Gazetka "PRZEDSZKOLNE PLOYTECZKI KRZYSIA I

PRZEDSZKOLNE
PLOTECZKI KRZYSIA
I HANECZKI
PUBLICZNE PRZEDSZKOLE W MALCZYCACH
MARZEC 2015/7
W marcu
Raz śnieg pada,
a raz deszczyk.
Na jeziorze
lód już trzeszczy.
Błękit nieba
lśni w kałuży,
bałwan w słońcu
oczy mruży.
- Koniec zimy.
Przerwa.
Dzwonek.
- To nie dzwonek,
to skowronek!
****************************************************************
****************************************************************
Pozwól dziecku rozwinąć skrzydła
Dla dziecka nie ma rzeczy niemożliwych. Jego
wyobraźnia jest wprost nieograniczona. Aby rozwinąć jego kreatywność,
czyli twórcze myślenie, należy stawiać przed nim coraz to nowe
wyzwania. Należy pamiętać o tym, aby były one dostosowane do
możliwości dziecka.
Drodzy Rodzice,
Dawajcie dziecku do zabawy różnorodne przedmioty, aby poznawało ich
fakturę, rodzaj powierzchni, aby wiedziało, co to znaczy giętkość,
twardość. W ten sposób będzie próbować znaleźć różne sposoby ich
wykorzystania.
Warto podsuwać dzieciom zagadki intelektualne, polegające na
wyszukiwaniu dla prostego przedmiotu innych niż podstawowe
zastosowania.
Bawcie się z dzieckiem w zabawy słowne, w zgadywanki, zagadki, w
tworzenie różnych zakończeń znanych bajek lub w wymyślanie nowych
historyjek.
Oglądajcie razem mapy, poznawajcie świat, podróżujcie w wyobraźni.
Grajcie w logiczne czy literowe gry planszowe i kalambury.
Mądrze korzystajcie z telewizji i Internetu. Szukajcie nietypowych
rozwiązań i ciekawostek.
Znajdujcie nowe nazwy albo nowe zastosowania dla rzeczy "pospolitych",
wyszukujcie "dziwne przedmioty" i zastanawiajcie się do czego mogą
służyć.
Pozwólcie dziecku wymyślać tak dużo rozwiązań, ile mu tylko przyjdzie
do głowy. Wyobraźnia dzieci nie zna granic.
Ważne jest, aby dziecko zachęcać do poszukiwań i nagradzać je za
innowacyjność.
Nauczcie swoje dziecko rozmawiać, używać argumentów. Podsuwajcie mu
rozwiązania, ale nigdy nie podejmujcie za nie decyzji. Niech robi tak,
jak uważa, ale za czyny powinno ponieść odpowiedzialność. Uczcie je
samodzielności. Dziecko musi poznawać świat i eksperymentować.
Powinniście być jego nauczycielem, przewodnikiem i doradcą.
Bądźcie obok, obserwujcie i bawcie się razem z nim.
Jest wiele sposobów na to, aby nie ograniczać możliwości dzieci, aby
wspomagać je w rozwoju, uczyć większej samodzielności, budować w
nich poczucie własnej wartości. Oto niektóre z nich:
1. Pozwalaj swojemu dziecku na dokonywanie wyborów. "Chcesz dzisiaj
ubrać spodnie czy spódnicę?" Trudno jest podejmować decyzje w życiu
dorosłym, jeśli nie nauczyliśmy się tego w tak podstawowych sprawach.
2. Okazuj szacunek dla dziecięcych zmagań. "Sklejanie latawca wymaga
dużej zręczności i delikatności. To może być trudne, gdy bibuła jest
taka cienka". Gdy doceniamy wysiłki dziecka, nabiera ono odwagi by
samodzielnie pokonywać przeszkody.
3. Nie zadawaj zbyt wielu pytań. Może to być potraktowane jako
wtargnięcie w życie osobiste, nadmierne kontrolowanie,
nadopiekuńczość. Dzieci chętniej rozmawiają, gdy mogą same
zdecydować o tym kiedy i co chcą nam powiedzieć.
4. Nie spiesz się z dawaniem odpowiedzi. Kiedy dzieci zadają pytania,
najpierw daj im szansę, aby same poszukały odpowiedzi. Czasem proces
szukania odpowiedzi ma większą wartość niż sama odpowiedź. Możesz
powiedzieć: "To ciekawe pytanie. A jak ty myślisz?"
5. Zachęcaj dziecko do korzystania z cudzych doświadczeń. Ważne jest,
by dzieci wiedziały, że nie są od nas zupełnie zależne, by umiały szukać
pomocy w rozwiązywaniu swoich problemów sięgając po encyklopedię,
idąc do biblioteki, pytając specjalisty. Stają się wtedy bardziej
zaradne, a Ty poczujesz sie odciążona. Zatem gdy dziecko spyta, czym
ma nakarmić chomika, podsuń mu odpowiednią książkę lub zachęć do
zadania tego pytania pani ze sklepu zoologicznego.
6. Nie odbieraj dziecku nadziei. Nawet jeśli jego stopnie z fizyki są
bardzo słabe, zamiast ironicznie naśmiewać się z jego pomysłu, powiedz
raczej: "A więc chcesz zostać astronautą. To ciekawy pomysł. Opowiedz
mi jak chcesz to zrealizować." Twoje dziecko ma wtedy szansę nauczyć
się realnej oceny swoich możliwości. Pozwól dziecku popełniać pewne
błędy.
7. Są słowa, które ranią, dezorientują, budzą niepokój, niepewność,
odbierają nam wiarę w nasze siły i możliwości. Najczęściej wypowiadamy
je w złości lub przez zwyczajny brak uwagi, może też wrażliwości na
uczucia naszego dziecka. Są też słowa, które budują, pozwalają rozwinąć
skrzydła, poczuć grunt pod nogami, które dają dziecku pewność, że jest
bezpieczne, bo nawet gdy popełni jakiś błąd, to i dzięki niemu czegoś
dobrego się nauczy.
materiał opracowany na podstawie informacji z Internetu
ZAGADKI O WIOSNIE
Chodzi polem słonko
Po zielonym życie.
Nad polem, nad łąką
Śpiewa ktoś w błękicie.
(skowronek)
Nie ma lepszej lotniczki
Ogon niczym nożyczki
Lepi gniazdo pod strzechą,
Jest dla ludzi pociechą,
W powietrzu toczy kółka,
Kto to taki?…
(jaskółka)
Miła niespodziankaJuż kwitnie…
(sasanka)
Jak się nazywa ta pora roku,
Gdy się zielenić zaczyna wokół?
Skowronek nad polem śpiewa,
Kwiaty forsycji kwitną na drzewach.
(wiosna)
Suknia pani Wiosny
Dwa jeże z niecierpliwością wyczekiwały nadejścia pani Wiosny. Wiedziały, że jest to
piękna pani, która znana jest z tego, że jest bardzo elegancka. Znana jest z tego, że przychodzi
z wizytą w bardzo pięknych sukniach. A czym nas zaskoczy tej wiosny? Jeże były tego
bardzo ciekawe.
- Ja myślę, że pani Wiosna w tym sezonie pojawi się w długiej żółtej sukni. W kolorze słońca
będzie jej do twarzy. Może wówczas bardziej spodoba się słońcu i dzięki temu przyjdą ciepłe
dni.
- A ja myślę, że pani Wiosna przybędzie w sukni w kolorze zielonym. Będzie w niej
wyglądać bardzo świeżo. Jak przejdzie się w niej po polach, to na pewno trawa będzie
chętniej rosła.
- Ładnie będzie wyglądać w suki błękitnej. Jak w niej nad rzeką stanie, wszelkie lody wnet się
roztopią, a źródlana woda popłynie aż do morza.
- Najładniej będzie wyglądać w sukni w kwiaty. Wokół niej będą latać motyle. Wówczas
świat będzie bardziej kolorowy.
Tak mijały kolejne dni, a wiosny nikt nie widział. Jeże zaczęły się zastanawiać, cóż takiego
się stało z panią Wiosną? Dlaczego ich nie odwiedza?
- Może pani Wiosna zniszczyła suknię w podróży i nie może się nam teraz pokazać?
- A może pani Wiosna pobrudziła suknię błotem i musi ją wyczyścić zanim się nam w niej
pokaże?
Mijały kolejne dni, a jeże ciągle wiosny nigdzie nie widziały. Było to bardzo dziwne. Aby to
wyjaśnić udały się do sowy, która ponoć wszystko wiedziała.
- Sowo, powiedz nam, dlaczego pani Wiosna nie chce na odwiedzić? - zapytały jeże.
- Jak to, przecież była u was wczoraj, przedwczoraj i przed- przedwczoraj. Jest u was od już
od wielu dni – wyjaśniła sowa.
- Jak to, my przecież jej nie widzieliśmy – dziwiły się jeże.
- Może nie przyglądaliście się zbyt uważnie – wytknęła sowa.
- Wyglądaliśmy wiosny codziennie. Na pewno jej nie było – upierały się jeże.
- Ależ była – równie uparcie odpowiedziała sowa.
- Jeśli tak, to w jakiej była sukni? – zapytały jeże, chcąc tym samym dowieść, że to one mają
rację.
- Suknia pani Wiosny jest w kolorze wiosny – wyjaśniła sowa dodając - gdy ogrzewa was w
południe ciepłym słońcem ma suknie w kolorze żółtym, gdy spaceruje po łące, jej suknia jest
zielona, gdy nad wodą stoi, suknia jest niebieska, a gdy na tle kwitnącego sadu się pojawia, to
suknię ma koloru kwiatowego.
- To dlatego pani Wiosny nie możemy zobaczyć – stwierdziły jeże.
- Ależ przeciwnie, panią Wiosnę widać wszędzie. Jeśli dostrzeżecie ciepłe słońce, zieloną
trawę, płynącą wodę w rzece, czy kwitnące kwiaty, bądźcie pewni, że za tym wszystkim stoi
pani Wiosna.
Jeże wracając od sowy uważnie się rozglądały. Tym razem bez trudu odnalazły panią Wiosnę.
Profil autora: Maminka
REBUSY DLA MĄDRALI
Zupa-krem z brokułów dla naszych milusińskich
Łatwa, bardzo smaczna zupa-krem.
Składniki






3 łyżki masła
1 cebula, posiekana
4 duże marchewki, posiekane
1 ząbek czosnku, posiekany
1 l wody
500 g świeżych brokułów w różyczkach






475 g (2 szkl.) kwaśnej śmietany
3 łyżki mąki pszennej
60 ml (1/4 szkl.) zimnej wody
1 łyżka sosu sojowego
0,5 łyżeczki zmielonego czarnego pieprzu
15 g posiekanej natki pietruszki
Sposób przygotowania
1. Rozpuścić masło w rondelku na średnim ogniu, dodać posiekaną cebulę, marchew i
czosnek i podsmażać 5 minut, mieszając od czasu do czasu aż wszystko zmięknie.
2. Do średniego garnka wlać 4 szklanki wody i dodać bulion w proszku; doprowadzić do
wrzenia. Dodać podsmażoną mieszankę z cebuli. Dodać brokuły, odkładając na bok
kilka różyczek, które będą dodane tuż przed końcem gotowania. Zmniejszyć gaz i
gotować pod przykryciem od 15 do 20 minut lub do momentu kiedy brokuły lekko
zmiękną.
3. W blenderze lub robocie kuchennym zmiksować zupę partiami, a następnie wlać z
powrotem do garnka. Dodać śmietanę i odłożone różyczki brokuła.
4. W szklance wymieszać mąkę z 1/4 szklanki zimnej wody aby powstał rzadki roztwór.
5. Doprowadzić zupę do wrzenia, a następnie, stale mieszając, powoli dodawać
mieszaninę z mąką, aby zagęścić zupę do pożądanego stanu. Dodać sos sojowy i
pieprz i dobrze wymieszać. Przed podaniem udekorować posiekaną natką pietruszki
(lub rulonikami z marchewki). Podawać zupę na gorąco lub na zimno.