Z historii Naszej Ziemi
Transkrypt
Z historii Naszej Ziemi
Z historii Naszej Ziemi Dodatek do Wieści Powiatu Wodzisławskiego NR 16 Dzieje wodzisławskiej sztolni P owojenna historia Wodzisławia jest ściśle związana z górnictwem węgla kamiennego. Tyle, że dziś w sa− mym mieście pamiątek po tej gałęzi przemysłu pozosta− ło niewiele, nie licząc symbolicznych pomników oraz wspomnień po niegdyś największym pracodawcy, jakim była zlikwidowana w 2001 r. kopalni KWK 1 Maja. Mało kto jednak wie, że w centrum Wodzisławia, kil− ka metrów pod powierzchnią ziemi, funkcjonuje w naj− lepsze sztolnia – jeden z największych obiektów tego typu w kraju. Istnieje ona przy ul. Gałczyńskiego 1 w Powiatowym Centrum Kształcenia Ustawicznego, pla− cówce, która powstała na bazie szkoły górniczej działa− jącej przy wodzisławskiej kopalni. Szkolne wyrobisko ćwiczebne, czyli potocznie sztol− nia, zostało uruchomione 30 listopada 1984 r. przy ów− czesnej szkole górniczej. Dziś, choć placówka przy ulicy Gałczyńskiego zmieniła nie tylko swój charakter, ale i nazwę, sztolnia nadal jest jej wielką atrakcją. Tutejsza sztolnia jest zespołem wyrobisk górniczych znajdujących się kilka metrów pod powierzchnią ziemi. Pod wzglę− dem struktury i wyposażenia imituje podziemie kopal− ni. Liczy ponad 500 metrów długości i jest największym tego typu obiektem w Polsce. Sztolnia swoim wyglądem przypomina wnętrze kopal− ni. Wyrobiska wyposażone w rurociągi przeciwpożaro− we, posiadają wentylację, tamy wentylacyjne drewniane lub stalowe oraz inne niezbędne wyposażenie stosowa− ne w podziemiach kopalni np. czynne urządzenia do drążenia wyrobisk korytarzowych oraz eksploatacji wę− gla w wyrobiskach ścianowych. Podstawowym zadaniem sztolni jest praktyczna na− uka zawodów związanych z górnictwem. Tutaj prowa− dzone są szkolenia, kursy a także egzaminy z przygoto− wania zawodowego. Niemniej od kilku lat pełni ona także funkcję izby regionalizmu i atrakcji przypominającej o górniczej przeszłości regionu. Drzwi wodzisławskiej sztolni stoją otworem przed każdym, kto zdecyduje się na wycieczkę. To duże przeżycie dla wszystkich tych, którzy nie mieli jeszcze okazji zobaczyć wnętrza kopal− ni. Wodzisławska sztolnia jest jej wierną imitacją, wraz z maszynami, urządzeniami i chodnikami. Z roku na rok rośnie liczba gości odwiedzających to miejsce. Co więcej, stała się ona obowiązkowym punk− tem programu wizyt ważnych delegacji nie tylko krajo− wych, ale i zagranicznych. W ostatnich latach sztolnię przy PCKU odwiedzili goście z Czech, Anglii, Włoch, Szwecji, a nawet Chin. Jednak największe oblężenie sztolnia przeżywa w okresie barbórkowym. Na miesiąc przed górniczym świętem rozpoczyna się fala wycieczek przedszkolaków i uczniów z całego regionu. W tym sa− mym okresie Powiatowe Centrum Kształcenia Ustawicz− nego organizuje Dni Otwarte Sztolni, podczas których można zwiedzić ją za darmo. Zwiedzanie wodzisławskie− go ćwiczebnego wyrobiska górniczego ma z reguły cha− rakter rodzinnej wycieczki. Przychodzą tutaj rodzice z dziećmi, a nawet dziadkami. Zdarzało się, że ojcowie przychodzili ubrani w galowe mundury górnicze. Od− wiedzający najczęściej są zaskoczeni wyglądem sztolni. Dziwią się też, że choć mieszkają w okolicy od dziecka, nie mieli pojęcia, że coś takiego jak sztolnia w Wodzi− sławiu istnieje. Dzieje sztolni przy Powiatowym Centrum Kształce− nia Ustawicznego są nierozerwalnie związane ze szkołą górniczą działającą przy kopalni „Mszana” (później „1 Maja”) od 1955 r. Główną przyczyną jej powstania był, rzecz jasna, rozwój gospodarczy regionu. Rozwój prze− mysłu na obszarze Rybnickiego Okręgu Węglowego da− Plan sztolni Zdjęcie placu budowy wodzisławskiej sztolni tuje się od XIII w., gdy na tym terenie powstały pierw− sze odlewnie, kuźnie i cegielnie. Zmiana oblicza gospo− darczego Wodzisławia Śl. nastąpiła na przełomie XVIII i XIX w. W tym okresie w rejonie miasta rozwijał się przemysł wydobywczy i hutniczy. W wyniku odkrycia po− kładów węgla kamiennego uruchomiono na przełomie tych stuleci pierwsze okoliczne kopalnie. Po zakończeniu II wojny światowej nastąpił przełom. Duże obiekty przemysłowe Śląska objęto intensywną odbudową w związku z planem trzyletnim (1947−49) oraz sześcioletnich (1950−55). W 1952 r. Komitet Ekonomicz− ny Rady Ministrów podjął uchwałę o rozbudowie Ryb− nickiego Okręgu Węglowego. W następstwie tej decyzji oddano do eksploatacji cztery kopalnie: w Szczygłowi− cach, Jastrzębiu, Moszczenicy i Wodzisławiu Śl. („Msza− na”). Budowę kopalni „Mszana” rozpoczęto w 1952 r., a w 1960 r. jej nazwę zmieniono na „1 Maja”. Szybki rozwój górnictwa spowodował konieczność przygotowania odpowiednio wykształconych kadr. W związku z tym Centralny Zarząd Szkolenia Zawodowe− go Ministerstwa Górnictwa i Energetyki przeprowadził wstępne rozmowy z Centralnym Zarządem Przedsiębior− stwa Budowy Kopalń w Mikołowie w sprawie otwarcia zasadniczej Szkoły Górniczej przy kopalni „Mszana”. Datę otwarcia szkoły ustalono na 1 września 1955 r. Pierwszym dyrektorem szkoły został Karol Adamek. Początki były trudne. Wiązało się to z niedomogami infrastruktury materialno−dydaktycznej. W latach 1955− 72 Zasadnicza Szkoła Górnicza funkcjonowała w 3 ba− rakach, mieszczących się przy kopalni na Wilchwach. Baraki były murowane, składały się z 6 sal o powierzch− ni 42 m kw., 7 pokoi 21 m kw., sieni i korytarza. Udo− stępnione były 3 sale wykładowe, sekretariat, kancela− ria dyrektora oraz pokój nauczycielski. Dodatkowy ba− rak stanowiła świetlica kopalniana, która pełniła także funkcję biblioteki. Biblioteka szkolna została otwarta dopiero w styczniu 1956 r. i liczyła 526 książek. W pierwszym roku szkolnym 1955/56 naukę rozpo− częły 2 klasy, w liczbie ogółem 75 uczniów. W barakach wygospodarowano miejsce na internat. W roku szkolnym przyjęto do niego 84 osoby. Pokoje były małe, skromnie wyposażone z kuchnią i łazienką. Około 1962 r. internat został przeniesiony do „Domu Górnika” KWK „1 Maja”. Zły stan infrastruktury materialnej oraz negatywne skutki szkód górniczych zrodziły konieczność wybudo− wania nowej szkoły. Było to zasługą drugiego dyrektora szkoły Edwarda Drzazgowskiego. W sztolni znajdują się niezbędne w kopalniach maszyny górnicze W okresie barbórkowym sztolnię odwiedzają tłumy przedszkolaków z całego regionu Inauguracja roku szkolnego 1972/73 odbyła się w nowo wybudowanej szkole znajdującej się przy ul. Gał− czyńskiego 1. Budowa szkoły trwała 3 lata i była możli− wa dzięki finansowej pomocy KWK „1 Maja ”. Szkoła posiadała 18 sal lekcyjnych, obok których mieściły się gabinety pomocy naukowej. Przy szkole znajdowały się także warsztaty szkolne z ciesielnią, kuźnią, warszta− tem mechanicznym, elektrycznym oraz hala maszyn. Szkoła posiadała aulę, salę gimnastyczną oraz boisko. Ważnym dniem dla placówki był początek roku szkolnego 1975/1976., kiedy to Ministerstwo Górnic− twa i Energetyki powołało do życia przy Gałczyńskie− go 1 Zespół Szkół Zawodowych Ministerstwa Górnic− twa i Energetyki. Największym osiągnięciem ówczesnych dyrektorów Jerzego Dragi oraz kolejnego, Janusza Brzęczka było wybudowanie na terenie szkoły Górniczych Wyrobisk Ćwiczebnych, zwanych potocznie „sztolnią”. Projekty sztolni istniały już w 1975 r. Pierwsze prace ruszyły czte− ry lata później. Budowa obiektu była realizowana przy po− mocy i nadzorze Przedsiębiorstwa Robót Górniczych w Jastrzębiu oraz pracowników KWK „1 Maja”. W 1982 r. obiekt był już gotowy. Do roku 1984 sztolnia została wyposażona we wszystkie narzędzia i urządzenia. Dnia 4 grudnia 1984 r. w święto „Barbórki” odbyło się uro− czyste otwarcie sztolni. Lata 90. ubiegłego wieku to czas istnych rewolucji, ja− kie przechodzi placówka przy Gałczyńskiego 1. W tym okresie zmieniają się zarówno nazwa, kierunki kształce− nia, jak i wizja szkoły. We wrześniu 1999 r. dawna „górni− czówa” została przekształcona w placówkę kształcenia ustawicznego, która dziś nazywa się Powiatowe Centrum Kształcenia Ustawicznego. Osobą, która przeforsowała te zmiany jest obecny dyrektor szkoły, Jan Kopczyński. Dziś o jej górniczej przeszłości przypominają mozaiki na ścia− nach holu głównego oraz górnicze wyrobiska ćwiczebne. (MaK), Jarosław Żmijewski Sztolnię przy PCKU można zwiedzać przez cały rok. Zainteresowane grupy muszą liczyć co naj− mniej 10 osób i powinny skontaktować się wcze− śniej z pracownikami szkoły. Warunki zwiedzania są dostosowane do potrzeb osób niepełnospraw− nych. Więcej informacji na stronie internetowej www.sztolnia.cku.wodzislaw.pl