Informacja o odczynnikach Analizatory, w których można

05403316001V7.0
IRON2
Żelazo, 2. generacja
Informacja o odczynnikach
05401658 190
10759350 190
12149435 122
12149443 122
10171743 122
10171735 122
10171778 122
10171760 122
05117003 190
05947626 190
05117216 190
05947774 190
Analizatory, w których można używać niniejszych
zestawów odczynnikowych
cobas c 111
Iron Gen.2 (2 × 50 testów)
Calibrator f.a.s. (12 × 3 mL)
Precinorm U plus (10 × 3 mL)
Precipath U plus (10 x 3 mL)
Precinorm U (20 × 5 mL)
Precinorm U (4 × 5 mL)
Precipath U (20 × 5 mL)
Precipath U (4 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 1 (20 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 1 (4 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 2 (20 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 2 (4 × 5 mL)
Kod 401
Kod 300
Kod 301
Kod 300
Kod 300
Kod 301
Kod 301
Kod 391
Kod 391
Kod 392
Kod 392
Polski
Fe2+ + ferrozyna
Informacja o aplikacjach
IRON2: ACN 661
W środowisku kwaśnym żelazo jest uwalniane z połączenia z transferyną.
Próbki zawierające tłuszcze oczyszczane są za pomocą detergentu.
Askorbinian redukuje uwolnione jony Fe3+ do jonów Fe2+, które następnie
reagują z ferrozyną tworząc barwny kompleks. Natężenie barwy
powstałego produktu jest wprost proporcjonalne do stężenia żelaza i może
być zmierzone fotometrycznie.
Zastosowanie
Test in vitro do ilościowego oznaczania żelaza w surowicy ludzkiej i osoczu
w systemach cobas c 111.
Podsumowanie1,2,3,4,5
Żelazo pobrane z pokarmem wchłaniane jest głównie w formie Fe2+ w
dwunastnicy i w górnej czci jelita cienkiego. Zawarte w pokarmie żelazo
trójwartościowe i związane z hemem Fe3+ musi zostać zredukowane przez
witaminę C. Dziennie przyswajane jest około 1 mg żelaza. Po dotarciu do
komórek śluzówki, jony Fe2+ wiążą się z substancjami transportującymi.
Przed przejściem do osocza jony utleniane są przez ceruloplazminę do Fe3+
i w tej formie wiązane z transferyną. Transport jonów Fe w osoczu odbywa
się w formie kompleksów transferyna-żelazo. Jedna cząsteczka białka
może transportować maksymalnie 2 jony Fe3+. Żelazo w surowicy jest
prawie całkowicie związane z transferyną.
Oznaczenia żelaza (nie związanego z hemem) przeprowadza się w celu
diagnozy i leczenia chorób takich jak: anemia z niedoboru żelaza,
hemochromatoza (choroba związana z odkładaniem się w tkankach
barwników zawierających żelazo - hemosyderyny i hemofuscyny,
charakteryzująca się pigmentacją skóry) i przewlekła niewydolność nerek.
Oznaczenia żelaza są wykonywane w celu diagnozowania i monitorowania
anemii mikrocytowej (powstałej na skutek zaburzeń metabolizmu żelaza i
hemoglobinopatii), anemii makrocytowej (spowodowanej brakiem witaminy
B12, kwasu foliowego i zaburzeń metabolicznych nieznanego pochodzenia
indukowanych przez leki) oraz anemii normocytowych, takich jak anemia
pochodzenia nerkowego (niedobór erytropoetyny), anemia hemolityczna,
hemoglobinopatie, choroby szpiku kostnego i toksyczne uszkodzenie
szpiku kostnego.
Istnieje wiele metod fotometrycznych do oznaczania żelaza. Wszystkie te
metody mają wspólną cechę:
▪ Uwolnienie jonów Fe3+ z kompleksów żelazo-transferyna za pomocą
kwasów lub detergentów.
▪ Redukcja jonów Fe3+ do jonów Fe2+.
▪ Reakcja jonów Fe2+ w celu uzyskania barwnego kompleksu.
Metoda tu opisana oparta jest na metodzie z ferrozyną bez odbiałczania.
Zasada pomiaru
Test kolorymetryczny:
pH < 2.0
apotransferyna + Fe3+
kompleks transferyna-Fe
2015-06, V 7.0 Polski
Odczynniki - roztwory robocze
R1
Kwas cytrynowy: 200 mmol/L; tiomocznik: 115 mmol/L; detergent
SR
Askorbinian sodu: 150 mmol/L; ferrozyna: 6 mmol/L; środek
konserwujący
Zalecenia i środki ostrożności
Przeznaczone wyłącznie do celów diagnostyki in vitro.
Należy stosować standardowe procedury postępowania z odczynnikami.
Wszelkie odpady należy usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami.
Karta charakterystyki produktu dostępna na życzenie.
Zestaw zawiera składniki sklasyfikowane zgodnie z Wytyczną (UE)
nr 1272/2008, w następujący sposób:
1-[1,3-bis(hydroksymetylo)-2,5-dioksoimidazolidyno-4-yl]-1,3bis(hydroksymetylo)mocznik
EUH 208
Może powodować wystąpienie reakcji alergicznej.
Niebezpieczeństwo
H314
Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia
oczu.
H412
Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując
długotrwałe skutki.
Zapobieganie:
P264
Po użyciu dokładnie umyć ręce.
P273
Unikać uwolnienia do środowiska.
P280
Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę
oczu/ochronę twarzy.
W razie kontaktu:
askorbinian
Fe3+
barwny związek
Fe2+
P301 + P330 W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: Wypłukać usta. NIE
+ P331
wywoływać wymiotów.
1/4
05403316001V7.0
IRON2
Żelazo, 2. generacja
P303 + P361 W PRZYPADKU KONTATKU ZE SKÓRĄ (lub z włosami):
+ P353
Natychmiast usunąć/zdjąć całą zanieczyszczoną odzież.
Spłukać skórę pod strumieniem wody/prysznicem.
P304 + P340 W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG
ODDECHOWYCH: Wyprowadzić lub wynieść
poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić warunki
do odpoczynku w pozycji umożliwiającej swobodne
oddychanie.
P305 + P351 W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie
+ P338
płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki
kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal
płukać.
P310
P363
Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ lub
lekarzem.
Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym
użyciem.
Przechowywanie:
P405
Przechowywać pod zamknięciem.
Utylizacja:
P501
Utylizacja zawartości/pojemnika tylko w miejscu do tego
przeznaczonym.
Materiały dostarczone w zestawie
Patrz "Odczynniki - roztwory robocze" w części o odczynnikach.
Niezbędne materiały dodatkowe (niedostarczone w zestawie)
Zob. część "Informacje o odczynnikach"
Ogólne wyposażenie laboratoryjne
Oznaczenie
W celu optymalnego działania testu należy stosować się do zaleceń
zawartych w niniejszej ulotce dotyczących konkretnego analizatora. Należy
postępować zgodnie z poniższą instrukcją obsługi dla operatora,
uwzględniając typ aparatu.
Wszelkie zmiany w aplikacji nie zatwierdzone przez firmę Roche nie
podlegają gwarancji i muszą być zdefiniowane przez użytkownika.
Aplikacja dla surowicy i osocza
Definicja testu cobas c 111
Rodzaj pomiaru
Absorbancja
Model kalkulacyjny absorbancji
Punkt końcowy
Kierunek reakcji
Rosnący
Długość fali A/B
552/659 nm
Odczyt pierwszy/ostatni
26/30
Jednostka
µmol/L
Surowica/osocze
R1-S-SR
Parametry pipetowania
Oznakowanie wyrobu dotyczące bezpieczeństwa wg. wytycznych EU GHS.
Telefon kontaktowy dla wszystkich krajów: +49-621-7590
Rozcieńczalnik
(H2O)
Postępowanie z odczynnikami
Gotowy do użycia
R1
100 µL
Próbka
8.5 µL
11.5 µL
Przechowywanie i trwałość
SR
20 µL
20 µL
Całkowita objętość
160 µL
W temp. 2‑8 °C:
Do daty ważności na
opakowaniu
Używany‑ i schłodzony w analizatorze:
4 tyg.
W wypadku wyjęcia odczynnika w trakcie pracy, należy niezwłocznie
umieścić go w temp. 2‑8 °C.
Nie wstrząsać odczynnikiem, ponieważ powoduje to jego spienienie.
Chronić przed światłem.
Kalibracja
Kalibrator
Calibrator f.a.s.
Woda dejonizowana używana jest
automatycznie przez analizator jako
kalibrator zerowy.
Pobieranie i przygotowanie materiału
W celu pobrania i przygotowania materiału należy stosować jedynie
przeznaczone do tego probówki lub pojemniki.
Sprawdzono i zaakceptowano możliwość stosowania jedynie materiałów
biologicznych wymienionych poniżej.
Surowica (wolna od hemolizy)
Osocze (wolne od hemolizy): Osocze pobrane na heparynę litową
Nie używać osocza krwi pobranej na EDTA ani na szczawiany.
Oddzielić osocze lub surowicę od skrzepów i komórek w ciągu 1 godz.
Podane rodzaje próbek oznaczono przy użyciu wybranych probówek do
pobierania materiału dostępnych na rynku w czasie wykonywania
oznaczeń. Oznacza to, że nie przetestowano probówek od wszystkich
producentów. Systemy pobierania próbek pochodzące od różnych
producentów mogą zawierać różniące się materiały, co w pewnych
przypadkach może mieć wpływ na wynik oznaczeń. W przypadku
stosowania probówek pierwotnych (systemów pobierania krwi) należy ściśle
przestrzegać zaleceń ich producenta.
Przed oznaczeniem odwirować próbki z widocznym zmętnieniem lub
obecnością strątów.
Tryb kalibracji
Regresja liniowa
Częstotliwość kalibracji
Dla każdej serii oraz co 28 dni, jak
również zgodnie z procedurami kontroli
jakości
Stabilność:6,7
Wyliczenie
Systemy Roche/Hitachi cobas c automatycznie obliczają stężenie
substancji dla każdej próbki.
7 dni w temp. 15‑25 °C
3 tyg. w temp. 2‑8 °C
Spójność pomiarowa: Metoda standaryzowana wobec pierwotnego
materiału referencyjnego (SRM 937).
Kontrola jakości
Do kontroli należy używać materiałów wyszczególnionych w części
"Informacja o odczynnikach". Można stosować również inny odpowiedni
materiał kontrolny.
Częstotliwość i zakres przeprowadzania kontroli muszą być dostosowane
do indywidualnych wymogów danego laboratorium. Uzyskane wartości
winny zawierać się w wyznaczonych granicach. Wskazane jest, by każde
laboratorium opracowało procedury naprawcze, które należy wdrożyć, gdy
wyniki uzyskane dla materiałów kontrolnych znajdą się poza podanym
zakresem.
Procedury kontroli jakości należy stosować zgodnie z właściwymi
zaleceniami organów państwowych oraz lokalnymi wytycznymi.
kilka lat w temp. (‑15)‑(‑25) °C
2/4
2015-06, V 7.0 Polski
05403316001V7.0
IRON2
Żelazo, 2. generacja
Współczynniki przeliczeniowe:
µmol/L × 5.59 = µg/dL
µmol/L × 0.0559 = mg/L
µg/dL × 0.179 = µmol/L
µg/dL × 0.010 = mg/L
Ograniczenia - substancje interferujące
Kryterium: Odzysk w ± 10 % wartości początkowej przy stężeniu żelaza
26.9 µmol/L (150 µg/dL).
Żółtaczka:8 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika I wynoszącego
60 dla związanej i niezwiązanej bilirubiny (przybliżone stężenie bilirubiny
związanej i niezwiązanej: 1026 µmol/L lub 60 mg/dL).
Hemoliza:8 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika H
wynoszącego 900 (przybliżone stężenie hemoglobiny: 559 µmol/L lub
900 mg/dL). Wyższe stężenia hemoglobiny powodują sztuczne zawyżenie
wyników, spowodowane zanieczyszczeniem próbki żelazem związanym z
hemoglobiną.
Lipemia (Intralipid):8 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika L
wynoszącego 2000. Brak istotnej zależności pomiędzy wskaźnikiem L
(odnosi się do zmętnienia), a stężeniem triglicerydów.
Leki: Brak interferencji z najczęściej używanymi lekami w stężeniu
terapeutycznym.9,10
U pacjentów przyjmujących suplementację żelazem lub leki wiążące
metale, żelazo wiąże się z lekami i może nieprawidłowo reagować w teście,
co wpływa na sztucznie zaniżone wyniki.
W wypadku wysokiego stężenia ferrytyny wynoszącego > 1200 µg/L
założenie, że żelazo surowicy jest prawie całkowicie związane z transferyną
nie jest już uzasadnione. W związku z tym do wyliczenia całkowitej
zdolności wiązania żelaza (Total Iron Binding Capacity - TIBC) lub procentu
wysycenia transferyny (% SAT) takich wyników żelaza nie powinno się
używać.11
W bardzo rzadkich przypadkach gammapatii, szczególnie typu IgM
(makroglobulinemia Waldenströma), wyniki mogą być niemiarodajne.12
Dla celów diagnostycznych wyniki powinny być interpretowane z
uwzględnieniem historii choroby, badań klinicznych oraz innych danych o
pacjencie.
WYMAGANA CZYNNOŚĆ
Zaprogramowanie specjalnego cyklu mycia: W odniesieniu do pewnych
kombinacji testów przeprowadzanych jednocześnie w analizatorze
cobas c 111 wymaga się stosowania specjalnych cykli mycia. Informacja
dotycząca kombinacji testów, w której wymagane są specjalne cykle mycia,
zawarta jest w ostatniej wersji listy dodatkowych cykli mycia mających na
celu wyeliminowanie efektu przeniesienia w ulotce metodycznej odczynnika
CLEAN; dalsze postępowanie opisane jest w Podręczniku Użytkownika.
Tam, gdzie to niezbędne, przed podaniem wyników testu należy
wprowadzić specjalne oprogramowanie dotyczące dodatkowego cyklu
mycia/efektu przeniesienia.
Granice i zakresy
Zakres pomiarowy
1.0‑179 µmol/L (5.59‑1000 µg/dL, 0.06‑10.0 mg/L)
Próbki o wartościach przekraczających liniowość reakcji należy rozcieńczać
automatycznie przy użyciu funkcji Ponów. Rozcieńczenie próbek za
pomocą funkcji Ponów wynosi 1:5. Wyniki próbek rozcieńczonych za
pomocą funkcji Ponów są automatycznie mnożone przez współczynnik 5.
Dolna granica pomiaru
Dolna granica pomiaru testu:
1.0 µmol/L (5.59 µg/dL, 0.06 mg/L)
Za dolną granicę wykrywalności przyjmuje się najniższe mierzalne stężenie
oznaczanej substancji, które można odróżnić od zera. Oblicza się ją jako
3 odchylenia standardowe najniższego standardu (standard 1 + 3 OS,
powtarzalność, n = 21).
Wartości oczekiwane13
Dorośli:
5.83‑34.5 µmol/L (33‑193 µg/dL)
Stężenie żelaza w surowicy/osoczu jest zależne od wchłaniania żelaza i
może podlegać wahaniom okołodobowym.14
W oparciu o populację pacjentów każde laboratorium powinno określić
poziom wartości oczekiwanych lub wyznaczyć własne zakresy wartości
referencyjnych.
2015-06, V 7.0 Polski
Szczegółowe dane o teście
Dane wyznaczone przy użyciu analizatorów cobas c 111 podano poniżej.
Wyniki uzyskane w poszczególnych laboratoriach mogą się różnić.
Precyzja
Precyzję oznaczono w oparciu o próbki materiału pochodzące od ludzi i
próbki kontrolne zgodnie z przyjętym protokołem wewnętrznym przy
powtarzalności (n = 21) i precyzji pośredniej (3 porcje w oznaczeniu, 1 ozn.
na dzień, przez 10 dni). Uzyskano następujące wyniki:
Powtarzalność
Średnia
µmol/L (µg/dL)
OS
µmol/L (µg/dL)
WZ
%
Precinorm U
25.6 (143)
0.4 (2)
1.5
Precipath U
35.8 (200)
0.4 (2)
1.1
Surowica ludzka 1
19.4 (108)
0.3 (2)
1.4
Surowica ludzka 2
90.1 (504)
0.4 (2)
0.5
Precyzja pośrednia
Średnia
µmol/L (µg/dL)
OS
µmol/L (µg/dL)
WZ
%
Precinorm U
20.4 (114)
0.5 (3)
2.6
Precipath U
31.3 (175)
0.7 (4)
2.4
Surowica ludzka 3
24.0 (134)
0.6 (3)
2.5
Surowica ludzka 4
87.0 (486)
0.8 (4)
0.9
Porównanie metod
Wartości żelaza w surowicy ludzkiej i osoczu uzyskane w analizatorze
cobas c 111 (y) porównano z uzyskanymi za pomocą podobnego
odczynnika w analizatorze COBAS INTEGRA 400 (x).
Ilość próbek (n) = 88
Passing/Bablok15
Regresja liniowa
y = 0.992× + 0.027 µmol/L
y = 0.990× + 0.186 µmol/L
τ = 0.981
r = 0.999
Stężenia próbek mieściły się w zakresie od 2.7 i 176 µmol/L
(15 i 984 µg/dL).
Literatura
1 Wick M, Pinggera W, Lehmann P, ed. Eisenstoffwechsel, Diagnostik
und Therapie der Anämien. 3rd ed. Wien/New York: Springer Verlag
1996.
2 Bernat I. Eisenresorption. In: Bernat I ed. Eisenstoffwechsel.
Stuttgart/New York: Gustav Fischer 1981;68-84.
3 Bernat I. Eisenresorption. In: Bernat I ed. Eisenstoffwechsel.
Stuttgart/New York: Gustav Fischer 1981;36-37.
4 De Jong G, von Dijk IP, van Eijk HG. The biology of transferrin. Clin
Chim Acta 1990;190:1-46.
5 Siedel J, Wahlefeld AW, Ziegenhorn J. A new iron ferrozine reagent
without deproteinization. Clin Chem 1984;30:975 (AACC -Meeting
Abstract).
6 Guder WG, Narayanan S, Wisser H, et al. List of Analytes;
Preanalytical Variables. Brochure in: Samples: From the Patient to the
Laboratory. Darmstadt: GIT-Verlag 1996.
7 Use of Anticoagulants in Diagnostic Laboratory Investigations. WHO
Publication WHO/DIL/LAB/99.1 Rev. 2. Jan. 2002.
8 Glick MR, Ryder KW, Jackson SA. Graphical Comparisons of
Interferences in Clinical Chemistry Instrumentation.
Clin Chem 1986;32:470-475.
9 Breuer J. Report on the Symposium “Drug effects in Clinical Chemistry
Methods”. Eur J Clin Chem Clin Biochem 1996;34:385-386.
10 Sonntag O, Scholer A. Drug interference in clinical chemistry:
recommendation of drugs and their concentrations to be used in drug
interference studies. Ann Clin Biochem 2001;38:376-385.
11 Tietz NW, Rinker AD, Morrison SR. When Is a Serum Iron Really a
Serum Iron? A Follow-up Study on the Status of Iron Measurements in
Serum. Clin Chem 1996;42(1):109-111.
3/4
05403316001V7.0
IRON2
Żelazo, 2. generacja
12 Bakker AJ, Mücke M. Gammopathy interference in clinical chemistry
assays: mechanisms, detection and prevention.
Clin Chem Lab Med 2007;45(9):1240-1243.
13 Löhr B, El-Samalouti V, Junge W, et al. Reference Range Study for
Various Parameters on Roche Clinical Chemistry Analyzers. Clin Lab
2009;55:465-471.
14 Burtis CA, Ashwood ER, Bruns DE (eds.). Tietz Textbook of Clinical
Chemistry and Molecular Diagnostics. 4th ed. St Louis, Missouri;
Elsevier Saunders 2006;1190.
15 Bablok W, Passing H, Bender R, et al. A general regression procedure
for method transformation. Application of linear regression procedures
for method comparison studies in clinical chemistry, Part III. J Clin
Chem Clin Biochem 1988 Nov;26(11):783-790.
W niniejszej ulotce metodycznej jako separatora dziesiętnego,
oddzielającego liczbę całkowitą od części dziesiętnych ułamka dziesiętnego
stosuje się zawsze kropkę. Separatorów oddzielających tysiące nie używa
się.
Symbole
Oprócz znaków zawartych w standardzie ISO 15223‑1, firma Roche
Diagnostics używa następujących symboli i znaków.
Zawartość zestawu
Odczynnik
Objętość po rekonstytucji lub wymieszaniu
Globalny handlowy numer identyfikacyjny
GTIN
Istotne dodatki oraz zmiany zostały oznaczone na marginesie.
© 2014, Roche Diagnostics
Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim
www.roche.com
4/4
2015-06, V 7.0 Polski