Fryderyk Chopin, kompozytor i pianista, urodził się 1 marca 1810 r

Fryderyk Chopin,
kompozytor i pianista, urodził się 1 marca 1810 r. w Żelazowej
Woli, małej miejscowości niedaleko Warszawy. Jego ojciec, Mikołaj Chopin, z pochodzenia
francuz, przybył do Polski około 1787 roku, od 1802 był nauczycielem języka francuskiego w
domu hr. Skarbków w Żelazowej Woli, a od 1810 wykładał język i literature francuską w
Liceum Warszawskim ( następnie również w Szkole Inżynierii i Artylerii). Matka, Justyna,
pochodziła z rodziny Krzyżanowskich z Kujaw.
Geniusz Fryderyka Chopina był samorodny i dojżały bardzo wcześnie; w niewielkim stopniu
wpłynęła nań nauka u Wojciecha Żywnego, następnie u Józefa Elsnera. Jako kilkuletni
chłopiec występował publicznie, zyskując sławę cudownego dziecka, ulubieńca salonów
warszawskich. W listopadzie 1930r., niemal w przededniu powstania, artysta wyjechał z
Warszawy przez Wiedeń do Paryża-nigdy do Polski nie powrócił. W stolicy Francji wiele
komponował, koncertował i udzielał lekcji gry na fortepianie. Był jednym z największych
kompozytorów epoki romantyzmu, postrzeganym postrzeganym jako osobowość o głębokiej
wrażliwości i niezwykłej sile oddziaływania. Słowa „Chopin” i „geniusz” stały sie z czasem
synonimami. Jego dzieła, o niespotykanej inwencji, kolorycie i romantycznym wdzięku,
uznano za niezbywalne ogniwo w łańcuchu ewolucyjnym uniwersalnego języka
muzycznego. Chopin uwiecznił polskość w języku wszechświatowym, podniósł”polskość do
ludzkości”. Ulubioną przez Chopina formą koncertowania były występy kameralne, w
zamkniętym gronie znawców i wielbicieli sztuki, salonach warszawskich, wiedeńskich,
drezdeńskich, paryskich, londyńskich i edynburskich. W atmosferze intymności, wśród
wybranych gości, potrafił osiągnąć najwyższe szczyty artyzmu... O Chopinie powiedziano że
jest „Mozartem romantyzmu” , a więc geniuszem harmonii, prostoty, formy. Artysta
pozostawił liczne dzieła fortepianowe, między innymi: ballady, mazurki, polonezy, preludia,
scherza, etiudy, walce, nokturny, sonaty, koncerty.