Informacja o zamówieniach Analizatory, w których można

05403782001V4.0
NH3L
Amoniak
Informacja o zamówieniach
05401739 190
20751995 190
20752401 190
20753009 190
Ammonia (2 × 50 testów)
Ammonia/Ethanol/CO2 Calibrator (2 × 4 mL)
Ammonia/Ethanol/CO2 Control Normal (5 × 4 mL)
Ammonia/Ethanol/CO2 Control Abnormal (5 × 4 mL)
Polski
Informacja o aplikacjach
NH3L: ACN 478
Zastosowanie
Enzymatyczny test in vitro do ilościowego oznaczania amoniaku w surowicy
ludzkiej i osoczu w systemach cobas c 111.
Podsumowanie1
Amoniak wytwarzany jest przede wszystkim w przewodzie pokarmowym w
wyniku metabolizmu związków azotowych. Nadmiar amoniaku może być
toksyczny dla centralnego układu nerwowego. Sposobem wydalania
amoniaku z organizmu poprzez jego metabolizm do mocznika w wątrobie
jest cykl mocznikowy Krebsa-Henseleita.
Hiperamonemia u niemowląt może być spowodowana dziedzicznym
niedoborem enzymów cyklu mocznikowego lub nabyta na skutek ostrych
(jak w przypadku zespołu Reye’a) lub przewlekłych (jak w przypadku
marskości) chorób wątroby. U dorosłych podwyższony poziom amoniaku
może być pomocny w diagnozie niewydolności wątroby lub encefalopatii
wątrobowej, spowodowanej zaawansowanymi schorzeniami, takimi jak
marskość bądź wirusowe zapalenie wątroby.
Zasada pomiaru
Metoda enzymatyczna z użyciem dehydrogenazy glutaminianowej.2
Dehydrogenaza glutaminianowa (GLDH) katalizuje reakcję redukcyjnej
aminacji 2‑ketoglutaranu z NH4+ i NADPH tworząc glutaminian i NADP+.
GLDH
NH4+ + 2-oksoglutaran + NADPH
L-glutaminian + NADP+ +
H 2O
Analizatory, w których można używać niniejszych
zestawów odczynnikowych
cobas c 111
Kod 688
Kod 100
Kod 101
Nie należy stosować osocza przygotowanego przy użyciu innych
antykoagulantów. Nie używać surowicy, ponieważ w procesie krzepnięcia
może tworzyć się amoniak.
Podane rodzaje próbek oznaczono przy użyciu wybranych probówek do
pobierania materiału dostępnych na rynku w czasie wykonywania
oznaczeń. Oznacza to, że nie przetestowano probówek od wszystkich
producentów. Systemy pobierania próbek pochodzące od różnych
producentów mogą zawierać różniące się materiały, co w pewnych
przypadkach może mieć wpływ na wynik oznaczeń. W przypadku
stosowania probówek pierwotnych (systemów pobierania krwi) należy ściśle
przestrzegać zaleceń ich producenta.
Krew żylną należy pobrać u pacjenta na czczo bez stosowania stazy.
Pacjent nie powinien palić papierosów przed pobraniem próbki. Probówki
powinny być całkowicie wypełnione i cały czas szczelnie zakorkowane.
Próbkę należy od razu umieścić w lodzie i odwirować, najlepiej w
temperaturze 4 °C.. Analizę wykonać w ciągu 20‑30 minut od pobrania krwi
lub natychmiast zamrozić otrzymane osocze.
In vitro stężenie amoniaku może wzrastać z powodu rozpadu składników
osocza zawierających azot. Jednym ze znanych źródeł spontanicznego
tworzenia się amoniaku jest występująca podczas przechowywania w temp.
wyższej od ‑38 °C wzmożona aktywność transferazy γ‑glutamylowej, która
prowadzi do rozkładu glutaminy.3
Unikać zanieczyszczenia próbek przez amoniak z dymu papierosowego, ze
szkła lub z wody, z atmosfery nie przewietrzonego laboratorium lub pokoju
pacjentów.
Przed oznaczeniem odwirować próbki z widocznym zmętnieniem lub
obecnością strątów.
Stabilność w osoczu:
3 tyg. w temp. −38 °C3
Stężenie powstałego NADP+ jest wprost proporcjonalne do stężenia
amoniaku. Oznaczenie jest wykonane poprzez pomiar spadku absorbancji.
Materiały dostarczone w zestawie
Patrz "Odczynniki - roztwory robocze" w części o odczynnikach.
Odczynniki - roztwory robocze
Niezbędne materiały dodatkowe (niedostarczone w zestawie)
Zob. część "Informacje o odczynnikach"
Ogólne wyposażenie laboratoryjne
R1
R2
Bufor BICINEa): 330 mmol/L, pH 8.3; GLDH (bakteryjny):
≥ 234 µkat/L; 2‑ketoglutaran: 50 mmol/L; detergent; konserwant,
niereaktywny stabilizator
NADPH: ≥ 1.0 mmol/L; konserwant, niereaktywny bufor
a) BICINE = N,N‑bis[2-hydroksyetylo]-glicyna
Zalecenia i środki ostrożności
Przeznaczone wyłącznie do celów diagnostyki in vitro.
Należy stosować standardowe procedury postępowania z odczynnikami.
Wszelkie odpady należy usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami.
Karta charakterystyki produktu dostępna na życzenie.
Dla USA: Wyłącznie na osobne zalecenie
Oznaczenie
W celu optymalnego działania testu należy stosować się do zaleceń
zawartych w niniejszej ulotce dotyczących konkretnego analizatora. Należy
postępować zgodnie z poniższą instrukcją obsługi dla operatora,
uwzględniając typ aparatu.
Wszelkie zmiany w aplikacji nie zatwierdzone przez firmę Roche nie
podlegają gwarancji i muszą być zdefiniowane przez użytkownika.
Aplikacja dla osocza
Definicja testu cobas c 111
Rodzaj pomiaru
Absorbancja
Model kalkulacyjny absorbancji
Punkt końcowy
Przechowywanie i trwałość
Rodzaj reakcji
R1-R2-S
W temp. 2‑8 °C:
Do daty ważności na
opakowaniu
Kierunek reakcji
Malejący
Długość fali A/B
340/629 nm
Używany i schłodzony w analizatorze:
4 tyg.
Odczyt pierwszy/ostatni
7/31
Jednostka
µmol/L (µg/dL)
Postępowanie z odczynnikami
Gotowy do użycia
Pobieranie i przygotowanie materiału
W celu pobrania i przygotowania materiału należy stosować jedynie
przeznaczone do tego probówki lub pojemniki.
Sprawdzono i zaakceptowano możliwość stosowania jedynie materiałów
biologicznych wymienionych poniżej.
Osocze krwi pobranej na K2‑EDTA.
2016-09, V 4.0 Polski
Parametry pipetowania
Rozcieńczalnik
(H2O)
1/3
05403782001V4.0
NH3L
Amoniak
R1
40 µL
10 µL
Próbka
20 µL
30 µL
R2
20 µL
12 µL
Całkowita objętość
132 µL
Kalibracja
Kalibrator
Ammonia/Ethanol/CO2 Calibrator
Woda dejonizowana używana jest
automatycznie przez analizator jako
kalibrator zerowy.
Tryb kalibracji
Regresja liniowa
Częstość wykonywania kalibracji
Dla każdej serii oraz zgodnie z
procedurami kontroli jakości
Spójność pomiarowa: Metoda standaryzowana wobec wzorca pierwotnego.
Kontrola jakości
Do kontroli należy używać materiałów wyszczególnionych w części
"Informacja o odczynnikach". Można stosować również inny odpowiedni
materiał kontrolny.
Częstotliwość i zakres przeprowadzania kontroli muszą być dostosowane
do indywidualnych wymogów danego laboratorium. Uzyskane wartości
winny zawierać się w wyznaczonych granicach. Wskazane jest, by każde
laboratorium opracowało procedury naprawcze, które należy wdrożyć, gdy
wyniki uzyskane dla materiałów kontrolnych znajdą się poza podanym
zakresem.
Procedury kontroli jakości należy stosować zgodnie z właściwymi
zaleceniami organów państwowych oraz lokalnymi wytycznymi.
Wyliczenie
Analizator cobas c 111 automatycznie oblicza stężenie oznaczanej
substancji dla każdej próbki.
Współczynnik przeliczeniowy: µmol/L × 1.703 = µg/dL
Ograniczenia - substancje interferujące
Kryterium: Odzysk w granicach ± 10 % wartości początkowych w stężeniu
amoniaku 50 µmol/L (85.2 µg/dL).
Żółtaczka:4 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika I wynoszącego
11 dla przybliżonego stężenia związanej i niezwiązanej bilirubiny
(przeciętne stężenie bilirubiny związanej i niezwiązanej: 188 µmol/L lub
11 mg/dL).
Hemoliza:4 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika H
wynoszącego 45 (przybliżone stężenie hemoglobiny: 27.9 µmol/L lub
45 mg/dL). Zanieczyszczenie erytrocytami zawyża wynik, ponieważ poziom
analizowanej substancji jest wyższy w erytrocytach niż w normalnym
osoczu. Poziom interferencji może różnić się w zależności od zawartości
substancji badanej w erytrocytach, które uległy lizie.
Lipemia (Intralipid):4 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika L
wynoszącego 40. Brak istotnej zależności pomiędzy wskaźnikiem L (odnosi
się do zmętnienia), a stężeniem triglicerydów.
γ‑globulina: γ‑globulina dodana w ilości 3 g/dL do puli ludzkiego osocza
znacząco zwiększa pozorne stężenie amoniaku.
Leki: Brak interferencji z najczęściej używanymi lekami w stężeniu
terapeutycznym.5,6 Wyjątki: Cefoksytyna w stężeniu terapeutycznym
powoduje sztuczne zawyżenie poziomu amoniaku. Terapeutyczne stężenie
sulfasalazyny lub sulfapirydyny może spowodować zafałszowanie wyników.
Temozolomid w stężeniu terapeutycznym może prowadzić do uzyskania
błędnych wyników.
W bardzo rzadkich przypadkach gammapatii, szczególnie typu IgM
(makroglobulinemia Waldenströma), wyniki mogą być niemiarodajne.7
Dla celów diagnostycznych wyniki powinny być interpretowane z
uwzględnieniem historii choroby, badań klinicznych oraz innych danych o
pacjencie.
WYMAGANA CZYNNOŚĆ
Zaprogramowanie specjalnego cyklu mycia: W odniesieniu do pewnych
kombinacji testów przeprowadzanych jednocześnie w analizatorze
cobas c 111 wymaga się stosowania specjalnych cykli mycia. Informacja
dotycząca kombinacji testów, w której wymagane są specjalne cykle mycia,
zawarta jest w ostatniej wersji listy dodatkowych cykli mycia mających na
celu wyeliminowanie efektu przeniesienia w ulotce metodycznej odczynnika
CLEAN; dalsze postępowanie opisane jest w Podręczniku Użytkownika.
Tam, gdzie to niezbędne, przed podaniem wyników testu należy
wprowadzić specjalne oprogramowanie dotyczące dodatkowego cyklu
mycia/efektu przeniesienia.
Granice i zakresy
Zakres pomiarowy
10‑700 µmol/L (17.0‑1192 µg/dL)
Dolna granica pomiaru
Dolna granica pomiaru testu:
10 µmol/L (17.0 µg/dL)
Za dolną granicę wykrywalności przyjmuje się najniższe mierzalne stężenie
oznaczanej substancji, które można odróżnić od zera. Oblicza się ją jako
3 odchylenia standardowe najniższego standardu (standard 1 + 3 OS,
powtarzalność, n = 21).
Wartości oczekiwane
Osocze pobrane na EDTA8
Kobiety
11-51 µmol/L (18.7-86.9 µg/dL)
Mężczyźni
16-60 µmol/L (27.2-102 µg/dL)
W oparciu o populację pacjentów każde laboratorium powinno określić
poziom wartości oczekiwanych lub wyznaczyć własne zakresy wartości
referencyjnych.
Szczegółowe dane o teście
Dane wyznaczone przy użyciu analizatorów cobas c 111 podano poniżej.
Wyniki uzyskane w poszczególnych laboratoriach mogą się różnić.
Precyzja
Precyzję oznaczono w oparciu o próbki materiału pochodzące od ludzi i
próbki kontrolne zgodnie z przyjętym protokołem wewnętrznym przy
powtarzalności (n = 21) i precyzji pośredniej (3 porcje w oznaczeniu, 1 ozn.
na dzień, przez 10 dni). Uzyskano następujące wyniki:
Powtarzalność
Średnia
µmol/L (µg/dL)
OS
µmol/L (µg/dL)
WZ
%
AEC Control N
75.9 (129)
2.3 (4)
3.0
AEC Control A
243 (414)
7 (12)
2.9
Osocze ludzkie 1
36.4 (62)
2.6 (4.4)
7.2
Osocze ludzkie 2
288 (490)
4 (7)
1.4
Precyzja pośrednia
Średnia
µmol/L (µg/dL)
OS
µmol/L (µg/dL)
WZ
%
AEC Control N
70.3 (120)
4.2 (7)
5.9
AEC Control A
234 (399)
8 (13)
3.4
AEC Control N rozcieńczona
1:2
36.9 (62.8)
3.6 (6.1)
9.8
AEC Calibrator
296 (504)
4 (7)
1.3
Porównanie metod
Wartości amoniaku w próbkach osocza ludzkiego uzyskane w analizatorze
cobas c 111 (y) porównano z uzyskanymi za pomocą podobnego
odczynnika w analizatorze COBAS INTEGRA 400 (x).
Ilość próbek (n) = 67
Passing/Bablok9
Regresja liniowa
y = 1.020x + 4.190 µmol/L
y = 1.018x + 4.086 µmol/L
τ = 0.943
r = 0.997
Stężenia próbek mieściły się w zakresie od 66.6 i 487 µmol/L
(113 i 829 µg/dL).
Literatura
1 Balistreri WF, Rej R. Liver function. In: Burtis CA, Ashwood ER, eds.
Tietz Fundamentals of Clinical Chemistry. 4th ed.Philadelphia: WB
Saunders 1996;539-568.
2/3
2016-09, V 4.0 Polski
05403782001V4.0
NH3L
Amoniak
2
Van Anken HC, Schiphorst ME. A kinetic determination of ammonia in
plasma. Clin Chim Acta 1974;56:151-157.
3 Da Fonseca-Wollheim F. Deamidation of glutamine by increased
plasma γ-glutamyltransferase is a source of rapid ammonia formation in
blood and plasma specimens. Clin Chem 1990;36:1479-1482.
4 Glick MR, Ryder KW, Jackson SA. Graphical Comparisons of
Interferences in Clinical Chemistry Instrumentation.
Clin Chem 1986;32:470-475.
5 Breuer J. Report on the Symposium “Drug effects in Clinical Chemistry
Methods”. Eur J Clin Chem Clin Biochem 1996;34:385-386.
6 Sonntag O, Scholer A. Drug interference in clinical chemistry:
recommendation of drugs and their concentrations to be used in drug
interference studies. Ann Clin Biochem 2001;38:376-385.
7 Bakker AJ, Mücke M. Gammopathy interference in clinical chemistry
assays: mechanisms, detection and prevention.
Clin Chem Lab Med 2007;45(9):1240-1243.
8 Da Fonseca-Wollheim F. Direkte Plasmaammoniakbestimmung ohne
Enteiweissung. Z Klin Chem Klin Biochem 1973;11:426-431.
9 Bablok W, Passing H, Bender R, et al. A general regression procedure
for method transformation. Application of linear regression procedures
for method comparison studies in clinical chemistry, Part III. J Clin
Chem Clin Biochem 1988 Nov;26(11):783-790.
W niniejszej ulotce metodycznej jako separatora dziesiętnego,
oddzielającego liczbę całkowitą od części dziesiętnych ułamka dziesiętnego
stosuje się zawsze kropkę. Separatorów oddzielających tysiące nie używa
się.
Symbole
Oprócz znaków zawartych w standardzie ISO 15223‑1, firma Roche
Diagnostics używa następujących symboli i znaków.
Zawartość zestawu
Odczynnik
Objętość po rekonstytucji lub wymieszaniu
Globalny handlowy numer identyfikacyjny
GTIN
Dodatki, usunięte fragmenty oraz zmiany zostały oznaczone na marginesie.
© 2016, Roche Diagnostics
Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim
www.roche.com
Dystrybucka w USA:
Roche Diagnostics, Indianapolis, IN
US Customer Technical Support 1-800-428-2336
2016-09, V 4.0 Polski
3/3