Współpraca z rodzicami

Współpraca z rodzicami
I.
Założenia ogólne.
Współpraca Zespołu z rodzicami stanowi jeden z podstawowych czynników sukcesu w terapii
wychowanków. Klientami przedszkola/szkoły są przede wszystkim rodzice. Opiekunowie nieletnich
uczniów przez większość czasu pobytu dziecka w placówce odgrywają rolę klientów
pierwszoplanowych, pomimo, że później wzrasta także rola samych uczniów. To właśnie postawy
rodziców, w tym ich poziom zadowolenia z usług oferowanych w placówce jest czynnikiem
kształtującym jakość współpracy. Szkoła jest systemem, w którym poszczególne elementy powinny
współgrać. Jeśli Dyrektor, nauczyciele, pracownicy, uczniowie i rodzice spotykają się,
rozmawiają ze sobą, to ich potencjał sumuje się i rozwiązywanie problemów szkoły oraz rodziny
staje się łatwiejsze. Jeśli nie ma porozumienia pomiędzy elementami systemu to działania
podejmowane przez przedszkole/szkołę napotykają na liczne bariery i przeszkody. Poszerzanie
współpracy z rodzicami jest naturalne, bo specjalistę i rodzica łączy wspólny cel jakim jest
usprawnianie, edukacja i wychowanie dzieci. Jeśli uda się włączyć we wspólne rozwiązywanie
problemów szkoły choćby niewielką grupę rodziców, to pojawia się efekt synergii: przykład pierwszej
grupy rodziców włączonych w planowanie i realizację działań na terenie placówki powoduje
zwiększenie szansy na podejmowanie podobnej aktywności przez kolejnych rodziców. Rodzice stają
się rzecznikami interesu przedszkola/szkoły i swoich dzieci w wielu środowiskach do których
przynależą.
Należy także pamiętać, że przedszkola i szkoły to zorganizowane struktury, zatrudniające specjalistów,
którzy posiadają wiedzę i umiejętności umożliwiające pracę z wychowankami/uczniami. Rodzice
natomiast to zbiór luźno połączonych ze sobą osób. Wynika z tego, że nie możemy wymagać od
rodziców idealnych z naszego punktu widzenia decyzji i zachowań jeśli uprzednio nie powiemy im o
wielu ważnych zagadnieniach, które dla specjalistów są oczywiste, a dla rodziców często nieznane i
niezrozumiałe. Warunkiem poprawnego kontaktu z rodzicami jest odpowiednia komunikacja. Model
komunikacji jest najbardziej pożądaną formą relacji z perspektywy poprawy jakości współpracy
przedszkola/szkoły z rodzicami. Zakłada on możliwość kontaktu rodziców oraz specjalistów w celu
formułowania, uzgadniania i osiągania celów oraz rozwiązywania problemów. Jednym z elementów
tworzenia warunków dobrej współpracy z rodzicami jest określenie i wdrażanie określonych
standardów współpracy, które sprawiają, że przedszkole/szkoła staje się miejscem sprzyjającym
spotkaniom dorosłych, którzy rozmawiają jak rozwiązywać trudności, zastanawiają się jak im
zapobiegać oraz jak zwiększać efektywność oddziaływań skierowanych na wychowanka/ucznia.
Poniższe Standardy zostały opracowane w oparciu o Statuty poszczególnych placówek wchodzących
w skład Zespołu Niepublicznych Specjalnych Placówek Oświatowych „Możesz więcej” w Nowym
Zglechowie.
II. Założenia szczegółowe.
1.Rodzice mogą uzyskać szczegółowe, bieżące informacje na temat swojego dziecka, jego
zachowania, postępów i trudności w nauce poprzez kontakt z:
a) wychowawcą/liderem zespołu terapeutycznego,
b) dyrektorem,
c) psychologiem.
d) nauczycielami i terapeutami.
2. Organizatorem i koordynatorem współpracy z rodzicami jest wychowawca/lider zespołu
terapeutycznego.
3. Członkowie zespołu terapeutycznego udzielają informacji na temat dziecka w porozumieniu z
wychowawcą/liderem.
4. Pracownicy Zespołu, bezpośrednio nie pracujący z dzieckiem nie udzielają żadnych informacji na
temat wychowanka/ucznia.
5. Udzielając informacji na temat wychowanka/ucznia w żadnym wypadku nie podważamy
kompetencji innych specjalistów. W razie wątpliwości odnośnie zasadności decyzji podejmowanych
przez terapeutów pracujących równocześnie z wychowankiem/uczniem na terenie Zespołu należy
ustalić spójny system oddziaływań terapeutycznych i dopiero wówczas udzielić informacji rodzicom.
6. Podczas rozmów z rodzicami wychowanka/ucznia nie podejmujemy tematów związanych z
wewnętrzną organizacją pracy placówki (m.in. wyrażanie subiektywnych opinii oceniających pracę
placówki, dyrektora, innych pracowników).
7. Rodzice i członkowie zespołów terapeutycznych współpracują ze sobą w sprawach wychowania,
kształcenia, rehabilitacji i opieki wychowanków/uczniów w formie:
a) zebrań rodziców,
b) indywidualnych spotkań, kontaktów telefonicznych, konsultacji, korespondencji w zeszytach
korespondencji,
c) dni otwartych,
d) wizyt patronażowych w domu wychowanka/ucznia,
e) instruktażu i pomocy w dobieraniu sprzętu ortopedycznego, komputerowego, innego,
f) szkoleń z zakresu: przenoszenia, karmienia, wykorzystania metod alternatywnej i wspomagającej
komunikacji oraz technologii wspomagającej, innych,
g) udziału w tworzeniu programu wychowawczego, rehabilitacyjnego i planu na życie,
h) współpracy przy organizowaniu uroczystości, imprez i wycieczek.
7. Przekazywanie informacji dotyczących dziecka musi odbywać się z zachowaniem dyskrecji:
a) informacje udzielane są po uprzednim uzgodnieniu terminu spotkania odpowiadającego obu
stronom,
b) w uzasadnionych przypadkach (np. sytuacja kryzysowa) spotkanie z rodzicem może odbyć się bez
uprzedniego ustalenia terminu,
c) informacje na temat udzielane są wyłącznie w godzinach pracy poszczególnych pracowników
Zespołu,
d) w miarę możliwości spotkanie z rodzicem należy przeprowadzić w spokojnym miejscu na terenie
Zespołu, bez udziału dziecka lub osób trzecich,
e) wskazane jest sporządzanie notatki po rozmowie z rodzicami podpisaną zarówno przez
uczestniczącego w rozmowie rodzica jak i pracownika Zespołu,
f) sporządzenie notatki po rozmowie z rodzicem konieczne jest w przypadku spraw trudnych,
spornych oprócz ogólnie przyjętego dokumentowania spotkania w dzienniku, należy sporządzić
notatkę służbową podpisaną zarówno przez uczestniczącego w rozmowie rodzica jak i pracownika
Zespołu.
8. Podczas spotkań zespołów terapeutycznych z rodzicami, wychowawca/lider powinien uwzględnić
następujące zasady:
a) najważniejszym składnikiem informacji powinny być poczynione postępy dzieci w poszczególnych
sferach rozwoju,
b) trudności dotyczące wychowanka/ucznia należy omawiać szczerze, w indywidualnej rozmowie z
rodzicami,
c) nie powinno się dokonywać tylko negatywnych ocen wychowanków/uczniów,
d) nie należy używać imion i/lub nazwisk zarówno przy przykładach negatywnych jak i pozytywnych.
9. W kontaktach z rodzicami używamy ogólnie przyjętych form grzecznościowych zwracając się do
siebie „Proszę Pani/ Proszę Pana”.
10. W zakresie rozwiązywania sytuacji konfliktowych w kontaktach z rodzicami obowiązuje
następująca procedura :
a) Konflikty pomiędzy rodzicami a członkiem zespołu terapeutycznego:
§ w pierwszej instancji sprawę rozpatruje wychowawca/lider w razie potrzeby w porozumieniu z
psychologiem,
§ w przypadku braku porozumienia sprawę w drugiej instancji rozpatruje Dyrektor Zespołu,
§ w przypadku kiedy rodzic nie zgadza się z decyzją Dyrektora ma prawo odwołać się od niej do
organu prowadzącego szkołę w ciągu 14 dni.
b) Konflikty pomiędzy rodzicami a wychowawcą/liderem zespołu terapeutycznego:
§ lider/wychowawca podejmuje próbę rozwiązania konfliktu w porozumieniu z psychologiem,
§ w przypadku braku porozumienia sprawę rozpatruje Dyrektor Zespołu .
c) Konflikty pomiędzy rodzicami a innymi organami szkoły (Dyrektor, Rada Pedagogiczna):
§ postępowanie w pierwszej instancji prowadzi Dyrektor,
§ w przypadkach spornych przysługuje prawo wniesienia w ciągu 14 dni odwołania do organu
prowadzącego szkołę.
Opracowanie: Zespół nauczycieli i terapeutów zatrudnionych w Zespole Niepublicznych Specjalnych
Placówek Oświatowych „Możesz więcej” w Nowym Zglechowie.