popularyzatorski opis rezultatów projektu
Transkrypt
popularyzatorski opis rezultatów projektu
Nr wniosku: 213576, nr raportu: 19726. Kierownik (z rap.): dr Alicja Maria Sochaj-Gregorczyk Popularyzatorski opis projektu Nowotwory gruczołu piersiowego są najczęstszą chorobą nowotworową kobiet na świecie. Według szacunków Krajowego Rejestru Nowotworów zachorowalność na nowotwory złośliwe piersi w ciągu ostatnich 30 lat wzrosła ponad dwukrotnie i w 2013 r. wynosiła ponad 17000 przypadków w skali kraju. Około 25% nowotworów gruczołu piersiowego charakteryzuje się występowaniem nadmiernej ilości receptora HER2 (ang. Human Epidermal Growth Factor Receptor 2) na powierzchni błony komórkowej. Właściwość ta jest wykorzystywana przy projektowaniu kierowanych terapii przeciwnowotworowych, których zadaniem jest wybiórcze zabijanie nieprawidłowych komórek. Kierowane terapie pozwalają zminimalizować skutki uboczne leczenia oraz stosować leki dużo bardziej cytotoksyczne niż leki stosowane w konwencjonalnej chemioterapii, która zabija, oprócz komórek nowotworowych, również inne szybko dzielące się komórki np. komórki szpiku kostnego. W ramach projektu pt. „Cytotoksyczne koniugaty, oparte o białko affibody i glikol polietylenowy, celujące w komórki nowotworowe, które posiadają na powierzchni receptor HER2” małe białko affibody zostało zastosowane jako nośnik wysoce cytotoksycznej aurystatyny E, która hamuje podziały komórkowe. Strategia ta jest analogiczna do strategii wykorzystującej przeciwciała monoklonalne jako cząstki kierujące znanej pod nazwą ADC (ang. Antibody Drug Conjugates). Białko affibody, które użyliśmy w naszym projekcie specyficznie i bardzo silnie wiąże receptor HER2. Ponadto, jego małe rozmiary (7 kDa) ułatwiają penetrację guzów nowotworowych, co jest jego przewagą w stosunku do przeciwciał, które ze względy na duży rozmiar (ok. 150 kDa) mają problemy z przenikaniem do tkanki nowotworowej. Do białka affibody pierwotnie niezawierającego cystein została wprowadzona cysteina, która umożliwiła miejscowospecyficzną koniugację modułu zawierającego aurystatynę E. Otrzymany koniugat został poddany testom biofizycznym, które potwierdziły jego wysoką stabilność. Następnie skuteczność koniugatu była testowana na liniach komórkowych nowotworu gruczołu piersiowego. Do testów wybraliśmy dwie linie charakteryzujące się nadprodukcją receptora HER2: SK-BR-3 i MDA-MB-453, oraz dwie linie, które posiadają normalny poziom tego receptora: MDA-MB-231 i T-47D. Co istotne, wszystkie wyżej wymienione linie charakteryzowały się podobną wrażliwością na wolną aurystatynę E. Otrzymane wyniki pokazały, iż cytotoksyczny koniugat zabija komórki z nadprodukcją receptora HER2. Jednocześnie komórki o normalnym poziomie receptora HER2 były nie wrażliwe na działanie koniugatu w określonym zakresie stężeń. Rezultaty te potwierdzają, iż białko affibody skoniugowane z aurystatyną E może stanowić podstawę do rozwoju nowej terapii przeciwnowotworowej. Jednak najprawdopodobniej wyżej wspomniany koniugat ze względu na swój mały rozmiar będzie bardzo szybko usuwany z organizmu na drodze filtracji nerkowej. W celu zwiększenia masy koniugatu próbowaliśmy do białka affibody dodać glikol polietylenowy-polimer powszechnie stosowany w celu poprawy parametrów bioterapeutyków. Jednak ze względu na trudności techniczne zdecydowaliśmy się na alternatywne podejście polegające na przyłączeniu do affibody fragmentu przeciwciała zwanego fragmentem Fc. Zastosowanie białka fuzyjnego affibody-Fc pozwoliło na otrzymanie koniugatu „uzbrojonego” w cztery cząsteczki aurystatyny E o masie 73 kDa, co jest w przybliżeniu równe połowie masy przeciwciała. Koniugat ten okazał się 40 razy silniejszy w stosunku do komórek z nadprodukcją receptora HER2 w porównaniu do wcześniejszego konstruktu. Ponadto, jego masa powinna sprawdzić, iż będzie on wolniej usuwany z organizmu. Otrzymane wyniki pokazują, że małe białka kierujące są alternatywą do przeciwciał w celowanych terapiach przeciwnowotworowych i tym samym wpisują się w światowe trendy badań nad ADC.