pobierz

Uwagi T-Mobile Polska S.A. do projektu rozporządzenia Ministra Administracji i
Cyfryzacji w sprawie udzielania pomocy na rozwój infrastruktury szerokopasmowej w
ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na lata 2014–2020 – Projekt z 17 marca
2015 r (Projekt rozporządzenia).
1.
Przedmiot wsparcia oraz obszary objęte dofinansowaniem
Po pierwsze, chcielibyśmy zwrócić uwagę, iż Program Operacyjny Polska Cyfrowa przewiduje - w
uzasadnionych wypadkach - możliwość budowy sieci dostępowych o parametrach poniżej 30 Mb/s.
Tymczasem, fakt ten w ogóle nie został uwzględniony w Projekcie rozporządzenia. W praktyce oznacza to, że
obszary o najbardziej niekorzystnej z punktu widzenia charakterystyce (obszary najsłabiej zaludnione, o
niskiej gęstości zaludnienia, odległe, o trudnym ukształtowaniu terenu) zostaną pozbawione możliwości
uzyskania wsparcia w celu zapewnienia mieszkańcom tych obszarów dostępu do usługi szerokopasmowego
Internetu.
Kolejną kwestią, na którą chcielibyśmy zwrócić uwagę jest brak spójności w definicjach pojęcia sieci NGA
przewidzianych w § 4. 1. oraz § 4. 2 Projektu rozporządzenia.
Pragniemy zwrócić uwagę, iż § 4. 1. Projektu rozporządzenia stanowi, iż „wsparcie może być udzielone na
projekty realizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polegające na budowie lub rozbudowie lub
przebudowie infrastruktury szerokopasmowej sieci NGA zapewniających w sposób niezawodny prędkość
transmisji danych co najmniej 30 Mb/s do użytkownika końcowego”.
Z kolei, § 4. 2. przewiduje, że „wsparcie może być udzielone na projekt realizowany na obszarach, na których
nie
istnieje
o
prędkości
infrastruktura
transmisji
sieci
NGA
danych
co
umożliwiająca
najmniej
świadczenie
30
Mb/s
usług
do
dostępu
użytkownika
do
internetu
końcowego
i najprawdopodobniej nie powstanie na zasadach komercyjnych w ciągu trzech lat od dnia rozpoczęcia
konsultacji społecznych dotyczących tych obszarów.”
Należy zwrócić uwagę, iż obydwa postanowienia dotyczą infrastruktury NGA (w pierwszym ustępie
dodatkowo infrastruktura sieci została „dookreślona” przez przymiotnik „szerokopasmowa”, który jednakże
nie został nigdzie zdefiniowany), lecz definiują ją w całkowicie odmienny sposób.
W naszej ocenie brak jest powodów dla stosowania odmiennych definicji. Wręcz przeciwnie obydwie
definicje powinny być tożsame, ponieważ odnoszą się do tej samej kwestii. Jeśli wsparciem ma być objęta
budowa sieci NGA (§ 4. 1.) na obszarach geograficznych, gdzie jej nie ma (§ 4. 2.), to nie ma powodów
uzasadniających odmienne definiowanie sieci/infrastruktury NGA w zależności od tego, czy chodzi o sieci
istniejące czy planowane do realizacji ze wsparciem ze środków unijnych.
Ponadto należy zwrócić uwagę, że definicja zawarta w ust. 1 nie odnosi się do usługi dostępu do Internetu a
jedynie do usługi transmisji danych. Pozostawienie takiej definicji oznacza, że będzie można - przy
wykorzystaniu środków publicznych – wybudować sieć, która nie będzie musiała zapewniać dostępu do
Internetu. Przy pozostawieniu takiego brzmienia tego postanowienia operator nie będzie musiał świadczyć
na rzecz użytkownika końcowego usługi dostępu do Internetu. Tym bardziej, że w Projekcie rozporządzenia
w ogóle brak jest jakiegokolwiek postanowienia, że operator ma mieć obowiązek zapewnienia
użytkownikowi końcowemy usługi dostępu do Internetu. W naszej ocenie jest to niezgodne celami oraz
postanowieniami POPC i Narodowego Planu Szerokopasmowego.
Dodatkowo, definicja z § 4. 1 zawiera nieostre pojęcia jak np.: „szerokopasmowy”, „w sposób niezawodny”,
co niepotrzebnie będzie budzić problemy interpretacyjne. W naszej ocenie pojęcia te powinny zostać
usunięte.
W naszej ocenie definicja przewidziana w Projekcie rozporządzenia powinna przyjąć następujące
brzemiennie:
„Budowa, rozbudowa lub przebudowa sieci dostępowej o parametrach co najmniej 30 Mb/s oznacza
stworzenie sieci w oparciu o technologie umożliwiające przesyłanie strumienia danych do obiektu
1
użytkownika z Punktu Wymiany Ruchu z prędkością nie mniejszą niż 30 Mb/s, przy czym projekt i wykonanie
sieci zarówno po stronie elementów sieci jak i elementów po stronie użytkownika na obszarze interwencji
2
powinien zapewniać uzyskiwanie takiej przepływności ”.
1
Punkt wymiany ruchu internetowego (IX – Internet eXchange) Internet eXchange) – punkt styku sieci wielu dostawców dostawców Internetu i dostawców
treści, umożliwiający wymian ruchu IP pomiędzy ich sieciami telekomunikacyjnymi. Prezentacja UKE- https://www.uke.gov.pl/files/?id_plik=1145
2
Przepływność (ang. bit rate lub bitrate) – w telekomunikacji i informatyce: prędkość, z jaką sygnał cyfrowy przepływa przez kanał łączności.Przepływność
mierzy się w bitach na sekundę (b/s) lub bajtach na sekundę (B/s = 8 b/s) i ich krotnościach (kb/s, Mb/s, Gb/s, kB/s, MB/s itd.). Używane są zarówno prefiks y
dziesiętne (k = 1000, M = 1 000 000) jak i binarne (k = 1024, M = 1 048 576). Przepływność potocznie bywa mylnie utożsamiana z przepustowością –
przepływność jest miarą natężenia strumienia danych, podczas gdy przepustowość jest stałym parametrem charakteryzującym kanał łączności. Wikipedia http://pl.wikipedia.org/wiki/Przep%C5%82ywno%C5%9B%C4%87
2
W naszej ocenie , pomiar spełnienia wymagań powinien być dokonywany zgodnie z ustaleniami dokonanymi
pod auspicjami UKE w ramach tzw. Memorandum jakościowego odnośnie pomiarów dla sieci stacjonarnych z
odpowiednimi modyfikacjami, które powinny uwzględniać odniesienie się do danego obszaru objętego
interwencją. Informacje na temat zasad takiego pomiaru zawarte są dokumencie „Raport z prac
realizowanych w ramach memorandum w sprawie współpracy na rzecz podnoszenia jakości usług na rynku
telekomunikacyjnym wersja 1.04, z dnia 2014.02.07 Warszawa, 2014” (str. 23-26). Jest to standard
wypracowany przez rynek i regulatora.
2.
Wydatki/koszty kwalifikowalne
Projekt rozporządzenia jest bardzo niejednoznaczny w zakresie kosztów kwalifikowalnych, które będą mogły
być objęte wsparciem w ramach działania 1.1 Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na lata 2014–2020
POPC.
W
naszej
ocenie
precyzyjne
określenie
kosztów
kwalifikowalnych
do
objęcia
wsparciem/dofinansowaniem ma zasadnicze znaczenie z punktu widzenia podjęcia decyzji co do
zaangażowania się przedsiębiorcy w dany projekt, albowiem realnie może wpłynąć na biznes plan danego
przedsięwzięcia. Dlatego też kategorie wydatków objętych dofinansowaniem nie powinny budzić żadnych
wątpliwości, zwłaszcza w sytuacji, gdy odniesienie do nich zawarte jest w kryteriach merytorycznych
projektu (a taki zamiar uzewnętrznił się we wstępnej propozycji kryteriów przedstawionych w ramach Grupy
Roboczej ds. Sieci Szerokopasmowych w ramach Komitetu Monitorującego POPC).
Po pierwsze, pragniemy zwrócić uwagę, iż w Projekcie rozporządzenia pojawiają się pojęcia nieznane w
innych aktach prawnych i niezdefiniowane w samym rozporządzeniu. W związku z powyższym, w naszej
ocenie, doprecyzowania wymaga zakres pojęcia „pasywna infrastruktura szerokopasmowa” (określonego
w § 7. ust. 4 pkt 1 Projektu rozporządzenia) oraz relacja tego pojęcia do pojęcia infrastruktura
telekomunikacyjna w rozumieniu Prawa telekomunikacyjnego (art. 2 pkt. 8 Prawa telekomunikacyjnego
definiuje ją jako urządzenia telekomunikacyjne, oprócz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, oraz w
szczególności linie, kanalizacje kablowe, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt, wykorzystywane
do zapewnienia telekomunikacji). W naszej ocenie już samo pojęcie „infrastruktura pasywna”, jakkolwiek
potocznie używane, jest dalece niejednoznaczne i nie ma definicji legalnej (nie wiadomo, czy w ogóle
stanowi podzbiór infrastruktury telekomunikacyjnej w rozumieniu Prawa telekomunikacyjnego, a jeśli tak, to
jaki?), ale dodatkowo uzupełnione przymiotnikiem „szerokopasmowa” (również jak wcześniej zostało
wskazane pojęciem niezdefiniowanym w Projekcie rozporządzenia) powoduje jeszcze większe problemy
interpretacyjne. Nie jest więc dla nas jasne, czy kategoria ta (określona w § 7. ust. 4 pkt 1 Projektu
rozporządzenia) obejmuje koszty związane z budową, rozbudową, przebudową, dzierżawą tego typu
elementów infrastruktury telekomunikacyjnej jak wieże, maszty, słupy, kable, konstrukcje wsporcze itp., czy
też tego typu elementy zawierają się w § 7. ust. 4 pkt 3 Projektu rozporządzenia, bądź też w ogóle nie zostały
3
objęte żadną kategorią wydatków. Brak jasności w tym zakresie utrudnia możliwości zajęcia konkretnego,
merytorycznego stanowiska. Dlatego kwestia ta wymaga uprzedniego wyjaśnienia. Jednakże – z ostrożności
procesowej – chcielibyśmy wskazać, iż wydatki związane z budową, rozbudową, przebudową takich
elementów jak wymienione powyżej (wszelkie wydatki związane z budową, rozbudową, przebudową
infratruktury telekomunikacyjnej) powinny być uznane jako wydatki kwalifikowalne w ramach działania 1.1.
POPC. Niezależnie od powyższego - w naszej ocenie - również dzierżawa (a także prawo do dysponowania
taką infrastrukturą na podstawie innych tytułów, np. najem, umowa kolokacji itp.,) tego typu elementów
również powinna być objęta wsparciem. Dodatkowo, powinno to obejmować dzierżawę (lub inny tytuł) do
powierzchni obiektów budowlanych lub znajdujących się w obiektach budowalnych, na których lub w
których są one instalowane.
Kolejną kwestią, która łączy się częściowo z powyższym jest kwestia relacji kategorii kosztów określonych
w § 7. ust. 4 pkt 1 z kategoriami kosztów określonych w pkt 2 i 3. Na podstawie wstępnej analizy
wnioskujemy, iż mogą one (w zależności od konkretnych definicji) obejmować te same wydatki. Na przykład
wydatki zawarte w § 7. ust. 4 pkt 2 powinny być objęte pkt 1. Dlatego w naszej ocenie kwestia ta wymaga
wyjaśnienia.
Pragniemy również zwrócić uwagę na nieprecyzyjność sformułowania zawartego w § 7. ust. 4 pkt 2.: „pod
warunkiem zapewnienia zasobów umożliwiających umieszczenia sieci telekomunikacyjnych przez innych
operatorów telekomunikacyjnych”. Przy takim sformułowaniu fakt, czy dany koszt związany z inwestycją jest
kwalifikowalny do wsparcia będzie uznaniowe. Nie zostało bowiem określone, kiedy zostały zapewnione
zasoby umożliwijące umieszczenie sieci telekomunikacyjnych przez innych operatorów telekomunikacyjnych.
Doprecyzowania i wyjaśnienia wymaga zawarte w § 7. ust. 4 pkt 5 pojęcie koszty inwestycyjne budowy sieci
NGA, w szczególności dookreślenia wymaga, czy tym pojęciem objęte są tzw. elementy „aktywne” –
urządzenia telekomunikacyjne, np. składające się na stację bazową. T-Mobile Polska stoi na stanowisku, iż
tak być powinno, jednakże nie jest to wyraźnie określone w Projekcie rozporządzenia. Odpowiedzi na to
pytanie nie daje również uzasadnienie do Projektu rozporządzenia. Jeśli jednak okazałoby się, że pojęcie to
nie obejmuje urządzeń/elementów „aktywnych”, to T-Mobile wnosi o wprowadzenie takiej kategorii. W
dużej części bezprzewodowe sieci NGA składają się właśnie z urządzeń „aktywnych”. Wyeliminowanie tego
typu kosztów z możliwości wsparcia spowoduje nieuzasdanione wyłączenie z możliwości wsparcia w ramach
POPC operatorów, którzy zainteresowani byliby realizacją inwestycji w oparciu o technologie
bezprzewodowe. Ponadto, naszym zdaniem kategoria określona w § 7. ust. 4 pkt 5 powinna obejmować
budowę, przebudowę i rozbudowę sieci NGA i niesłusznie została ograniczona jedynie do budowy sieci NGA.
W § 7. ust. 4 pkt 5 Projektu rozporządzenia jako koszt kwalifikowalny uwzględniono koszty/wydatki związane
z przygotowaniem dokumentacji wymaganej do zgłoszenia budowy lub uzyskania pozwolenia na budowę
oraz dokumentacji powykonawczej w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. W naszej
4
ocenie kategoria tych kosztów została w sposób nieuzasadniony zawężona do kosztów związanych ze
spełnieniem wymogów wynikających jedynie z Prawa budowlanego, natomiast nie zostały uwzględnione
wydatki związane z przygotowaniem dokumentacji inwestycyjnej, niezbędnej do zgodnego z prawem
przeprowadzenia inwestycji, a wynikające z innych przepisów prawa. Jako przykład można wymienić wydatki
związane z przygotowaniem inwestycji, zgodnie z wymaganiami środowiskowymi, np. koszty pomiarów pól
elektromagnetycznych itp. Dlatego ta kategoria wydatków powinna w naszej ocenie zostać rozszerzona w
taki sposób, aby objęła przygotwanie wszelkiej dokumentacji niezbednej do zgodnej z prawem realizacji
inwestycji (uzyskania wszelki zgód administracyjno-prawnych).
W naszej ocenie kategoria wydatków zawarta w § 7. ust. 4 pkt 6 Projektu rozporządzenia powinna
obejmować opłaty publicznoprawne związane z przygotowaniem i realizacją oraz eksploatacją projektu, w
szczególności za wydanie decyzji, zgód, zezwoleń, pozwoleń itp.
Niejasne jest w naszej ocenie sformułowanie zawarte w § 7. ust. 4 pkt 7 i wymaga doprecyzowania, co
konkretnie mieści się w tej kategorii wydatków.
Zgodnie z rozumieniem T-Mobile Polska, przy obecnym sformułowaniu, brak będzie możliwości objęcia
wsparciem wydatków ponoszonych na pracę własnych pracowników, w przypadku realizowania przez nich
budowy, rozbudowy, przebudowy infrastruktury, sieci NGA itp. Przy takim sformułowaniu zlecenie
wykonania prac przedsiębiorcy zewnętrznemu będzie podlegało dofinansowaniu natomiast wykonanie tej
pracy przez własnych pracowników przedsiębiorcy nie zostanie objęte wsparciem. W naszej ocenie takie
podejście nie jest uzasadnione.
3.
Zobowiązanie do zapewnienia hurtowego dostępu telekomunikacyjnego
Zgodnie z § 7. 2. Projektu rozporządzenia przewidywane jest zobowiązanie do zapewnienia hurtowego
dostępu telekomunikacyjnego przez okres co najmniej 7 lat od dnia zakończenia realizacji projektu, a w
przypadku zapewnienia dostępu do kanalizacji kablowej i antenowych konstrukcji wsporczych zobowiązanie
to miałoby być nieograniczone w czasie.
Po pierwsze, pragniemy zwrócić uwagę, iż pojęcie „antenowe konstrukcje wsporcze” nie jest pojęciem
zdefiniowanym
w
prawie
budowlanym,
ani
w
niniejszym
projekcie
rozporządzenia
i dodatkowo na tle stosowania przepisów prawa budowlanego budzącym istotne wątpliwości
interpretacyjne. Brak takiej definicji został nawet zidentyfikowany jako jedna z barier inwestycyjnych w
ramach tzw. Memorandum szerokopasmowego. Fakt ten jest więc znany Ministerstwu Administracji i
Cyfryzacji. Nawet, gdyby przyjąć, że pojęcie to zostanie zdefiniowane to antenowa konstrukcja wsporcza
będzie kategorią zawierającą zróżnicowane elementy o bardzo odmiennej charakterystyce. Mogą to być
także takie elementy jak np. obejmy na kominie, elementy mocujące anteny, itp. W przypadku niektórych z
5
tego typu elementów może w ogóle nie istnieć możliwość ich udostępniania. Element mocujący antenę do
elewacji może być tylko wykorzystywany do jej mocowania. Dlatego posługiwanie się w projekcie
rozporządzenia nieostrym pojęciem nie jest właściwe.
Niezależnie od powyższego zastrzeżenia, chcielibyśmy również zwrócić uwagę, iż obecne sformułowanie
może sugerować, iż operator może być zobowiązany utrzymywać inwestycję po okresie trwałości tylko po to,
aby udostępniać ją innym podmiotom.
Ponadto, niezrozumiałe jest, dlaczego nieograniczony w czasie dostęp do infrastruktury pasywnej odnosi się
do explicite wymienionych w § 7. 2. Projektu rozporządzenia dwóch elementów, wchodzących w zakres
infrastruktury telekomunikacyjnej (potocznie zwanej pasywną), podczas gdy wsparciem mogą być objęte
inne elementy o podobnej charakterystyce.
6