Nieśmiały przedszkolak

Nieśmiały przedszkolak
Artykuł z czasopisma „Uśmiech rodziców”
Rodzicom zależy na tym, żeby ich pociecha
była śmiała, otwarta, umiała radzić sobie w każdej
sytuacji, potrafiła szybko nawiązywać i utrzymywać
kontakty z kolegami.
Niepokoisz
się,
gdy
przebywając
z
rówieśnikami, Twój brzdąc traci inicjatywę, milknie i
zamyka się w sobie jak ślimak w swojej skorupce. Z
nieśmiałością można sobie radzić! Spróbuj razem z
dzieckiem radzić sobie z tym problemem.
Skąd się biorą nieśmiałe dzieci?
Nieśmiałość
może
być
predyspozycją
odziedziczoną, zapisaną w genach lub też konsekwencją sposobu wychowania
młodego człowieka przez rodziców.. Pamiętaj, że nieśmiałe dzieci często mają
nieśmiałych rodziców. To tzw. Dziedziczenie społeczne.. Maluch obserwuje
wasze postawy i naśladuje je.
Pomagaj z wyczuciem!
Pierwsza zasada: działaj bardzo delikatnie i taktowanie. Nie zmuszaj
brzdąca do zabawy z innymi dziećmi, nie wyśmiewaj się, nie krytykuj. Pamiętaj,
że „ siłą zamka nie otworzysz”. Prędzej złamiesz klucz a przecież nie o to
chodzi….
Zachęcając malca do wychodzenia naprzeciw innym, pamiętaj, że w
większości przypadków wstydliwy skarb unika kontaktów społecznych w
obawie przed odrzuceniem.. Nieśmiałe dziecko potrzebuje wsparcia i akceptacji.
Z pewnością pomożesz w przełamywaniu bariery wstydu okazując mu miłość i
zrozumienie. Ważne jest, by nie czuło się ciągle oceniane, krytykowane,
poprawiane, „inne”, czy lekceważone.
Ćwiczenie śmiałości
Pogodzenie się z faktem, że mamy w domu nieśmiałka to najważniejsza
rzecz. Druga to – próba zrozumienia problemu. Być może Twoje dziecko nie
jest aż tak nieśmiałe, jak Ci się wydaje?. Czasem bywa tak, że maluch
zaczepiany przez sąsiadkę w windzie po prostu nie wie co odpowiedzieć.
Możesz mu w tym pomóc, delikatnie podpowiadając, jak ma się zachować.
Nigdy nie rób tego w towarzystwie osób trzecich – to tylko spotęguje problem.
Omawiaj w domu z dzieckiem zdarzenia dnia i naprowadzaj je na
właściwe rozwiązania kłopotliwych dla niego sytuacji. Ćwiczcie także
udzielanie odpowiedzi na typowe pytania.
Wychodź naprzeciw
Zadbaj o to, że Twoje dziecko miało krąg
zaprzyjaźnionych malców. Lepiej dla Twojej
pociechy będzie jeśli kolega, koleżanka również ma
spokojne usposobienie, wówczas nie przyćmi
nieśmiałego malucha swoją energią. A Twój
brzdąc, czując się bezpiecznie w takim towarzystwie stopniowo przestanie
wstydzić się innych dzieci.. Może się zdarzyć, że na podwórku będziesz musiała
sama wykazać się inicjatywą i trzymając za rękę swojego nieśmiałego szkraba
podejść z nim do kolegi, poznać ich ze sobą i zainicjować wspólną zabawę..
Jeśli poświęcisz temu wystarczająco dużo czasu i uwagi, z czasem maluch
stopniowo będzie nabierał odwagi w kontaktach społecznych.
Nie bądź nadopiekuńcza
Pilnie obserwuj, co dzieje się wokół twojego nieśmiałka. Rób to z
pewnego dystansu. Nie wtrącaj się z byle powodu, ingeruj wówczas gdy
sytuacja tego wymaga.. Zamartwianie się i wyręczanie malucha w trudniejszych
sytuacjach towarzyskich może spowodować, że problem nie tylko się nie
rozwiąże, ale wręcz nasili się. Dziecko wtedy zawsze będzie liczyło na Twoją
pomoc, zamiast próbować sobie radzić.
Współpracuj z przedszkolem
Ścisła współpraca z wychowawcą może okazać się nieoceniona.
Porozmawiaj szczerze o swoim małym nieśmiałku. Opisz problem, wspólnie
ustalcie jakie kroki możecie przedsięwziąć, jak zachęcić malca do otworzenia
się. Doświadczony w pracy z dziećmi nauczyciel sam wie, do jakich działań
nakłaniać malucha, jaką rolę powierzyć mu w przedszkolnym przedstawieniu i
jak pomóc mu czuć się możliwie komfortowo w trudnych dla niego sytuacjach.
Doceniaj i nagradzaj
Nawet drobne sukcesy w pokonywaniu przez dziecko nieśmiałości należy
nagradzać niekoniecznie materialnie. W zupełności wystarczy pochwała i
okazanie akceptacji. Pokonywanie swoich słabości wiele kosztuje malucha, a
jeśli rodzice dostrzegają to i doceniają, dziecko chętniej będzie podejmowało
kolejne próby i odnosiło drobne zwycięstwa.
Pamiętaj jednak, by i tu postępować delikatnie. Popieraj wszelkie próby
nawiązania kontaktu z innymi ludźmi, ale wybór miejsca, czasu i sposobu
pozostaw dziecku.