięki tej sztuce można poczuć atmosferę zimowych igrzysk olimpijskich
nawet w lecie, w parku. Emocje sportowej rywalizacji w połączeniu z
dużą dawką humoru rozbawiają do łez, nawet, a może szczególnie,
dorosłych. Dzieci są zachwycone możliwością współgrania z aktorami, a
rodzice mogą zabawić się oglądając arcydzieło słowackiego teatru.
„Magiczny teatralny automat”, reżyseria Ondrej Spišák, scenografia
František Lipták, Teatro Tatro (Słowacja).
Kinga Pajęcka