Poznajemy podstawowe figury geometryczne.

SCENARIUSZ LEKCJI
1. Informacje wstępne
•
Data
07.01.2013 r.
•
Klasa
IV c – PSP 20 w Opolu
•
Czas trwania zajęć
2 × 45 minut
•
Nauczany przedmiot
matematyka
•
Nauczyciel przedmiotu
Małgorzata Jackowska
2. Program nauczania
Matematyka z plusem
3. Temat lekcji
Poznajemy podstawowe figury
geometryczne.
(podstawa programowa pkt 7. Uczeń rozpoznaje
i
nazywa
figury:
punkt,
prosta,
półprosta
i odcinek).
4. Integracja:
•
wewnątrzprzedmiotowa
Wykonywane zadania doskonalą
rozumienie
czytanych
postępowanie
instrukcją,
zgodnie
umiejętność
pracy oraz pracy w zespole,.
•
międzyprzedmiotowa
lekcja nawiązuje do treści
polonistycznych.
5. Cele lekcji
•
wiadomości (kategorie A-B)
Uczeń:
•
-
zna podstawowe figury geometryczne A1
-
rozumie pojęcie prstej, półprostej i odcinka B1
-
rozumie pojęcie łamanej B2
umiejętności (kategorie C-D)
Uczeń potrafi:
-
rozpoznać podstawowe figury geometryczne C1
-
kreślić podstawowe figury geometryczne C2
-
kreślić łamane spełniające określone własności C3
treści,
z
czytaną
samodzielnej
•
postawy i zainteresowania
Uczeń potrafi:
-
pracować w sposób kreatywny i samodzielny,
-
dobrze organizować pracę,
-
odpowiedzialnie wywiązywać się z powierzonego zadania,
-
pracować w zespole.
6. Strategie nauczania
o - operacyjna
7. Metody nauczania
pogadanka, inscenizacja, problemowa.
8. Zasady nauczania
zasady wg Kupisiewicza: zasada świadomego
i aktywnego udziału uczniów w procesie
kształcenia, zasady wg Okonia: systemowości,
zasada
przystępności,
zasada
poglądowości
zasady wg Stawińskiego: zasada dydaktycznego
transformowania treści nauczania..
9. Formy pracy uczniów
zbiorowa, indywidualna.
10. Środki dydaktyczne
plansze z narysowanymi punktami, sznurek,
nożyczki, opowiadanie o geometrii, tablica
interaktywna, tablica szkolna.
11. Wykaz piśmiennictwa:
•
dla nauczyciela
„Matematyka w szkole” – czasopismo
matematyczne, GWO
12. Organizacja zajęć lekcyjnych (struktura lekcji)
Etapy
i fazy
lekcji
1.faza
wstępna
Zagadnienia,
zadania,
problemy lekcji
Sposoby
realizacji
zagadnień,
zadań,
problemów
Przywitanie
i sprawdzenie obecności
Sprawdzenie pracy domowej
(omówienie problemów, z którymi dyskusja
uczniowie mogli mieć kłopoty).
Podanie tematu i celu zajęć
(ponieważ jest to pierwsza lekcja
z geometrii nauczyciel wyjaśnia, czego
dotyczy ta dziedzina matematyki,
uczniowie przypominają znane sobie
figury geometryczne i wskazują
przedmioty w sali, które maj ich
kształt).
Spełnienie
założonych
celów lekcji
Uwagi
o realizacji
2. faza
Wybrani przez nauczyciela uczniowie pogadanka
realizacy otrzymują role:
jna
Zał 2
Uczeń 1 – punkt A
Uczeń 2 – punkt B
Uczeń 3 – punkt C
Uczeń 4 – punkt D
Uczeń 5 – narrator
Uczeń 6 – prosta
Uczeń 7 – nożyczki
Prosta przedstawiona zostanie jako
naciągnięty sznurek sięgający od
ściany do ściany. Po odcięciu
kawałków sznurka, jego końce
przytrzymują uczniowie grający role
punktów.
Zał 1. – opowiadanie, wg którego
przeprowadzana będzie inscenizacja
Inscenizacja opowiadania „Podróże inscenizacja
punktu A po Królestwie Geometrii”.
A1, B1
Omówienie inscenizacji, powtórzenie pogadanka
jakie figury geometryczne pojawiły się
w niej, omówienie własności każdej
z figur, wykonanie notatki zeszycie.
Zał 3 (prezentacja multimedialna).
C1, C2
Tworzenie łamanej otwartej i łamanej metoda
zamkniętej (figury tworzone są problemowa,
z kawałków sznurka trzymanych przez pogadanka
uczniów
odgrywających
role
punktów). Omówienie różnicy między
łamaną otwartą i zamkniętą.
Wykonanie
notatki
dotyczącej
łamanych. (zał 3).
B2, C3
3. faza
Zadanie uczniom pracy domowej:
pogadanka
podsumo Str 3 zeszyt ćwiczeń „Geometria”
GWO.
wująca
pracę lub
zaangaż
owanie
Zał 1.
Zał 2.
PODRÓŻE PUNKTU PO KRÓLESTWIE GEOMETRII
W Królestwie Geometrii mieszkał sobie punkt A. Był on bardzo
ciekawski i wszystko chciał wiedzieć. Gdy tylko zobaczył jakąś linię, zaraz
pytał: - Jak się ta linia nazywa? Czy jest ona długa, czy krótka?
Pewnego razu punkt pomyślał: Jak wiele tracę, tkwiąc ciągle w tym samym
miejscu! Wyruszam w podróż.
Jak pomyślał, tak zrobił. Wszedł na prostą. Szedł po niej bardzo długo. W końcu
zmęczył się, stanął i powiedział:
- Jak długo mam tak iść? Czy daleko jeszcze do końca tej prostej?
Prosta roześmiała się:
- Och, punkcie! Wcale nie dojdziesz do końca: nie wiesz, że prosta nie ma
końca?
- To ja zawracam – powiedział punkt A. – Na pewno poszedłem nie w tę stronę,
co trzeba.
- Z drugiej strony też nie ma końca. Linia prosta wcale nie ma końców.
Punkt zmartwił się - To jak to: będę szedł i szedł bez końca?
- Jeżeli nie chcesz iść bez końca, to wezwijmy na pomoc nożyczki.
- O, tak, tak – ucieszył się punkt A. – Ale po co?
- Zaraz zobaczysz – odpowiedziała prosta.
Nożyczki zjawiły się natychmiast. Ciach, ciach i przecięły prostą – krzyknął
punkt. – Jest koniec, brawo! A czy można zrobić koniec z drugiej strony?
- Czemu nie – zgodziły się nożyczki.
- Jakie to ciekawe! – zawołał punkt A. – Co to się zrobiło z mojej prostej! Z
jednej strony
koniec, z drugiej strony koniec. Jak to się nazywa?
- To jest odcinek – powiedziały nożyczki. – Właśnie, punkcie, jesteś na odcinku
prostej.
- Odcinek, odcinek prostej – z zadowoleniem powtarzał punkt, spacerując po
odcinku tam i z powrotem.
- Zapamiętam tę nazwę. Fajnie być na odcinku. Ale prosta też mi się podobała.
Szkoda, że jej już nie ma. Przecież teraz, zamiast prostej, mam odcinek i jeszcze
dwa te... nie wiem jak to się nazywa. Też odcinki?
- Nie – odpowiedziały nożyczki. – Przecież one mają tylko z jednej strony
koniec, a z drugiej strony końca nie ma. Nazywają się inaczej.
- A jak się nazywają?
- Półproste.
Punkt zawołał z radością:
- One są podobne do promieni słońca.
I pobiegł dalej szukać nowych figur w tym ciekawym Królestwie Geometrii...
Tekst pochodzi z artykułu Elżbiety Flis „Podróże punktu A po Królestwie Geometrii”. Czasopismo „Matematyka w szkole” nr 31 rok 2005