Etapy powstawania współczesnego systemu bankowego

Etapy powstawania
współczesnego systemu
bankowego
Perspektywa historyczna
Początki bankowości sięgają XII w.
W XIV w. Florencja, Genua, Padwa stały się centrami nadwyżek
kapitału kupieckiego.
Narodziny systemu bankowego – XVII w. w Szwecji. W 1668 r.
powstał Sveriges Riksbank – bank centralny Szwecji (własność
parlamentu).
1694 r. - Bank Anglii, bankier rządowych wydatków
i wpływów, prowadził handel bilonem, wystawiał weksle własne do
sumy udzielonego Koronie kredytu, redyskontował weksle w handlu
zagranicznym.
1876 r. – Niemcy, Bank Rzeszy, prawo emisji banknotów.
1882 r. - Bank centralny Japonii, wyłączne prawo emisji
banknotów.
1913 r. - System Rezerwy Federalnej w USA.
Nowoczesny system bankowy ukształtował się przed I
Wojną Światową.
Cechy charakterystyczne:
- działalność depozytowa i kredytowa banku oparta na złotej
zasady
bankowej
(okresy
wymagalności
pasywów
odpowiadają okresowi zapadalności pasywów)
- Uznanie banków z tradycją i udziałem bezpośrednim lub
pośrednim państwa za banki banków, kredytodawców
ostatniej instancji oraz bankierów rządów (powstanie banków
centralnych jako banków o zasadach odrębnych od banków
komercyjnych)
- Podporządkowanie wielkości
systemu waluty złotej
emisji
pieniądza
regułom
- Finansowanie wydatków państwowych przez emisje obligacji
gwarantowane wpływami podatkowymi
- Dominacja banków brytyjskich nad pozostałymi
- Wysoki poziom protekcjonizmu w bankowości
W okresie pomiędzy I i II wojną światową nowopowstające
państwa Europy Środkowej i Wschodniej przyjmowały
dwuszczeblową strukturę systemu bankowego z uniwersalnym
lub specjalistycznym modelem banków depozytowokredytowych.
Wielki Kryzys - zakaz łączenia przez banki w jednym bilansie
działalności depozytowo-kredytowej i publicznego obrotu
papierami wartościowymi na rachunek banku.
Model bankowości amerykańskiej lat 1950. i 1960. - „3-6-3” maksymalny poziom oprocentowania depozytów i kredytów
regulowało prawo, rynek usług bankowych był ściśle
zamknięty przed konkurencją zagraniczną.
Od połowy lat 1970. model „6-9-12” - banki utraciły monopol
na pośrednictwo finansowe,
rentowność tradycyjnej
działalności depozytowo-kredytowej zmniejszyła się, zmalał
udział kredytu w zewnętrznym finansowaniu korporacji
przemysłowych.