Łk 20,27-38 - Lectio Divina

2 Kor 13,4 ChociaŜ bowiem został ukrzyŜowany wskutek słabości, to jednak Ŝyje dzięki
mocy BoŜej. I my takŜe niemocni jesteśmy w Nim, ale Ŝyć będziemy z Nim przez moc BoŜą
względem was.
Kol 3,3-4 Umarliście bowiem i wasze Ŝycie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się
ukaŜe Chrystus, nasze Ŝycie, wtedy i wy razem z Nim ukaŜecie się w chwale.
Ap 7,15-17 Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w
nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. Nie będą juŜ łaknąć ani nie będą juŜ
pragnąć, i nie porazi ich słońce ani Ŝaden upał, bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku
tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód Ŝycia: i kaŜdą łzę otrze Bóg z ich oczu».
Pacjan z Barcelony, Mowa o chrzcie 6n
„Jak nosiliśmy obraz człowieka ziemskiego, nośmy teŜ obraz niebieskiego, bo pierwszy
człowiek z ziemi - ziemski, drugi z nieba - niebieski” (1 Kor 15,49. 47). Gdy to czynić
będziemy, najdroŜsi, juŜ więcej nie umrzemy. Nawet gdy to ciało rozłoŜy się, Ŝyć
będziemy w Chrystusie, jak On sam powiedział: „Kto wierzy we Mnie, choćby umarł,
Ŝyć będzie” (J 11,25). I w końcu jesteśmy pewni - świadczy o tym sam Pan - Ŝe Ŝyją
Abraham, Izaak, Jakub i wszyscy święci BoŜy. O nich to właśnie mówi Pan: „Wszyscy
oni Ŝyją: Bóg bowiem jest Bogiem Ŝywych, a nie umarłych” (Łk 20,38). A Apostoł mówi o
sobie: „Dla mnie bowiem Ŝyciem jest Chrystus, a i śmierć zyskiem; pragnąłbym raczej
umrzeć i być z Chrystusem” (Flp 1,21. 23). I jeszcze: „My zaś dopóki jesteśmy w tym
ciele, pielgrzymujemy z dala od Pana; wedle wiary bowiem postępujemy, a nie według
widzenia” (2 Kor 5,6n).
Oto, w co wierzymy, najdroŜsi bracia. Poza tym „jeśli w tym Ŝyciu połoŜyliśmy nadzieję,
jesteśmy najnędzniejszymi spośród wszystkich ludzi” (1 Kor 15,19). śycie istot na tym
świecie: bydła, dzikich zwierząt, ptaków -jak sami widzicie -jest tak długie jak nasze,
albo i dłuŜsze. To natomiast, które jest właściwe człowiekowi, dał Chrystus przez
swojego Ducha. Jest nim Ŝycie wieczne, bylebyśmy tylko więcej juŜ nie grzeszyli. Bo jak
śmierć przychodzi przez grzech, tak unika się jej przez cnotę; Ŝycie traci się przez
grzech, a zatrzymuje przez cnotę., .Albowiem zapłata grzechu - śmierć, darem BoŜym Ŝycie wieczne przez Jezusa Chrystusa Pana naszego” (Rz 6,23)... On jest Tym, który nas
odkupił „darowawszy nam wszystkie winy -jak mówi Apostoł - niszcząc chirograf
nieposłuszeństwa skierowany przeciw nam, poniewaŜ usunął go ze środka przybijając
go do krzyŜa” (Kol 2,13n). Rozwiązał więźniów i zniszczył nasze kajdany, jak niegdyś
powiedział Dawid: „Pan podnosi wyśmianych, Pan uwalnia więźniów, Pan oświeca
niewidomych” (Ps 146,7n). I znowu: „Zniszczyłeś moje więzy, tobie złoŜę ofiarę
pochwalną” (Ps 116,16-17).
Uwolnieni z więzów, gdy przeszliśmy pod znaki Pańskie przez sakrament chrztu,
wyrzekliśmy się szatana i wszystkich mu podwładnych aniołów, którym dawniej
słuŜyliśmy; obyśmy im juŜ więcej nie słuŜyli wyzwoleni krwią i imieniem Chrystusa...
Przeto, najdroŜsi, raz jesteśmy obmyci, raz jesteśmy uwolnieni, raz zostaliśmy przyjęci
do królestwa nieśmiertelności, raz są szczęśliwi ci, którym są odpuszczone winy i
zakryte grzechy (Ps 32,1). Trzymajcie silnie to, co przyjęliście, zachowajcie to
szczęśliwie, więcej nie grzeszcie. Pozostańcie odtąd czyści i bez skazy na Dzień Pański.
Wielkie są bowiem i nieskończone przeznaczone dla wiernych nagrody, „których ani
oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani do serca ludzkiego nie weszły” (1 Kor 2,9).
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
XXXII Niedziela zwykła w roku C:
Lk 20,27-38
27. Podeszło
do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, Ŝe nie ma
zmartwychwstania, i zagadnęli Go
28. w ten sposób: Nauczycielu, MojŜesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś
brat, który miał Ŝonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i
niech wzbudzi potomstwo swemu bratu.
29. OtóŜ było siedmiu braci. Pierwszy wziął Ŝonę i umarł bezdzietnie.
30. Wziął ją drugi,
31. a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci.
32. W końcu umarła ta kobieta.
33. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie Ŝoną? Wszyscy siedmiu
bowiem mieli ją za Ŝonę.
34. Jezus im odpowiedział: Dzieci tego świata Ŝenią się i za mąŜ wychodzą.
35. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w
powstaniu z martwych, ani się Ŝenić nie będą, ani za mąŜ wychodzić.
36. JuŜ bowiem umrzeć nie mogą, gdyŜ są równi aniołom i są dziećmi BoŜymi,
będąc uczestnikami zmartwychwstania.
37. A Ŝe umarli zmartwychwstają, to i MojŜesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa
"O krzaku", gdy Pana nazywa Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem
Jakuba.
38. Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz Ŝywych; wszyscy bowiem dla niego
Ŝyją.
27 Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, Ŝe nie ma
zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób:
Mt 16,1-4.6 Przystąpili do Niego faryzeusze i saduceusze i wystawiając Go na próbę,
prosili o ukazanie im znaku z nieba. Lecz On im odpowiedział: Wieczorem mówicie: Będzie
piękna pogoda, bo niebo się czerwieni, rano zaś: Dziś burza, bo niebo się czerwieni i jest
zasępione. Wygląd nieba umiecie rozpoznawać, a znaków czasu nie moŜecie? Plemię
przewrotne i wiarołomne Ŝąda znaku, ale Ŝaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku
Jonasza. Z tym ich zostawił i odszedł. Jezus rzekł do uczniów: «UwaŜajcie i strzeŜcie się
kwasu faryzeuszów i saduceuszów!»
Mk 12,18-23 Potem przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, Ŝe nie ma
zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: Nauczycielu, MojŜesz tak nam przepisał:
Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi Ŝonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat weźmie ją za
Ŝonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu. OtóŜ było siedmiu braci. Pierwszy wziął Ŝonę i
umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją wziął i teŜ umarł bez potomstwa, tak samo trzeci.
I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Przy
zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie Ŝoną? Bo siedmiu miało ją za
Ŝonę.
1 Kor 15,12-20 JeŜeli zatem głosi się, Ŝe Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą
niektórzy spośród was, Ŝe nie ma zmartwychwstania? Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i
Chrystus nie zmartwychwstał. A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze
nauczanie, próŜna jest takŜe wasza wiara. Okazuje się bowiem, Ŝeśmy byli fałszywymi
świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstają, przeciwko Bogu świadczyliśmy, Ŝe z
martwych wskrzesił Chrystusa. Skoro umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie
zmartwychwstał. A jeŜeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aŜ dotąd
pozostajecie w swoich grzechach. Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie.
JeŜeli tylko w tym Ŝyciu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich
ludzi godni politowania. Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród
tych, co pomarli.
Dz 4,1-3 Kiedy przemawiali do ludu, podeszli do nich kapłani i dowódca straŜy świątynnej
oraz saduceusze oburzeni, Ŝe nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie.
Zatrzymali ich i oddali pod straŜ aŜ do następnego dnia, bo juŜ był wieczór.
Dz 5,17-18 Wówczas arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, naleŜący do stronnictwa
saduceuszów, pełni zazdrości zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia.
Dz 23,6-8 Wiedząc zaś, Ŝe jedna część składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów,
wołał Paweł przed Sanhedrynem: «Jestem faryzeuszem, bracia, i synem faryzeuszów, a stoję
przed sądem za to, Ŝe spodziewam się zmartwychwstania umarłych». Gdy to powiedział,
powstał spór między faryzeuszami i saduceuszami i doszło do rozdwojenia wśród zebranych.
Saduceusze bowiem mówią, Ŝe nie ma zmartwychwstania, ani anioła, ani ducha, a faryzeusze
uznają jedno i drugie.
28 «Nauczycielu, MojŜesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat,
który miał Ŝonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i
niech wzbudzi potomstwo swemu bratu.
Rdz 38,8 Wtedy Juda rzekł do Onana: «Idź do Ŝony twego brata i dopełnij z nią obowiązku
szwagra, a tak sprawisz, Ŝe twój brat będzie miał potomstwo».
Rdz 38,11 Wtedy Juda rzekł do swej synowej Tamar: «Zamieszkaj jako wdowa w domu
twego ojca aŜ do czasu, gdy dorośnie mój syn Szela». Myślał jednak: «Niech nie umrze on
równieŜ jak jego bracia». Tamar odeszła i zamieszkała w domu swego ojca.
Pwt 25,5-10 Jeśli bracia będą mieszkać wspólnie i jeden z nich umrze, a nie będzie miał
syna, nie wyjdzie Ŝona zmarłego za mąŜ za kogoś obcego, spoza rodziny, lecz szwagier jej
zbliŜy się do niej, weźmie ją sobie za Ŝonę, dopełniając obowiązku lewiratu. A najstarszemu
synowi, którego ona urodzi, nadadzą imię zmarłego brata, by nie zaginęło jego imię w Izraelu.
Jeśli nie będzie chciał ten męŜczyzna wziąć swej bratowej za Ŝonę, pójdzie bratowa do bramy
miasta, do starszych i powie: «Nie mam szwagra, który by podtrzymał imię brata swego w
Izraelu. Szwagier nie chce na moją korzyść dopełnić obowiązku, jaki ciąŜy na nim». Starsi
tego miasta zawezwą go i przemówią do niego. Jeśli będzie obstawał przy swoim i powie:
«Nie chcę jej poślubić», pójdzie do niego bratowa na oczach starszych, zdejmie mu sandał z
nogi, plunie mu w twarz i powie: «Tak się postępuje z człowiekiem, który nie chce odbudować
domu swego brata». I będzie nazwane imię jego w Izraelu: «Dom tego, któremu zzuto sandał».
29 OtóŜ było siedmiu braci. Pierwszy wziął Ŝonę i umarł bezdzietnie.
Jer 22,30 To mówi Pan: «Zapiszcie tego człowieka jako pozbawionego potomstwa, jako
męŜa, który nie zaŜyje szczęścia w swych dniach, poniewaŜ Ŝadnemu z jego potomków nie
uda się zasiąść na tronie Dawida ani panować nad Judeą».
Rdz 32,10 A potem zaczął się modlić: «BoŜe Abrahama i BoŜe ojca mego Izaaka, Panie,
który dałeś mi rozkaz: Wróć do twego kraju rodzinnego, gdzie będę ci świadczył dobro,
Mk 12,26-27 Co zaś dotyczy umarłych, Ŝe zmartwychwstaną, czyŜ nie czytaliście w
księdze MojŜesza, tam gdzie mowa "O krzaku", jak Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg
Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. Nie jest On Bogiem umarłych, lecz Ŝywych. Jesteście w
wielkim błędzie».
38 Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz Ŝywych; wszyscy bowiem dla
Niego Ŝyją».
Ps 16,5-11 Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego: To właśnie Ty mój los zabezpieczasz.
Sznur mierniczy wyznaczył mi dział wspaniały i bardzo mi jest miłe to moje dziedzictwo.
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, bo nawet nocami upomina mnie serce. Stawiam
sobie zawsze Pana przed oczy, nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy. Dlatego się
cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością, bo nie
pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. UkaŜesz mi
ścieŜkę Ŝycia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy.
Ps 22,24-27 «Chwalcie Pana wy, co się Go boicie, sławcie Go, całe potomstwo Jakuba;
bójcie się Go, całe potomstwo Izraela! Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka,
ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego». Dzięki
Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec
bojących się Jego. Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają.
«Niech serca ich Ŝyją na wieki».
Ps 145,-2 Chcę Cię wywyŜszać, BoŜe mój, Królu, i błogosławić imię Twe na zawsze i na
wieki. KaŜdego dnia będę Cię błogosławił i na wieki wysławiał Twe imię.
Hbr 11,13-16 W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono,
lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi.
Ci bowiem, co tak mówią, okazują, Ŝe szukają ojczyzny. Gdyby zaś tę wspominali, z której
wyszli, znaleźliby sposobność powrotu do niej. Teraz zaś do lepszej dąŜą, to jest do
niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się nosić imienia ich Boga, gdyŜ przysposobił im miasto.
J 6,57 Jak Mnie posłał Ŝyjący Ojciec, a Ja Ŝyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spoŜywa,
będzie Ŝył przeze Mnie.
J 11,25-26 Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i Ŝyciem. Kto we Mnie
wierzy, choćby i umarł, Ŝyć będzie. KaŜdy, kto Ŝyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.
Wierzysz w to?»
J 14,19 Jeszcze chwila, a świat nie będzie juŜ Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie,
poniewaŜ Ja Ŝyję i wy Ŝyć będziecie.
Rz 6,10-11 Bo to, Ŝe umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a Ŝe Ŝyje, Ŝyje dla Boga. Tak i wy
rozumiejcie, Ŝe umarliście dla grzechu, Ŝyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.
Rz 6,22-23 Teraz zaś, po wyzwoleniu z grzechu i oddaniu się na słuŜbę Bogu, jako owoc
zbieracie uświęcenie. A końcem tego - Ŝycie wieczne. Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć,
a łaska przez Boga dana to Ŝycie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Rz 14,7-9 Nikt zaś z nas nie Ŝyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeŜeli bowiem
Ŝyjemy, Ŝyjemy dla Pana; jeŜeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w Ŝyciu więc i w śmierci
naleŜymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do Ŝycia, by zapanować tak nad
umarłymi, jak nad Ŝywymi.
potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo». A wszelkie
stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich
przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i
cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków!» A czworo Zwierząt mówiło: «Amen». Starcy zaś
upadli i oddali pokłon.
Ap 7,9-12 Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z kaŜdego
narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem.
Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie u
Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka». A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu
i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicza swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu,
mówiąc: «Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i
potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen».
Rz 8,17-23 JeŜeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a
współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by teŜ wspólnie mieć
udział w chwale. Sądzę bowiem, Ŝe cierpień teraźniejszych nie moŜna stawiać na równi z
chwałą, który ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się
synów BoŜych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze
względu na Tego, który je poddał - w nadziei, Ŝe równieŜ i ono zostanie wyzwolone z niewoli
zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci BoŜych. Wiemy przecieŜ, Ŝe całe
stworzenie aŜ dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami,
którzy juŜ posiadamy pierwsze dary Ducha, i my równieŜ całą istotą swoją wzdychamy,
oczekując przybrania za synów - odkupienia naszego ciała.
1 J 3,2 Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi BoŜymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym
będziemy. Wiemy, Ŝe gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim,
jakim jest.
37 A Ŝe umarli zmartwychwstają, to i MojŜesz zaznaczył tam, gdzie jest
mowa "O krzaku", gdy Pana nazywa Bogiem Abrahama, Bogiem
Izaaka i Bogiem Jakuba.
Wj 3,2-6 Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. MojŜesz
widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy MojŜesz powiedział do
siebie: «Podejdę, Ŝeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie
spala?» Gdy zaś Pan ujrzał, Ŝe MojŜesz podchodził, Ŝeby się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego
ze środka krzewu: «MojŜeszu, MojŜeszu!» On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu
Bóg: «Nie zbliŜaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyŜ miejsce, na którym stoisz, jest ziemią
świętą». Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem
Izaaka i Bogiem Jakuba». MojŜesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga.
Dz 7,30-32 Po czterdziestu latach ukazał mu się na pustyni góry Synaj anioł Pański w
płomieniu ognistego krzaka. Zobaczywszy go MojŜesz podziwiał ten widok, lecz kiedy
podszedł bliŜej, aby się przyjrzeć, rozległ się głos Pana: "Jam jest Bóg twoich przodków, Bóg
Abrahama i Izaaka, i Jakuba". Przeraził się MojŜesz i nie śmiał patrzeć.
Rdz 17,7 Przymierze moje, które zawieram pomiędzy Mną a tobą oraz twoim potomstwem,
będzie trwało z pokolenia w pokolenie jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a
potem twego potomstwa.
Rdz 28,13 A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: «Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg
Izaaka. Ziemię, na której leŜysz, oddaję tobie i twemu potomstwu.
Kpł 20,20 Ktokolwiek obcuje ze swoją ciotką, odsłania nagość swojego wuja. Poniosą oni
swój grzech - umrą bezdzietnie.
30-32 Wziął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie
zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta.
Sdz 2,10 A gdy całe to pokolenie połączyło się ze swoimi przodkami, nastało inne
pokolenie, które nie znało Pana ani teŜ tego, co uczynił dla Izraela.
Koh 1,4 Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy.
Koh 9,2-5 Wszystko jednakie dla wszystkich: Ten sam spotyka los sprawiedliwego, jak i
złoczyńcę, tak czystego, jak i nieczystego, zarówno składającego ofiary, jak i tego, który nie
składa ofiar; tak samo jest z dobrym, jak i z grzesznikiem, z przysięgającym, jak i z takim,
którzy przysięgi się boi. To złem jest wśród wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, Ŝe jeden
dla wszystkich jest los. A przy tym serce synów ludzkich pełne jest zła i głupota w ich sercu,
dopóki Ŝyją. A potem - do zmarłych! Bo któŜ stanowi wyjątek? Wszyscy Ŝyjący mogą jeszcze
mieć nadzieję - bo lepszy jest Ŝywy pies niŜ lew nieŜywy - poniewaŜ Ŝyjący wiedzą, Ŝe umrą, a
zmarli niczego zgoła nie wiedzą, zapłaty teŜ więcej juŜ Ŝadnej nie mają, bo pamięć o nich idzie
w zapomnienie.
Hbr 9,27-28 A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak Chrystus raz jeden
był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaŜe się nie w związku z grzechem,
lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.
33 Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie Ŝoną? Wszyscy
siedmiu bowiem mieli ją za Ŝonę».
Mt 22,22-28 W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, Ŝe nie ma
zmartwychwstania, i zagadnęli go w ten sposób: «Nauczycielu, MojŜesz powiedział: Jeśli kto
umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu.
OtóŜ było u nas siedmiu braci. Pierwszy oŜenił się i umarł, a poniewaŜ nie miał potomstwa,
zostawił swoją Ŝonę bratu. Tak samo drugi i trzeci - aŜ do siódmego. W końcu po wszystkich
umarła ta kobieta. Do którego więc z tych siedmiu naleŜeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo
wszyscy ją mieli za Ŝonę».
Mk 12,19 «Nauczycielu, MojŜesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi
Ŝonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat weźmie ją za Ŝonę i wzbudzi potomstwo swemu
bratu. OtóŜ było siedmiu braci. Pierwszy wziął Ŝonę i umierając nie zostawił potomstwa.
Drugi ją wziął i teŜ umarł bez potomstwa, tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło
potomstwa. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy
powstaną, którego z nich będzie Ŝoną? Bo siedmiu miało ją za Ŝonę».
34 Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata Ŝenią się i za mąŜ
wychodzą.
£k 16,8 Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, Ŝe roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata
roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niŜ synowie światłości.
£k 17,26-27 Jak działo się za dni Noego, tak będzie równieŜ za dni Syna Człowieczego:
jedli i pili, Ŝenili się i za mąŜ wychodziły aŜ do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle
przyszedł potop i wygubił wszystkich.
1 Kor 7,1-4 Co do spraw, o których pisaliście, to dobrze jest człowiekowi nie łączyć się z
kobietą. Ze względu jednak na niebezpieczeństwo rozpusty niech kaŜdy ma swoją Ŝonę, a
kaŜda swojego męŜa. MąŜ niech oddaje powinność Ŝonie, podobnie teŜ Ŝona męŜowi. Ŝona nie
rozporządza własnym ciałem, lecz jej mąŜ; podobnie teŜ i mąŜ nie rozporządza własnym
ciałem, ale Ŝona.
Ef 5,31-32 Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z Ŝoną swoją, i będą dwoje
jednym ciałem. Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła.
Hbr 13,4 We czci niech będzie małŜeństwo pod kaŜdym względem i łoŜe nieskalane, gdyŜ
rozpustników i cudzołoŜników osądzi Bóg.
35 Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie
przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się Ŝenić nie będą, ani za
mąŜ wychodzić.
£k 21,36 Czuwajcie więc i módlcie się w kaŜdym czasie, abyście mogli uniknąć tego
wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».
Dz 5,41 A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, Ŝe stali się godni cierpieć dla
imienia Jezusa.
2 Tes 1,3-5 Bracia, zawsze winniśmy za was Bogu dziękować, co jest rzeczą słuszną, bo
wiara wasza bardzo wzrasta, a miłość wzajemna u kaŜdego z was obfituje, i to tak, Ŝe my sami
w Kościołach BoŜych chlubimy się wami z powodu waszej cierpliwości i wiary we wszystkich
waszych prześladowaniach i uciskach, które znosicie. Są one zapowiedzią sprawiedliwego
sądu Boga; celem jego jest uznanie was za godnych królestwa BoŜego, za które teŜ cierpicie.
Ap 3,3-5 Pamiętaj więc, jak wziąłeś i usłyszałeś, strzeŜ tego i nawróć się! Jeśli więc czuwać
nie będziesz, przyjdę jak złodziej, i nie poznasz, o której godzinie przyjdę do ciebie. Lecz w
Sardes masz kilka osób, co swoich szat nie splamiły; będą chodzić ze Mną w bieli, bo są
godni. Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi Ŝycia imienia jego nie wymaŜę. I
wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami.
Dn 12,2-3 Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego Ŝycia,
drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie. Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy
nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.
J 5,28-29 Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy
spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na
zmartwychwstanie Ŝycia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia.
Dz 24,15 Mam teŜ w Bogu nadzieję, którą równieŜ oni mają, Ŝe nastąpi zmartwychwstanie
sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
36 JuŜ bowiem umrzeć nie mogą, gdyŜ są równi aniołom i są dziećmi
BoŜymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.
Iz 25,7-8 Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun,
który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z
kaŜdego oblicza, odejmie hańbę od swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł.
1 Kor 15,26 Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.
1 Kor 15,42-45 Podobnie rzecz się ma ze zmartwychwstaniem. Zasiewa się zniszczalne powstaje zaś niezniszczalne; sieje się niechwalebne - powstaje chwalebne; sieje się słabe powstaje mocne; zasiewa się ciało zmysłowe - powstaje ciało duchowe. JeŜeli jest ciało
ziemskie powstanie teŜ ciało niebieskie. Tak teŜ jest napisane: Stał się pierwszy człowiek ,
Adam, duszą Ŝyjącą, a ostatni Adam duchem oŜywiającym.
1 Kor 15,53-54 Trzeba, aŜeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to,
co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność. A kiedy juŜ to, co zniszczalne, przyodzieje
się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą
się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć.
Flp 3,21 który przekształci nasze ciało poniŜone, na podobne do swego chwalebnego ciała,
tą potęgą, jaką moŜe On takŜe wszystko, co jest, sobie podporządkować.
1 Tes 4,13-17 Nie chcemy, bracia, waszego trwania w niewiedzy co do tych, którzy
umierają, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei. Jeśli bowiem
wierzymy, Ŝe Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to równieŜ tych, którzy umarli w Jezusie,
Bóg wyprowadzi wraz z Nim. To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, Ŝe my, Ŝywi,
pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli. Sam bowiem Pan
zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby BoŜej, a zmarli w Chrystusie
powstaną pierwsi. Potem my, Ŝywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w
powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem.
Ap 20,6 Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi
nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować
tysiąc lat.
Ap 21,4 I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci juŜ odtąd nie będzie. Ani Ŝałoby, ni krzyku,
ni trudu juŜ odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły».
Ap 22,2-5 Pomiędzy rynkiem Miasta a rzeką, po obu brzegach, drzewo Ŝycia, rodzące
dwanaście owoców - wydające swój owoc kaŜdego miesiąca - a liście drzewa słuŜą do
leczenia narodów. Nic godnego klątwy juŜ odtąd nie będzie. I będzie w nim tron Boga i
Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali. I będą oglądać Jego oblicze, a imię Jego - na
ich czołach. I odtąd juŜ nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo
Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki wieków.
Za 3,7 «Tak mówi Pan Zastępów: JeŜeli wytrwasz na moich drogach, jeŜeli wierny będziesz
posłudze dla Mnie, uczynię cię przełoŜonym mojego domu i opiekunem moich przedsionków i
policzę cię w poczet tych, którzy tutaj stoją.
Mt 22,30 Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani Ŝenić, ani za mąŜ wychodzić,
lecz będą jak aniołowie BoŜy w niebie.
1 Kor 15,49 A jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak teŜ nosić będziemy obraz
człowieka niebieskiego.
1 Kor 15,52 W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby - zabrzmi
bowiem trąba - umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni.
Ap 5,6-14 I ujrzałem między tronem z czworgiem Zwierząt a kręgiem Starców stojącego
Baranka jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów
Boga wysłanych na całą ziemię. On poszedł, i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę.
A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed
Barankiem, kaŜdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. I
taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś
zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją ludzi z kaŜdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś
ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi». I ujrzałem, i
usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady
miriad i tysiące tysięcy, mówiących głosem donośnym: «Baranek zabity jest godzien wziąć