Dom nienawiści 1. Chcę uciec z domu nienawiści! Tu nie ma

Dom nienawiści
1. Chcę uciec z domu nienawiści!
Tu nie ma miejsca dla łez!
Chcę uciec szybko, bezszelestnie!
Nikt nie wie gdzie jestem.
Świat dawno już sprzedał swoje dobre imię.
Walcząc o sławę jednego dnia!
Ref. Ziemia przestała już dawno, moim domem być!
Stach wierzyć w cuda i strach nawet drwić!
Błękitny motyl, uwięziony w szklance!
Pyta się mnie, ile jeszcze dane będzie mu żyć!
2.Chcę uciec z domu nienawiści, którego aniołami stróżami są tyrani!
Tu nie ma miejsca, dla nadziei, odradzającej się jak feniks z popiołów!
Czy nikt nie wie, że można przestać głosować na szaleńców,
wsłuchując się w głosy fałszywych proroków?
Ref. Ziemia przestała już dawno, moim domem być!...
3. Ile jeszcze zostało nam, wszystkim szans?
To my jesteśmy nadzieja świata!
My szarzy ludzie, co śnimy wciąż o cudzie!
Anioły wolności, lepszego dnia chcą,
jako pierwsze giną w tłumie,
zmieniając oblicze jutra, na przekór wszystkim!
Nie straszne im rewolucje, układy i petrodolary!
Nie chcą setek fałszywych proroctw, przeczących samym sobą!
Ref. Ziemia przestała już dawno, moim domem być!...
Tekst: Justyna „Justa” Margielewska