pobierz - BIP MC

Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
Warszawa, dn. 26.08.2016 r.
KIGEiT/936/08/2016
Sz. P. Anna Streżyńska
Minister
Ministerstwo Cyfryzacji
ul. Królewska 27
00-060 Warszawa
Działając w imieniu Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji z siedzibą
w Warszawie (dalej „Izba” lub „KIGEiT”), w związku z konsultacjami społecznymi projektu rozporządzenia Ministra Cyfryzacji zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania pomocy na
rozwój infrastruktury szerokopasmowej w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na
lata 2014-2020, przedstawiamy poniższe stanowisko z uprzejmą prośbą o jego analizę i uwzględnienie w ramach finalnej wersji przepisów, jak również w ramach kształtowania holistycznej polityki Resortu dotyczącej wspierania ze środków publicznych inwestycji w sieci nowej generacji, w
tym w szczególności perspektywy finansowania budowy sieci z Programu Operacyjnego Polska
Cyfrowa (dalej „POPC”).
Na wstępie Izba pozytywnie ocenia proponowaną zmianę przepisów jako skuteczne rozwiązanie mające na celu zapewnienie dostępu do szybkiego Internetu dla tysięcy szkół
i placówek oświatowych w Polsce, które obecnie, z uwagi na brak odpowiedniej infrastruktury,
nie posiadają takiego dostępu. Idea budowania społeczeństwa cyfrowego i likwidacji wykluczenia
na obszarach białych i szarych plam poprzez zapewnienie, bez względu na technologię, powszechnego dostępu do usług telekomunikacyjnych najnowszej generacji zawsze była bliska postulatom Izby przedstawianym w rozlicznych stanowiskach dotyczących konsultowanych propozycji legislacyjnych Resortu.
ul. Stępińska 22/30, 00-739 Warszawa, tel.: +48 22 8510309, 8406522, fax: +48 22 8510300, e-mail: [email protected]
http://www.kigeit.org.pl; NIP 5260029121 Konto: BGŻ BNP PARIBAS O/Warszawa nr: 52 1600 1374 0003 0052 2279 1001
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
Mając na względzie, że zarówno regulacje Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z
dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym
w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu z dnia 17 czerwca 2014 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 187, str. 1,
dalej „Rozporządzenie UE”) oraz Rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji w sprawie
udzielania pomocy na rozwój infrastruktury szerokopasmowej w ramach Programu Operacyjnego
Polska Cyfrowa na lata 2014-2020 z dnia 16 września 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1466, dalej
„Rozporządzenie MC”), Izba przypomina, że dofinansowywanie w ramach pomocy publicznej
inwestycji w sieci telekomunikacyjne nowej generacji musi być dokonywane przy poszanowaniu
zasady neutralności technologicznej (motyw 71 oraz art. 52 ust. 4 Rozporządzenia UE, jak również § 4 ust. 5 Rozporządzenia MC). Z kolei stworzenie warunków do zapewnienia neutralności
technologicznej jest jednym z celów „ustawy-matki” regulującej funkcjonowanie rynków telekomunikacyjnych i kształtowanie polityki regulacyjnej tj. ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 243 ze zm.).
Zasada neutralności technologicznej wyklucza preferowanie jednej technologii transmisji
danych czy świadczenia usług telekomunikacyjnych w sytuacji, gdy usługi te mogą być bez
uszczerbku dla ich jakości świadczone w innej technologii czy standardzie. Art. 52 ust. 4 Rozporządzenia UE oraz § 4 ust. 5 Rozporządzenia MC nakazują poszanowanie zasady neutralności
technologicznej w związku z finansowaniem inwestycji w ramach pomocy publicznej.
Przy obecnym rozwoju technologicznym dostarczanie usług telekomunikacyjnych
w technologii stacjonarnej i mobilnej jest względem siebie subsydiarne, oczywiście
z uwzględnieniem specyfiki (wymagań technicznych) każdej z tych technologii. We współczesnym świecie nie ma możliwości budowania społeczeństwa informacyjnego z pominięciem dostarczania usług w technologii mobilnej, dlatego inwestycje w te sieci powinny korzystać między
innymi z dofinansowania ze środków publicznych na takich samych zasadach jak inwestycje w
sieci stacjonarne. W ocenie Izby nie można przy wykładni pojęcia neutralności technologicznej
pomijać także tego, że dostęp do mobilnych usług telekomunikacyjnych jest pożądany społecznie
na równi z dostępem do usług świadczonych w technologii stacjonarnej. Co więcej, w niektórych
lokalizacjach, z uwagi na ukształtowanie terenu, gęstość zaludnienia czy rozproszenie zabudowy
jedyną dostępną technologią świadczenia usług szerokopasmowych będzie technologia mobilna.
Powyższe stanowisko Izby znajduje oparcie w przepisach powszechnie obowiązującego
prawa. Izba wskazuje, że definicja sieci NGA (tj. sieci nowej generacji, czyli przedmiotu konsultacji społecznych w ramach projektu noweli Rozporządzenia MC) w § 2 pkt 11 Rozporządzenia w
związku z art. 2 pkt 138 Rozporządzenia UE nie została ograniczona wyłącznie do sieci stacjo2
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
narnych, ale obok sieci stacjonarnych (światłowodowych sieci dostępowych i zaawansowanych,
unowocześnionych sieci kablowych) obejmuje także zaawansowane bezprzewodowe sieci dostępowe zapewniające w sposób niezawodny wysokie szybkości przypadające na abonenta. Sieci
bezprzewodowe jako jeden z rodzajów sieci NGA w założeniu ustawodawcy zarówno unijnego,
jak i krajowego, powinny zatem korzystać ze wsparcia gwarantowanego przez Rozporządzenie
MC i Rozporządzenie EU na takich samych zasadach jak sieci stacjonarne. Oznacza to, że budujący sieci mobilne powinni rozliczać swoje inwestycje i kwalifikować w ramach programu operacyjnego wydatki ponoszone na projekty realizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polegające na budowie sieci NGA zgodnie z § 4 Rozporządzenia MC. W konsekwencji nie powinno
także ulegać wątpliwości, że sieci NGA, o których mowa w projekcie noweli Rozporządzenia MC
jako inwestycje wspierane ze środków publicznych, to sieci stacjonarne oraz mobilne, a zaliczenie
sieci do NGA nie jest związane z ich technologią, a jakością gwarantowanych przez te sieci usług.
W związku z powyższym Izba wnosi, aby rozszerzyć nowelizację Rozporządzenia MC, w
ten sposób, aby w § 4 ust. 1 Rozporządzenia MC otrzymał następujące finalne brzmienie:
„Wsparcie może być udzielone na projekty realizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
polegające na budowie sieci NGA zapewniających przepustowość co najmniej 30 Mb/s do użytkownika końcowego.”
Izba z niepokojem odnotowuje, że inwestorzy sieci mobilnych nie są traktowani jak inwestorzy w sieci stacjonarne. Inwestycje w sieci mobilne spotykają problemy z kwalifikowalnością
ponoszonych wydatków w związku z ich ujęciem w ramach programów operacyjnych jako wydatki niekwalifikowane tj. nie nadające się do objęcia wsparciem ze środków publicznych. Podczas dotychczasowych prac Izba już podnosiła, że w POPC w ramach pkt 4.2.3 do kwalifikowanych kosztów nie zalicza się wydatków dotyczących aktywnych elementów sieci, w szczególności urządzeń telekomunikacyjnych, w tym urządzeń radiowych instalowanych w telekomunikacyjnej sieci szkieletowej i dystrybucyjnej. Taki brak wsparcia inwestycji w sieci mobilne jest nie
tylko niezrozumiały jako skutkujący nieuzasadnionym uprzywilejowaniem technologii stacjonarnej jako medium usługowego, ale jest przede wszystkim sprzeczny z Rozporządzeniem UE.
Zgodnie z omawianymi regulacjami (art. 52 ust. 2 lit. d) za koszty kwalifikowalne uznaje się
koszty inwestycyjne budowy sieci NGA, a więc także te koszty, które zostały wyłączone ze
wsparcia w ramach POPC. Tymczasem KIGEiT wyjaśniała, że sieć dystrybucyjna (łącząca węzły
sieci dostępowej) jest elementem niezbędnym do wybudowania na terenach interwencji, bez niej
sieć dostępowa jako taka nie będzie w praktyce funkcjonować (inwestycja zbędna i bezużyteczna). W technologii mobilnej główne wydatki w sieci dystrybucyjnej ponoszone są na radiowe
3
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
urządzenia aktywne, inaczej niż wydatki w technologii stacjonarnej związane w przeważającej
części z infrastrukturą pasywną. Analogiczna uwaga związana była z wyłączeniem kwalifikowalności kosztów energii elektrycznej (pkt 4.1.1 POPC) oraz rekomendacją co do kwalifikowalności
kosztów najmu, dzierżawy lub leasingu pasywnej i aktywnej infrastruktury szerokopasmowej, a
także elementów infrastruktury elektroenergetycznej, sanitarnej, wodociągowej oraz kanałów
technologicznych (pkt 4.1.1 ppkt 5). Izba podnosiła, że obecna regulacja omawianych regulacji
POPC stanowi dyskryminację inwestycji ze względu na przyjętą technologię. Z tych samych
względów należałoby uznać jako kwalifikowane wydatki ponoszone na nakłady odtworzeniowe.1
Mając na względzie rozwój technologiczny i subsydiarny charakter technologii stacjonarnej i mobilnej względem siebie, nie znajduje uzasadnienia opisane powyższej uprzywilejowanie
pod kątem kwalifikowalności wydatków pomocy publicznej inwestycji w sieci stacjonarne. W
skrajnym scenariuszu, technologia mobilna, na skutek przyjętego rozwiązania eliminującego
wsparcie publiczne dla aktywnych elementów sieci dystrybucyjnej, zostanie pośrednio wyłączona
(jako technologia dyskryminowana) z POPC, a w scenariuszu bardziej umiarkowanym – na rynku
usług oferowanych przy wykorzystaniu NGA nie będzie mogła rozwinąć się skuteczna konkurencja, bowiem wkład własny, nierefinansowany w ramach POPC, inwestora w sieci mobilne postawi go w znaczenie gorszej sytuacji, mając na względzie rentowność inwestycji, niż inwestora
otrzymującego wsparcie z POPC dla realizacji sieci stacjonarnych.
1
tak:
uwagi KIGEiT zgłoszone w ramach warsztatów GSSR w dniu 27 lipca 2016 r. w Ministerstwie Cyfryzacji dotyczące
kwalifikowalności wydatków w ramach I Osi POPC:
1. uwaga 14
• treść uwagi: brak punktu dotyczącego kosztów energii elektrycznej
• propozycja zmiany zapisu: Dodanie dodatkowego ppktu: Za kwalifikowalne uznaje się wydatki poniesione
na pokrycie: kosztów energii elektrycznej związanej z realizacją projektu
2. uwaga 15
• treść zapisu POPC: Za kwalifikowalne uznaje się następujące wydatki poniesione na pokrycie: kosztów
najmu, dzierżawy lub leasingu pasywnej infrastruktury szerokopasmowej, a także elementów infrastruktury
elektroenergetycznej, sanitarnej, wodociągowej oraz kanałów technologicznych
• propozycja zmiany zapisu: Za kwalifikowalne uznaje się następujące wydatki poniesione na pokrycie:
kosztów najmu, dzierżawy lub leasingu pasywnej i aktywnej infrastruktury szerokopasmowej, a także elementów infrastruktury elektroenergetycznej, sanitarnej, wodociągowej oraz kanałów technologicznych
3. uwaga 16
• treść zapisu POPC: Za niekwalifikowalne uznaje się : Wszelkie wydatki dotyczące aktywnych elementów
sieci, w szczególności urządzeń telekomunikacyjnych, w tym urządzeń radiowych instalowanych w telekomunikacyjnej sieci szkieletowej i dystrybucyjnej
• propozycja zmiany zapisu: usunięcie tego zapisu, czyli całego punktu
• propozycja zmiany zapisu: Propozycja usunięcia tego zapisu czyli całego punktu.
4
Krajowa Izba Gospodarcza Elektroniki i Telekomunikacji
W związku z powyższym Izba wnosi, aby dodatkowo rozszerzyć nowelizację Rozporządzenia MC, w ten sposób, aby w § 7 ust. 4 Rozporządzenia MC otrzymał następujące finalne
brzmienie:
„Do wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem zalicza się wydatki na kategorie
kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w art. 52 ust. 2 lit. a, b i d rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014. W szczególności są to wydatki poniesione na pokrycie:
1) kosztów inwestycyjnych budowy pasywnej infrastruktury szerokopasmowej, w tym robót
i materiałów budowlanych oraz dostaw i instalacji elementów infrastruktury szerokopasmowej;
2) kosztów przygotowania dokumentacji niezbędnej do wykonania robót budowlanych, z
wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 6 pkt 4;
3) kosztów nabycia prawa do dysponowania nieruchomością związaną z realizacją projektu;
4) kosztów dostawy, instalacji i uruchomienia urządzeń telekomunikacyjnych stanowiących infrastrukturę aktywną sieci NGA;
4a) kosztów aktywnych elementów sieci NGA, w szczególności urządzeń telekomunikacyjnych, w tym urządzeń radiowych instalowanych w telekomunikacyjnej sieci szkieletowej i
dystrybucyjnej;
5) kosztów najmu, dzierżawy lub leasingu pasywnej i aktywnej infrastruktury szerokopasmowej, a także elementów infrastruktury elektroenergetycznej, sanitarnej, wodociągowej
oraz kanałów technologicznych;
6) kosztów inwestycyjnych budowy sieci NGA, w tym związanych z przebudową i rozbudową podstawowej sieci szerokopasmowej do standardu sieci NGA;
6a) kosztów energii elektrycznej związanej z realizacją projektu;”
6b) kosztów poniesionych jako nakłady odtworzeniowe na wydatki określone w pkt 1-6a i 7
po zakończeniu projektu;
7) kosztów nabycia wartości niematerialnych i prawnych.”
Prezes Zarządu
Stefan Kamiński
5