Dr Anna Kanios
Transkrypt
Dr Anna Kanios
Dr Anna Kanios, Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej, Lublin ASPIRACJE EDUKACYJNE MŁODZIEŻY POLSKIEJ ZAANGAŻOWANEJ W DZIAŁANIA MIĘDZYNARODOWE Streszczenie Polski system edukacyjny często staje się czynnikiem przyczyniającym się do wykluczenia społecznego. Istnieje wiele czynników utrudniających w dostęp do edukacji, chociażby czynnik finansowy rozumiany jako koszty związane z zakupem podręczników, dojazdem do szkoły, zakwaterowaniem. Drugim czynnikiem jest brak aspiracji edukacyjnych, zwłaszcza u mieszkańców wsi, osób z niskim wykształceniem, którzy nie dostrzegają wartości wykształcenia. Aspiracje edukacyjne młodzieży odgrywają istotną rolę w ich życiu, pozwalają planować przyszłą drogę edukacyjną, a potem zawodową. Obejmując młodzież różnorodnymi działaniami edukacyjnymi można przyczyniać się do wzrostu ich aspiracji w zakresie edukacji. Wstęp Obecnie w Polsce zwiększa się liczba rodzin zagrożonych wykluczeniem społecznym. Wykluczenie społeczne w Polsce zagraża zwłaszcza osobom mieszkającym na wsi. Ponad połowa dzieci wiejskich żyje w warunkach niesprzyjających rozwojowi. Polski system edukacji często nie wyrównuje szans, a wręcz przeciwnie – staje się narzędziem wykluczenia. Bariery edukacyjne utrudniają rozwój dzieci z terenów wiejskich, powodują gorsze osiągnięcia szkolne, ograniczają plany i aspiracje edukacyjno-zawodowe, a także zaniżają samoocenę [5]. Do głównych barier edukacji dzieci i młodzieży z rodzin wiejskich, często zagrożonych ubóstwem należą ograniczenia kulturowe i społeczne, na przykład wyniesione z domu niskie aspiracje edukacyjne lub ich brak, środowiskowe wzory drogi zawodowej, w której nie uwzględnia się miejsca na naukę, wzory wczesnej samodzielności. Są to także bariery psychologiczne, na przykład brak pewności i wiary w siebie, niska samoocena. Najważniejsze są tu jednak bariery ekonomiczne, takie jak: brak pieniędzy na pomoce szkolne, na dojazdy, narażanie się na wstyd i upokorzenia, których źródłem są różne braki, niezrozumienie ze strony rówieśników i nauczycieli. Wszystko to zniechęca do szkoły i w konsekwencji powoduje wczesne kończenie edukacji, rezygnację z nauki, a także wypadanie z systemu szkolnego [13: 57-62] Aspiracje edukacyjne młodzieży odgrywają istotną rolę w ich życiu, pozwalają planować przyszłą drogę edukacyjną, dają wyobrażenie o zamiarach dotyczących kształcenia. Wiedza na temat aspiracji jest ważna również dla pedagogów, nauczycieli, rodziców, osób zajmujących się organizowaniem oświaty i wychowania pozwala bowiem na ich ewentualną modyfikację, a także jest przydatna do określenia środków, jakie trzeba zaplanować i zgromadzić, aby zrealizować zamierzone cele [6: 9]. Aspiracje są najczęściej definiowane jako dążenia, pragnienia, zamierzenia jednostki. Zdaniem W. Kopalińskiego to „dążenie (do osiągnięcia czegoś), pragnienie (dopięcia celu, dobicia się czego), ambicja” [2: 47]. Słowa kluczowe: aspiracje edukacyjne, młodzież, współpraca międzynarodowa, wykluczenie społeczne Kto się zajmował Dokonując przeglądu badań z zakresu aspiracji edukacyjnych młodzieży należy zauważyć, iż w Polsce istnieje wiele publikacji poświęconych tej problematyce. W literaturze naukowej ważne miejsce zajmuje pozycja A. Janowskiego [1], który badał aspiracje edukacyjne młodzieży szkół średnich, skupiając swoją uwagę na uwarunkowaniach tychże aspiracji. Na uwagę zasługują również prace Z. Skornego [10]. Autor prowadził rozważania na temat poziomu aspiracji dzieci i młodzieży oraz ich głównych uwarunkowań: pedagogicznych, osobowościowych i środowiskowych. Warto wspomnieć również o badaniach J. Szefer-Timoszenko [12], T. Lewowickiego [4], Z. Kwiecińskiego [3] czy W. Sikorskiego [11]. Według Z. Skornego [10: 11] aspiracje można zdefiniować jako ”dążenia, zamierzenia, pragnienia, życzenia dotyczące wyników własnego działania lub osiągnięcia za jego pośrednictwem pożądanych stanów satysfakcjonujących danego osobnika lub spełniających dlań funkcje nagrody”. Zdaniem A. Janowskiego [1: 32] aspiracje to ”w miarę trwałe i względnie silne życzenia jednostki dotyczące właściwości lub stanów, jakimi ma się charakteryzować jej życie w przyszłości oraz obiektów jakie w tym życiu będzie chciała uzyskać”. T. Lewowicki [4: 132] z kolei określa aspiracje jako „oczekiwania ludzi w zakresie własnych osiągnięć”. W literaturze funkcjonuje również pojęcie „poziom aspiracji”. Określa go jako ”przewidywany przez podmiot rezultat jego działań skierowanych na osiągnięcie nakreślonego sobie celu” [7: 63]. Ze względu na przedmiot niniejszych badań warto zdefiniować pojecie aspiracje edukacyjne. Według W. Sikorskiego [11: 22] są to aspiracje dotyczące przyszłej nauki, odnoszące się do poziomu wykształcenia, jaki dana jednostka pragnie lub zamierza w przyszłości zdobyć. W literaturze przedmiotu niewiele jest badań tzw. powtarzalnych (wersja podłużna)1 dotyczących aspektu aspiracji. Niniejszy artykuł poświecony został aspiracjom edukacyjnym młodzieży zaangażowanej we współpracę polsko - duńską. Współpraca realizowana była na Lubelszczyźnie. Partnerami jej byli Polski Czerwony Krzyż, Duński Czerwony Krzyż, władze lokalne województwa lubelskiego, przedstawiciele szkół i instytucji kulturalnych. Głównym celem współpracy było poszerzenie perspektyw życiowych i zwiększenie możliwości edukacyjnych dzieci i młodzieży z regionu Lubelszczyzny. Cel ten został osiągnięty poprzez stworzenie lepszych warunków do dalszej edukacji dla dzieci i młodzieży oraz zwiększenie poziomu ich zaangażowania w życie społeczności lokalnych. W programie realizowano różnorodne działania, do najważniejszych należało utworzenie, we współpracy z lokalnymi władzami, radami i dyrektorami szkół, dwudziestu pięciu świetlic środowiskowych Polskiego Czerwonego Krzyża. Prowadzono zajęcia mające na celu wyrównywanie deficytów rozwojowych dzieci i młodzieży, ukierunkowane na rozwój zainteresowań i twórczości, mające na celu profilaktykę zdrowotną, jak również działania w zakresie organizowania wypoczynku dzieciom i młodzieży. Dzieci i młodzież miały zapienioną pomoc w odrabianiu lekcji. W placówkach prowadzone były lekcje języka angielskiego. Młodzież miała zapewnione posiłki. Należy wspomnieć również o regularnych spotkaniach dla rodziców, których celem było wspomaganie dzieci i młodzieży w procesie opiekuńczo-wychowawczym oraz w ich rozwoju psychofizycznym [9]. Cel artykułu Celem głównym artykułu jest diagnoza wybranych przejawów aspiracji edukacyjnych młodzieży oraz określenie ich poziomów. Ważnym celem badań jest również diagnoza i ukazanie różnic dotyczących aspiracji edukacyjnych młodzieży w badanym okresie. Należy podkreślić, że badania prowadzone były w terminie październik – grudzień 2010 roku (I tura) i powtórzone w okresie październik-grudzień 2011 roku (II tura). Obejmowały te same osoby. W badaniach uczestniczyło łącznie 517 osób (w pierwszym i drugim badaniu). W I turze badań (w początkowej fazie uczestnictwa w programie edukacyjnym) wzięło udział 257 osób, zaś w II turze badań (w końcowej fazie uczestnictwa w programie edukacyjnym) – 260 osób. W badaniach uczestniczyło 171 dziewcząt (66,54%) i 86 chłopców (33,46%) w I turze badań oraz 163 dziewcząt (62,93%) i 96 chłopców (37,07%) w II turze badań 2.W badaniach uczestniczyła młodzież pomiędzy 12 a 18 rokiem życia, zamieszkująca głównie na wsiach województwa lubelskiego. Wyniki badań własnych Jak wykazały analizy badana młodzież pochodząca ze środowisk wiejskich w początkowej fazie uczestnictwa w programie edukacyjnym najcześciej planowała zakończenie edukacji na średnim poziomie kształcenia: na poziomie technikum (63 osoby – 24,9%). Co piąty badany planował ukończenie studiów wyższych magisterskich (58 osób - 22,9%). Co dziesiąty młody cżłowiek zamierzał w przyszłości uzyskać dyplom studiów licencjackich (26 osób-10,2%). Warto podkreślić, że również co dziesiąty badany (25 osób-9,8%) zamierzał zakończyć edukację na poziomie szkoły zasadniczej zawodowej. Badania prowadzone w w końcowej fazie uczestnictwa w programie edukacyjnym wykazały prezentowanie przez młodzież wyższych aspiracji edukacyjnych w zakresie planowanego poziomu 1 Zdaniem T. Pilcha i T. Bauman (2001, s.39) badania powtarzalne to „szczególny rodzaj badań opartych na pewnych teoretycznych założeniach i dość żmudnych zabiegach organizacyjnych. Służą badaniom zmian jakiejś cechy pod wpływem celowo wprowadzanego czynnika lub pod wpływem naturalnego upływu czasu i naturalnych okoliczności”. 2 Różnica w rozkładzie liczbowym i procentowym badanych wynika z pewnej rotacji osób objętych działaniami edukacyjnymi w trakcie badań. wykształcenia. Różnica w tym zakresie okazała się istotna statystycznie na poziomie p=0,000. Jak wykazały analizy zwiększył się odsetek osób planujących ukończyć w przyszłości studia wyższe magisterskie (58 osób – 22,92% - I tura; 114 osób – 44,02% (II tura)). Natomiast zmniejszył się odsetek osób planujących zakończyć ścieżkę edukacyjną na szkole pomaturalnej. W pierwszym badaniu planowało ukończyć ją 32 osoby (12,65%), a w drugim badaniu tylko 4 osoby (1,54%). Szczegółowe dane zawiera tabela nr 1. Tab.1. Rodzaj szkoły jaką badana młodzież chciałaby ukończyć w przyszłości Początkowa faza Końcowa faza realizacji międzynarodowego realizacji międzynarodowego Rodzaj szkoły programu edukacyjnego programu edukacyjnego N % N % Gimnazjum 5 1,98 1 0,39 Zasadniczą szkołę zawodową Liceum ogólnokształcące Liceum profilowane Technikum Szkołę policealną Szkołę pomaturalną Studia licencjackie Studia magisterskie Studia podyplomowe χ2=71,1081, df=9, p=0,000 25 23 8 63 11 32 26 58 2 9,88 9,08 3,16 24,9 4,35 12,65 10,28 22,92 0,79 3 31 8 79 4 4 15 114 0 1,16 11,97 3,09 30,5 1,54 1,54 5,79 44,02 0,0 Kolejnym aspektem aspiracji edukacyjnych były opinie badanej młodzieży na temat zamiaru zdawania w przyszłości egzaminu maturalnego. W pierwszym etapie badań ponad połowa (151 osób60,16%) badanej grupy młodzieży odpowiedziała pozytywnie, aż 1/3 badanych (81 osób-32,27%) była niezdecydowana, nieliczni zaś wyrazili opinię negatywną na ten temat. Po rocznym uczestnictwie w różnorodnych działaniach edukacyjnych prawie wszystkie badane osoby (239 osób-91,92%) deklarowały, iż zamierzają zdawać maturę. Zmniejszył się także odsetek osób niezdecydowanych (19 osób-7,57%- I tura; 7 osób-2,69%- II tura). Tab.2.Zamiar zdawania matury Zamiar zdawania matury Tak Nie Nie wiem Razem χ2 = 72,5115, df=2, p=0,00 Początkowa faza realizacji międzynarodowego programu edukacyjnego N % 151 60,16 19 81 251 7,57 32,27 100,0 Końcowa faza realizacji międzynarodowego programu edukacyjnego N % 239 91,92 7 14 260 2,69 5,38 100,0 Zdaniem młodzieży do najważniejszych zalet wynikających z ich uczestnictwa w programie edukacyjnym należą: Możliwość uczestnictwa w ciekawych zajęciach (ranga 13) Możliwość wyjazdu na wypoczynek letni i/lub zimowy (ranga 2) Możliwość odrobienia lekcji przy pomocy wychowawcy lub wolontariusza (ranga 3) Możliwość spędzenia czasu z wolontariuszami, zawarcia nowych kontaktów (ranga 4) Możliwość nauki języka angielskiego (ranga 5) Możliwość spędzenia czasu w ciszy i spokoju (ranga 6). 3 Rangowania dokonano na podstawie największej liczby wyborów, im więcej osób wybrało tę odpowiedź, tym wyższą rangę jej przypisano. Nie zaobserwowano istotnych różnic statystycznych w rozkładzie liczbowym i procentowym pomiędzy badaniami. Profity wynikające z uczestnictwa w programie edukacyjnym Możliwość odrobienia lekcji przy pomocy wychowawcy lub wolontariusza Możliwość uczestnictwa w ciekawych zajęciach Wyjazdy wakacyjne i zimowe Możliwość spędzenia czasu z wolontariuszami, zawarcia nowych kontaktów Możliwość nauki języka angielskiego Możliwość spędzenia czasu w ciszy i spokoju Początkowa faza realizacji międzynarodowego programu edukacyjnego N % 117 45,70 Końcowa faza realizacji międzynarodowego programu edukacyjnego N % 121 48,21 Ranga 3 183 71,48 174 69,32 1 160 99 62,50 38,67 151 88 60,16 35,06 2 4 92 35,94 88 35,06 5 46 17,97 40 15,94 6 Różnice istotne statystycznie (p=0,00) można natomiast odnotować w zakresie samooceny młodzieży dotyczącej własnego poziomu aspiracji edukacyjnych. W pierwszej turze badań co trzeci badany (86 osób – 33, 59%) ocenił własny poziom aspiracji w zakresie edukacji na niskim poziomie, zaś w drugiej turze badań niespełna co dziesiąty (24 osoby- 9,3%). Tab.3. Samoocena własnego poziomu aspiracji edukacyjnych Samoocena poziomu aspiracji Początkowa faza realizacji edukacyjnych międzynarodowego programu edukacyjnego N % Bardzo wysoki 27 10,55 Wysoki Przeciętny Niski Bardzo niski Razem χ2 = 57,2174 df=4, p=0,000 23 117 86 3 256 8,98 45,7 33,59 1,17 100,0 Końcowa faza realizacji międzynarodowego programu edukacyjnego N % 33 12,79 66 132 24 3 258 25,58 51,16 9,3 1,16 100,0 Ostatnim analizowanym komponentem było ustalenie poziomów aspiracji edukacyjnych badanej młodzieży wiejskiej oraz zaobserwowanie różnic w tym zakresie w badanym okresie. Jak prezentuje tabela nr 4 badana młodzież przed przystąpieniem do programu międzynarodowego w większości (183 osoby-71,20%) prezentowała przeciętny poziom aspiracji edukacyjnych. Niespełna 1/3 badanych (69 osób-26, 85%) posiadała niski poziom aspiracji w obszarze edukacji, a jedynie 5 osób (1,95%) poziom wysoki. Badania prowadzone w końcowej fazie realizacji programu międzynarodowego wykazały istotne statystycznie różnice (p=0,00) w obszarze analizowanych poziomów aspiracji. Wzrósł odsetek osób posiadających przeciętny oraz wysoki poziom aspiracji edukacyjnych, a także obniżył się odsetek osób mających niski poziom aspiracji. Tab.4.Poziom aspiracji edukacyjnych badanej młodzieży Początkowa faza realizacji międzynarodowego programu Poziom aspiracji edukacyjnego edukacyjnych N % 69 26,85 Poziom niski 183 71,20 Poziom przeciętny 5 1,95 Poziom wysoki 257 100,0 Razem χ2=46,7638; df=2; p=0,000 Końcowa faza realizacji międzynarodowego programu edukacyjnego N % 21 8,08 207 79,61 32 12,31 260 100,0 Wnioski i perspektywy badań Podsumowując prowadzone analizy należy skonstatować, iż w wyniku uczestnictwa młodzieży w różnorodnych działaniach edukacyjnych nastąpił istotny wzrost ich aspiracji. Istotne zmiany zauważono również w zakresie planowanego rodzaju szkoły, planów dotyczących przystąpienia do egzaminu maturalnego oraz w zakresie samooceny własnych aspiracji edukacyjnych. Warto podkreślić, iż młodzież chętnie brała udział w programie, dostrzegała wiele korzyści płynących z udziału w nim, co może być potwierdzeniem słuszności idei organizacji i prowadzenia w tych środowiskach lokalnych takich działań edukacyjnych. Mając na uwadze powyższe wyniki badań należy zachęcać różne podmioty odpowiedzialne za organizację edukacji, nauczycieli, wychowawców, rodziców, aby podejmowali trud stwarzania młodym ludziom odpowiednich warunków do rozwoju. Kształtowanie się aspiracji edukacyjnych uczniów ma bowiem wielki wpływ na wybór ich przyszłej drogi zawodowej i życiowej. Bibliografia: 1. Janowski A., (1977) Aspiracje młodzieży szkół średnich, Warszawa: Wyd. PWN, s.290. 2. Kopaliński W., (1989) Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wyd. Wiedza Powszechna, s.576. 3. Kwieciński Z., (2002) Wykluczanie, Toruń: Wyd. UMK, s.184. 4. Lewowicki T., (1987) Aspiracje dzieci i młodzieży, Warszawa: Wyd. PWN, s.242. 5. Matyjas B. (2008), Polityka społeczna i praca socjalna wobec rodziców i ich dzieci zagrożonych wykluczeniem (na przykładzie środowiska wiejskiego). W: K. Marzec-Holka, A. Rutkowska, M. Joachimowska (red.), Praca socjalna i polityka społeczna. Obszary współdziałania wobec wykluczenia społecznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz, s.394.(s.145-155). 6. Musialska K., (2010) Aspiracje życiowe młodzieży stojącej u progu dorosłości, Kraków: Wyd. Impuls, s.128. 7. Okoń W., (1996) Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa: Wyd. Żak, s.336. 8. Pilch T., Bauman T., (2001) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Warszawa: Wyd. Żak, s.372. 9. Project Document Window of Opportunities - Social Project for Children and Youths in Eastern Poland, VKR Foundation, 2009. 10. Skorny Z., (1980) Aspiracje młodzieży oraz kierujące nimi prawidłowości, Wrocław: Wyd. Osolineum, s.237. 11. Sikorski W., (2005) Aspiracje. Studium psychologiczne i socjopedagogiczne, Nysa: Wyd. Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie, s.156. 12. Szefer-Timoszenko J., (1981) Aspiracje w życiu człowieka, Katowice; Wyd. Uniwersytet Śląski, s.109. 13. Tarkowska E. (2010), Ubóstwo dzieci w Polsce. W: Polski raport Social Watch. Ubóstwo i wykluczenie społeczne w Polsce, Kampania przeciw Homofobii, Warszawa, s.223.(s.57-62)