ogólne

Wyjaśnienia do przepisów
Ustawa z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628)
DIOŚ- III-p-7-327/04/MT
Warszawa, 23 stycznia 2004 r.
"XXX"
W odpowiedzi na pismo Pana z dnia 7 stycznia br. dotyczące wyjaśnienia kwestii, wynikających z brzmienia
art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach /Dz.U. Nr 62, poz. 628 z późniejszymi zmianami/
Departament stwierdza co następuje:
Artykuł 20 ust. 1 powołanej powyŜej ustawy stanowi, iŜ program gospodarki odpadami niebezpiecznymi
dołączany do wniosku o wydanie decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi
powinien zawierać określone enumeratywnie od punku 1 do 5 wymogi.
Pytanie Pana w istocie dotyczy wymogu określonego w pkt. 1, który stanowi, Ŝe wnioskodawca powinien
wyszczególnić rodzaje odpadów niebezpiecznych przewidzianych do wytwarzania, a w przypadkach gdy
określenie rodzaju nie jest wystarczające do ustalenia zagroŜeń, jakie mogą powodować odpady
niebezpieczne, właściwy organ moŜe wezwać wnioskodawcę do podania podstawowego składu chemicznego
i właściwości odpadów.
Oczywistym wydaje się, iŜ podawanie przez wnioskodawcę podstawowego składu chemicznego i właściwości
odpadów niebezpiecznych następuje jedynie wówczas, gdy podane przez niego kody odpadów są
niewystarczające do ustalenia zagroŜeń jakie mogą powstać w środowisku w wyniku gospodarowania tymi
odpadami. Podawanie omówionych powyŜej parametrów powinno być jednak traktowane jako wyjątek odstępstwo od reguły. Zwykle bowiem prawidłowo ustalony kod odpadów określa rodzaj odpadu wraz z jego
właściwościami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi.
Jednocześnie wnikliwa merytoryczna analiza wynikająca z Pańskich zapytań kierowanych do Ministerstwa,
pozwala na stwierdzenie, iŜ zamierza Pan prowadzić działalność polegającą na demontaŜu pojazdów. W tej
sytuacji pozwalam sobie dodatkowo wyjaśnić wszystkie kwestie związane z prowadzeniem tzw. "autozłomu" stacji demontaŜu pojazdów:
W stacji demontaŜu pojazdów prowadzone są działania związane z odzyskiem
lub
unieszkodliwianiem odpadów. Pojazdy wycofane z eksploatacji, sklasyfikowane w w/w załączniku do
rozporządzenia jako odpad o kodzie 16 01 04* są odpadami niebezpiecznymi. Natomiast przedsięwzięcia
polegające na odzysku lub unieszkodliwianiu odpadów niebezpiecznych naleŜą do przedsięwzięć mogących
znacząco oddziaływać na środowisko, które wymienione są w § 2 ust. 1 pkt 9 lit. d) w rozporządzeniu Rady
Ministrów z dnia 24 września 2002 r w sprawie określenia rodzaju przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko oraz szczególnych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do
sporządzania raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 179, poz. 1490), co w konsekwencji oznacza,
Ŝe organem właściwym do wydania zezwolenia na odzysk lub unieszkodliwianie tych odpadów jest wojewoda.
Oczywistym jest fakt, Ŝe w trakcie tych działań wytwarzane są nowe odpady, w tym odpady niebezpieczne. W
związku z powyŜszym, zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2001 r. Nr
62, poz. 628 z późn. zm.), w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 19 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o
odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 7, poz. 78), wytwórca odpadów - jakim jest
przedsiębiorca prowadzący stację demontaŜu pojazdów, jest zobowiązany do uzyskania stosownej decyzji.
Zgodnie z art. 3 pkt 6) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z
późn. zm), przez pojęcie instalacji naleŜy rozumieć: a) stacjonarne urządzenie techniczne, b) zespół
stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie do których tytułem prawnym dysponuje
ten sam podmiot i połoŜonych na terenie jednego zakładu, c) obiekty budowlane nie będące urządzeniami
technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja moŜe spowodować emisję. Zatem stwierdzić naleŜy, iŜ
zwykle podmiot dokonujący demontaŜu pojazdów jest zobowiązany do uzyskania pozwolenia na wytwarzanie
odpadów, gdyŜ demontaŜ dokonywany jest w instalacji., którą w tym przypadku stanowi stacjonarne
urządzenie techniczne. Ponadto masa odpadów niebezpiecznych lub innych niŜ niebezpieczne,
wytwarzanych w stacji demontaŜu, najczęściej przekracza parametry wymienione w art. 17 ust 2 w/w ustawy
o odpadach, tj. powyŜej 1 tony odpadów niebezpiecznych rocznie lub powyŜej 5 tysięcy ton odpadów innych
niŜ niebezpieczne rocznie.
Nie moŜna jednak wykluczyć, Ŝe w sporadycznych przypadkach, w wyniku demontaŜu pojazdów dokonywanego ręcznie, masa odpadów moŜe być niŜsza niŜ 1 tona odpadów niebezpiecznych rocznie lub 5
tys. ton odpadów innych niŜ niebezpieczne rocznie.
W takiej sytuacji podmiot prowadzący stację demontaŜu pojazdów zobowiązany będzie do uzyskania decyzji
zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi i przedłoŜenia informacji o wytwarzanych
odpadach oraz sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami zgodnie z art. 17 ust 1 w/w ustawy o
odpadach.
Istotną kwestią, która wiąŜę się z prowadzeniem stacji demontaŜu pojazdów - jest takŜe kwestia zbierania i
(lub) transportu odpadów w postaci zuŜytych lub nienadających się do uŜytkowania pojazdów sklasyfikowanych w katalogu odpadów jako rodzaj odpadów o kodzie 16 01 04*.
JednakŜe decyzja w sprawie prowadzenia tego typu działalności pozostaje w gestii podmiotu prowadzącego
stację demontaŜu.
Uwzględniając powyŜsze informacje, naleŜy jednak zauwaŜyć, iŜ w przypadku gdyby podmiot prowadzący
stację demontaŜu pojazdów zbierał i (lub) transportował wycofane z eksploatacji pojazdy (odpady o kodzie 16
01 04* ), to wówczas powinien posiadać stosowne zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie
zbierania i (lub) transportu odpadów w myśl przepisów art. 28 ust 1 w/w ustawy o odpadach.
Przy czym w takiej sytuacji, przedsiębiorca prowadzący opisywaną działalność (stacja demontaŜu), powinien
rozwaŜyć moŜliwość uzyskania jednej decyzji tzw. "łącznej" w trybie art. 31 ust 1 w/w ustawy o odpadach.
"Łączna" decyzja umoŜliwia podmiotowi posiadanie jednej decyzji, na wszystkie prowadzone przez niego
działania ( odzysk lub unieszodliwianie, wytwarzanie, zbierania lub transport). Przy czym w przypadku
prowadzenia stacji demontaŜu, na której następuje odzysk lub unieszkodliwianie omawianych odpadów
niebezpiecznych ( a następuje zwykle odzysk tych odpadów określony w załączniku do ustawy o odpadach
jako R 14), organem właściwym do wydania takiej decyzji jest wojewoda.
JednakŜe stwierdzić trzeba, iŜ brak jest przeszkód prawnych do ubiegania się o wydanie kilku decyzji na
prowadzenie swojej działalności przez podmiot prowadzący stację demontaŜu nienadających się do uŜytku
pojazdów.
Jednocześnie wyjaśnić naleŜy kwestię dotyczącą ustalania masy odpadów niebezpiecznych w związku z
prowadzonymi działaniami na stacji do demontaŜu pojazdów.
OtóŜ, za masę odpadów niebezpiecznych zaliczanych do działań związanych z odzyskiem lub
unieszkodliwianiem odpadów naleŜy przyjąć łączną masę samochodów wycofanych z eksploatacji,
sklasyfikowanych jako odpad o kodzie 16 01 04*.
Natomiast, masa odpadów wytworzonych przez stację demontaŜu pojazdów, jakkolwiek równa masie
odpadów przyjętych na stację, stanowić będzie sumę: masy odpadów niebezpiecznych i innych niŜ
niebezpieczne sklasyfikowanych w katalogu odpadów w podgrupie 16 01 - ZuŜyte lub nie nadające się do
uŜytkowania pojazdy (włączając maszyny pozadrogowe), odpady z demontaŜu, przeglądu i konserwacji
pojazdów (z wyłączeniem grup 13 i 14 oraz podgrup 16 06 i 16 08) - wyłączając jednak masę odpadów z
grupy 16 01 04* (stanowiących łączną masę odpadów w postaci całego pojazdu przyjętego juŜ wcześniej na
stację demontaŜu do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów) oraz masy odpadów z podgrupy 19 12 Odpady z mechanicznej obróbki odpadów (np. obróbki ręcznej, sortowania, zgniatania granulowania nie ujęte
w innych podgrupach),
Wobec powyŜszego za masę odpadów niebezpiecznych wytwarzanych na stacji demontaŜu pojazdów, naleŜy
przyjąć sumę poszczególnych mas rodzajów odpadów powstających w trakcie prowadzenia demontaŜu.
Natomiast za masę odpadów innych niŜ niebezpieczne wytwarzanych na stacji demontaŜu, naleŜy przyjąć
sumę poszczególnych mas rodzajów odpadów innych niŜ niebezpieczne powstających w trakcie prowadzenia
demontaŜu.
Reasumując, mam nadzieję, iŜ powyŜsze wyjaśnienia ułatwią Panu rozwaŜenie i podjęcie stosownych
działań, które z kolei umoŜliwią Panu realizację zamierzonej działalności.
Zastępca Dyrektora
Departamentu Instrumentów
Ochrony Środowiska
/-/
Irena Mazur