KOMUNIKAT SPECJALNY z dnia 28.03.2011r OBECNOŚĆ JODU
Transkrypt
KOMUNIKAT SPECJALNY z dnia 28.03.2011r OBECNOŚĆ JODU
KOMUNIKAT SPECJALNY z dnia 28.03.2011r OBECNOŚĆ JODU-131 W POWIETRZU NA TERENIE POLSKI W związku z powtarzającymi się informacjami o objawach niepokoju w niektórych polskich miastach informujemy, że: W ŻADNYM PRZYPADKU NIE NALEŻY BRAĆ NA WŁASNĄ RĘKĘ DOSTĘPNYCH W SPRZEDAŻY PREPARATÓW ZAWIERAJĄCYCH JOD STABILNY takich jak np. płyn lugol (dostępny w sprzedaży preparat nie jest przeznaczony do użytku wewnętrznego) czy jodyna. Spożycie tego rodzaju środków jest szkodliwe i może spowodować poważne, negatywne skutki zdrowotne. Jednocześnie informujemy, że zgodnie z dzisiejszymi danymi uzyskanymi z systemu wysokoczułych stacji monitoringu radiacyjnego ASS-500 (należących i nadzorowanych przez Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej), pracujących w sieci wczesnego wykrywania skażeń Prezesa PAA, w Polsce zarejestrowano śladowe ilości substancji promieniotwórczych w powietrzu, głównie jod-131 (I-131), pochodzących z reaktorów elektrowni jądrowej Fukushima Dai-ichi. Ilości te kształtowały się w zakresie od ok. 53 mikrobekereli na metr sześcienny w Sanoku do ok. 93 mikrobekereli na metr sześcienny w Katowicach. Powyższe, zmierzone dla jodu-131 wartości są więc nadal, podobnie jak w dniu wczorajszym, na poziomie kilkudziesięciu mikrobekereli na metr sześcienny powietrza atmosferycznego. Dla porównania, przypominamy, że w czasie przemieszczania się nad terytorium naszego kraju chmury radioaktywnej w czasie trwania awarii elektrowni jądrowej w Czarnobylu, ówczesny system monitoringu radiacyjnego kraju rejestrował stężenia jodu I131 których wartości osiągały nawet 200 bekereli na metr sześcienny powietrza. Rejestrowane obecnie stężenia są miliony razy niższe i nie zagrażają w żaden sposób zdrowiu ludności Polski ani środowisku naturalnemu. Informacja Państwowej Agencji Atomistyki JEDNOSTKI I WARTOŚCI DAWEK PROMIENIOWANIA Miarą skutków biologicznych promieniowania jonizującego jest dawka promieniowania. Podstawową jednostką dawki (dokładniej – dawki skutecznej, obrazującej narażenie całego ciała) jest siwert oznaczany jako Sv. Jest to duża jednostka, dlatego najczęściej wartości dawek podaje się w milisiwertach (mSv), gdzie 1 mSv = 0,001Sv lub w mikrosiwertach (µSv), gdzie 1 µSv = 0,000001Sv. Najczęściej dawkę odnosi się do jednostki czasu, np. 1 godziny. Wtedy jest to moc dawki, wyrażana np. w milisiwertach na godzinę (mSv/h) lub w mikrosiwertach na godzinę (µSv/h). Według zaleceń organizacji międzynarodowych, a także przepisów polskich, osoby z ogółu ludności nie powinny być narażone na dawkę przekraczającą 5 mSv w ciągu 5 lat, natomiast pracujące z promieniowaniem – 100 mSv w ciągu 5 lat. W zdarzeniu radiacyjnym prawo polskie zgodnie z zaleceniami międzynarodowymi dopuszcza w wyjątkowych wypadkach 500 mSv – dla osób uczestniczących w działaniach interwencyjnych, przy ratowaniu życia ludzkiego. Do obliczania dawek nie wlicza się dawek pochodzących od obecnego wszędzie naturalnego tła promieniowania oraz dawek radiologicznych od procedur medycznych. Statystyczny Polak otrzymuje ze źródeł naturalnych dawkę ok.2,5 mSv w ciągu 1 roku. W niektórych regionach świata wartości te mogą być wyższe nawet kilkadziesiąt razy. Typowe dawki ze źródeł medycznych (w diagnostyce lub terapii z użyciem radioizotopów lub promieniowania rentgenowskiego) to: prześwietlenie klatki piersiowej – 0,1 mSv, tomografia komputerowa tułowia – 15 mSv. Podczas lotów pasażerskich na dużych wysokościach otrzymuje się dawki radiologiczne pochodzące od naturalnego promieniowania kosmicznego, przeciętnie 6 µSv na 1 godzinę lotu. Informacja Państwowej Agencji Atomistyki