Euro. Brać czy nie?

Euro. Brać czy nie?
Przed większymi, negatywnymi skutkami ogólnie
panującego kryzysu Polskę broni Polska
Złotówka. Jak już w czasach Kazimierza
Wielkiego zostało stwierdzone, że różne kraje, z
różną gospodarką, na różnym stopniu rozwoju
nie mogą mieć takich samych pieniędzy, gdyż są
zbyt wielkie dysproporcje. Czyż nie?
Dobrym przykładem przyjęcia waluty euro jest
właśnie Słowacja. Przy wprowadzaniu euro,
krążyły pomruki, że rząd ustalił zbyt
niski przelicznik (ok. 30 koron,
podczas gdy na tamten dzień cena
jednego euro wynosiła ok. 40 koron).
Słowacy mieli również obawy,
ponieważ im bliżej było to zmiany
waluty, tym coraz mniej
eksportowano. Prognozy były
kiepskie. Coraz mniej inwestorów,
coraz wyższe ceny produkcji.
Owszem, to wszystko miało miejsce,
jednak popatrzmy na inne państwa
ościenne. Węgry miały niewiele
większą inflacje, chociaż zachowały swoją walutę.
Jak zwykle, każdy medal ma dwie strony. Może i
eksport się zmniejszył, a zainteresowanie
turystów nieco się obniżyły, ale za to
oszczędności Słowaków nie ucierpiały tak
znacząco jak oszczędności ich sąsiadów. Również
siła euro zmniejsza konkurencję Słowacji jeśli w
grę wchodzi praca. Od 2009 Słowacja jest
uznawana za bardziej bezpieczny kraj, jeśli chodzi
o spadki wartości pieniądza. Dług publiczny
również zmalał, podczas gdy w Polsce ciągle
wzrasta. Jednak nie będzie ciągle tak pięknie, jeśli
Słowacy nie podwyższą jakości usług, by zachęcić
zagranicznych przedsiębiorców, mogą mieć
podobne problemy, jak Grecja.
Euro jest więc pewnego rodzaju tarczą dla Słowacji,
ponieważ straty gospodarki są porównywalne ze
stratami innych państw, które nie przyjęły jeszcze
euro.
Wiele polskich inwestorów jest za tym, by przyjąć
walutę euro, to dałoby im pewność inwestycji,
ponieważ złoty nie jest stabilny. O wiele
bezpieczniej jest mieć euro, ponieważ mogliby
spokojnie inwestować, bez obaw, że złoty zmieni
diametralnie swoją wartość na ich niekorzyść.
Jednak czy Polska nie ma zbyt słabej gospodarki
na euro?
Maria Gratkowska, kl 1e1