dysleksja

Ewa Strzykowska
Dysleksja, dysgrafia, dysortografia
( referat dla rodziców )
Dysleksja rozwojowa – specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu występujące
u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. Specyficzne trudności w uczeniu się typu
dyslektycznego powstają wskutek zaburzeń funkcji centralnego układu nerwowego i
występują przede wszystkim w obszarze procesów poznawczych – spostrzegania słuchowego,
wzrokowego, motoryki i integracji tych funkcji. Zaburzenia te rzutują na pojawienie się
trudności wszędzie tam, gdzie bazą jest umiejętność czytania i pisania.
W obrębie zaburzeń typu dyslektycznego wyróŜniamy :
- dysleksję - specyficzne trudności w czytaniu przy prawidłowym rozwoju intelektualnym
i prawidłowej motywacji.
- dysgrafię - obniŜenie poziomu graficznego pisma.
- dysortografię – obniŜenie zdolności stosowania podczas pisania zasad ortografii i
gramatyki.
- dyskalkulię – zaburzenia zdolności matematycznych.
Kryteria, które pozwalają odróŜnić dziecko dyslektyczne od innych źle
czytających to :
- utrzymywanie się trudności aŜ do okresu dojrzałości,
- specyficzne rodzaje błędów w czytaniu i pisaniu,
- występowanie zaburzeń typu dyslektycznego w rodzinie,
- częste występowanie tych zaburzeń u osób płci męskiej,
- brak powaŜnych uszkodzeń mózgu i deficytów narządów zmysłu,
- niepowodzenia w nauce czytania przy uŜyciu konwencjonalnych metod,
- niepowodzenia, mimo prawidłowej motywacji,
- trudności w zapamiętaniu nazw i kolejności miesięcy, dni tygodnia, liter alfabetu, szeregów
cyfrowych,
- trudności w nauce wierszy na pamięć i tabliczki mnoŜenia,
- zapominanie nazw przedmiotów,
- zaburzenia czasu i kierunku,
- trudności z organizacją i zapamiętaniem materiału ( zaburzenia przestrzeni ).
Specyficzne trudności w pisaniu polegają na :
- trudnościach w pisaniu ze słuchu,
- myleniu liter b-p, d-t, u-n, m-w, o-a, l-ł-t itp.
- trudności w pisaniu wyrazów ze zmiękczeniem, dwuznakami, głoskami tracącymi
dźwięczność,
- zaburzeniach szyku,
2
- nieróŜnicowaniu en-ę, om-ą,
- opuszczaniu, przestawianiu liter, opuszczaniu fragmentów wyrazu,
- zniekształcaniu graficznej strony pisma,
- wolnym tempie pisania.
Specyficzne trudności w czytaniu polegają na :
- wolnym tempie czytania,
- zamianie liter, brzmieniu całych wyrazów, zamianie kolejności liter i wyrazów,
- zaburzeniach w intonacji,
- trudnościach w zrozumieniu treści,
- opuszczaniu fragmentów tekstu,
- niechęci do głośnego czytania.
Inne trudności, które pozwalają zdiagnozować dziecko dyslektyczne to :
- niechęć do rysowania,
- trudności w rozplanowaniu rysunku na kartce papieru,
- zbyt silny lub słaby nacisk ołówka,
- wada wymowy,
- błędny kierunek odwzorowywania,
- utrudnione czytanie mapy,
- niewłaściwa orientacja w stronach świata,
- trudności w rozróŜnianiu figur geometrycznych, zakłócenia w rozumieniu pojęć
geometrycznych,
- zakłócenia orientacji i wyobraźni przestrzennej,
- błędne rozumienie instrukcji ćwiczeń fizycznych spowodowane słabą orientacją w
schemacie ciała i przestrzeni,
- trudności w nauce jazdy na rowerze
- problemy z zawiązywaniem sznurowadeł, zapinaniem guzików, wiązaniem kokardek,
- trudności z posługiwaniem się noŜyczkami,
- niechęć do zabaw klockami, układankami, puzzlami.
Dobre rady dla rodziców dzieci dyslektycznych :
- nie traktuj dziecka jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego,
- nie karz, nie wyśmiewaj w nadziei, Ŝe zmobilizujesz je do pracy,
- nie łudź się, Ŝe sam z tego wyrośnie,
- nie sądź, Ŝe problemy dotyczą tylko okresu wczesnoszkolnego i skończą się wraz
z przejściem do kolejnych klas szkoły,
3
- skonsultuj problemy dziecka ze specjalistą – nauczycielem, psychologiem, pedagogiem,
logopedą, a w razie potrzeby z lekarzem,
- zapewnij dziecku specjalistyczną pomoc,
- nie zwalniaj dziecka z systematycznych ćwiczeń i pracy nad sobą,
- bądź konsekwentnym, ale cierpliwym i Ŝyczliwym rodzicem.
opracowała : Ewa Strzykowska
4
5