Skazy krwotoczne - Diagnostyka laboratoryjna
Transkrypt
Skazy krwotoczne - Diagnostyka laboratoryjna
Diagnostyka laboratoryjna Wykład Diagnostyka skaz krwotocznych Copyright by dziku Przebieg procesu krzepnięcia krwi: - w warunkach fizjologicznych zostaje zapoczątkowany przez przerwanie ciągłości łożyska naczyniowego i ma za zadanie zapobiec wynaczynieniu i utracie krwi - w miejscu przerwania ciągłości naczynia dochodzi do odsłonięcia macierzy podśródbłonkowej, na której płytki krwi natychmiast przylegają, a następnie na skutek zlepiania się trombocytów ze sobą tworzą tzw. czop płytkowy - płytki krwi ulegają aktywacji i uwalniają szereg substancji czynnych z ziarnistości α i β, które dodatkowo nasilają ich aktywację, dochodzi do zmian morfologicznych płytek, a także ekspresji wielu białkowych cząsteczek na ich powierzchni - uwolniona serotonina powoduje zwężenie naczyo krwionośnych w obrębie zranienia - właściwy skrzep powstaje poprzez utworzenie sieci włóknika, która powoduje jego wzmocnienie i stabilizację (aktywacja kaskady krzepnięcia - krążące w osoczu krwi nieaktywne czynniki krzepnięcia zaczynają się wzajemnie aktywowad) - płytki pod wpływem uszkodzeo mechanicznych wydzielają trombokinazę, która uruchamia szereg procesów prowadzących do powstania właściwego czynnika inicjującego krzepnięcie krwi (ważne są jony wapnia oraz białkowe czynniki osocza) - cz. Xa, przy współdziałaniu nieenzymatycznego kofaktora (cz. Va) oraz fosfolipidów powierzchniowych tworzy kompleks (protrombinaza), który w sposób proteolityczny przekształca protrombinę do trombiny - trombina powoduje przekształcenie fibrynogenu (osoczowego białka krążącego we krwi) w fibrynę (białko nierozpuszczalne w wodzie), która tworzy sied włókien, będących szkieletem skrzepu - dla prawidłowego zachodzenia procesu krzepnięcia krwi niezbędna jest wit. K, która umożliwia syntezę protrombiny w wątrobie Skazy krwotoczne - osoczowe (osoczowe czynniki krzepnięcia) - płytkowe (płytki) - naczyniowe (naczynia krwionośne) Skaza krwotoczna – stan, w którym występuje niewydolnośd jednej lub kilku składowych ustrojowego układu krzepnięcia Skazy krwotoczne naczyniowe: - wrodzone: - wrodzona naczyniakowatośd - plamice we wrodzonych zaburzeniach tkanki łącznej - samoistna w hemosyderozie płuc - nabyte: - plamica starcza - plamica ortostatyczna - plamica mechaniczna - plamica z zapaleniem naczyo włosowatych - plamica polekowa - plamica w zakażeniach - zespół Schonleina-Henocha - plamica w dysproteinemiach - szkorbut Skazy krwotoczne płytkowe: - małopłytkowości – uwarunkowane zmniejszonym wytwarzaniem płytek krwi (wrodzone i nabyte) - małopłytkowości – w których przeważa nadmierne niszczenie płytek krwi: - wrodzone: - immunologiczne i nieimmunologiczne - nabyte: - immunologiczne i nieimmunologiczne (związane z nieprawidłowym rozmieszczeniem płytek krwi, wynikające z utraty płytek krwi) - nadpłytkowości – pierwotne i wtórne - skazy związane z zaburzeniami funkcji płytek krwi: - wrodzone: - zaburzenia błonowe, zespół Bernarda-Souliera, trombastenia Glanzmanna - zaburzenia receptora kolagenu, zaburzenia sekrecji ziarnistości płytkowych - choroba puli magazynowej - zaburzenia nabyte: - choroby układu krwiotwórczego, DIC - zaburzenia białkowe (dysproteinemie) - posocznica - terapia lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, lekami kardiologicznymi Skazy krwotoczne osoczowe: - wrodzone: - hemofilia A (cz. VIII) - hemofilia B (cz. IX) - choroba von Willebranda - inne niedobory poszczególnych czynników - nabyte: - niedobór wit. K (choroby jelit, cholestaza) - ciężkie i przewlekłe choroby wątroby - DIC - krążące antykoagulanty - po leczeniu heparyną - po leczeniu doustnymi antykoagulantami - po masywnych przetoczeniach krwi - po zabiegach w krążeniu pozaustrojowym - przy zwiększonej utracie przez nerki TFPI: - cząsteczka polipeptydowa, łącząca się z cz. Xa, heparyną i kompleksem cz.VIIa-TF - TFPI jest uwalniany do krążenia ze śródbłonka pod wpływem heparyny oraz z płytek krwi (10%) - w osoczu TFPI jest związany z LDL i VLDL, jest usuwany przez wątrobę i nerki Układ antykoagulacyjny białka C (APC): - hamuje prokoagulacyjne działanie cz. Va i VIIIa – czyli istotnych kofaktorów kompleksu tenazy i protrombinazy - aktywatorem białka C jest trombina, wiążąca się z trombomoduliną na powierzchni nieuszkodzonych kom. śródbłonka - aktywuje fibrynolizę poprzez nasilenie wytwarzania plazminy drogą unieczynnienia inhibitora aktywatorów plazminogenu (PAI-1) Czynniki lizy skrzepu: - proenzymy – międzykomórkowy tPA, plazminogen, cz. XII, prekalikreina, białko C - aktywatory plazminogenu – cz. XIIa, zewnątrzkomórkowy tPA, kalikreina, aktywowane białko C - enzym fibrynolityczny - plazmina Aktywnośd hemostatyczna osoczowych czynników krzepnięcia - czynniki krzepnięcia - inhibitory krzepnięcia - czynniki lizy skrzepu - inhibitory lizy skrzepu Inhibitory lizy skrzepu: - α2-antyplazmina - inhibitor tPA (tkankowego aktywatora plazminogenu) Udział czynników krzepniecia w regulacji hemostazy Czynniki krzepnięcia: - proenzymy – cz. XII, XI, X, IX i protrombina - proteazy – cz. XIIa, XIa, Xa, IXa - kofaktory - cz. V i VIII - aktywowane kofaktory – cz. Va i VIIIa - enzym powodujący krzepnięcie – trombina - fibrynoegen, fibryna Inhibitory krzepniecia – najważniejsze są serpiny, czyli białka hamujące proteazy serynowe oraz α2makroglobulina: - inhibitory proteaz – antytrombina III (AT III), heparynowy kofaktor II oraz inhibitor drogi czynnika tkankowego (TFPI) - enzym proteolityczny – aktywowane białko C (APC) - kofaktor – białko S Utrzymanie płynności krwi: - proenzymy – prekalikreina, cz. XII, XI, IX, protrombina - inhibitory – antytrombina III (główny inhibitor krzepnięcia), białko C, białko S Czynniki doprowadzające do wykrzepiania i zakrzepicy: - zaktywowane proenzymy – kalikreina, cz. XIIa, XIa, Xa, IXa - zaktywowane kofaktory – cz. Va i VIIIa - trombina - fibryna - cz. XIIIa - jady węży - obniżenie stężenia inhibitorów krzepniecia Czynniki doprowadzające do krwawieo: - genetycznie uwarunkowany niedobór cz. XI, X, IX, VIII, V - genetycznie uwarunkowany niedobór fibrynogenu - leczenie antykoagulantami Udział czynników lizy skrzepu w regulacji hemostazy Czynniki utrzymujące płynnośd krwi w naczyniach - czynniki rozpuszczające skrzep: - plazmina - tkankowy aktywator plazminogenu (tPA) Czynniki doprowadzające do wykrzepiania i zakrzepicy – inhibitory lizy skrzepu: - wzrost aktywności inhibitora tPA - α2-antyplazmina - kwas ε-amino-kapronowy (AMICAR) Czynniki doprowadzające do krwawieo – czynniki rozpuszczające skrzep: - niedobór α2-antyplazminy - terapia fibrynolityczna Udział płytek krwi w regulacji hemostazy Czynniki utrzymujące płynnośd krwi w naczyniach - błona powierzchniowa płytki: - czynnik płytkowy 3 (PF3) - dyskoidalny kształt płytki krwi Czynniki doprowadzające do wykrzepiania i zakrzepicy: - glikoproteiny – GPI, GPIIa, GPIIIb, GPV - cz. płytkowy 3 (PF3), cz. płytkowy 4 (PF4) - receptor dla cz. V - czynnik von Willebranda (vWF) - tromboksan A2 - receptor dla trombiny - serotonina - fibrynogen - PDGF Udział naczyo krwionośnych w regulacji hemostazy Za utrzymanie płynności krwi w naczyniach odpowiada: - prostacyklina - trombomodulina - cząsteczki heparynopodobne - tkankowy aktywator plazminogenu (tPA) - napięcie naczynia krwionośnego - szybkośd przepływu krwi Czynniki doprowadzające do wykrzepiania i zakrzepicy: - tromboplastyna tkankowa - inhibitor tPA - czynnik von Willebranda (vWF) - kolagen - arterioskleroza (stwardnienie tętnic) - żylaki - rozrost włókien mięśni gładkich - płytki miażdżycowe Czynniki doprowadzające do krwawienia: - arterioskleroza – bardzo duże naczynia krwionośne - żylaki – szybkośd przepływu krwi - rozrost włókien mięśni gładkich – bardzo duże naczynia krwionośne - płytki miażdżycowe – szybkośd przepływu krwi Czynniki doprowadzające do krwawienia: - trombocytopenia - genetycznie uwarunkowany niedobór GPI, IIa, IIIb - niedobór cz. V - przeciwciała przeciwpłytkowe - niedobór fibrynogenu - niedobór serotoniny Skryningowe testy krzepnięcia - czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) - czas protrombinowy (PT) - czas trombinowy (TCT) Nieprawidłowy czas kaolinowo-kefalinowy (APTT): - niedobór cz. Fletchera (prekalikreiny), HMW-kininogenu - niedobór cz. XII, XI, X, IX, VIII, V - afibrynogenemia - krążący antykoagulant w przebiegu tocznia, doustne antykoagulanty - choroby wątroby - czerwienica prawdziwa - stężenie heparyny powyżej 0,4 µ/mL - wykrzepianie (artefakt lub DIC) - niedobór wit. K Nieprawidłowy czas protrombinowy (PT): - niedobór cz. X, VII, V - afibrynogenemia, hipofibrynogenemia, dysfibrynogenemia - krążący antykoagulant w przebiegu tocznia, doustne antykoagulanty - choroby wątroby - czerwienica prawdziwa - stężenie heparyny powyżej 0,4 µ/mL - wykrzepianie (artefakt lub DIC) - niedobór wit. K Nieprawidłowy czas trombinowy (TCT): - afibrynogenemia, hipofibrynogenemia, dysfibrynogenemia - choroby wątroby - stężenie heparyny powyżej 0,4 µ/mL - wykrzepianie (artefakt lub DIC) Diagnostyka skaz krwotocznych - określenie rodzaju, przyczyny i patogenezy skazy - dobór odpowiedniego testu, wyniki przeprowadzonych testów - objawy kliniczne skazy Diagnostyka skaz naczyniowych - przyczyna skazy – określenie łamliwości naczyo krwionośnych - stosowane testy – próba opaskowa (z ciśnieniem dodatnim) i próba bankowa (z ciśnieniem ujemnym) - zakres normy – brak lub obecnośd nielicznych wybroczyn Wynik testu dodatni: - mało wybroczyn: - nadczynnośd kory nadnerczy (nadmiar adrenokortykoidów) - szkorbut, dysproteinemia, alergie, starszy wiek - liczne wybroczyny: - infekcje wirusowe, zapalenie żył indukowane lekami (łatwe siniaczenie się) - zaburzenia tkanki łącznej, trombocytopenia Diagnostyka skaz płytkowych - liczba płytek krwi: - K: 150 – 400 tys/µL - M: 150 – 350 tys/µL - trombocytoza – powyżej 400 tys/µL - pierwotna – zaburzenia mieloproliferacji – manifestuje się nietypowym krwawieniem - reaktywna – przewlekły stan zapalny, ostre infekcje, po operacjach, po splenoktomii, stosowanie leków – manifestuje się zakrzepicą - trombocytopenia: - poniżej 50 tys/µL – krwotok (łatwe siniaczenie się), przeciwciała przeciwpłytkowe (krwotok pod wpływem stresu) - poniżej 10 tys/µL – samoistna, immunologiczna – objawia się spontanicznym krwotokiem do OUN, po lekach cytotoksycznych, w uszkodzeniach szpiku kostnego Diagnostyka skaz krwotocznych - badania przesiewowe: - APTT, PT, TCT - liczba płytek krwi i MPV - morfologia krwi i rozmaz - badania swoiste: - próby naczyniowe - diagnozowanie zaburzeo krzepnięcia: - stężenie fibrynogenu - D-dimery - oznaczanie czynników krzepnięcia - oznaczanie inhibitorów - diagnozowanie małopłytkowości i zaburzeo czynności płytek: - morfologia płytek krwi - cz. von Willebranda - badania specjalistyczne: - czas rozpuszczania skrzepu oraz zaburzenia czynności płytek krwi: - agregacja - PF4, - β-TG - analiza glikoprotein błonowych: CD41, CD42a, CD42b, CD61, CD62P, CD63